Jah .. Toch een poging doen, voorzichtig Net als met alles, ook nu met typen van iets hier op het forum wisselende gevoelens enz. Zit hier de topics door te bladeren, en komt "alleen "voorbij .. Wel aangedacht, maar dringt dan ff op een vervelende manier xtra door . Ik wil andere mensen hier niet shockeren, meeste zijn blij denk ik. Af en toe kan ik eventjes glimlachen bij het idee... maar , pffff af en toe komt alles ook wel erg op me af ! Nu bijna 12 weken in verwachting van een tweeling, zwanger geworden van uit een misbruik situatie Even geen idee, hoe het moet .. Nu echt ff een dipje. Zullen best mensen zijn die gaan helpen ( ooit) maar nu geen relatie ( totaaaaal geen behoefte) Kleintjes groeien op zonder vader, zwanger zijn hopenlijk ook zonder verder misbruik enz. Hier spookt maar steeds, wat nu, stel dat het allemaal goed gaat dat er 1 of beide geboren worden , ... Wat, als hun of mensen van buitenaf ooit om "papa"gaan vragen wat voor antwoorden ? wat er trekjes van vader in zit kort berichtje , nu al te heavy Sorry !
Wow meis, erg heftig hoor! Wel dapper van je om erover te praten... Heel vel sterkte in deze situatie. De kleintjes zullen wel geen vader hebben maar een moeder alleen kan ook genoeg liefde geven denk ik. En misschien dat je ooit de liefde tegenkomt die je verdient... Kop op meis!!!!
ik heb het boek; (praten met je) wereldkind van Renee Wolfs zie Renée Wolfs - Wereldkind Het is eigenlijk voor ouders van adoptiekinderen en is bedoeld om te praten over een moeilijk verleden. want ook adoptiekinderen komen ook vaak uit misbruik situaties of andere heftige situaties waar ooit vragen over komen. Dit boek leert je om op het niveau van je kind te praten over de situatie door steeds open te zijn maar niet meer te vertellen dan het kind op dat moment aankan. Je verhaal groeit met je kind mee en zo breid je het verhaal uit. Misschien een gerust idee dat je niet aan je tweejarige peuter straks het hele verhaal uit de doeken hoeft te doen maar dat 'papa was niet lief voor mama en kon daarom niet bij ons blijven' voorlopig volstaat. Voor nu veel sterkte meid. Het is ook zo moeilijk om helder te denken met al die hormonen die door je lijf gieren. Af en toe is het goed om te bedenken dat veel emoties worden versterkt door de hormonen. En dat de niet-zwangere jij misschien wel veel sterker in haar schoenen staat als je nu denkt.
Jeetje meis wat een verhaal. Een dikke knuffel voor jou! Ben het met 2g4e eens, jij als mama kan je kindjes ook heel veel liefde geven. Heel veel sterkte, ook succes met je zwangerschap. Erg heftig lijkt me dit voor jou! Liefs Jada
hier ook dikke knuffel, ik denk dat je mss eens met een steunpunt zou kunnen gaan praten, je informeren ivm diverse dingen die zouden kunnen gebeuren (postnatale depressie en dergelijke) dus dat je iemand bij je hebt en die je ook begeleid en ondersteund... ik wens je alles goed meissie!!!
Dankjullie wel ( slik) Eigenlijk was ik hard aan het googelen naar onderwerpen/forums over "dit " Zwanger , na verkrachting , dan maar ? Maar ik kom uiteindelijk uit , bij site's als schreeuw om leven.. Was niet zozeer opzoek naar info overwel of niet abortus . Gedachte is er geweest ! maar, .... Vanuit geloofs overtuiging , maar ook. Verhaal is nog al lang en heftig maar , afgelopen twee jaar ziekenhuis plat gelopen, door problemen rondom baarmoeder en alles wat erbij hoort. Door misbruik, een hoop beschadigd , en "stuk" eierstok minder, door "alles". En zoals het eruit zag, al was ik er niet mee bezig ( heb geen relatie helemaal noppes) het zag er eigenlijk niet naar uit, dat het ooit, via een normale weg zou kunnen lukken ... "gewoon zwanger raken". Door die problemen, is het nu xtra lastig , 2 nog wel gaat het wel goed, lukt het allemaal wel ? Tot nu toe gaat het redelijk, lichamelijk gezien dan. Nu is het er , en zeker na het geklooi van afgelopen 2 jaar, is abortus helemaal iets , wat ??? Neeeej ! Als "dit" doorzet , moet ik verhuizen en een echt veilige plek op gaan zoeken ! .. Dreigingen zijn nog niet voorbij, dus hulp is idd wel aan de gang nu, maar nog niet vanuit een ziekenhuis/verloskundige enz .. Dat boek is idd een idee, ... Dankjewel ! Ondertussen zat/zit "moeders" midden in de verwerking van "alles" Het is zo dubbel allemaal ! En idd helpen die hormonen ook niet echt mee! Hoewel, kan opeens zonder problemen vanuit het niets in tranen uitbarsten, dat dan wel ! Moet nog wennen aan het idee .. komt vast goed .. uiteindelijk .. pfff wat un zooitje op eenssss ! Thanks jullie !! Super knuff terug voor wie wil
hey meis wat moet jij het zwaar gehad hebben (en wrs nog steeds) goed dat er hulp in gang gezet is! en ook super goed dat je erover wilt praten. ik zou je willen helpen ik zou alleen niet weten hoe! ik kan je alleen vertellen dat kinderen je heel veel kracht kunnen geven. en vragen van kinderen, ik ben opgegroeid zonder vader, (mijn vader kon niet van me zus afblijven) maar ik heb nooit gerichte vragen gesteld. dus miss hoef je ze niet te beantwoorden. een relatie is niet nodig om je kindjes op te voeden en zelf gelukkig te worden. volg je hart! hele dikke knuffel! enne pb-en mag altijd!
