Kan ik mij heel heel goed voorstellen, Lieve meid ik kan mij je angsten heel goed voorstellen. Ik ben sinds kort voor de tweede keer mama en in het begin had ik ook angst stel je eens voor dat ik het deze x niet overleef... of stel je dit eens voor. Maar de artsen zijn zo goed op de hoogte van je geschiedenis dat het bijna geen kans krijgt en als het zover zou komen grijpen ze meteen in, snap je wat ik bedoel? dat neemt niet je angsten weg want die zijn er de hele zwangerschap, pas 72 uur na de bevalling kan je opgelucht ademhaling. Want de kans dat je het dan nog krijgt is bijna uitgesloten, het is een rotziekte. Hier merk ik wel dat je je ei lekker kwijt kunt, wij luisteren naar je meid hoor zovaak als je nodig hebt. Maar ondanks alle angsten probeer ook te genieten en te vertrouwen in de artsen. Liefs
Dank je wel voor je lieve reactie. Hoe is jouw 2e zwangerschap verlopen? Ook het Radboud? Heb ook wel vertrouwen in het Radboud. Alleen moet weer even vertrouwen krijgen in nieuw artsen. Ga ook het pre care traject in. Wordt geloof ik morgen daarover terug gebeld. Maar spannend blijft het inderdaad. Maar neem het op zich wel gelaten. Ga er meer vanuit dat ik ziek word en gebeurt dat niet of later dan valt het alleen maar mee. Maak me alleen wel zorgen om mijn kleine hummel thuis. Maar ook dat zal zich redden. Melanie
Hey meid, Ik zal je mijn verhaal vertellen nadat je bevallen bent, ik woon helaas te ver weg van Nijmegen en heb gewoon onder controlle van het streekziekenhuis gestaan, Ben ze zo dankbaar want zij hebben heel goed en meteen gehandeld. Ze kenden de geschiedenis dat scheeld echt een heleboel., De artsen weten precies waneer en hoe ze moeten handelen. Hier pasten opa en oma op de kleine meid toen ik naar het ziekenhuis moest. Was heel goed te doen en onze kleine vind het maar wat leuk haha, idd als je die instelling hebt kan er niet veel gebeuren en valt het altijd mee. Men zegt dat de kans op herhaling in een tweede zwangerschap kleiner is dan in de eerste. Meid ik ga gewoon duimen voor een hele hele goede zwangerschap voor jullie en hou vertrouwen alles komt goed Liefs
Oe... die hellp hyves... hou je vast, als ik de meiden op bed heb gelegd ga ik mijn ei hierover eens schrijven en de reden waarom ik er amper nog schrijf!
haha, ben ook benieuwd hoor Daphne!! Wat zijn jullie lekker aan het "schrijven" geweest de laatste dagen. Had een heleboel bij te lezen! Mamavanmischa, mooie site hoor. Ik heb dan wel geen prematuurbaby maar vind het wel interessant om dit te lezen. Het lijkt wel of ik er toch een beetje rekening mee houdt dat dit in de toekomst wel kan gaan gebeuren. Wilma, Is het bij jou de 2de keer wel goed gegaan. Ik ben de draad een beetje kwijt! Jeetje zeg wat stom he! dat mensen zo respectloos kunnen zijn. Je zit juist allemaal in het zelfde schuitje. Ik heb me alleen maar aangemeld bij de hyves van de stichting maar vind dat daar ook niet zoveel gebeurdt. Jammer.... Melanie, Ik heb dat ook hoor. Ben dan nog wel niet zwanger maar ga er ook vanuit dat ik weer ziek wordt. Alleen hoop ik deze keer wel een kindje mee naar huis te nemen. Fijne avond!
Ik zit er ook al klaar voor. Ik schrijf er niet, maar heb er wel veel gelezen. Ben benieuwd naar je verhaal.
