nog 81 daagjes

@Woppie: Nils gaat ook zelden logeren of een dagje weg (volgens mij kan ik het nog op twee handen tellen, ). Tijdens mijn bevallingsverlof is mijn contract niet verlengd, dus ben ik eigenlijk 'altijd' bij Nils. Twee keer eerder is Nils bij een goede vriendin blijven slapen. De eerste keer was Nils al tien maanden oud! Die keer was als voorbereiding op de tweede keer, omdat we een bruiloft hadden een paar weken later. Ondertussen is Nils wel enkele keren een paar uurtjes bij mijn moeder (en haar vriend) geweest of zij bij mij thuis. Volgens mij was de eerste keer oppassen door mijn moeder pas toen Nils bijna acht maanden oud was. Wat ik voor komend weekend een prettig idee vind, is dat we even los van Nils z'n ritme dingen kunnen gaan doen, zonder de kleine man hiermee tekort te doen. Hij vermaakt zich doorgaans goed bij oma en opa. Opa heeft namelijk djembés staan en daar gaan ze dan samen op trommelen. Oók opa heeft dan de grootste lol!

Gisteren had ik 's ochtends ook enorm last van harde buiken. Zijn er meerdere dames die hier last van beginnen te krijgen? (mag langzaamaan ook wel, is alleen niet altijd even handig, hihi)

 

Nouja, ik dus..
Ben er laatst nog mee naar het ziekenhuis geweest.
Dit was geloof ik met 28 weken.. rond die tijd..
Toen had ik er ook zo'n last van maar er was niks te meten op het ctg, wel was mijn baarmoeder verweekt maar dat kon ook nog van de bevalling van mn dochter komen.
Ze kon met 1 vinger in de baarmoedermond, nu weer de hele dag last. Word nu iets beter, maar nu word ik weer doodmoe.
Heel raar.

 

Vandaag weer bericht van specialist van Kovu-man. Bloedwaarden van vorige week lieten sterk gestegen creatinine-gehalte zien (van ruim 400 naar 600+). We zijn enorm geschrokken! Morgen heeft Kovu-man controle bij de internist-nefroloog. We zijn benieuwd wat hij te zeggen heeft......

 

Kovu wat een vreselijk nieuws Heel veel sterkte vandaag in het ziekenhuis. Hoop dat ze Kovu-man kunnen helpen.

 

Ow Riv ja dat is echt heel erg vervelend. Die pijn kan soms even teveel zijn en ben je er helemaal klaar mee. Kan me goed voorstellen dat je dan echt even flink moet huilen.
Heb je geprobeerd om een lekkere warme kruik op je rug te leggen? Wat mij ook erg hielp was een warme douche.
Hier soms ook nachten wakker door de pijn, je kan jezelf geen houding geven en alles is teveel.

Doe lekker rustig aan en ontspan jezelf. Heel moeilijk, maar ook heel belangrijk voor jezelf en je kindje.

 

Dank je manda en riv!

Vanmorgen heeft Kovu-man weer bloed moeten laten afnemen: Creatinine was met 100 punten gezakt. Er wordt nu direct gestart met een nieuwe therapie. Vermoeden bestaat dat er oedeemvorming is in de nieren als gevolg van een ontsteking. Ze hopen hiermee wat tijd te winnen, zodat er een transplantatie kan plaatsvinden zonder gedialyseerd te zijn (dit heeft namelijk de voorkeur).

Zelf zat ik hier vanmorgen met de intaker van het kraambureau. Ik deed huilend de deur open...... De gezondheid van Kovu-man en mijn bi maken dat we extra uren krijgen. Heb ook andere wensen kunnen uitspreken, voelde goed! Ze heeft echt de tijd genomen om alles te bespreken en zou er tevens voor zorgen dat ons dossier speciale aandacht krijgt. Ze kunnen er dan t.z.t. namelijk rekening mee houden dat er een ervaren kraamverzorgende wordt ingezet en geen tussentijdse wisseling plaatsvindt.

