hahaha ik snap het gevoel wel hoor... heb dat idee ook wel eens... gewoon hard zijn. wat dat betreft hebben onze verhalen nogal wat van elkaar weg he kuide. mijn ex was 2 en 24 dec een uurtje geweest en daarna niets meer vernomen. Ook ik heb dus wel eens gedacht... stik erin.. ik doe terug wat jij ook doet MAAR IK DOE HET NIET... reden: ik wil er boven staan en me niet hoeven evrlagen tot zijn onverantwoordelijke gedrag en zijn niveau. afspraak is afspraak en als ik me er ook niet aan houd... wie moet het dan nog doen. bovendien kan hij MIJ dan niets verwijten nu of in de toekomst en ben ik op deze manier een beter voorbeeld voor de kleine maar voor het gevoel zou ik het zo doen hoor whaha.
Ik kan er (gelukkig) niet over meepraten. Die van mij komt de kleine om de 2 weken braaf halen. Nu de alimentatie nog Maar je hebt wel gelijk hoor. Je verlaagt je wel tot hetzelfde niveau. Maar het is zo verleidelijk
@mama, tja.. verlagen.. tot zijn niveau, nee zo zie ik t niet.. daar moet ik nog veel verder voor zakken wil ik dat niveau halen! Daarbij.. kan hij me niks verwijten of wat dan ook.. hij heeft geen rechten niks he.. (dat is bij jullie anders..) Maar kweenie of ik t ga doen hoor.. Voorlopig genoeg andere dingen aan mijn hoofd.. Coll is sinds woensdag ziek, vanaf donderdag tot en met zaterdag 40/41 graden koorts gehad.. ha kon niks vinden. Maar koorts zakt niet onder de 38,5 overdag en snachts toch echt nog 39,5... dus net weer naar de ha.. En meneer heeft keelontsteking en ontstoken amandelen.. nu dus toch een kuurtje.. dus hopelijk slapen we nu wel snachts :S
Sterkte kuide Nou ik had net mijn gesprek en zoals ik al vermeldde hier heeft mijn gevoel toch weer gelijk gehad en mijn contract is niet verlengd. Dus ik mag braaf op zoek naar een andere baan...
jeetje kuide... beterschap met collin. en ja tot zijn niveau zul je niet zakken, moet je ook niet TE letterlijk nemen hoor, maar is meer zoiets van ik houd liever de eer aan mezelf. Winny.... balen zeg !!! ben je dan nu sinds vandaag of zo werkloos?? getsie zeg.. nu dus op zoek naar wat anders? welk werk zoek je?
mamametzoon: ik hoor vanmiddag wat de bedoeling is. Of ik ben per direct werkloos of ik moet nog een maand opzegtermijn volmaken (maar dat hoop ik niet eerlijk gezegd) ze willen dan of me vakantiedagen op laten nemen of die uit betalen. Eigenlijk ben ik na vandaag er wel klaar mee (was er al heel lang klaar mee, maar had toch inkomsten nodig). Tja wat ik zoek?! Een baan voor 3 dagen waar ik 1000 netto verdien dan kan ik rondkomen en ben ik van de aanvullende bijstand af.
Kuide; beterschap met je ventje. Snap dat je nu wel wat anders aan je hoofd hebt. Winny; is echt balen zeg. Hoop dat je snel wat anders vindt.
@ kuide beterschap ja! @ winny idd vind je hopelijk snel iets anders.. ik zit in dezelfde situatie.. ben sinds 1 januari wekloos en ik kan gewoon niks anders vinden en het meest iritant vind ik dat als je hebt gesoliciteerd ze gewoon niks laten weten! lekker handig.. ik ben het thuis zitten nu al weer helemaal beu bleh.. heb er echt een hekel aan!