Sorry, het duurde iets langer moest even naar de Makro voor het afscheidscadeautje voor Sam en Fay (morgen laatste dag kinderdagverblijf waar ze nu zitten, de een naar school en de ander gaat naar een ander... lekker nuttige info hihi). Ik doe het een beetje anoniem, sommige weten wellicht om wie het echt gaat. nou... bijna 4 jaar geleden (eind januari) ben ik gaan schrijven bij de "hellp hyves". Op dat moment was "I" de enige beheerder. Ik ben heel veel gaan schrijven. Op een gegeven moment bleek zij het te druk te hebben en vroeg ze om hulp.. ik ben dus medebeheerder geworden. Steeds flink geschreven. Toen nog iemand er bij gezocht omdat ik zwanger was, en ik had het ook druk en het was druk met aanmeldingen etc etc. Nou toen kwam "M" erbij. We bleven flink schrijven en lekker actief. Ik heb veel leden gewerfd overal. Er kwam een Open hellp hyves bij. We hadden het regelmatig over een dag, ik wilde deze graag organiseren, I wilde dat ook. Maar het bleef een beetje bij ideeen. Toen kwam er weer een beheerder bij "Y" (ik vermoed degene van de miskraam).De moeder van Y bleek heel ziek en niet veel later kwam er NOG een beheerder bij "I2" I2 en ik klikte niet heel erg goed, maar ja.. boeie! De aanmeldingen stroomden binnen dus we hadden genoeg te doen. Ondertussen gebeurde er wat met een andere site van "I" met betrekking tot auteursrecht waardoor zij een beetje verdrietig werd. Wij hadden medelijden, natuuuuuurlijk. Vervolgens kwamen de plannen, met zoveel beheerders, voor een dag steeds dichterbij. Tamara was al ingeschakeld, Dr. Spaanderman was al ingelicht. We waren al bezig met een heel programma. Tussen I2 en mij begon het steeds meer te irriteren, en ik hou mijn mond niet dicht dus ik melde dit tegen "I". Na bijna 2 jaar kletsen werd het tijd voor een meeting, ook met het idee dat we verder gingen met organiseren van de dag. Op de zondag dat we zouden meeten... Krijgen we per mail!!! (tel no had ze gewoon) een bericht van "I" dat ze niet kwam. Vervolgens werden M, I2 en ik van de beheerders lijst geschrapt, zonder toelichting!!! Veel gebeld etc. Ik werd gebanned van I haar hyves, geblockt op msn. Dit omdat er te veel gezeik zou zijn... ik had alleen maar een melding gemaakt. Nou de site ging even verder met 2 beheerders en vervolgens kwam er een derde bij... I ging scheiden, Y haar moeder overleed, zij kreeg een miskraam en dus besloot zij om te stoppen. Niet veel later is de site overgedragen aan een andere beheerder (ook I stopte, I is de oprichtster). Vervolgens gingen de nieuwe beheerders opruimen (nadat al was aangegeven dat dit nadrukkelijk NIET de bedoeling was)... en alle oude berichten (dus al mijn imput) hebben ze weggegooid!!! I heeft het weer overgenomen, maar zoals het was, dat lukt dus niet meer. En nee, ik heb ook niet echt de behoefte om actief te zijn, net zoals anderen kennelijk. Maar ja, I heeft mij een heeeeelehoop verdriet bezorgd, dus ze mag van mij in de stront zakken!
Jeetje, dat is niet leuk inderdaad... Wat een gekissebis... En dat terwijl jij toch wel steeds mensen daarnaar verwees. Is het allemaal nog niet zo lang geleden gebeurd?
voor de lotgenotendag is het gebeurd, inmiddels al wel tijdje geleden, maar soms vergeet je dingen niet.
Nee inderdaad, logisch... Je denkt toch samen zoiets te doen om elkaar te steunen en dan krijg je dat...
