Even klagen hoor... Mag dat? Ik ben nu 41 weken zwanger, en ik wil NU bevallen! Lichamelijk tref ik het; ik ben van ongeveer 16 tot 36 weken enorm beperkt geweest door bekkenpijn, vanaf 22 weken al ziekgemeld, vanaf 28 weken ook volledig thuis en had hulp nodig bij huishouden, boodschappen en alles. Toen de kleine is gaan indalen stond mn bekken weer goed en waren alle klachten voorbij! JOEPIE! Ik heb natuurlijk nog wel last als ik lang zit, of rugpijn soms maar da's heel normaal met deze termijn. Dus lichamelijk vallen de laatste weken mee vergeleken met de 2e trimester. Maar ik ben het gewoon beu! Ik heb 2 weken lang harde buiken bij alles wat ik doe, zodra ik opsta, me omdraai in bed of wat dan ook. De uitgerekende datum ging voorbij en we hebben de fout gemaakt die iedereen lijkt te maken; "misschien begint de bevalling dan vandaag wel" denken... Dus als je dan "overtijd" loopt, dan duren de dagen wel erg lang. We genieten volop van de zwangerschap, zitten nog vaak met zn 2en vol verwondering naar die buik te kijken, beseffen ook dat het straks gedaan is met de rust. Mn man is vrij, omdat het voor zn werk lastiger te regelen is om hem te vervangen als de bevalling begint, als om hem gewoon vrij te geven, dus we genieten ook lekker van onze tijd samen, lekker uit eten, winkelen, uitslapen en kroelen samen. Heel erg fijn! Alles is klaar voor de kleine, maar de kleine komt maar niet... Afgelopen vrijdag ben ik inwendig onderzocht, het was al wel iets aan het verweken maar nog geen ontsluiting. De verloskundige heeft "gewroet" - mensen wat deed dat pijn! Waarna ik zaterdag heel de dag wat krampen heb gehad in mn onderbuik, de slijmprop ben verloren, maar verder niets! Morgen middag mag ik naar de klinisch verloskundige of gyneacoloog, bij 41 weken ipv bij 10 dagen overtijd omdat ik liever heb dat de boel goed in de gaten word gehouden. Verschillende redenen, maar ik denk zelf dat het niet goed is voor de baby om pas met 42 weken ingeleid te worden, en ik heb nu 2x dichtbij meegemaakt dat iemand zn kindje voldragen heeft verloren, 1 collega doodgeboren kindje en een meisje van de yoga kindje na de geboorte overleden. Dus daarom wil ik graag extra controle, om mn gemoedstoestand. Dit is angst die gewoon zo nu en dan de kop opsteekt, geen angst waardoor ik niet slaap ofzo zeg maar. Heel warrig verhaal... Maar ik wil gewoon NU bevallen, ons kindje ontmoeten en klaar zijn met het zwanger zijn! We hebben lang genoeg gewacht, wij zijn razend nieuwschierig, de familie is niet te houden, en lichamelijk ben ik het meer dan beu, steeds de harde buiken, ik voel me zo log als een olifant en wil gewoon ons kindje in onze armen!
Blijkbaar moet je echt een breekpunt hebben voor het zover is? Ik zei gisteren tegen mn man; moet ik het dan echt helemaal zat zijn voor de bevalling begint? Maar vanmorgen werd ik wakker van gebroken vliezen! Joepie, kindje komt eraan!
hi succes ik herken je gevoel al ben ik nog niet overtijd heb nu al vanaf zaterdag buikpijn en ik wil mijn zoon graag zien ik wil weten wie hij is. maar ik zal moeten wachten . ( maar ik zou ook niet naar buiten komen met dit koude weer ) sterkte en geniet ervan liefs luusje
Wauw dat is ergens wel heel bijzonder dan Suusjeuh! Net als je alles eruit gegooit hebt dan zet 't door! Het zal nu in ieder geval niet lang meer duren nudat je vliezen zijn gebroken, heel veel succes
suusje ik doe mee ben het ook zooooooooooo zattttt en ben nu ook verkouden aant worden en aan het hoesten dus dat komt wel weer lekkr uit heh.. ik wacht elke dag op een pijntje maarja heb sinds gisteren een heele fijne rust gevonden in mn lijf ...echt vreemd...misschien was dat ff nodig
Meiden!! Ik ben op 30/11 om 00.21 bevallen van ons prachtige meisje Jasmijn Maartje. Ze bleek in het vruchtwater gepoept te hebben, thuis had ik een scheurtje in de vliezen dus doorgestuurd naar zhuis. Bij het aanbrengen vd schedel electrode voor de ctg bij Jasmijn braken mn vliezen en was het duidelijk dat er meconium in het vruchtwater zat. Ik had bij binnenkomst 4 cm ontsluiting - joepie! Dus goede moed! Wee opwekkers werden gestart en toen begon de 'pret'. Eerst waren de weeen goed te doen met hulp van mn man, maar al snel werden ze zwaarder. In de middag kreeg ik pijnstilling, een spuit in mn beem waar ik suf van werd dus tussen de weeen door bij kon komen, echter ik kon de weeen alleen staand opvangen en dat lukte met die suffe spuit niet meer. Eind vd middag om 17.00 uur had ik 5 cm ontsluiting. Na nog een hele avond weeen storm en steeds heftigere ween kon ik niet meer op mn benen staan van moeheid en moest ik erg op mn strepen staan voor een ruggenprik. Ik had nl nog maar 6 cm ontsluiting! Toen ik meer als een uur na de ruggenprik nog niets vorderde besloot de gyn dat het nu zover was; om 22.00 of 23.00 uur zei ze 'we gaan ze halen dit kan zo niet' en werd de wee opwekkers uitgezet (weg weeen!!) en om 24.00 lag ik op de ok. Het ging razendsnel, om 00.21 is ze geboren en is mn man bij haar gebleven. Ze was prachtig en huilde meteen!! Ik moest na het hechten even op de ic omdat de recovery s nachts dicht was. Toen ik weer op mn kamer was hebben we heerlijk genoten van onze meid! Ze dronk meteen goed uit de borst! Wat een Genot! Gisteren veel pijn gehad en een misselijke dochter maar sinds vannacht drinkt ze met tepelhoedje weer bij me. Ik lig voorlopig helaas in ziekenhuis, mis mn mannetje wel maar die is zo veel als kan bij ons. Oh en waarom de bevalling wellicht niet vorderde? Jasmijj weegt 4315 gr en is 56 cm! Latermeer vanqf laptop ipv iphone
Gefeliciteerd met jullie dochter Jasmijn, geniet maar lekker van haar. Klinkt in ieder geval als niet zo'n prettige bevalling.