hoi meiden, hoe is het met iedereen?? Met mij alles zijn gangetje. Op mijn werk heb ik het gelukkig weer goed naar mijn zin (er zijn bezuinigingen en dat deed de sfeer geen goed, maar iedereen zet nu de schouders er weer onder) en alhoewel ik niet weet of ik na juni nog kan blijven zie ik het wel enigszins positief in aangezien mijn taken steeds meer en belangrijker worden. Afwachten dus Mijn zoontje doet het super. Hij is pas bij het consultatiebureau geweest en die waren dik tevreden. Verder kletst hij momenteel de oren van mijn hoofd haha en ben ik begonnen met af en toe op het potje zetten om er aan te wennen. Verder mag ik de komende 1 tot 3 jaar nog in dit huisje blijven als ik dit wil / nodig heb. Ook een fijn idee dus. En ik voel me de laatste periode erg goed. Medicijnen zijn nu beter ingesteld en daardoor wat minder vaak ziek.. al ben ik nu wel verkouden en wat moe, maar dat is te overzien he haha. En ik voel me nu ook nog extra goed.... Ik heb direct begin Januari het contact met S. beeindigd. ik had ruim 6 weken met hem en toen het serieuzer werd had hij ineens bindingsangst maar wilde me ook niet kwijt en of ik even wilde wachten totdat hij misschien een keer zover was... nee dus !! ik wil niet aan een lijntje gehouden worden. Toen besloten niet meer aan jongens te beginnen. Echter nu heb ik sinds 2 weken contact met mijn huidige vriend. Eerst mail en elke dag telefoon en elkaar nu ook 2x ontmoet en binnenkort weer. Tussentijds belt hij me elke dag ongeacht waar hij is. Voelt echt heel goed en hij is er gelukkig dus wel ook heel serieus in en benoemde zelf de situatie als relatie per de 15e whahaha. gezien de situatie zijn we wel voorzichtig nog, maar dit voelt zoveel anders dan voorheen. Van mijn ex - vader van zoontje - heb ik na 2 en 24 december wederom al niets meer vernomen. Denk dat hij wel weer komt als hij er ineens weer zin in heeft. afspraak die ik nu met hem heb lopen is dat hij vooraf afspreekt of hij een keer mag komen en als ik kan dit dan bevestig en hij zijn zoontje even bij mij kan komen opzoeken voor nu. Echter ik ga dus niet het initiatief nemen. Nu dus afwachten of hij inderdaad weer contact opneemt. Voor nu vind ik dit eigenlijk wel prima zo. Moeder van mijn ex heeft inmiddels wel afgesproken om een keertje langs te komen in februari. Dat is voor het laatst ook april 2010 geweest dat die haar kleinzoon heeft gezien toen ik haar opzocht met hem. Dus zal ook wel weer even wennen zijn. Verder hier eigenlijk geen nieuws meer dus... hoe is het bij jullie??
@mama, fijn dat t zo goed gaat met jullie! Hier ook alles goed.. beetje financiële probleempjes, en hard op zoek naar werk.. Coll zijn vader is vrijdag weer geweest, duidelijke afspraken gemaakt, handtekeningen eronder gezet. Hij gaat elke week op dinsdag avond bellen, en komt 1x in de 14 dagen op zondag langs. (was zijn eigen idee) Dus ben benieuwd of hij zich er aan gaat houden, hij weet als hij t niet doet dat t echt klaar is tot dat Coll zelf wat wilt..