Ohw lieve Daphne wat vreselijk, dat dit zo heeft moeten gebeuren. En waarom? ik denk omdat er zoveel bemoeien met die site, dat moet gewoon niet 1 of 2 is echt meer dan voldoende. Weetje het is niet een site waarin iedereen in dezelfde auto rijd, het gaat om heel veel verdriet en zelf mensen die deelden dat er iemand was overleden aan het hellp. Zulke kinderachtige dingen mogen echt niet gebeuren. Maar dat is mijn mening, ik merk gewoon dat ik wat veller wordt als ik dit soort dingen lees wordt gewoon zo boos op I en Y ik weet gewoon wat Daphne bedoeld, en dat is erg verdrietig en zeker omdat je er zoveel ingestoken hebt! Idd Daphne Y was idd diegeen die mij helemaal belachelijk heeft gemaakt met mijn mk, en het aan een ander (die het dus blijkbaar niet op mij had) verteld. Ik was zo boos dat het echt maar goed was dat zij daar woonden en ik hier hihi. Maar ben blij met deze pagina hier typen mensen wel serieus en op de een of andere manier snappen mensen het gewoon een stuk beter. En ben je gelijk aan een ander! @Sanja helaas nee is mijn tweede zwangerschap is niet goed verlopen, maar hoe dat hou ik liever even voor me tot de mensen zijn bevallen. Ben gewoon heel erg bang dat de meiden nog onzekerder worden, en mischien wel een beetje bang. maar pb mag natuurlijk altijd. Aan iedereen een dikke knuffel en een fijne dag als we elkaar niet meer spreken ik heb ook nog wat pendels staan geloof nog iets van 50 berichten dus dus ga er eens even mee aan de slag haha.
Bah nee inderdaad! Je zou verwachten dat mensen die het zelf mee hebben gemaakt beter zouden weten. Ik vind het echt onvoorstelbaar dat iemand je belachelijk maakt vanwege je miskraam, heb daar echt geen woorden voor! Jammer genoeg is internet openbaar en kan dus iedereen overal meedoen, ook mensen die egoïstisch en dom zijn... Al begrijp ik niet wat je in het beheer van zo'n site doet als je zo bent! Ik zou denken dat je dat doet omdat je andere mensen wilt helpen, niet omdat je ze verdrietig wilt maken, daar begrijp ik echt niks van! Gelukkig maar dat dit hier (nog) niet gebeurt.
He wat jammer om te lezen. Eigenlijk toch een beetje hetzelfde doel en dan zo helaas ten einde. Denk dat iedereen die aan zo'n site meewerkt natuurlijk emotioneel zelf ook al behoorlijk wat heeft meegemaakt en zo te lezen dus op die momenten ook nog flinke gebeurtenissen doormaakten. Mensen kunnen elkaar helaas flink kwetsen. Vind het erg spijtig voor iedereen die er bij betrokken was. Maar wil de mensen wel bedanken voor de goede periode van de hellp hyves. Heeft me daarna toch erg de goede kant op geholpen. Daar voelde ik me begrepen en heeft zeker veel mee geholpen aan mij herstel. Bedank jullie daarvoor. Hoop dat de site toch ooit weer de goede kant op gaat. Er blijven natuurlijk iedere keer weer vrouwen bij komen met pre-eclampsie en Hellp.
En Wilma.. Je maakt me wel benieuwd naar je verhaal. Hoe is het nu met je herstel? Wil je nu nog weer een Prius onderzoek? Melanie
Als ik het voorgaande zo lees is dat precies waarom ik nooit iets te maken heb willen hebben met lotgenotengroepen, van zowel de HELLP als de schisis die L. heeft. Op de een of andere manier doe ik het niet zo goed in dat soort groepen, en blijf er ook verre van. Begrijp me niet verkeerd, ik voel me helemaal senang in dit topic, maar vind het vooral lekker dat het hier ook nog echt over de HELLP gaat, en niet over allerlei randzaken. Daar komt volgens mij alleen maar gedonder van. En we zitten hier ook niet met z'n allen heel erg zielig te zijn, en dat beeld heb ik altijd van lotgenotengroepen. Maar daar kan ik ook helemaal naast zitten hoor.
