M'n zoontje van 2,5 half is op zich heel lief met z'n babybroertje van 8 maanden. Hij wil alleen graag spelen met hem en is dan erg ruw. Hij weet dat als ie hem pijn doet (wel 100x gezegd) hij op de gang moet staan (soms slaat ie hem bewust of gaat ie heel hard op hem liggen). Maar nu is de baby erg mobiel aan het worden, hij kruipt de hele kamer door en wil alles zien wat z'n broer doet. Hij ligt vaak in de weg en wordt dan hardhandig weggeduwd. Ik ben de hele dag aan het opletten en politieagent aan het spelen. Heb het idee dat als ik alleen de oudste steeds corrigeer, hij best jaloers kan worden. Elke keer als de kleine huilt kijken we: wat heeft de oudste nou weer gedaan? Maar ja, het lijk mij ook best vervelend als je kleine boertje steeds alles pakt wat jij ook hebt (andersom is het ook trouwens). We leggen de oudste uit dat z'n broertje nog heel klein is en dat ze samen moeten spelen etc. Ben benieuwd hoe jullie hiermee omgaan? Iemand nog handige tips??
Heel herkenbaar, en mijn ventje kruipt nog geeneens (zie nu dat onze oudste allebei even ou zijn ). Hier ligt hij in de box en heb al regelmatig meegemaakt dat ze bovenop hem zat of aan zijn armpjes stond te trekken. Lees dus mee met je topic!
Oeh lastig! Mischa is nu pas bijna 2 en Levi 9 mnd en wij hebben dit gelukkig nog niet zo erg, Mischa doet niet ruw met Levi. Hij laat hem juist een beetje links liggen en soms legt hij zijn speelgoed expres heel ver weg: in de keuken! (hij legt dus Levi's speelgoed in de keuken en gaat zelf lekker in de kamer zitten spelen, zo lekker rustig. ) Wat ik wel doe als Mischa Levi bijvoorbeeld een pets op zijn hoofd geeft is hem inderdaad apart zetten, maar ook als Levi iets van Mischa afpakt pak ik het en geef het terug aan Mischa en zeg tegen Levi iets in de trant van "nee, dat is van Mischa dat mag je niet afpakken". Ik heb geen idee of dit werkt maar hoop dat ik zo Mischa vooral een beetje het idee geef dat ik ze allebei evenveel "aanpak". Al snap ik ook wel dat ik tegen Levi net zo goed niets kan zeggen, die snapt er toch helemaal niets van. Is echt puur voor het idee, voor Mischa.
Komt me wel een beetje bekend voor . Vooral toen Lisa ging tijgeren (5,5 maand) en ook toen ze ging staan (7,5 maand), toen kon ze natuurlijk bijna overal bij. Heel vervelend voor Eva, want opeens pakte Lisa al haar speelgoed af, zo voelde het in ieder geval voor haar. Als Eva boos of verdrietig is omdat Lisa 'alles afpakt', gaan we vaak ook even op Eva's gevoelens in: 'wordt je zo verdrietig omdat Lisa jouw speelgoed pakt?' Dat helpt hier heel goed. Bij expres Lisa pijn doen (slaan of omver duwen), worden wij gewoon heel boos of moet ze op de gang als ze het meerdere keren achter elkaar doet. Lisa moet het vooral ontgelden als ik in de keuken bezig ben en dus geen zicht op ze heb. Eva geeft wel altijd toe dat ze Lisa geduwd of geslagen heeft. Het is voor haar echt uitproberen wat ze kan doen als ze met z'n tweeën zijn en niet omdat ze Lisa dan niet lief vindt ofzo, ze is dol op haar en nooit jaloers. Alleen soms dus een beetje teleurgesteld dat Lisa aan haar spullen zit En wij zeggen ook altijd: samen spelen! Ook tegen Lisa (die hier natuurlijk nog niets van snapt). Ook worden we boos op Lisa als ze iets doet wat niet mag. Dat snapt Lisa natuurlijk ook nog niet, hoe bozer ik word, hoe harder ze gaat lachen en hoe meer ze het juist gaat doen
Ik zou ook wat vaker de baby in de box doen of de grote aan tafel zetten met z'n speelgoed; zo zitten ze elkaar niet in de weg. En inderdaad de oudste wel echt corrigeren als hij de baby pijn doet en de baby ook gewoon eens weghalen als die steeds achter de oudste aanzit.
