Lekker uitrusten meis! Als je toch al (bijna) zeker weet dat je contract niet verlengd wordt, zou ik me ook geen zorgen meer maken over de reactie van je werkgever. Ik probeer zo veel mogelijk mijn werk te doen. Daar komt ook veel onbegrip bij kijken. De ene dag gaat het goed, de andere dag niet. Meestal werk ik gewoon tot 17.00uur maar soms ga ik ook een uurtje eerder weg omdat ik het echt niet meer trek. Daar snapt mijn werkgever ook helemaal niks van. Helaas ben ik alleen op kantoor in Amsterdam. De rest van mijn collega's en mijn werkgever zitten in Duitsland. Zij kunnen dus niet zien, dat het echt beroerd met me gaat. Daarbij als ik weg ben, is het kantoor dus onbemand. Erg ingewikkeld allemaal.
Ik moet deze week contact opnemen met me werkgever om te laten weten hoe het gaat, ze gaan ervan uit dat ik maandag begin. Ik schaam me en wil niet zeurderig overkomen maar ik heb nog steeds erge last van misselijkheid, overgeven en duizeligheid. Als dat al niet genoeg is heb ik sinds een paar weken ook hele erge last van me rug en me bovenbenen (bekkenpijn) en heb ik regelmatig hartkloppingen en zie ik helemaal zwart voor me, dan word ik ook kortademig. Ook heb ik elke dag erge last van buikkrampen. De verloskundige zegt dat alles goed is nadat ze bloed hebben afgenomen en gecontroleerd en dat het van zelf wel over zal gaan ik moet gewoon voldoende rust nemen en van de zwangerschap genieten maar ja.. Hoe vertel ik dit aan me werkgever ik durf gewoon niet te bellen maar het zal wel moeten.
Schaam je niet! Dit doe je niet expres toch? Het is je lichaam die zo op de zwangerschap reageert en je hebt nu niet alleen de zorg over jezelf maar ook voor je kind. Doe wat het beste voor jou voelt. Wat betreft het bellen, geef zo kort mogelijk aan wat er aan de hand is en dat je nog niet kunt werken. Geef ook aan de de vk heeft gezegd dat je veel rust nodig hebt. Geef geen excuses, geef niet aan wanneer je wel komt. Gewoon kort en zakelijk. Je kunt eventueel al van te voren bedenken hoe je het gesprek afbreekt, dat het gesprek je heel moe en misselijk maakt oid. Ik zou trouwens ook zo snel mogelijk bellen. Sterkte! Laat je weten hoe het ging?
@Sunshine; wat vervelend dat je je zo ziek voelt en wat een vreselijke werkgever heb je zeg! Bij mijn vorige zwangerschap heb ik zware HG gehad en heb daardoor de gehele zwangerschap (vanaf 6 weken) 100% in de ziektewet gezeten. Ik ben dan ook 7x opgenomen met uitdroging en in totaal 16 weken in het ziekenhuis gelegen. Maar mijn toenmalige werkgever (ik werk nu ergens anders) was heel begripvol en leefde heel erg mee. Het werkt voor je herstel alleen maar tegen als je werkgever niet meewerkt! Hierdoor raak je gestresst en dat is echt niet goed voor jou en je kind! Heb je voor je misselijkheid en overgeven medicijnen gehad (emesafene of primperan)?? Dat wil de scherpe kantjes er bij sommigen wel vanaf halen.... Ik zou zeggen; vraag er naar bij je verloskundige of gynaecoloog.... Succes en veel sterkte!!
Bedankt voor de lieve reacties! Ik ben vandaag bij de huisarts geweest en die wil een urine en bloedonderzoek gaan doen dus ik wacht dat even af. Poeh poeh wist niet dat ze om me werk zo waren ik heb in deze 2,5 maanden dat ik thuis zit niet eens een kaartje gehad met beterschap ofzo maar goed laat ze maar, ziek is ziek ik doe dit niet expres.