Hoi Hoi, Okey ik zal jullie mijn verhaal vertellen maar het hoeft echt niet zo te lopen bij iedereen. Wij hebben in 2007 een gezonde dochter gekregen, helaas pre eclampsie mijn lever en nieren waren erg verslechterd waardoor ik moest bevallen, helaas is dit niet zo gegaan zoals het moest onze dochter was te groot voor mijn bekken en dus een ks, het was een spoed ks want het was savonds half 9 en het moest gauw gauw gauw gebeuren. Helaas ben ik daar nog eens 4ltr bloed verloren als gevolg van een scheur in de baarmoeder. (dit gebeurt zelden in een eerste ks) maar door de spoed is het TE gauw gegaan allemaal. helaas 48 uur na de bevalling kreeg ik het terug en in een ernstige variant, ik kreeg een eclampsie en die werd uiteindelijk gestild met valium en vele medicatie. Ik werd die nacht om het uur gewekt voor bloeddruk en om de klachten door te geven. na 8 dagen mochten wij eindelijk naar huis en waren we voor zover gezond, ik had nog weken last van mijn benen met lopen ohw wat deden die zeer. en vraag mij nog steeds af of het er verband mee heeft, hebben meer meiden dit trouwens? nouja de bloeddruk is nooit meer verdwenen die is gebleven... mischien had ik dat altijd wel al? Ik en mijn man zeiden dit nooit meer te willen, en het bij een lieten. na 1,5 jaar kriebelde het weer wat. Mensen gingen vragen of we nog een tweede wilden en vele vrienden kenissen om ons heen kregen een tweede of een derde. Toen ik van Tamara hoorde dat er een prius gedaan werd in Nijmegen, werd ik erg nieuwschierig en heb ik haar wat vragen gesteld. ik was overtuigd dat ik dit toch eens wilde doen, met mijn man overlegt en hij zei meteen dat het goed was dit te gaan doen. afspraak gemaakt en de hele dag onder de loep genomen, ohw wat zag ik er tegen aan en wat is mij het onderzoek mee gevallen. de kans op herhaling was 17 % op hellp geloof ik 0 ik had een te laag plasmavolume (helaas weet ik niet wat dat betekend) maar wel dat heel veel mama's met pe dit hebben, daaraan kunnen ze zien of je pe hebt door gemaakt zo vertelde spaanderman dit. ik had wat verhoogt cholesterolgehalte en ik had kans op diabetes gravidarum, door het sporten zou het % zakken mischien tot wel beneden 10 %... we hebben nog een half jaar gepraat en toen voor een kindje gegaan, helaas de eerste dus mk maar gelukkig 2mnd later was ik zwanger. Toen ik 9 wk zwanger was bleek ik een galblaasonsteking te hebben, die de lever en nieren deed aantasten. ik moest dus geopereerd worden maar dat mocht pas toen ik 13 wk zwanger was, nou ik zal jullie vertellen ik heb gillend op mijn knieen naast mijn bed gelegen van de pijn. ohw wat deed dat zeer, ik kreeg de ene opium na de ander was echt een junkie vreselijk. wist echt niet meer of ik van voor of van achter leefde. Toen hij er eindelijk uit was, zeiden we pff dat hebben we gehad. Als het hier bij blijft hebben we niks te klagen. dat kan iedereen overkomen en is eingelijk hoe gek ook, een normale complicatie... Helaas toen ik 23 week was kreeg ik dorst vreselijk veel dorst en zat de hele dag op de wc,hmmm was dit wel normaal? ik heb mijn suiker laten prikken door mijn moeder (die zelf diabeet is) en ik had een suiker van 23.9 echt te hoog, meteen zh gebeld en kon gelijk langs komen, ik had nu zwangerschapsdiabetes, iets wat ook eingelijk een gewone complicatie was. maar maar je bent dan gelijk heel gevoelig voor hoge bloeddruk en pe. ja die bloeddruk zat er nog en pe had ik gehad, dus kwam om 2 weekse controlle, in week 26 had ik ketonen in het bloed ik was uitgedroogt van de Te