Heeeeeeeeel herkenbaar, ik hou er eigenlijk ook niet van als mijn dochter van hand tot hand gaat. Toch laat ik het over het algemeen wel toe, omdat ik niemand wil teleurstellen, maar dat slaat natuurlijk nergens op! Ik ben nog steeds bezig om hier een goed evenwicht in te vinden en vooral op te letten of mijn dochter het zelf nog leuk vindt. Als ik merk dat ze zich niet meer prettig voelt spring ik in de bres en pak haar dan weer zelf in mijn armen.
Heb ik nog steeds! Het voordeel is nu dat mijn zoontje dat ook heeft . Maar toen hij net geboren was hield ik er rekening mee en hield ik hem gewoon bij me... als andere mensen hem vast wilden houden dan keek ik hoe ik me erbij voelde, als het op wat voor manier ook niet ok voelde nam ik hem zo weer terug in mijn armen. Gewoon eerlijk zijn en zeggen, niets mis mee!
Dit herken ik ook.. Het lullige is dat ik er bij mijn fam helemaal geen last van heb, maar bij mijn schoonfamilie heel erg! Zij zijn altijd zo met haar aan het tutten, dan krijgt ze geen min rust. Ik laat het (nog) wel toe omdat ze haar niet vaak zien en ik niet weet hoe ik moet zeggen dat ik het niet wil. Zie er echt tegenop als ze komen. Zo jammer want het zijn hele lieve mensen.. Hoe brengen jullie het tactisch?
M'n dochter slaapt nog het grootste deel van de dag, en als ze slaapt dan blijft iedereen ervan af. Ze slaapt nu sinds kort in haar bedje op haar eigen kamer, eerst in een wiegje op onze kamer. Als ze slaapt, dan mogen de mensen even stilletjes mee gaan kijken. Als ze wakker is, en ze heeft net een BV gehad, dan geef ik haar eventjes aan 1 iemand, en hou ik haar in de gaten om te kijken of ze moe wordt. Zodra ze moe wordt, pak ik haar weer terug en leg ik haar in bed. In de kraamtijd vond ik het verschrikkelijk om haar te laten vasthouden door anderen, bijna iedereen moest haar ook vasthebben en ermee op de foto... Het is gewoon een soort oergevoel, dat ik toen dus negeerde, ik speelde mooi weer voor hun, maar ik zat mezelf op te vreten van binnen. Nu negeer ik dat gevoel niet meer. Dikke pech als er teleurgestelde blikken volgen, mijn kind. Maak er dan maar lekker zelf eentje, of neem een pop.
heel normaal ik weet precies hoe je je voelt, en wat de andere meiden ook al zeggen, lekker bij je houden jij beslist hoor het is jou kindje en als ze het rot vinden jammer dan
ik probeerde het eerst van ze is wat onrustig ofzo, maar op een gegeven moment is er gewoon geen ruimte meer voor tact.
Waarom zou je tactisch moeten zijn? Je kunt toch gewoon zeggen dat je kindje onrustig wordt van dat van hand tot hand gaan? Daar miszeg je niets mee, beledig je niemand en ben je gewoon duidelijk dat het niet alleen geldt voor die ene tante, maar voor alle aanwezigen. Als je 'lief' wilt blijven kun je er natuurlijk wel bij zeggen dat je het leuk vindt om apart met ze af te spreken zodat ze wel even de kans kunnen krijgen, maar daar moet je dan ook maar net zin in hebben Ik hield mijn mannetje op verjaardagen ed ook echt bij me, hoor. Hooguit bij opa of oma, maar verder alleen bij papa of mama. Wij hadden ook een jochie dat snel van slag was van teveel verschillende gezichten, dus dat vond ik reden genoeg en ik heb er ook eigenlijk nooit iemand over gehoord.
k heb het ook nog steeds... maar mn familie merkt snel genoeg aan hem dat ie niet wilt...hij zet het op het brullen als ie van hand tot hand gaat...en alleen bij mij wordt ie dan rustig...of papa...
Ik vind het (zoals meerdere) helemaal niet gek of wat dan ook dat je zo denkt! Ik vind namelijk dat een baby bij zijn/haar mama of papa hoort te zijn en niet bij iemand anders hoort en al helemaal geen 'tientallen' andere mensen. Ook het voeden van de baby vind ik dat door de moeder gedaan behoord te worden, evt door de vader en in latere stadiums evt door een oppas/kdv leidster. Maar niet door allerlei visite etc. De ouders zijn immers degene die de baby horen te verzorgen en horen te voeden etc, dus hoort de baby hun te leren kennen, zeker met zo een jonge leeftijd (ik zag iets van 3/4 weken staan) vind ik dat een kindje niet met al die verschillende mensen (met hun 'viezigheid' en luchtjes enzo) echt in aanraking moet komen. Ik zou ze dus gewoon bij me nemen en daar houden! Anderen kunnen komen kijken en evt voelen aan een handje, voetje, wangetje, maar meer gewoon niet. Maar oke, misschien ben ik wel een zeur ! Wie weet ! Liefs, Hanneke.