Hallo dames, Ik heb vanochtend contact gehad met het UWV die waren heel aardig en ze bellen me over een maandje terug om te kijken hoe het gaat. Daarna belde ik het bedrijf waarmee mijn werkgever samenwerkt als je ziek bent moet je hun bellen, ik deed dus mijn verhaal. Dat de klachten alleen maar erger zijn geworden last van me rug, benen soms niet eens kan lopen van de pijn en dat ik me schoenen gister niet eens aan kon trekken van de pijn, dat ik nog steeds moet overgeven en nog maar 48 kilo weg, ben geen grammetje aangekomen sinds de zwangerschap, dat ik erge buikkrampen heb. Weet je wat ze zei? Waarom kan je dan niet werken? Dit is toch absurd of ligt het aan mij?! Ik ben zo boos en verdrietig dat ze geen enkel begrip hebben, ik moet nu contact opnemen met me werkgever om nieuwe afspraken te gaan maken en het toch maar gaan proberen op 't werk want ze vinden dat het zo niet langer kan! Ik weet zeker dat als ik naar me werk ga om te praten ze me willen pushen zodat ik blijf om te werken, en als ik zeg nee ik kan niet of ik heb pijn krijg je een reactie van: ohh maar je ziet er hartstikke goed uit! Je lijkt helemaal niet ziek! Probeer het dan gewoon, je wilt niet eens proberen! Eerst zei ze dat ik weer naar de bedrijfsarts moest even daarna zei ze dat dat misschien wel niet hoeft en dat ik volgende week maar gewoon moet gaan proberen. Ze zeiden ook we gaan de informatie bij de huisarts opvragen om te kijken wat er aan de hand is. Alsof ik hierover ga liegen?! Wat moet ik nou doen? Ik weet al precies wat de reactie van me werkgever zal zijn, durf gewoon niet te bellen maar zal wel moeten.
Je werkgever mag geen contact opnemen met je huisarts als jij daar geen toestemming voor hebt gegeven. Althans, proberen kunnen ze altijd, maar je huisarts zal geen gegevens verstrekken. Wat je werkgever wel mag doen is je uitnodigen voor een gesprek met de arbo-arts. Is ook heel normaal dat ze dit doen. Hij of zij kan beoordelen of jij wel of niet in staat bent om te werken, niet je werkgever... Als je onzeker bent over het gesprek bij je werkgever: neem iemand mee! Je hoeft er niet alleen heen te gaan, je hoeft ook geen toezeggingen te doen die je niet waar kunt maken. Maar iemand erbij kan je wel steunen. Wat doe je zelf verder aan je herstel? Ga je naar een bekkenfysio voor je rug- en bekkenklachten? Kan je huisarts of je verloskundige je iets voorschrijven tegen het overgeven?
De huisarts is nu me bloed en urine onderzoeken en daarna wil hij pas kijken wat hij me voor gaat schrijven want hij heeft liever niet dat ik iets inneem tenzij het niet anders kan. Ik krijg nog geen fysio, heb ik wel gevraagd maar we moesten eerst de uitslag afwachten.
Degene van het arbobedrijf was dat ook een arts? Klinkt echt absurd! Ik zou absoluut niet akkoord gaan met proberen te werken. Denk dat het beste idd is als je met de arboarts zelf gaat praten. Verwijs evt naar onze site www.steunpunthg.nl. Daar kunnen ze in elk geval iets lezen over het overgeven. Sowieso zal werken het overgeven hoogstwaarschijnlijk erger maken doordat je dan veel meer doet. Je arbo-arts mag wel overleggen met de ha, maar weet niet precies wat daar de regels voor zijn. Je werkgever mag dat niet, die mag in principe niet eens vragen wat je hebt, maar moet afgaan op het oordeel van de arboarts. Misschien is het ook wel handig om met de verloskundige te overleggen. Misschien kan die je helpen om te zorgen dat je nog niet hoeft te werken. Als zij aangeeft dat het niet kan vanwege de zwangerschap ben je al een heel eind. Dan mag het gewoon niet van je verloskundige... kan je werkgever moeilijk tegenin gaan. Heel veel sterkte in elk geval!
Heeft de ha aangegeven waarom hij liever niet wil dat je iets neemt? Er zijn veilige medicijnen namelijk. Kun je met de misselijkheid en het overgeven wel genoeg drinken?