hoge suikers, kreeg infuus en mocht 3 dagen later naar huis. In week 30 begon het helaas opnieuw buikpijn misselijk over gegeven suikers van 32.9, tja daar kun je niet meer onderuit ik moest naar het zh. En daar moest ik blijven tot de bevalling, ik kreeg bedrust en mocht niet of heel heel weinig bezoek , telefoongesprekken moesten zo min mogelijk gedaan worden. (i.v.m teveel prikkels) Mijn bloeddruk begon te klimmen na 180/110 en werd dikker dikker en dikker, hoofdpijn bandgevoel in hoofd en maag, en zag wat sterretjes. Wat ik soms nog wel eens zie...? ik werd aan de magnesium gelegd (wat trouwens wel goed was was dat de eiwitten bij 1+ bleven) de 24-uurs urine zag er iets minder uit daar zat ik nog een paar gram bij de normale toegestaande waarde van af. Tjee wat werd ik warm van de magnesium ik kookte, de bloeduitslagen bleven redelijk. Maar de volgende dag kwamen de gynaecologen weer langs met de mededeling dat ik ging bevallen ik schrok want ik was nog maar 34,4 week,. mijn man in tranen opgebeld die kwam meteen. en om 13.50 is onze kleine Mayra Jante geboren ze had een prima gewicht 2880 en 47,5cm. (gelukkig door mijn diabetes) Maar ze was ziek en had moeite met ademen, moest in de couveuse en kreeg cpap. en vechte voor haar leven, de artsen durfden niet te zeggen of ze het haalde, ik zei he ze is al bijna 35 week. Hij vertelde juist dat dat niks uitmaakte haar gedrag werd geschat op 32 week en door mijn diabetes. was ze zwakker. We hebben echt een week in spanning gezeten en waren erg bang, maar opeens was ze er door en ging ze al gauw naar een warmwaterbed en van daaruit naar een wiegje en toen naar de gewone kinderafdeling. en 1,5 week later dus in totaal 15 dagen ziekenhuis, mochten we haar meenemen naar huis. Ik was trouwens in tegenstelling tot de vorige keer meteen beter, voelde mij fit en van pe is geen sprake geweest na de bevalling ervoor wel volgens de artsen ik twijfel nog een beetje, volgens de labwaarden had ik nog 48 bloedplaatjes normaal heb je er 400. Maar die waarde was zo laag dat ze dat niet konden geloven en die waarde verwijdert hebben. Volgens de gyn hoefde je maar een bloedding te krijgen of ik zou doodbloeden, ik was geopereert dus die wond bloedde dus dat klopte al niet. Dus ik denk idd ook dat het niet klopte. maar er achterkomen doe je helaas niet meer. Het schijnt dat je dan ook transfusie moest krijgen omdat je je zo belabbertd voeld, nou ik niet hoor was wat moe maar dat was het ook, voelde mij heel erg goed. Op de na controlle vertelde de gynaecoloog meteen dat een 3e werd ontraden, wij begrepen het meteen wat wil je nu nog meer he? je hebt twee hele gezonde kindjes bent twee keer ziek geweest, ons gezin is compleet, al was een derde wel erg leuk geweest. Ik zal ook nooit nooit zeggen. Maar diep in je hart weet je gewoon dat het genoeg is, zijn er trouwens nog meer mama's met diep in je hart wel de wens hebben maar het niet meer mogen? Zo nu is mijn verhaal echt af pff jeetje ben er wel 10 x bij weg gelopen en dochter die haar aandacht op eisde, en het is best moeilijk alles even weer op te rakelen, maar ook lucht het op. Thanks alvast voor het lezen naar mijn verhaal, hij is iets ingekort anders werd hij helemaal zo lang. Maar mama's die een heel mooi lief klein kindje verwachten, de kans dat het goed gaat is vele malen groter dan dat het weer mis zal gaan. Liefs