Vannacht liggen dubben. Wat als Kovu-man niet bij de bevalling kan zijn? Wie wil ik er dan bij hebben? Mijn moeder, schoonmoeder en een vriendin zijn al het opvangnet voor Nils, dus ik zal daarbuiten moeten zoeken. Zat stomweg te denken aan de verloskundige in het ziekenhuis, die de bevalling niet mag begeleiden vanwege de eerdere keizersnede, maar misschien wel mij wil ondersteunen?

@riv: Heb je al eens geprobeerd wat rechterop te slapen? Door de vermoeidheid zul je de pijn wat moeilijker aankunnen en zal het de klachten ook wat verergeren omdat dat juist je zwakke plek is. Sterkte!

 

ik heb echt met je te doen Kovu. Nu de bevalling steeds dichterbij komt lijkt het me zo zwaar allemaal. Wat onwijs fijn dat de kraamzorg zo met jullie begaan is en jullie zoveel mogelijk wilt helpen echt super.
Ik hoop echt voor jullie dat die nieuwe therapie aanslaat. Is er al meer bekend over een eventuele transplantatie of hoelang het nog gaat duren voor er een nieuwe nier beschikbaar is?

 

@manda: Míjn moeder heeft zich aangeboden als donor. Volgende week heeft ze al diverse onderzoeken en de maandag daarop een geprek met de internist-nefroloog. Als ze geen match is, maar wel gezond, is er de mogelijkheid tot gepaarde donorruil.
Toen de internist-nefroloog de thuissituatie vernam heeft hij met spoed een aanvraag ingediend bij maatschappelijk werk, om na te gaan welke ondersteuning wij zouden kunnen krijgen thuis. Kovu-man kan daar maandagochtend al terecht!
Vandaag valt me uitermate zwaar, ben erg emotioneel. Schoonmoeder twee keer aan de lijn gehad en die lijkt de ernst van de situatie niet in te zien......

 

Wauw wat een geweldige moeder heb je Kovu. Ik ken niet veel mensen die dit voor elkaar over hebben. Geen woorden voor ik vind het een prachtig gebaar om iets van jezelf tegeven aan een ander. Ik hoop dat je moeder een match is. Fijn dat er zo snel actie word ondernomen en dat jullie begeleid en gesteund worden door verschillende kanten.
Wel apart dat je schoonmoeder niet ziet hoe erg dit is. Hebben jullie wel het idee dat jullie een beetje gesteund worden door haar?

 

Weer veel gelezen, weinig onthouden sorry dames!

Kovu: Ik lees veel 'verontrustende' berichten van je! Sterkte meid voor jezelf en je man!

Hier weinig nieuws, veel last van harde buiken, vooral 's nachts

 

Wow, Kovu, das niet niks! Sterkte!
Hoop dat zowel jij als je man hier en daar een beetje hulp kunnen krijgen.
En idd extra uren zouden wel fijn zijn, het is niet niks en een kleine man en een baby en dan ook nog een man die niet fit is.
Wel super dat je moeder haar nier af wil staan!
Fijn ook schoonmoeders die er de ernst niet van inzien.. t gaat toch om haar eigen zoon, kan daar dan niet zo goed bij.
Heb verder ook wel gelezen maar niet onthouden..

@hier: goeie nacht en dag gehad, als ik me iedere dag zo voel mag het nog wel even duren.
Heb aan de ene kant het idee dat het allemaal zoooo snel gaat, aan de andere kant heb ik er ook reuze zin in en mag het van mij wel zo ver zijn.
Beetje dubbel dus.
Morgen weer controle bij de gyn, begin (nu pas) vocht vast te houden maar dit zal wel niks zijn.
Om kwart voor 9 al!
Vrijdag weer even naar de fysio, ondanks dat ik geen pijn meer heb, nouja weinig.
Heb een bekkenband die is in het huishouden wel errug fijn moet ik zeggen.

