Ik voel me al een tijdje zo raar. Een beetje emotioneel. Ik ben nooit echt graag zwanger geweest. Ik vond het een prachtig wonder maar ik ben ook altijd heel lang ziek geweest en dat is de mindere kant. Bij mijn eerste had ik steeds het gevoel ach we gaan nog voor een 2de dus nog tijd zat op echt te genieten. Toen ons eerste kindje geboren werd was ik DOLGELUKKIG. Ik voelde me terug goed, had een prachtige dochter maar ik miste die buik heel erg. Nooit verwacht trouwens! Toch weer die gedachten dat ik het normaal nog allemaal eens zou meemaken. Ondertussen 2 miskramen gehad en de derde keer was het weer goed. Nu dus. Het is alsof ik eindelijk ben gaan beseffen wat voor mirakel het is en ik word echt emotioneel als ik me bedenk dat ik dit hoofdstuk bijna ga afsluiten. Langs de ene kant wil ik heel graag ons kindje in men armen houden en langs de andere kant mag de zwangerschap gerust nog wat blijven duren. Zelfs wanneer het de moeilijkste (lichamelijk) van allemaal is. Een tijdje terug kreeg ik te horen dat ik hoogstwaarschijnlijk een maand vroeger zal bevallen door men zwschapsdiabetes. Wat was dat een schok. Ik ben vorige keer op 38 weken bevallen en dat was goed zo maar 36 weken lijkt voor mijn gevoel gewoon te vroeg. Dus mja ben héél emotioneel. Wat een gek gevoel dat ik hierna waarschijnlijk nooit meer zwanger zal zijn... Voor wie is het ook de laatste?
ja hier ook (hoogstwaarschijnlijk) mijn laatste zwangerschap. Ook ik ben geen grote fan van zwanger zijn maar heb het wel heel erg gemist toen ik niet meer zwanger is... Ben nu bijna 28 weken zwanger. Geen idee wat de toekomst gaat brengen maar mijn dochter is met 34 weken geboren. Hopelijk houdt deze het tot een week of 37/38 vol. Ik hoop ook dat ik in ieder geval normaal kan bevallen en niet met een ks zoals vorige keer. Heb ik dat ook een keer meegemaakt.
Hier ook de laatste zwangerschap. Maar van mij mag het zo april zijn, ben zo onzeker. Kan soms maar moeilijk genieten, en deze zs is ook de zwaarstse van allemaal. Dit kindje was niet gepland maar wel hartstike welkom, we zijn er heel erg blij mee. Maar ik vind zwanger zijn gewoon te eng geworden na alles wat ik heb meegmaakt. En straks met dit kindje voelt het gewoon compleet.
hier ook de laatste zwangerschap en mag van mij eerlijk gezegd nog wel sneller gaan,ik heb helemaal niets met zwanger zijn zelf, is echt omdat het nodig is om zo'n mooi mensje op de wereld te zetten. Heb mijn buik ook nooit gemist na de bevalling van colin en ik weet dat dit bij de meeste heel anders voelt. lijkt me heel dubeel als je het zwanger zijn wel mist en je bent voor het laatst zwanger.. star kan het me voorstellen dat jij het moeilijk vind. ik hoop dat je de 30 weken haalt deze keer.
Hier ook de laatste, en ook mijn hobby is het niet!! Ik heb geen klachten oid, maar ik vind het gewoon niet leuk, voel me beperkt, terwijl ik aan de andere kant heeel blij ben dat we een kindje mogen krijgen. Vorige zwangerschap hetzelfde gevoel gehad. Dus ik ben blij dat het er op zit bijna en onze lieve dochter straks écht bij ons is.
hier ook hoogstwaarschijnlijk de laatste zwangerschap. ik ben pas 22 maar helaas van me moeders kant geerft dat elk kindje steeds zwaarder en zwaarder word. eerste zoontje was netjes 7 pond maar deze kleine meid weegt dat nu al bijna terwijl ik nog even moet. me moeder had hetzelfde.. ik was 8 pond.. me oudste broertje 10 pond en me jongste broertje hebben ze met 36 weken gehaalt en hij was toen al 9 pond.. zou bij de 40 weken zo'n 12 pond zijn. mijn eerste zwangerschap was heel makkelijk.. weinig last van en pas in de 39e week veel last van voorweeen enzo. deze zwangerschap is het totaal tegenover gestelde. vind het soms best moeilijk als ik er aan denk dat ik pas 22 ben en nu al voor de laatste keer zwanger terwijl veel leeftijd genootjes nog niet eens aan kinderen denken.
Sluit me hier volledig bij aan. Hier is het zeker de laatste keer. Vind het maar niets die extra flabben aan alle kanten, die borsten met die grote ronde bruine tepels...bah . Besef me nu bij de tweede wel meer hoe mooi het allemaal is dat het zo gaat in je buik en wat er allemaal goed moet gaan. Ben dus wel bewuster zwanger en probeer te genieten van de bewegingen in de buik maar kan niet wachten tot maart.... Charlie
Hier ook de laatste zwangerschap. Vind het dit keer ook heel zwaar. Ook omdat de bekkenklachten nu al heel vroeg opspeelde enz. En aan de ene kant zou het straks ook wel eens fijn zijn om uit de luiers te zijn enz. Maar ook weer het idee van nooit meer dat getrappel in mijn buik of zo'n klein hummeltje in mijn armen. Zeg nu heel stoer dat het de laatste is, maar mijzelf kennende zal het over een paar jaar weer gaan kriebelen. Maar alle kamers zijn straks bezet dus het is tijd om er een streep onder te zetten.
Hier zit het er ook bijna op en ik mag wel zeggen dat ik echt ontzettend blij ben dat ik dit nooit meer hoef mee te maken. Het is mijn 2e zwangerschap maar ik vind het echt verschrikkelijk, zeker die laatste 8 weken. Ik heb dan ook echt een enorme toeter en ervaar iedere dag weer de ongemakken van het zwanger zijn, de slapeloosheid en het gestrompel overdag. Mijn andere kindje is 1,5 jaar oud en het is echt geen onverdeeld genoegen om dan ook hoogzwanger te zijn. Tuurlijk kies je er zelf voor en tuurlijk ben ik super super dankbaar dat het allemaal zo goed verloopt, maar ik kan echt niet wachten tot ik de baby daadwerkelijk in mijn armen mag sluiten. Ik wil zelfs geen foto's meer van mijn dikke buik, en de herinneringen snel achter me laten. Waar ik ook goed van baal is dat in de afgelopen week mijn buik in een keer compleet is gescheurd en mijn huid nu vol zit met striae dat nooit meer verdwijnt. Nee, de laatste weken zijn vol pijn en ongemak, geef mij de baby maar en weg met die dikke buik! Cat