Hallo allemaal! Ik wil hier ook een beetje komen meekletsen, ik zie veel herkenbare verhalen, maar toch ook weer heel anders. Het idee van alleenstaande moeder is wel aardig gewend en het lijkt me wel fijn om met andere in dezelfde soort situaties te kunnen kletsen. Ik heb me bij "zwanger en alleen" al wel eens voorgesteld, maar ik zal hier nog even kort vertellen wie ik ben. Mijn naam is Janneke en ik ben 23 jaar. Ik ben momenteel 34 weken zwanger en heb een zoontje van bijna 2. Er is trouwens weer een klein jongetje onderweg Sinds begin december zijn de vader (van beide kinderen trouwens) en ik uit elkaar. Een lang verhaal, maar het komt er op neer dat mijn ex te veel problemen heeft en we het beiden niet meer echt zagen zitten. Om te voorkomen dat ons zoontje er last van zou krijgen (ruzies etc.) besloten uit elkaar te gaan. Ik ben achteraf heel blij dat we die knoop hebben doorgehakt. Hij wilde en wil nog steeds graag terugkomen, maar ik wil eerst nog veel meer veranderingen zien en ik vind deze rust ook wel even heerlijk. Ook heeft hij een aantal dingen opgebiecht waar ik voorlopig echt nog niet mee kan leven. Wie weet in de toekomst, maar het komende jaar wil ik heerlijk van mn 2 kindjes gaan genieten. In tegenstelling tot de meeste dingen die ik hier lees heb ik dus wel een ex die heel veel voor ons doet. Hij komt in principe elke dag langs, doet heel veel met jayro en helpt mij ook als ik dit vraag. Het is dan wel op zijn manier (een raamkozijn verven, maar zoveel ernaast smeren dat ik alsnog heel veel zelf moet bijwerken) maar.. wel met goede bedoelingen Aan de ene kant dus ideaal, we gaan heel vriendschappelijk met elkaar om en er is een ontspannen sfeer wat ik voor Jayro ontzettend belangrijk vind. Aan de andere kant komen we zo niet echt los van elkaar. Soms voelt het ook wel alsof ik de lasten er van heb ('s nachts eruit, alle verzorgende taken etc.) en hij elke dag ff langskomt, niks van Jayro hoeft te missen, maar verder wel z'n gang kan gaan zonder 'last' te hebben van een gezin. Maar goed, ik kijk nu vooral even naar wat ikzelf wil en dan vind ik de situatie toch wel prima. Ik kan alle steun wel gebruiken en als straks alles na de bevalling weer een beetje rustig is en ik zelf weer wat meer kan dan zie ik dan wel weer. Nou dat is het voor nu wel weer ff haha, ik ga nog een beetje rondlezen.. Zijn er trouwens wel meer meiden waarbij het contact met ex nog heel vriendschappelijk is?? Of ging dit later toch alsnog fout?
mijn ex is met 6 mnd zwangerschap weggegaan de eerste periode was even moeilijk, daarna liep het vriendschappelijk maar dit liep na ongeveer 4 maanden even fout en daarna werd het alsmaar erger helaas. Dit hoeft natuurlijk niets te zeggen hoor. in mijn geval waren het leugens van hem die uiteindelijk alles kapot maakten en zijn desintresse en onverantwoordelijkheid. hoop dat jullie op deze manier een goede sfeer en band kunnen behouden
Hoi meiden, zit even met het volgende... mijn ex (vader van zoontje) stond 2 december 2010 weer voor de deur met een cadeau vanwege verjaardag zoontje de volgende dag. wist hier niets van, toch binnen gelaten en uiteindelijk meegegeven dat hij als hij werkelijk weer contact wil met zijn zoon (na 8 maanden) hij zelf stappen moet ondernemen (mailen, bellen etc) dat was goed zo noemde hij in december nog 2x mail gehad en uiteindelijk 24 dec nog 1x langs geweest 1,5 uur en daarna niets meer..... NIETS merk nu ik een nieuwe vriend heb die juist erg zijn best doet voor zijn dochter en co ouderschap heeft dat ik me wel boos kan maken om de lakse houding van mijn ex. Gewoon weer 6 weken niets laten horen..... pfffff Al had ik ook niet echt anders verwacht maar toch. Wat moet ik nu doen? 1) het laten gaan en niets doen en maar zien wat er komt 2) mijn ex voor de keuze stellen: of geen contact meer en wegblijven of wel contact en daaraan regels en afspraken verbinden? Dus eigenlijk; hem als een vader laten opstellen met alles wat daarbij hoort. ik wil eigenlijk het liefst dat hij wegblijft en zou liefst nog willen dat het ouderlijk gezag (en erkenning) ongedaan gemaakt wordt zodat hij me ook niet steeds kan tegen werken. dit omdat ik geen vertrouwen heb meer in hem als vader. hij verkloot het werkelijk elke keer. maar tja.... dat alles is heel moeilijk. wat denken jullie??