Ik heb dat precies zo! Vind het vreselijk! Maar durf er niks van te zeggen... Zelf heb ik geen familie, alleen een schoonfamilie. En durf gewoon mijn mond niet open te trekken. Voordat ze op visite komen maak ik me al zo druk! Ik maakte me ook al zo druk om morgen, maar sinds kort slaapt hij door van een uur of 16:00-17:00 tot de volgende morgen rond een uur of 6:00-8:00! Dus hij slaapt al voordat ze komen morgen.... gelukkig (schaam schaam). Voel me ook echt rot dat ik niks durf te zeggen. Heb het gevoel dat ik over me heen laat lopen. Voel me ook heeeeeel klein
Meid, doe waar je je goed bij voelt. Ik heb Boaz de eerste 2/3 maanden ook héél erg bij mezelf gehouden, mensen om mij heen vonden dit niet leuk, maar helaas. Hij was snel overprikkeld en als hij bij 2 andere mensen op de arm had geleden sliep hij de halve nacht niet. Ik had een draagdoek van by-kay waarin Boaz uren achter elkaar sliep, wij deden hem altijd in de doewk als we op bezoek gingen, dan was die bij mij en begreep iedereen dat hij niet naar iemand anders kon. Maarreh, duidelijk in zijn hoor, gewoon toegeven dat je 'moeilijk' bent, maar dat je hier zelf geen moeite mee hebt. Mijn moeder wil héél graag dat mijn zoon(die overigens helemaal weg is van oma), een keer komt logeren. Ik wil dat niet, want ben er nog niet aan toe. Dus het gebeurt niet helaas. Laatst had mijn moeder hem in bad gezet omdat hij veel gepoept had, toen dacht ik echt 'had een washandje gepakt', ik wil de enige zijn samen met mijn man die hem in bad doet, dat hoort bij thuis haha. Dus ik zou zeggen; geef er aan toe, ze is nog zo klein. Gaat het allemaal goed verder?
@zindy...goh dat is helemaal rot zeg....helpt het niet als je zorgt dat voor je op bezoek gaat baby gevoed hebt...en tegen de tijd dat je daar komt..hij moe is...Dan kan je zeggen, btj rustig aan wnat hij is erg moe. Vaak begrijpen mensen dan dat baby dan bij mama moet zitten/liggen... Soms zeg ik ook gewoon dat ie amper geslapen heeft en dat ie over 10 min ofzo moet slapen... Of ik zeg...geef em maar hoor...hij heeft rust nodig...
Oh is heel begrijpelijk hoor. Je hebt 9 maanden lang je kindje bij je gedragen waarbij het met je verbonden was dmv de navelstreng. Met het doorknippen daarvan is die band niet ineens verdwenen. In het begin wilde ook iedereen het flesje geven, maar dit heb ik nooit toegelaten. Sommige mensen vonden dit niet leuk , maar pech voor hun als ik er voor gekozen had om de borst te geven dan hadden ze het ook niet kunnen doen.
Heel normaal en deels kun je daar ook gerust aan toegeven! Natuurlijk mogen anderen haar even vasthouden (wanneer jij dat wilt, op jouw manier!), maar je kunt ook gerust na een uurtje zeggen dat het mooi is geweest en ze voor de rest lekker bij je houden. Is ook heftig voor zo'n kleintje, dus ik zou me niet bezwaard voelen om er op een gegeven moment een punt achter te zetten w.b. het van hand tot hand gaan. En voeden (als je geen BV geeft) zou ik sowieso zelf doen! Dan heeft je kleintje even rust.
Het is jouw kind, dus jij bepaalt wat daarmee gebeurt. Ze kan toch ook lekker bij jou op schoot zitten als de hele familie er is. Dan kijken ze maar even. Pech voor hen. Ik was precies zo. Alleen (bevalve mn vriend dan) mijn moeder en mijn zusje mochten m vasthouden. Overigens ben ik met de 2e wel makkelijker, dus het went wel iets hoor.
ik zou haar zo jong als ze is echt nog niet van hand tot hand laten gaan,niks mis mee om jullie kleine meid lekker bij jezelf te houden morgen hoor. Heb ik nu met ons zoontje nog moeite mee,hij is vrij prikkelbaar,en als we bij familie zijn laat ik hem nog niet van hand tot hand gaan,het is geen krant he die je even doorgeeft. geniet van jullie kleine meid, groetjes petra