Esmay gaat met veel plezier naar het KDV, kan met alle leidsters goed omgaan, lacht altijd, en geeft er niks om als ik haar aan een van de leidsters geef. Behalve bij 1..... Als zij op de groep staat (meestal op woensdag ) en ik geef Esmay aan haar (tja soms kan je niet anders al probeer ik het zoveel mogelijk te mijden) dan krijst / huilt ze zo hard! En het is echt alleen maar bij haar (de andere nou wat zou het zijn 10 leidsters 2 van haar eigen groep en de rest van andere groepen vind ze geweldig! ) ik dacht in eerste instantie eenkennigheid maar ze lacht altijd met iedereen en doet met iedereen, ook met vreemden, en waarom gaat ze dan niet bij die andere 10 huilen? Nu het verhaal zo aan het licht is gekomen van het KDV in Amsterdam begint er bij mij wel iets te dagen, niet dat ik die vrouw beschuldig van iets dat zeker niet, maar ik vraag me wel af of er ooit iets is gebeurd als zijnde dat ze Esmay per ongeluk heeft laten vallen of per ongeluk pijn heeft gedaan ofzo. Ik weet niet in hoeverre dat bij zo'n kleintje blijft hangen ? (ik heb b.v ooit per ongeluk in haar vingertje geknipt tijdens het nagel knippen en dat is ze alweer vergeten want nagels knippen laat ze goed toe ) En ik wil het toch eens aan haar vragen, maar staat dat niet stom eigenlijk ? Of zal ik het eerst eens met een andere leidster over hebben of ze dat overdag ook heeft bij die ene leidster? Ik vind dit toch wel een beetje lastig (zeker nu dit aan het licht is gekomen in A'dam) ik wilde het al eens vragen maar ik heb haar niet meer gezien vorige week, en nu vind ik het helemaal "stom" om het te vragen gezien die kwestie nu, misschien dat ze dan denkt dat ik het daarom vraag ? Vanmorgen was ze namelijk weer aan het krijsen, zo erg heb ik het nog nooit gezien! ik heb Esmay toen weer overgepakt en heb haar zelf op de grond gelegd met speelgoed, dat vond ze toen prima en alles was weer goed! Of zie ik misschien toch beren op de weg en is het toch een vorm van eenkennigheid ? Iemand misschien advies? Want ik zit er toch wel mee! Want ik vind het zo niet leuk om ons meisje zo te zien Heb me nu ook voorgenomen dat wanneer die leidster er is dat ik wel aangeef dat Esmay er is maar dat ik haar zelf ergens neerzet op de grond waar ze kan spelen want ik wil op deze manier geen afscheid nemen van ons meisje dat zo krijst!! Alle tips en adviezen zijn welkom... Oh en ik wil nogmaals even benadrukken dat ik die vrouw verder nergens van beschuldig maar dat ik me nu wel wat meer ga afvragen of er ooit iets is gebeurd....
Kan me je zorgen goed voorstellen hoor, zelf zou ik het ook niet leuk vinden. Ik zou het een keertje bij haar aankaarten, gewoon aangeven dat het je opvalt dat Esmay altijd zo krijst als zij haar aanneemt en dat dat alleen bij haar gebeurd. Je kan altijd vragen of er wellicht een keer iets is voorgevallen waardoor je dochtertje zo reageert? Ik vind het niet zo'n gekke vraag hoor, het moet ze daar zelf ook opvallen. Het kan maar uit de wereld zijn toch? Je dochter gaat voor alles en het is heel logisch dat je wilt dat ze zich fijn voelt als je weggaat. Dus het lijkt me niet dat ze zich heel erg aangevallen zal voelen door je vraag. Succes!
Zou het ook aan geven bij die leidster, anders kom je er nooit achter. Maar ja of ze moet zeggen (wat ze denk ik wel zal doen) dat ze het echt niet weet wat er is.. Is t misschien een donkere vrouw, bril op iets anders aparts in dr gezicht. Haha, ja je weet maar nooit. MIsschien dat Esmay daar bang van is.. Maar begrijp je helemaal hoor, is niet echt prettig. Vooral als ze het echt alleen bij haar doet...
Nee ze is eigenlijk niet veel anders dan de andere... Ja ze is ietsjes steviger, maar ik ben zelf ook stevig, en met andere stevige mensen heeft ze ook nooit geen problemen.... Nou ja het zal ook wel niks zijn!