Ja mijn zoontje pakt haar nog weleens bij dr haar wanneer ze naast elkaar op het kleed liggen bijv, en hij krijgt dan ook 'op z'n kop' en zegt dan ook 'Neee E, niet aan de haren van je zus trekken, afblijven' en merk ook wel dat grote zus dat dan helemaal geweldig vind . Dat zij blijkbaar niet degene is die 'altijd maar stout doet'.
herkenbare verhalen Nog maar een jaar valt mee. Ik dacht dat die wel een leven zou duren, ha ha. Ben zelf enigst kind dus geen ervaring met broers en zussen. Ik hoop dat ze goed met elkaar kunnen opschieten, ook later als ze groot zijn...
Jep, hier ook herkenbaar. Ik probeer niet alleen de oudste, maar ook de jongste corrigerend toe te spreken. Niet dat zij het snapt, of er iets mee kan, maar om de oudste te laten weten dat hij niet altijd de slechterik is, en dat zijn zusje ook niet alles mag. Soms stel ik m'n oudste voor om even aan tafel te gaan spelen, dan kan zijn zusje er niet bij en kan hij ongestoord z'n gang gaan. En ik leg hem ook uit dat zijn zusje nog heel klein is, en het nog niet zo goed snapt allemaal. Ik kan het me wel voorstellen, dat het voor hem heel vervelend kan zijn... Uit ervaring weet ik overigens dat kleine zusjes nog zeker tot aan de puberteit heel irritant kunnen zijn (ben zelf de jongste van 9 kinderen )
Nu de jongste 20 maanden is en de oudste 3 jaar en 2 maanden gaat het al wel beter, veeel beter dan eerst, maar het is nog niet je van het hoor. Ik vind het heel lastig en heel veel zwaarder dan verwacht, maar als ze zo 4 en 5 zijn is het leuk houd ik me maar voor
Pfft, herkenbaar hoor. De oudste is de laatste tijd (sinds de jongste zich kan verplaatsen) heel erg jaloers. T. schuift op zijn kont de hele kamer door en D. heeft hem al verschillende keren knal naar achteren geduwd. Ook pakt hij al het speelgoed af en zet het 5 meter verder... Hij doet ook het huiltje na, omdat hij zo aandacht wil krijgen. Gisteren ook 4 (!!!) keer in zijn broek geplast om aandacht, terwijl hij al 2 maand volledig droog is overdag zonder ongelukjes. Naar ons gevoel krijgt hij echt niet te weinig aandacht! Ik merk wel dat sinds we niet meer continu zeggen dat hij het speelgoed niet mag afpakken en zo het wel iets beter is. Ik probeer ook de jongste af en toe te 'berispen' (als hij bijvoorbeel weer de kerstboom wil omver trekken) om zo aan te geven dat ik niet enkel de oudste 'corrigeer'. Maar onze oudste is op dit moment echt totaal niet te genieten. Zo dwars! Moet het echt goed in de gaten houden als ze 'samen' spelen.
Ja, Momentje, hier ook jaloezie opeens! Mischa heeft daar al die tijd geen last van gehad, maar sinds Levi tijgert opeens wel. Logisch ook, Levi eist nu meer aandacht op (hij trekt echt heel bewust onze aandacht) en pikt Mischa's speeltjes, dus snap het best.
soms verdenk ik de kleine ervan dat ie expres gaat huilen als z'n broer in de buurt is om maar opgepakt te worden. Ik moet dan oppassen niet altijd naar de oudste te wijzen, die kleine kan er ook wat van
Herkenbaar. En inderdaad: ook de jongste corrigeren. M mag ook vaak aan de grote tafel 'spelen': knutselen, kleuren, puzzelen dus dan kan T er niet bij. Verder veel uitleggen: samen spelen, samen delen. Maar ook dat T het allemaal nog niet snapt en gewoon alles wil doen wat zij ook wil: want zij is zijn Grote Zus etc.