 

kovu wat lief van je moeder maar wat raar van je schoonmoeder...
heb je al eens aan een doula gedacht? Dat lijkt me eigelijk precies wat voor jullie situatie...

hier alles ok. Bloeddruk en echo waren goed vandaag bij de gyn dus ik hoef pas over 3 weken weer terug te komen.

 

Kovu, heel veel sterkte met je man!
Riv, ik hoop dat je vandaag beter zult slapen...
Scheelt het als je een warm bad neemt vooraf?
Debbie, goed idee van die doula, lijkt me idd een 'oplossing'.

Zelf vandaag even de stad in gegaan. Moest nog wat spullen voor school hebben. Ik woon er vlakbij, dus lekker op de fiets, en in de stad wandelend. Nu heb ik enorm last van mijn bekken... Hmmm, misschien toch iets te veel gedaan.
Ik zit nu op de bank en alles doet zeer.

 

Warm bad, dat was mijn oplossing ook, maar hebben jullie ook niet dat de buik boven water ligt? Brrr...

 

Ben toevallig net in bad geweest. Mijn buik steekt idd boven water uit, maar vindt het niet koud.
Bij borsten steken ook boven water uit, en die worden wel koud.
Pak altijd washandjes en maak die nat met warm badwater en leg die er dan op.
Is wel lekker warm, en daardoor krijg ik het niet koud.
Misschien kun je dat ook met een klein handdoekje doen op je buik?

 

Thanks ladies! *doet me goed*

@manda: Mijn moeder doet dit vooral voor de kleinkinderen, zodat wij als gezin de meeste kans hebben op een 'normaal' gezinsleven. Jaren geleden heeft ze dit al voor zichzelf besloten, dus ze is héél vastberaden. De avond dat ze dit aan ons vertelde zijn we in een soort van roes naar huis gereden...... dit betekent zoveel voor ons!!!!!! Dat krijg ik nauwelijks onder woorden gebracht!
Ik heb ook altijd gezegd dat ik (ruil)donor zou zijn, maar ik mag niet van zowel Kovu-man als mijn moeder. Uiteraard kan het nú natuurlijk niet vanwege de zwangerschap, maar ze vinden beiden (terecht!) dat we dit risico niet moeten nemen met twee kleine kindjes. In al die jaren dat Kovu-man en ik bij elkaar zijn - 12 jaar - ben ik bij mijn standpunt gebleven, alleen heb ik mijn beeld nooit bijgesteld, namelijk dat er kindjes in ons leven zijn.

Toen Kovu-man laatst in het ziekenhuis lag heeft mijn schoonmoeder hier een paar dagen in huis geholpen. Heel fijn! Nu is ze weer druk met haar eigen agenda. Verder reageert ze in onze ogen soms vreemd op de huidige situatie, alsof alles wel goed komt. Gisteren stelde ze nog een second opinion voor. Nou, Kovu-man gaat al naar een ander ziekenhuis - naar een andere specialist - voor zijn nieren en dat is in Kovu-mans ogen second opinion genoeg. Mijn schoonmoeder lijkt te willen vastgrijpen aan allerlei andere dingen. Toch zal ze moeten gaan inzien dat de werkelijkheid anders is! Door opmerkingen/vragen en via mijn schoonzusje weet ik dat mijn schoonmoeder wel nadenkt over het afstaan van een nier. Volgens mijn schoonzusje neigt ze ook wel naar 'ja'. Kovu-man zou het al heel fijn vinden om van zijn moeder te horen dat ze erover nadenkt, dat ze er mee bezig is. Nu laat ze hem totaal in het ongewisse. Ik weet dat ik mijn schoonmoeders keuze zal moeten respecteren mocht ze 'nee' zeggen. Zelf kan ik me echter niet voorstellen dat je als mama je eigen kind niet zou helpen......