moeilijke situatie meis.. Jeetje. Wat een vervelende keuze, maar eigenlijk weet je t diep in je hart wel. Tenminste zo lees ik t tussen de regels wat door. Denk dat je hem het liefst uit jullie leven wil hebben, kun je daar met hem bijv over praten? alles wat jou dwars zit uitleggen of luistert ie dan niet. T mooiste zou zijn, dat ie echt helemaal ophield. Want dit gedrag daar kun je ook niet van op aan, en dat is voor de kleine al helemaal niet goed. Want die heeft er meer aan, wanneer er vaste structuren zijn. zoals die bij jou nieuwe vriend, co-ouderschap of een andere regeling. Was t maar zo makkelijk om de vader van alle rechten te ontheffen als ze eenmaal vast staan. Hoop dat je eruit komt, zelf wil je het beste voor de kleine. Probeer dat te realiseren.. via de aardige weg en anders maar boos worden. sterkte
Ja je hebt gelijk eigenlijk weet ik wel wat ik wil: RUST en dat bereik ik niet door maar af te blijven wachten Echter van alles opgeven wil hij niets weten... tenminste tot een tijdje terug niet en ik ben bang dat als ik dat opper hij begint te stijgeren en juist om mij te zieken meer contact zal gaan zoeken en dus dat er weer meer onrust komt toch denk ik dat ik er niet onderuit kom om het te bespreken. dit is immers ook niet. Mijn nieuwe vriend opperde dat ik te lief voor hem ben en hem voor de keuze moet stellen - of contact volgens afspraak en ook het betalen van alimentatie nadat hij uit de sanering is en alles vastleggen zoals ik dat wil ( dus bijv alimentatie betalen nadien, en in begin contact opbouwen in mijn bijzijn en volgens afspraak) en dat hij zich daaraan moet houden en zoniet dat het contact dan definitief stopt en hij het alleen nog via de rechter kan spelen en dit ook op papier zetten - of hij stopt alles definitief , alles ongedaan maken en ook hiervoor laten tekenen. dan ook geen alimentatie etc. wel met de afspraak dat als zoon er zelf om gaat vragen ik ex dan op de hoogte stel en contact evt mogelijk is. tja... dan denk ik hij heeft een punt moet ik misschien ook wel doen maar ik wil niet weer de onrust en wil eigenlijk geen contact maar niets doen lost ook niets op pffff hoop eigenlijk dat hij zelf komt met dat hij niets meer wil maar dat gaat toch niet gebeuren vrees ik... want dat is natuurlijk niet goed naar de buitenwereld en als ik hem voor de keuze stel kan hij mij de schuld geven he
hey meis, sorry! had dit topic niet meer in mijn vaste lijst staan!! Ik snap je probleem.. en t ligt bij jou natuurlijk nog lastiger ivm erkenning enzo! Ik vind het heel moeilijk om je advies te geven, omdat ik zelf de keuze ook niet gemaakt krijg. Hier is het uitgedraaid op zelf contact zoeken, en nu dus enige vorm van omgang.. (elke dinsdag avond bellen en 1x per 14 dagen 3 uurtjes bezoek en elke maand 80 euro betalen) tot nu toe gaat t redelijk.... Maar t blijft lastig en idd... rust is t niet! Ik snap de reactie van je vriend ook wel, vind het ook wel goede, maar je moet er wel achter staan, en dus klaar zijn voor een "gevecht" of klaar zijn voor andere stappen... sterkte meis..
Hoi,.. ik kom even inbreken... Ik merk dat mijn ex twijfels heeft wbt de scheiding.. Hij slaapt nu 4,5 week bij een vriend en ik ben hard op zoek naar een huisje voor mij en de meiden. Het doet pijn,omdat je het zo graag anders gezien had maar ik durf het niet aan..ben bang om weer gekwetst te worden of teleurgesteld te worden. Het is wrang...en ik kan niets met die gevoelens al houd ik nog van hem..wil mijn kids dat risico niet aandoen. Ik wou dat ik mijn eigen huisje had en meer afstand kon nemen....working on it.