Aangezien ik hartpatient ben moet ik in het ziekenhuis bevallen. Ik word ingeleid en krijg een persverbod (persen verhoogd de druk in de hartkamers) en mag geen ruggeprik omdat dit de bloeddruk te zeer kan laten dalen. Ze gaan dus op mijn buik duwen om de baby eruit te krijgen en vervolgens een tang of vacuum gebruiken. Ondertussen lig ik dus aangesloten aan de hartmonitor om alles in de gaten te houden. Dus lekker weeen opvangen zit er ook niet bij, ik lig helemaal klem. Ik voel me (nu al) zo onzeker over de bevalling. Is er iemand die iets soortgelijks heeft meegemaakt en tips heeft? Zal ik bijvoorbeeld een zwangerschapscursus doen? Of heeft dat geen zin als je in je bed moet blijven liggen?
Pfff geen ervaring mee.. Ik wens je iig veel succes, lijkt me behoorlijk heftig hoe jij moet gaan bevallen..
Ik heb er ook geen ervaring mee, maar wens je wel veel succes en sterkte tegen die tijd! Liefs Vlinderr
Op een bevallingscursus leer je wel bepaalde ademhalings- en ontspanningstechnieken. Dus misschien heb je er wel baat bij. Ik heb vanaf het eerste begin vd bevalling ook continu platgelegen, maar weëen opvangen ging vrij goed zo op bed. Dus dat is voor iedereen verschillend.
ik heb er geen ervaring mee maar ik weet wel dat persweeën weg zuchten enorm moeilijk is. waarom doen ze geen keizersnee eigenlijk?
Mijn nichtje heeft hetzelfde meegemaakt en heeft voor een keizersnede gekozen, zodat ze "ontspannen" naar de bevalling kon toeleven en wist waar ze aan toe was. Dit is trouwens ook aangeraden door haar gyn, omdat er nog risico's aan een vaginale bevalling verbonden zaten. Weeën zouden namelijk ook extra druk bij haar hart geven? Of zoiets was het.
Helemaal mee eens! en het bevallen kost sowieso energie...weet niet of dat wel kan voor je hart? In jouw situatie zou ik ook kiezen voor een ks...mits dat mag natuurlijk. En idd persweeen weg zuchten is heel moeilijk, en vermoeiend!
Het eerste wat in mij opkomt is, waarom geen keizersnee? (Pers)Ween kunnen héel heftig zijn en bij een inleiding worden ween door sommige vrouwen zelfs als nog heftiger ervaren. Het lijkt mij in ieder geval helemaal niet fijn. Ik was blij dat ik aan de persdrang kon toegeven toen het zover was. Ik vind het dus helemaal niet gek dat jij je nu al onzeker voelt over je bevalling. Ik zou de verschillende mogelijkheden en opties goed doorspreken.
bij inleiding zijn de perweeën echt sterk. ik was al mee aant persen voor dat ik er uberhoubt erg in het en voordat de gyn erbij was
Ik mag geen ruggeprik en een ks zou dus alleen onder narcose kunnen en narcose is ook weer gevaarlijk voor het hart. Vandaar dat ze bovengeschreven "oplossing" dus het beste vinden. Ga inderdaad nog eens een goed gesprek voeren, want al die stress/pijn lijkt me ook niet goed voor mijn hart. Vind het vooral vervelend dat ik zelf geen keuze lijk te hebben, ben letterlijk overgeleverd aan de artsen, pfff...
Ik ben zelf ook ingeleid bij mijn 2 e kindje, dus ik snap dat helemaal Het is soms al lastig genoeg als je persweeën moet weg zuchten omdat je moet wachten tot de VK of gyn er is. M78 een goed gesprek lijkt mij echt het beste, misschien is dit wel de beste optie hoor en het is goed om nu al te bespreken hoe en wat. Veel succes meid
lijkt me erg moeilijk om zonder ruggeprik de persweeen op te vangen. ik heb ook vrij ernstige hart en longproblemen, aanvankelijk was er voor mij een soortgelijk bevallingsplan opgesteld. Alleen zou ik juist wel een ruggeprik krijgen om mijn hart te ontlasten (de stress/pijn zou juist schadelijk voor mijn hart zijn) uiteindelijk is het zo ver niet gekomen doordat ik ernstige longproblemen kreeg is Silbeeb met bijna 32 weken met een spoedkeizersnee gehaald. Het lijkt me verstandig dat je je zorgen nog eens goed bespreekt met je gyn. Heb je een vaste gyn, waar je vertrouwen in hebt? Heb je ook met de anesthioloog overlegd? uiteindelijk werd mijn bevallingsplan opgesteld nadat de gyn, anesthesioloog, intensivist, longarts, cardioloog en neonatoloog met elkaar "vergaderd" hadden.
Na een bevalling meegemaakt te hebben lijkt het mij toch zeer waarschijnlijk dat deze methode een erg heftige ervaring zal zijn voor je hart. Wat nou als je rugweeen krijgt? Die kan je echt niet opvangen met puffen ofzo. Geloof me, je wordt gillend gek als je dan ook nog eens moet blijven liggen. Ik had een weeenstorm zonder pauzes. Ik ben natuurlijk bevallen (niet ingeleid) maar het schijnt bij inleidingen enorm veel voor te komen. Ook ik had bij 3cm ontsluiting al persweeen. Een narcose zal niet zonder risico's zijn denk ik maar wat als bevallen op deze manier ook niet lukt. Er teveel druk op je hart komt te staan dan moet je alsnog met spoed een KS krijgen en dat op een al overbelast hart. De gyn zal er ongetwijfeld meer van weten, maar ik zie niet in dat deze manier van bevallen minder risico's zal hebben, of je moet een 'makkelijke' bevalling hebben met weeen die goed op te vangen en dragelijk zijn. Maar de kans dat dit niet zo is is vele malen groter.