Jeetje meid, wat zit jij in een nare situatie. Goed van je dat je er over wilt/kunt praten, dat moet je echt blijven doen. Hoop dat je ook ander soort hulp hebt (maatschappelijk werk etc?), waar je met je problemen terecht kunt en waar je goed geholpen wordt. Gelukkig ken ik de situatie niet, maar ik wil je heel veel sterkte wensen. Ik hoop dat je kleintjes voorspoeding en in een veilige omgeving op kunnen groeien. Dikke knuffel...
heel veel sterkte. Vind het getuigen van kracht dat je voor je kindjes kiest. Ik hoop dat je snel een veilige plek voor jezelf en je kindjes hebt en jullie leven op kan gaan bouwen.
Wow meid...wat zul jij het moeilijk hebben! Vind het ontzettend knap dat je voor je kindjes kiest! Petje af meid...alles komt vast en zeker goed. Een hele dikke knuffel!
Meid, heel veel sterkte. De manier waarop je het verwoordt,.... mooi, droevig, hoopvol en sterk. Je kan goed schrijven, je leest jouw gevoel.
Zooo ja dan moet je met je gevoelens wel even aan de bak. Ik heb het met je te doen... Het enige wat ik nu even mee kan geven is, wat je niet kapot maakt maakt je sterker en je kindjes ter wereld brengen en verzorgen gaan jou de sterkste vrouw ter wereld maken!
Jeetje.. Ik zit zelf met moeite je verhaal te lezen.. Wat ben jij ongelofelijk sterk !! Meid.. ik kan je niet zeggen welke richting je in 'moet' voor hulp.. Ik kan alleen zeggen dat ik respect voor je heb en dat ik je het aller- aller beste wens !!
Heb alleen jou bericht gelezen, niet de antwoorden...jeetje wat heftig. Tranen schieten in mn ogen. Wat zou ik graag willen dat ik iets voor je kon doen...Wat lijkt me het ontzettend zwaar om deze "last" (en dan bedoel ik dus niet je baby's) met je mee te dragen. Niemand weet er dus van? Is er echt niet iemand waar je het tegen kan vertellen?Het is echt niet goed om dit helemaal in je eentje te moeten doen.... Ik wil je heel veel sterkte wensen...dikke knuffel!
@Oliver: Tjeetje wat een heftig verhaal. Geen idee wat ik hierop moet zeggen. Wat vind ik je dapper. Wil je ontzettend veel sterkte en kracht toewensen.
Het is lastig, omdat ik al zei dat ik niet wil shockeren , dat deed ik dus al wel een beetje met een paar zinnen ! Buiten het zwanger zijn, is misbruik verhaal nog al lang en ingewikkeld. Inmiddels "van huis uit "niet meer misbruikt, maar wel problemen met (oude) daders Uit huis gevlucht eerder, nu een soort van op kamer op de plek waar ik nu zit, binnenshuis redelijk veilig maar, niet de plek om dingen echt te vertellen. en het zwanger zijn van nu , wordt ook door deze mensen niet met gejuich ontvangen, logisch ergens, dat werd het door mij ook niet ! ik heb een vriendin , die als moeder is , maar niet bepaald om de hoek woont. Praat/mail veel , kan veel kwijt , en dara is het veilig , mijn verhaal. mijn dingen . Zelf niet bepaald een voorbeeld gehad als kind. UItteraard wel een moeder, maar nooit een mama gehad. Vader is al vroeg vertrokken. En moeder heeft een grote hand in het hele misbruikverhaal. Eigenlijk heb ik ze allertwee gemist, als persoon/figuur .. En ik heb altijd geroepen, hoe het ook gaat ik ga haar voorbeeld niet volgen ! Ik wil een normale moeder zijn, zonder problemen, een eigen plekje .. gewoon een man/vader .. Maar , helaas zoals wel vaker gebeurde, ook nu weinig keus . kan er verdrietig om worden ( nu dubbel op in vlagen ) maar ook heel boos ! Heb die vriendin, waar ik mama tegen kan zeggen .. helpt , is er .. als duizende probeer bij haar nu een spoedcursus, wat is een mama te volgen echt , echt echt , ik heb geen idee ken het alleen van tv .... Ik heb hulp , al een tijdje .. Dat was om verleden "te verwerken" inschattings foutje, niet luisteren naar mijn signalen dat ik nog steeds niet safe ben en ook nu ... als zei niet met ideeen kom, ben ik zelf ondertussen wel dingen an het uitzoeken.. Maar mijn hoofd ff te vol , en te chaotisch om normaal te kunnen denken en handelen ... ff heel irritant als je normaal alles redelijk op orde hebt.. maar thanks voor de lieve reacties verhalen lezen hier van mensen , die wel blij zijn, en genieten helpt wel een beetje, zo van jahhh zo kan ik er ook tegen aankijken ! thanks voor jullie reacties , en voor het forum ! Liefs
Ik zit dit met tranen in mijn ogen te lezen. Zo vreselijk wat je allemaal doormaakt nu. Ik wil je een hele dikke knuffel geven en echt heel veel sterkte toewensen.
ik ga je gewoon alleen maar feliciteren met je zwangerschap...jeeeeh 2 mooi mensjes groeien in jouw buik! die 2 mensjes zijn van JOU...en dat jij voor ze hebt gekozen, getuigd van enorme kracht...dus die zal je blijven hebben...en die zullen zij jou weer extra geven! jouw kracht helpt je door dit alles heen!! met of zonder hulp! ik wens jou NOG meer kracht dikke knuf