Ja ik drink niet zo heel veel maar dat deed ik voor de zwangerschap ookal niet. De huisarts wil nog niks voorschrijven omdat hij t onderzoek wil afwachten.
wat een rare werkgever... mijn werkgever deed ook wel moeilijk maar niet zo moeilijk... arbo-arts was bij mij heel makkelijk... hij wilde juist na een tijdje pas weer heel rustig beginnen... maar als je contract toch niet verlengd wordt zou ik me niet zo druk maken. Na het einde contract kan je volgens mij in de zw blijven bij uwv, je krijg alleen geen zwangerschapsverlof volgens mij...
Wat vervelend allemaal voor je. Ik kan me er ook echt boos over maken! Ikzelf zit nog steeds 100% ziek thuis na HG met opnames en zelfs sondevoeding. Zou graag willen werken, maar ondanks dat ik weer zelf kan eten en drinken en eigenlijk niet meer overgeef heb ik nog steeds geen energie om weer te starten. Wat HG met je lijf doet is echt onbegrijpelijk en helaas vooral voor de werkgever. Ik zou me er niet meer druk om maken, want schijnbaar maakt de werkgever zich ook niet druk om jou. Het belangrijkste ben jijzelf en de kleine! Mijn contract wordt overigens ook niet verlengd maar ik krijg wel zwangerschapsverlof. Maar ligt er misschien aan wanneer je contract afloopt en wanneer je gaat bevallen. Succes iig!
Ik heb vandaag de uitslag gekregen van het bloedonderzoek aan het begin van mijn zwangerschap was mijn hb 7,5 en nu 6,1 dus die is flink gedaald en dat is niet zo best dat verklaart ook wel de vermoeidheid en duizeligheid. Heb vanmiddag een afspraak bij de huisarts dan gaan we ook even kijken wat we aan het overgeven kunnen gaan doen.
Heb medicijnen gekregen tegen de bloedarmoede en moet ontbijtdrankjes en bouillon nemen om toch wat binnen te krijgen daar zit wel genoeg in zei de huisarts. Moest mijn werkgever bellen, totaal geen begrip. Waarom kom je dan niet werken krijg ik telkens te horen nadat ik gezegd heb waar ik allemaal last van heb. UWV deed niet eens moeilijk die nemen over een maandje weer contact met me op om te kijken hoe het gaat. Nu wil de werkgever gaan overleggen en anders moest ik een second opinion aanvragen ofzo omdat ik naar de bedrijfsarts vroeg, want dat vonden ze raar ik moest gewoon gaan werken.
Wat een afschuwelijk werkgever heb jij? (Toevallig een man?) Echt geen woorden voor. Ik snap het ook niet, het UWV betaald volledig bij zwangerschapsgerelateerde klachten 'vangnetregeling'. Net of dat jij erom vraagt om je zo te voelen. Ik ben al vanaf 16 weken volledig thuis. Ik baal er zelf ook van, andere mensen gaan fluitend door hun zwangerschap, maar ik dus al 2 keer niet. De een is de ander niet. Ik heb gelukkig begrip van zowel de arbo-arts, het UWV en mijn werkgever.
Vrouwen kunnen ook zo zijn hoor. Ik heb het ook gehoord van mijn leidingegevende. Dat ik het toch maar moest proberen en naar huis kon als het niet ging.
Mijn leidinggevende is een vrouw, echt een koud mens. Ze heeft zelf geen kinderen en zegt ook dat ze meerdere collega's heeft gehad die gewoon kwamen werken maar ja iedereen is toch anders..
Ja, daar zit het hem in. Mijn leidinggevende heeft wel 3 kinderen, maar zei precies hetzelfde. Er zijn wel meer mensen misselijk met overgeven. Maar er zijn natuurlijk wel mee gradaties in. En DAT wordt niet begrepen. Bij hg heb je ook niet last van gewone misselijkheid, maar extreem.
Mijn leidinggevende zei: zwangere vrouwen kunnen gewoon werken, dat heb ik ook gedaan?! Volgens mij kunnen vrouwelijke leidinggevenden nog erger zijn dan mannen, zeker diegenen die alles voor je invullen...