Mijn vriend en ik zijn ruim 2 jaar geleden naar een dorp verhuisd. Toevallig 'overbuufs' van diaantje17 en ik kan alleen maar zeggen: het bevalt ons perfect!!! (zowel tegenover diaantje17, als in een dorp wonen ) Soms mis ik het gemak van 'even op de fiets' het centrum in, wel eens, maar daar krijg je zoveel voor terug in een dorp! Wij willen hier echt niet meer weg! Ik zeg niet dat we nooit meer verhuizen, maar in elk geval niet meer naar een grote stad!
Ik ben ook van de stad naar een dorp verhuisd na 18 jaar. met zo 1700 inwoners. Moet zeggen dat ik het aan de ene kant wel lekker vind de kids kunnen hier heel vrij spelen, niet zo druk hier enz, maar ik mis ook wel heel veel dus als ik de keuze opnieuw zou moeten maken zou ik toch voor de stad kiezen. Maar dat is mijn mening he.......
Tja, ik denk dat het toch wel lastig blijft. Hoor hier veel positieve verhalen, maarja......ik blijft toch een echt familiemens en ik zie mijn broers en ouders best heel vaak! Ik ben gewoon bang dat ik hun teveel ga missen! En een dorp waar echt niks lopend of met de fiets bereikbaar is (dus echt een dorp met geen enkele winkel in de buurt) dat is zeker niks voor mij!
Ben voor een aantal jaar geleden verhuist van dorp na stad, miste de rustigheid in het dorp echt heel erg. In de stad mis je toch al een vriendelijke Hallo ofzo in de winkels. In een dorp zeg je tegen heel veel hallo, en vervolgens ben je een uur met praten verder.
@skye ik heb vier jaar in Maastricht gewoond. Ver weg van familie en vrienden en ik vond het niet leuk (da's nog zacht uitgedrukt) Ik had moeite met vrienden vinden, terwijl ik een sociaal persoon ben en ik had heimwee. Nu wonen we weer dichtbij friends and family en ik geniet elke dag met volle teugen! Mij krijgen ze hier niet meer weg, terwijl we in een veel duurder huis wonen en dagelijks in de file naar het werk staan.
En gezellig hebben we het he!!!..straks heerlijk wandelen met de kleine..dat kan lang zo lekker niet in onze oude woonplaats he Maus!!
Ik en mijn vriend zijn in een klein dorp opgegroeid, en na 7 jaar verkering gaan samenwonen in een grote stad (voor mijn studie). Ik dacht ook echt dat ik daar wel het type voor was, wonen in de stad. Werd na een half jaar z'on beetje depressief, en dankzij de vele studentenfeestjes ook een klein beetje alcoholistisch. Wat heb ik me in die periode rot gevoeld zeg! Relatie ging ook niet best...Iedereen leeft in een stad eigenlijk voor zichzelf.. Heel anders en niet te vergelijken met het wonen in een klein dorp. Gelukkig na 2 jaar verhuisd naar een mini plattelandsdorpje, boerderij gekocht en een mega tuin In mijn geval zijn we weer dichterbij mijn en zijn ouders gaan wonen. Ben helemaal opgeleeft, drink en rook niet meer, eet gezond en later ook nog eens zwanger Conclusie van dit verhaal: andersom kan het natuurlijk ook misgaan; als stadsmens zul je je best rot kunnen voelen in een dorp. Ik zou het eerst eens een tijdje proberen (dat kan tegenwoordig), daarna kijken of je echt een woning wilt kopen. Succes!
ik kom uit een stad en ben verhuist naar een dorp! ik heb echt spijt van me keuzen! geef mijn maar gewoon een stad
Ik ben in een dorp langs Den Bosch gaan wonen. In één woord: IDEAAL! Ik heb de rust van een dorp. Heb allerlei faciliteiten (ha, drogist, supermarkt, zwembad etc) en ben binnen 10 minuten in het centrum van Den Bosch.