Weet je zeker dat je helemaal klem ligt en niet mag staan? Ik weet niet hoe lang de bedrading is, maar als je kindje met een 'draadje' in de gaten gehouden wordt kan je nog wel naast je bed staan. Maar je zal zelf ook aan de hartmonitor liggen, geen idee dus hoe lang die draden zijn. Ik kon de ween dus echt niet liggend opvangen, bij beide bevallingen niet, ik heb langs de deurposten gewandeld en aan de vensterbank gehangen. Maar wat moet, dat moet en dan zal het ook we lukken. Wat betreft het niet mogen persen, het ligt er maar net aan hoe sterk je persween zijn. Want je mag niet persen, maar je mag wel de persweeen hun werk laten doen. Bij Eva was het op de manier die jouw gynaecolooog voor ogen heeft niet gelukt, bij Lisa wel. Ik vind het dus helemaal niet zo'n gek plan, maar het ligt heel erg aan je bevalling (grootte en ligging van je kindje en de sterkte van je weeen). Bij Eva heb ik trouwens aardig wat persweeen moeten wegpuffen, dat was niet leuk, maar wel goed te doen. En ik had vanaf 5cm persdrang doordat Eva verkeerd lag, 1,5 uur later mocht ik persen. Het was heel zwaar, maar wel te doen. Ik ben beide keren thuis bevallen, dus geen ruggeprik enzo. Bij Eva vond ik het erg vervelend dat ik zo vroeg als persdrang kreeg, maar het was echt wel goed te doen. De bevalling van Lisa was echt een eitje.
ik zou ook voor een ks kiezen dan bij de oudste moest ik steeds op mn zij de persweeen wegpuffen en vond dat best pittig, want het liefst gooi je al je kracht in de strijd
Geen idee hoe lang de bedrading is waar ik aan lig. Ik weet in ieder geval dat de bedrading van een normaal ECG apparaat erg kort is, daar kun je niet mee van je bed af. Heb helaas nog geen vaste gyn, moet volgende week weer naar AMC, hopelijk krijg ik dan een vaste gyn aangewezen waarmee ik nog eens kan overleggen.
Zou er echt op staan dat je een vaste gyn krijgt hoor! Vooral wanneer het allemaal wat ingewikkelder is, is het belangrijk dat je een kapitein op het schip hebt. Je hebt iemand nodig, die precies weet hoe jou situatie is en op wie je kunt vertrouwen. Je zit ook niet te wachten op elke keer een andere gyn, met een andere mening @"kiezen" voor een ks; mijn ervaring is dat je dat niet zomaar kunt "kiezen". Dat blijft uiteindelijk de beslissing van de gyn en ook aan een kz zitten wel degelijk risico's. Wens je iig een goede zwangerschap toe. Verwachten ze ook al problemen tijdens de zwangerschap mbt je hart?
Ongetwijfeld zul je ook de hele tijd aan het CTG (babymonitor) moeten blijven liggen. Met die twee banden om je buik lig je dus inderdaad vast. Dat had ik zelf ook tijdens mijn bevalling. Bij mij was het niet mijn eigen hart maar het hartje van mijn kindje dat soms wegviel, daarom dat CTG. Bij mij is de bevalling ook ingeleid, omdat mijn vliezen langdurig gebroken waren. Anders hadden ze dat niet gedaan omdat inleiden de weeen erger kan maken en dat bij mijn kindje tot dipjes in de hartslag leidde. Maar toen ik na 48 uur gebroken vliezen nog geen ontsluiting had moesten ze wel. Ik heb zelf veel baat gehad bij zwangerschapsyoga. Dat kan je in de periode tot de bevalling helpen met ontspannen en tijdens de bevalling helpen om de weeen weg te puffen. Ik moest mijn persweeen een paar uur wegpuffen omdat ze met een andere bevalling bezig waren (!) en was erg blij met mijn yoga.
Ik mocht tijdens het inleiden ook niet van bed af (ivm epilepsie) en al had het wel gemogen zou ik niet weten hoe. Ik was door de weeenstorm echt niet in staat om op te staan en heb alle weeen op mijn zij opgevangen. Wat prima ging! Op mijn zij draaien vond ik al een behoorlijke beproeving tijdens de weeen, aangezien er geen pauze zit tussen de weeen tijdens een weeenstorm. Ik heb bij volledige ontsluiting een persverbod gehad van ruim een half uur en dat vond ik heel erg pittig. Mijn hele lijf golfde (dat is de beste omschrijving die ik kan bedenken) en bij elke perswee die ik tegenhield kwam er een soort oerkreet met gejammer uit (en een hoop urine ). Daarvoor had ik al wel persdrang, maar het tegenhouden van persweeen tijdens volledige ontsluiting is heel anders dan persdrang als je nog geen volledige ontsluiting hebt. Ook erg pittig, maar toch iets minder heftig. Al was het hier dan 'maar' een half uur, ik heb het wel gered. Ze moesten wel heel erg op me inpraten dat ik echt niet mocht persen, want het voelde heel erg onnatuurlijk. Uiteindelijk mocht ik mijn dochter er uitpersen, dus met dat stukje heb ik geen ervaring. Wij hebben een cursus samen bevallen gedaan waar ik heel blij mee was. Niet alleen ik, maar ook mijn partner was goed voorbereid. Ik vond dat hij met puffen beter in staat was om mij te ondersteunen dan de gynaecoloog en de verpleegkundige. Mede hierdoor kijk ik heel positief terug op de bevalling. Ik wil je heel veel succes wensen. Het klinkt behoorlijk pittig waar je voor staat, maar hoop dat je desondanks toch een goede zwangerschap en bevalling tegemoet gaat!