Laten jullie de combinatietest doen (bloedtest en nekplooimeting-echo) om te kijken wat de kans is op het syndroom van Down? Wij moeten dat binnenkort doorgeven aan de verloskundige. We zijn allebei 27 jaar, dus geen groot risico, maar toch lijkt het me fijn om te 'weten'. Al geeft zo'n test geen zekerheid en alleen een kansberekening natuurlijk. En wat als de kans wel 'groot' is. Dan moet je nadenken over een vruchtwaterpunctie en later misschien over het eventueel afbreken van een zwangerschap... Pf... moeilijk hoor. Hebben jullie de test laten doen?
Wij hebben de test niet laten doen. Het maakt wat ons betreft geen verschil. ' Ze ' zeggen weleens; als er een verhoogde kans is kun jij je voorbereiden. Kan een mens zich ooit voorbereiden op zoiets? Zowel de komst van een kindje als een kindje met een achterstand / beperking? Daarbij is het afbreken van een zwangerschap geen optie wat mij betreft, zonder hier een discussie over te starten.
Wij zijn allebei 30 jaar en hebben het niet laten doen. Je zegt dat je het graag wilt 'weten' maar eigenlijk weet je met die test dus niets. Je moet nagaan of je dus een vruchtwaterpunctie wil daarna en wat je met die uitslag gaat doen. Op dit forum las ik een een verhaal waarbij er na de punctie een scheurtje in het vlies kwam te zitten waardoor er te weinig vruchtwater was met grote risico's voor het kindje. (misschien leg ik het niet goed uit, je kan het hier nalezen http://www.zwangerschapspagina.nl/onderzoeken-echos/226922-wil-voor-vechten.html) Stel dat je een gezond kindje hebt en zo'n complicatie oploopt dan stel je je kindje daar aan bloot inclusief de zorgen voor jou en je man, vind je het 'weten' het waard t.o.v. dat risico? En wat als een downkindje sowieso welkom is, waarom dan onnodig risico nemen. Het is heel persoonlijk hoor, en ik heb respect voor elke keuze, ik hoop dat ik je zo een beetje op weg helpt om zelf na te gaan wat voor jullie belangrijk is en wat bij jullie past.
wij hebben het wel laten doen, bij de laatste 2 zwangerschappen, gelet op onze leeftijd. bij mijn 1e 2 zwangerschappen was ik jaren jonger.. toen werd het niet eens aangeboden, maar heb er ook niet bij stilgestaan toen... waren jong, niets in familie, dus was het ook geen optie.
Wij hebben het wel gedaan, we hadden verder geen verhoogde kans ofzo maar wilden gewoon wat meer zekerheid ondanks dat het slechts een kansberekening is..
Wij hebben het niet laten doen. Wat zou jullie keuze zijn als je kindje wel down syndroom zou hebben? Zou je het dan weg laten halen? Of zou het kindje welkom zijn maar zou je het wel fijn vinden het van te voren te weten? Ik heb hier op het forum een verhaal gelezen van een stel die een vruchtwaterpunctie hadden laten doen, het kindje bleek down syndroom te hebben. Het kindje was toch nog heel welkom bij hun, maar de VWP heeft een miskraam veroorzaakt, waardoor ze het kindje verloren hebben. Dat is natuurlijk wel erg, dan beslis je "Het kindje is welkom, ookal heeft het extra zorg nodig" en dan verlies je alsnog het kindje! Je loopt er namelijk wel extra risico mee. Dus goed afwegen... Wat doe je als het kindje het heeft, weg halen of laten komen? Daarbij ben ik van mening dat je geen garanties hebt in het leven, een combinatietest of een 20 weken echo geeft geen garantie op een gezond kindje, er kan ook iets zijn wat niet op de onderzoeken te zien is. En Down Syndroom vind ik wel een van de minst erge dingen die je kindje kan overkomen. ( En ja, ik werk met verstandelijk gehandicapten dus weet dat Down lichamelijk extra problemen met zich mee kan brengen en dat echt niet alle Downtjes lief en eerlijk zijn maar dat er ook monstertjes tussen zitten, maar die zitten er ook bij bij andere aandoeningen of bij zogenaamt gezonde mensen... )
Wij laten wel een combinatietest doen, mij maakt het niet veel uit combinatie test of niet maar vriendlief wil er wel 1.
hoi, Wij hebben het wel laten doen, de kansberekening gaf 1:60 aan, waarna wij een vwp hebben laten doen. Het is niet alleen testen op syndroom van Down, er worden ook nog een tweetal andere afwijkingen gecheckt. Voor ons was het wel belangrijk om te weten (zeker te weten) of alles ok zou zijn op dat stuk. Voor het zwanger worden hebben we daar goed over gesproken wat we zouden doen. Ik ga hier niet over in discussie, maar wij hadden wel de optie afbreken besproken. Het is ieders eigen keuze. De punctie zelf is heel goed gegaan en de voorlopige uitslagen hadden we na een aantal dagen. Het is heel spannend geweest dat zeker. Praat er goed over, ieders beslissing is de juiste! Het is niet leeftijdsgebonden trouwens, iedereen heeft er kans op (de een wat minder dan de ander volgens de statistieken). En er is hier geen goed of fout in het verhaal. Succes!
Wij gaan het niet doen. Als je namelijk al weet dat je (in ons geval) geen vruchtwater puntie of wat dan ook wil doen heeft het ook geen zin om wel een combinatie test te doen. Althans zo werdt het door de vlos uitgelegd.
