ik omzeil het altijd, mag geen voornamen zeggen, vriend spreekt ze altijd met u aan :S noem ze nu opa of oma
ik gebruik de voornamen van mijn schoonouders. en mijn vriend gebruikt de voornaam van mijn moeder. ik zou het niet over m'n lippen krijgen om pa en ma tegen hen te zeggen, gelukkig vragen ze dat ook niet van me. ze zijn mijn pa en ma niet; ik heb al een ma en een pa had ik ook tot hij dood ging.
Hier ook gewoon bij de voornaam, mijn man doet dat ook bij mijn ouders. Zou er niet aan moeten denken om U te zeggen of meneer en mevrouw. Ik ben zo totaal niet opgevoed en mijn man gelukkig ook niet Weet niet of ik ooit "pa" en "ma" ga zeggen... Mijn vader zegt ook nogsteeds "ma" tegen de moeder van mijn moeder, terwijl ze al 20 jaar gescheiden zijn!
Bij de voornaam...Maar dat is omdat zij dat zelf zo willen. Ik voel me er altijd een beetje ongemakkelijk bij, dus als het even kan zeg ik gewoon niks en begin ik gewoon met praten.
Gewoon bij de voornaam hoor.. Ik heb maar 1 vader en moeder, en die noem ik pa en ma. En als ik tegen de kleine over ze praat zeg ik natuurlijk, oma ... of opa ... Mijn vriend precies hetzelfde, ook voornaam. NOOIT dat ik pa of ma ga zeggen, doe normaal zeg.
Wat is daar mis mee dan? Vind ditwel erg hoor. Ik voel me gewoon beledigd omdat ik mijn schoonouders wel pa en ma noem.
Ik denk dat daar iets mis mee is op het moment dat je relatie met je schoonouders niet zo gezellig is Mijn schoonouders zijn nogal ... apart, zal ik maar zeggen, en ik mag ze wel, maar ik voel me echt niet zo thuis of op m'n gemak bij ze dat ik pa en ma zou willen zeggen. Ik kan me wel voorstellen als mijn schoonouders bijv. zulke types zouden zijn als de ouders van mijn mans beste vriend, dat ik het wel zou doen. Maar dat zijn hele lieve, spontane, gezellige mensen Maar jij hebt blijkbaar een dusdanige relatie met je s-ouders dat het niet raar voelt om pa en ma te zeggen. Alleen maar beter voor jou, dus!
Nou ik wil niemand beledigen hoor, sorry.. Maar ik heb een super goede band met mijn schoonouders maar het zijn gewoon mijn pa en ma niet.. Voelt gewoon niet goed voor mij. Mijn pa en ma zijn de mensen die mij gemaakt hebben en dus ook hebben opgevoed. Mijn schoonouders zijn niet mijn pa en ma. Ook al vind ik ze nog zo lief..
Hmmm, oke, dan zit het misschien in de benaming... Ik zou mijn ouders dan weer nooit van m'n even pa en ma noemen, maar pap en mam Pa en ma klinkt voor mij juist best afstandelijk (moet je nagaan hoeveel afstand ik voel tov mijn s-ouders dat ik zelfs dat niet tegen hun wil zeggen)
Ik noem mijn schoonouders dan niet letterlijk pa en ma. Ze zijn Turks dus ik noem ze pap en mam in hun taal. Misschien dat dat dan ook scheelt in het gevoel erbij. Ik noem ze toch anders dan mijn (NLse) ouders.
Ja ik zeg ook niet echt pa of ma. Meer als ik met andere over ze praat.. Zeg nog best vaak mama of papa haha , maar meestal mam of pap ja...
Hahaha! Het wordt nog ingewikkeld ook! Mijn moeder noemde mijn vaders ouders altijd pa en ma en haar eigen ouders pap en mam. Misschien dat er voor mij daarom ook echt verschil zit in die benamingen
Gewoon bij hun voornamen. Mijn man noemt ze overigens ook geen papa en mama maar ook bij hun voornaam dus dat was al vanaf het begin geen punt van discussie . Mijn man noemt mijn ouders ook gewoon bij de voornamen maar zegt als vlijwoord nog wel eens 'moeders' tegen mijn moeder.
nou ik heb er geen...helaas... maar mijn man noemt mijn ouders gewoon bij de voornaam of paps en moeders haha en af en toe pap en mam, maar komt ook wel doordat hij zelf geen ouders meer heeft denk ik..