Wij hebben nu op het kdv te maken met een paar wisselingen waardoor mijn jongste nu twee nieuwe leidsters heeft. Bij de 1 geen probleem, de ander moet ze niets van hebben. En ik denk nu dat ik begrijp waarom: volgens mij is die leidster enorm streng. Ik stond laatst nl. even met haar te praten, er zaten nog 6 kleintjes aan tafel, en 1 kleintje zei wat. De leidster draaide zich om en sprak het jongetje op een manier aan waarop ik bij wijze van spreken nog bang zou worden van haar! Terwijl ik er geen problemen mee had. Als het 'ophaaltijd' is komen er doorlopend ouders binnen, ze kan toch moeilijk verwachten dat alle kinderen dan al die tijd stil zijn. ik ga het nu even in de gaten houden, kijken hoe ze omgaat met de kinderen. Maar kleintje88, ik denk dat je eerste gevoel het goede is. Er is iets met die leidster. Maar het kan dus iets onschuldigs zijn. Maar je dochter reageert zo te lezen toch duidelijk op haar. Ik zou het bespreken met haar.
Hoi Kleintje 88, ik zie dat Esmay nu ongeveer 9 maanden is. Toen mijn zoontje die leeftijd had, had hij ook dat hij bij sommige mensen áltijd ging huilen! En hij wilde al zeker niet opgepakt worden door die mensen! In zijn geval ging het om mijn oma en mijn schoonzusje (beiden mensen voor wie ik mijn hand in het vuur zou durven steken, en als hij mijn oma zag ben ik er altijd bij geweest, weet dus ook zeker dat er niets gebeurt kan zijn) Maar blijkbaar hebben sommige kindjes dat bij sommige mensen, dat ze er niks van moeten hebben. Terwijl die mensen echt niks verkeerd doen / hebben gedaan. Ik weet ook niet wat dat dan is. Mijn moeder vertelde dat ik dat vroeger ook bij (diezelfde!) oma had Grappig, want ik vind haar nu echt een fantastisch mens! Het hoeft dus niets te zijn
Ik zou het wel aankaarten iig. Het is natuurlijk niet alleen dat moment als jij haar komt brengen/ halen. Je meisje blijft de hele dag bij die leidster. Dan is het niet goed als ze niet veilig voelt bij haar. Ik zou je zorgen en vragen gewoon voorleggen, en samen kijken of er een opslossing is. Gezien de recente ontwikkelingen zullen je vragen zeer serieus genomen worden neem ik aan.
Ik zou het zeker aankaarten, maar dan wel bij de leidinggevende. Maak het bespreekbaar. Vraag jezelf ook af of ze het altijd bij die leidster heeft gedaan of dat het op een bepaald moment is begonnen. Als dat het geval is kunnen de leidsters in het overdrachtschrift kijken om te zien of er iets is gebeurd in die periode, want als dat soort dingen worden geregistreerd maar krijg je als ouder nooit te lezen tenzij je daar om vraagt. Zijn er ook andere kinderen die bij die leidster zo reageren of is jouw dochter de enige? Dan kan je ook bespreken met de anderen leidster die er dan is of zij een oogje in het zeil wil houden.
Nou ik heb het aangegeven bij de leidster maar ook bij een andere leidster en ze zeiden allebei dat er nooit iets is gebeurd en ze dus ook niet goed weten waarom Esmay zo op haar reageert.... Vandaag ben ik iets langer gebleven bij het wegbrengen en heb haar eerst zelf nog vast gehouden en haar naar de leidster laten kijken enz. en uiteindelijk heb ik haar aan haar overgegeven en toen ging het toch wel redelijk goed! Overdag schijnt ze helemaal geen problemen met haar te hebben zei een andere leidster, ze vind het dan prima om bij haar op schoot te zitten etc.... Nou ja ik hou het gewoon even in de gaten maar vandaag ging het dus wel redelijk!
Misschien voelt ze jou angst als je haar weg brengt/ af geeft aan de leidster. Ik merk dat mijn zoontje daar altijd heel gevoelig voor is namelijk. Kan me voorstellen dat het geen prettig gevoel is om haar dan achter te laten en gelukkig ging het al stukken beter.
Ik werk zelf op een kdv en herken dit! Ik heb een collega waarbij veel kindjes ook huilen als ze gebracht worden. Maar het is een super lieve juf! Ik werk met haar op de groep en ze heeft in mijn ogen nog nooit iets verkeerds gedaan en toch huilen veel kindjes die bij haar gebracht worden. De verdere dag huilen ze niet en ze treklken ook niet meer naar mij ofzo.. Ik weet niet wat het is, mijn dochtertje wil ook niks van haar weten (9,5maand) Misschien een bepaalde geur? Geen idee, maar weet wel dat het dus vaker voorkomt! Goed dat je het bespreekbaar heb gemaakt! kus miek