@L0nneke: Ja, die harde buiken komen vaak 's nachts, want dan is je lijf het meest ontspannen. Hopelijk slaap je vannacht weer wat beter!
Veel plezier morgen bij de fotograaf!

@Woppie: Succes bij de gynaecoloog morgenvroeg!

@debby82: Toevallig kwam later vanmiddag de mogelijkheid van een doula in me op. Toch bedankt voor de tip! Heb inmiddels al wat gezocht op internet, er zitten er twee in de buurt. Misschien eens bellen, kijken wat voor gevoel ze me geven.
Oh, heerlijk je manneke weer even kunnen bewonderen. Fijn om te lezen dat verder alles in orde is.

@smartie1980: Rustig aan, niet overmoedig worden. Morgen rustig dagje, zodat je een beetje kunt bijkomen?

 

Wat een verhaal Kovu. Het lijkt er op dat je smoeder zich een beetje verstopt voor de realiteit en zichzelf een mooi einde aan te praten. Hoe dan ook het blijft moeilijk, maar ik denk dat jullie nu de meeste steun kunnen gebruiken. Ik zou als mama ook alles voor mijn kindje over hebben. Helaas kan je niet in iemands hoofd kijken om te zien wat ze denken.

@hier, geboorte kaartjes zijn besteld en vandaag hebben we via de mail een eerste proefdruk ontvangen. Het zag er goed uit en mijn vriend die zat echt met kippenvel. Hij vond het ineens allemaal zo dichtbij en spannend. Zo schattig. We hebben hem voor nu goedgekeurd, ik vond alleen wel dat het er heel direct stond maar goed ik weet natuurlijk niet hoe dat normaal is. De opmaak is als volgt. Gedichtje, daaronder de namen van onze dochter, onze namen daaronder adres gegevens en daaronder de tekst of ze even willen bellen voor bezoek. Maar het staat er zo letterlijk. Mijn vriend vond het prima houd niet zo van tierelantijntjes, gewoon dit is het lekker makkelijk .

meiden er moet me echt iets van het hart. Ik loop nu al dagen met een vervelende angst. Ik lees en hoor de laatste dagen alleen maar nare verhalen in mijn omgeving. De een verliest met 38 weken haar kindje, de ander heeft haar kindje verloren omdat ze overtijd was en het kindje te lang in haar buik heeft gezeten. Echt vreselijk. En net lees ik weer via mijn hyves dat een oud klasgenoot haar kindje met 3 maanden is verloren aan wiegendood. Ik heb echt met tranen gezeten toen ik het las. Dit word me allemaal een beetje teveel Ik ben nu zo onwijs bang dat mij dit ook kan gebeuren echt het is zo een naar gevoel. Als ons kindje een rustig dagje heeft schiet ik meteen in de stress. Hebben jullie die angst ook weleens? En wat kan ik eraan doen om geen spoken te gaan zien. Ik had dit in het begin van mijn zwangerschap ook al zo erg. Terwijl ik niks te klagen heb. Ze doet het zo goed en ligt prima op schema, maar toch. Dat was bij de bovenstaande meiden ook zo

 

Nou ik ben weer terug van controle.
Moet volgende keer nog weer even een keertje extra omdat mn bloeddruk omhoog gaat.
Dit klopt ook wel met mn gammele gevoel dus, ben niet ziek en niet fit, heb steeds hoofdpijn.
Kindje loopt maar liefst 3 weken voor op de groei *oink*
Ze zei mocht deze weer met 36 wk komen is er geen man overboord, geschatte gewicht is nu 2600 gr. mijn dochter was 2800 gr. met de geboorte, met 36 weken.
Morgen krijg ik nog mijn uitslag van bloed en urine, had iedere keer nog wel een spoortje eiwit in de urine maar we gaan nu kijken of dit meer geworden is.