MelanieL29, leuk dat je dr. Spaanderman nog gezien hebt maar je hebt nu dus een andere gynaecoloog omdat hij weggaat. Word je misselijk van de bloedverdunners? Ik snap dat je je zorgen maakt over je kindje thuis als je weer ziek wordt. Als je alles op tijd regelt maak je je misschien minder zorgen, we zijn vaak het bangste voor wat we vrezen en nooit komt. Maar beter voor niets iets regelen dan te laat, he? Papa zal zeker zijn best doen alles goed te doen, en vaak zijn ze graag bereid het op onze manier te doen als we alles van tevoren toelichten. En familie en vrienden meestal ook. MamavanMischa, ik ben nog niet verhuisd hoor. In maart gaan we weg uit ons huis. We hebben het oude eerst verkocht. We gaan dichter bij werk wonen. En we wonen in een dorp waar we nooit echt eigen zijn geraakt. Mijn dochtertje begrijpt denk ik nog niet echt wat er gebeurt, ze vindt het alleen maar leuk om dozen in elkaar te plakken en rolgordijntjes helpen los te schroeven. De VOC lijkt me ook goed, ze hadden een informatie-avond in het ziekenhuis toen mijn dochtertje daar nog lag. De vrijwilligster leek me erg vriendelijk en bescheiden. Wat je zegt over het forum van de HELLP-stichting: zelf iets schrijven en geinteresseerd zijn in anderen en dan zelf geen reacties terug krijgen is voor mij ook een reden te stoppen ergens. Ik ben 1 keer op de HELLP-dag geweest en toen kwam er een vrijwilligster naast me zitten aan tafel en die was heel geinteresseerd. Ik ben daarna lid geworden, voor hoelang weet ik nog niet. Ik vind het prettig het boekje te ontvangen en verder zie ik wel. Ik denk dat ik het allemaal voor een groot gedeelte verwerkt heb. Ik heb op het moment genoeg aan dit forum. Daphne, wat erg wat je meegemaakt hebt bij de HELLP-Hyves. Sommige mensen aanvaarden een functie om zichzelf te profileren. Dat heb jij gemerkt. Maar de lotgenotendag zelf was wel goed, he? Was die Tamara of dr. Spaanderman er ook? Het VOC lijkt me erg goed, je hulp daaraan verlenen lijkt me nuttiger dan werken met zulke "beheerders". Wilma26, uitgelachen worden als je een miskraam hebt gehad. Bah. Soms is het niet goed dat je zo closed wordt met mensen die je eigenlijk amper kent, he? Dat is het voordeel van dit topic, we verwachten niet zoveel van elkaar. En dat maakt het juist prettig. En we lachen niemand uit, heb hier zelden rottigheid meegemaakt behalve tijdens het borstvoedingsdiscussietje. Je hebt wel erg veel meegemaakt tijdens je zwangerschappen. Sanja, ik hoop ook dat je snel zwanger mag worden en dan een kindje mee naar huis mag nemen. En inderdaad: als je je voorbereidt op een prematuur kan het alleen maar meevallen. Malaika, leuk dat je ook nog steeds meeleest. Alles OK met Patrick? Juul, jij zegt het heel treffend: wij zitten niet met zijn allen zielig te zijn. We hebben onze gezinnen en ons werk, zijn positief. Het moet inderdaad niet over allerlei randzaken gaan, mensen vragen daardoor vaak aandacht voor dingen die niet over PE / HELLP gaan en daar zijn de mama's die nog midden in het herstelproces zitten niet tegen opgewassen. Het is wel waar denk ik, bij lotgenotengroepen zijn ze vaak erg zwaar op de hand. Ik zoek het ook niet op. Groetjes, Mamalbf
Goh Wilma, wat een verhaal. Ik vind het ondanks dat het hele nare (en toch vaak door het oogje van de naald) ervaringen zijn toch wel fijn om te lezen. Zoals je ook al schrijft verloopt het bij iedereen anders. Wat me toch wel opvalt is dat het toch vaak voorkomt dat je/we het weer krijgen. Ook met een laag %. Ik heb op dit moment ernstig behoefte aan de verhalen van mama's waarbij er in een vervolg zwangerschap niks aan de hand was???? Oh en pendels??? Ik weet niet wat dat is?? (Ik ben dan ook blond!)