Wij hebben het ook niet laten doen (ook niet bij 1e zw. schap). Ik denk dat je de test alleen moet laten doen als je ook van te voren weet wat je gaat doen als blijkt dat je kindje het syndroom van Down heeft (of welke 'afwijking' dan ook, klinkt een beetje naar, maar goed...) Een kindje met Down-syndroom zou bij ons net zo welkom zijn als een kindje zonder speciale zorgen. Daarbij oordeel ik niet over anderen trouwens. Mijn beste vriendin doet het wel en zou het afbreken als het kindje Down heeft, dat is haar/hun keuze, even goede vrienden. 20-weken-echo doen we wél, omdat daar ook belangrijke dingen uit kunnen komen die bijv. erop wijzen dat ik in een specialistisch ziekenhuis o.i.d zou moeten bevallen. Dat wil ik dan wél weer weten.
Net als Sandraske hebben wij het ook laten doen, ondanks dat het niet in de familie voorkomt, of dat we 'te oud' zijn. Ik ben 29, me vriend 35. Maar het was voor ons toch een kleine zekerheid, ondanks dat we heel goed weten dat het een kansberekening is. En dus niet een wel/niet-antwoord. (Als de uitslag zou zijn dat we in aanmerking zouden komen voor vwp, dan hadden we daar ook wel voor gekozen. Plus de mogelijkheid in ons achterhoofd gehouden om - mits er Down zou zijn geconstateerd - de zwangerschap af te breken.)
Onze gyn vroeg ook of wij dit tijdens de zwangerschap wouden doen. Wij hebben dit niet gedaan. Een kindje met het syndroom van down was ook meer dan welkom bij ons geweest. Daarom besloten om het niet te doen.
Wij hebben het ook gedaan en ik heb er nu spijt van. De uitslag was ook niet goed 1 0p 57. Waarna we dus een vwp gedaan hebben. Bij mij scheurde de vliezen ook met 17 weken de vliezen zijn toen bij mij wel weer over elkaar heen gegaan zodat ik het geluk had dat ik geen vruchtwater verloor. Maar uiteindelijk heeft ons kindje het niet gered. De artsen gaven wel aan dat dit een andere reden had en geen gevolg was van de vwp maar toch spookt er wel door mijn hoofd heen hoe het was verlopen als ik het niet had gedaan. De uitslag van de vwp was overigens helemaal goed. Heel goed over na denken dus, succes met je beslissing.
Wij hebben er niet voor gekozen om het te doen. Ik werk met verstandelijk gehandicapten, en zie ook heel veel beperkingen die met een vwp niet op te sporen waren. Wat dat betreft is Down-syndroom dan voor ons niet zo'n groot probleem. Ik denk ook niet dat ik de zwangerschap zou laten afbreken, dus wat dat betreft is voor ons de combinatietest niet van toegevoegde waarde. De 20 weken echo dan weer wel, omdat je je dan kunt voorbereiden op eventuele afwijkingen die ze dan constateren. Succes met je beslissing!
Wij hebben het wel gedaan. Ook meteen het maagje ed van de baby gezien. De combinatietest (nekplooimeting icm mijn bloedwaarde en leeftijd) viel positief uit voor ons. Anders hadden we voor een vruchtwaterpunctie gekozen.
Bedankt iedereen voor de ervaringen. Ik ben van mening dat niets goed of fout is in dit verhaal. Ieder moet dat voor zichzelf weten. Wij gaan er goed over nadenken!
Ik heb ook besloten om de combinatie-test te laten uitvoeren. Vind het wel lastig dat het een kansberekening is en geen concrete uitslag. Als de kans hoog is, laat ik ook een vervolg-test doen. Mijn collega heeft de combinatie-test gedaan en kreeg een goede uitslag (dus zeer lage kans), ze heeft nu wel een zoontje met Down. Ze wilde afbreken als de kans hoog was geweest. Blijft dus onzeker, ongeacht de uitkomst.
Wij hoefden er eigenlijk helemaal niet over na te denken. We zijn nu 25 en 26, het komt niet in de familie voor, dus onze kans is ook heel klein. Wij hebben het dus niet gedaan. Straks dan heb je dit 'uitgesloten' en gaat er later in de zwangerschap, bevalling of zelfs daarna wat mis.. Kun je ook niet uitsluiten. Succes met de keuze!
Ben het met jois eens. Je hebt nooit een garantie op een gezond kindje, het kindje kan ook tijdens de geboorte zuurstofgebrek krijgen en daardoor een handicap krijgen.. Tenzij je echt weet dat je een kindje met down weg zou laten halen zou ik die testen niet doen. En een kindje met down is hier zeker welkom, dus ik heb niet voor die onderzoeken gekozen.
Eens met het feit dat je geen garanties krijgt in het leven... Ik werk in de verstandelijk gehandicaptenzorg en meer als de helft van onze clienten leek bij de geboorte in eerste instantie gezond. Sommigen zijn bv zo geworden door een hersenbloeding, anderen door een hersenvlies ontsteking, en vaak is het gewoon ook niet bekend. Het verhaal van M78 liet me - hoe ongepast dan ook - even glimlachen... Iedereen krijgt wat die toekomt toch? Dat kindje heeft er dus hoe dan ook mogen zijn, ookal hadden de ouders het liever met de test geweten...