Hoi meiden Mijn kleintje van 10 maanden krijst sinds een dag of 5 s nachts elke keer na de BV de boel een uur lang bij elkaar (nee we laten haar geen uur lang krijsen maar zo lang duurt het in totaal voor ze weer slaapt). Ze drinkt genoeg, is dan ook tevreden, maar zodra ik haar weer terugleg in haar bedje begint ze. Ik heb haar al een paar nachten bij me in bed gehouden, maar ja dat is ook de oplossing niet want ik slaap dan slecht...zij goed, dat wel. Ik denk dat het verlatingsangst is, iig wil ze mijn aandacht. Ik vind het heel erg zielig en eerlijk gezegd ook erg irritant en vermoeiend. Maar het enige wat er op zit is haar toch laten huilen en om het kwartier erheen. Want al het andere (bij haar zitten, troosten enz, we hebben alles al geprobeerd maar ze raakt er alleen maar meer overstuur van!) werkt niet... Mijn vriend helpt hoor, die gaat er dan heen, slaapt beneden om mij niet te storen met de babyfoon en als ze dan huilt gaat hij erheen, zodat ik met dikke oordoppen in nog een klein beetje slaap krijg. Lief he! Ik vraag niet zozeer om oplossingen hoor, meer om herkenning. (en toch wel benieuwd wat jullie hebben gedaan en hoe lang die fase duurde) Dag!
Wat vervelend zeg!! Hier alleen gehad dat ze aan het brullen was maar niet wilde drinken, of na het drinken begon te brullen. Bij ons op bed was het dan ook niet goed. Dus op een gegeven moment maar in bed gestopt en laten huilen. Daarna was het wel over en niet meer gebeurd. Valt ze niet in slaap aan de borst? Hier leg ik haar 's nachts eigenlijk altijd slapend weg. Ze is hier momenteel wel eenkennig en zodra ik wegloop is het mis, maar slapen is gelukkig (nog) geen probleem.
Nee helaas niet, als ik haar uit bed haal voor de borst wordt ze heel wakker, drinkt wakker aan de borst en huilt al als ik haar optil om weer in bedje te leggen. Ja wij laten haar dus ook huilen, nou ja, laten huilen...iig steeds om t kwartier even naar dr toe...dat is de enige optie die lijkt te helpen....Maar word er zo moedeloos en moe van!
Kan ik me voorstellen! Duurt het lang voor ze bij jullie in slaap valt? Overdag is het geen probleem voor haar?
mijn dochtertje had dat ook (al wel wat jonger dan). Ik heb haar bij me in bed gelegd en ze sliep meteen verder. Duidelijk dat ze gewoon niet alleen wilt zijn dus. Na een paar nachtjes was ik het zelf ook gewend en ze slaapt nu nog steeds gezellig tussen ons in
Oh ja; de wakkere uurtjes ... Pfff! Ik ging naar beneden om hem af te leiden, uit dat huilen te halen. Gewoon joggingpak aan, beetje spelen of bumba aan, hapje fruit en dan weer slaapzak aan, voeden en dan ging het 9 van de 10 x wel weer.
Herkenbaar! Mijn dochter had dat ook rond die leeftijd.. Ik liet haar in slaap vallen bij ons in bed en als ze goed in slaap was dan tilde ik haar weer naar haar eigen bedje en sliep ze weer verder. Dat heeft echt wel een tijdje geduurd voordat dat over was. Als dat niet hielp dan ging ik eruit zodat mijn man niet wakker werd. Even naar beneden een rondje lopen of even spelen en zodra ze begon te gapen weer terug in haar eigen bed. Dan pikte ze dat meestal ook wel. Succes!
Hier ook midden in de eenkennigheidsfase van een meisje dat toch al een eenkennig karaktertje heeft. Dat betekent krijsen als mama wegloopt en onrustig slapen. Ze heeft al een aantal nachten tussen ons in geslapen. Soms de hele nacht en vannacht vanaf 4.00 uur. Het gaat vanzelf weer over, maar hoelang...haha.. We merken het vanzelf .
Meiden het is gelukkig weer minder. Nu alleen nog begin van de ochtend (5u30) huilen als ik wegga na BV. Dan ga ik de strijd niet meer aan en neem haar lekker bij me tot ik op moet voor werk of als ik vrij ben tot we weer samen wakker worden. Fijn iig dat jullie het herkennen.