Oh ik vind het ook erg moeilijk hoor. Maar ik zelf werk (ook) in de zorg en heb op de poli gyn gewerkt. Ik weet gewoon dat het nog zo verkeerd kan gaan. Ik weet in ieder geval dat mijn schoonouders daar heel veel verdried van gaan hebben. Zelf heb ik het bij mijn zus de eerste week dat zij het wist al gehoord. En ze was heel lang nog zo dat je niets zag. Ik merkte aan opmerkingen achter haar rug om, dat sommige mensen het wel erg lang vonden duren tussen het horen en iets zien. Die wetenschappen zijn voor mij best wel een drijfveer om nog even met zijn tweeen zwanger te zijn. Als we het vertellen hebben we niet meer dat we ons happy geheimpje hebben. Bij familie bezoek kijken we elkaar als we naar huis gaan toch even aan van giebel ze moesten allemaal eens weten. Ofwel, het is dubbel ik wil het van de daken schreeuwen, maar ik geniet ook van de tijd dat we ons gehiempje hebben.
Als ik ga trouwen ben ik zo'n 14 weken zwanger! We zullen het zien hoe dik ik ben Ik wens jou ook een hele fijne zwangerschap verder en een hele mooie dag over 3 en een halve week.
Hoi, Ikzelf heb het onze ouders vertelt met zes weken, we waren zo blij, dat we niet konden wachten. Op het werk heb ik het ook toen verteld, dit omdat we maar met zijn drieën zijn, en er iemand moet zijn die bij eventuele ziekte of je weet maar nooit mijn werk moet overnemen, en nu moeten zij verplicht met mij meedraaien. Mijn zussen en broer wilden we pas met tien weken op de hoogte stellen, maar één van mijn zussen heeft longkanker en diverse tumoren in haar hersenen. Ze was vorige week op controle geweest en moest nieuwe foto's en een scan laten maken, want zij zelf voelt, dat de pijn in haar hersenen weer terugkomt en ze gaf al aan dat het niet goed aanvoelt. Daar krijgt zij volgende week de uitslag van, en aangezien zij vaak bij het juiste eind had ook bij vorige constateringen, hebben wij besloten iedereen deze week op de hoogte te stellen, want het is misschien egoïstisch, maar we willen dat zij leuk nieuws krijgen voor alle ellende weer opnieuw begint. Misschien dat zij dit als een lichtpuntje zien, en is ons nieuws nu nog leuk. Groetjes Monique76
Monique: Ai, heftig zeg, dat je schoonzus zo ernstig ziek is. Ik vind het een mooie gedachte om deze week jullie goede nieuws te vertellen. Ondanks de ellende heeft iedereen dan idd iets prachtigs in de toekomst in het vooruitschiet. Jantien: ik vind het ook superknap dat je nog zo lang je mond kan houden. Idd, zolang je het niet ziet, is het voor 'buitenstaanders' nogal onwerkelijk, dus ik snap je redenen wel. Maar ik zou het zolang niet redden Sterretje: Heel verstandig om met jouw werk tijdig aan te geven dat je zwanger bent. Je wilt zo lang mogelijk met plezier werken, en dat kan alleen maar als je nu rekening houdt met wat je wel en niet mag. Veel plezier met vertellen komende week. Ramoontje: Wauw, dat komt al lekker dichtbij zeg, jouw bruiloft, heerlijk om naar uit te kijken. Ik ben nou bijna acht weken, de directe familie weet het, zijn helemaal happy. En volgende week vertellen we het aan vrienden en bekenden.a
Ik vind het zo knap dat mensen het zo lang voor zich kunnen houden. Ik vind het zo moeilijk, wil het wel van alle daken schreeuwen. Ik denk dat ik het volgende week vertel op het werk, dan ben ik bijna 7 weken. Omdat ik in de zorg werk en veel nare luchtjes en veel tillen, ben al er misselijk en regelmatig duizelig en dat ik onwel wordt dus denk ik dat ik het vertel, weet het nog niet zeker
Ik geniet ervan dat bijvoorbeeld mijn collega's onderling nu weddenschappen aan het afsluiten zijn of ik nu wel of niet zwanger ben. Een aantal vermoed iets en mijn naam is haas. Mijn familie zie ik momenteel niet zo veel. Toen ik net erachter was dat ik zwanger was maakte mijn moeder een hele stomme opmerking "Finn is zo leuk, welk kleinkind ik er ook bijkrijg het zal nooit zo'n leukerd als Finn worden" Voor haar is het nu heel makkelijk om het niet te vertellen, want dat heeft me zo gekwetst. Toen ik er iets van zei, moest ik me geen spoken in mijn hoofd halen van der. Mijn schoonfamilie woont ver weg dus daar komen we ook niet wekelijks. Dat izjn kleine dingetjes om het makkelijker te maken om niets te zeggen.
Jee Moniek dat lijkt me ook vreselijk als je zus zo erg ziek is en verdrietig en jij blij dat jullie een kindje krijgen. Kan me goed voorstellen dat je het snel hebt verteld zodat het blijde nieuws niet overschaduwd wordt. Veel sterkte in ieder geval voor jou. En Jantien ongelofelijk dat je moeder dat heeft gezegd! Idd niet zo leuk voor jou. Zou er zeker ook van balen. Aanvankelijk wilden wij het snel vertellen, maar omdat ik die bloedingen kreeg hebben we daar even van afgezien. We hebben het uiteindelijk met acht weken verteld aan onze ouders, die echt reuze blij waren. Vooral mijn schoonmoeder. Ze moest er helemaal van huilen zo lief. Mijn zusje wist het al met 5,5 week. We hadden nl. een vakantie geboekt eind september (in veronderstelling dat we een miskraam hadden) dus die kon toen bleek dat er nog een kindje zat, niet doorgaan. Op mijn werk weten een paar mensen het en ik moet zeggen dat ik daar echt blij mee ben. Ook met de bloedingen van vorige week weer. Degene die het weten begrijpen waarom ik nu even ben zoals ik ben....inclusief pukkelbekje..hahah.
Ik vind het zo knap dat mensen het zo lang voor zich kunnen houden. Ik vind het zo moeilijk, wil het wel van alle daken schreeuwen. Ik denk dat ik het volgende week vertel op het werk, dan ben ik bijna 7 weken. Omdat ik in de zorg werk en veel nare luchtjes en veel tillen, ben al er misselijk en regelmatig duizelig en dat ik onwel wordt dus denk ik dat ik het vertel, weet het nog niet zeker
Ik geniet ervan dat bijvoorbeeld mijn collega's onderling nu weddenschappen aan het afsluiten zijn of ik nu wel of niet zwanger ben. Een aantal vermoed iets en mijn naam is haas. Mijn familie zie ik momenteel niet zo veel. Toen ik net erachter was dat ik zwanger was maakte mijn moeder een hele stomme opmerking "Finn is zo leuk, welk kleinkind ik er ook bijkrijg het zal nooit zo'n leukerd als Finn worden" Voor haar is het nu heel makkelijk om het niet te vertellen, want dat heeft me zo gekwetst. Toen ik er iets van zei, moest ik me geen spoken in mijn hoofd halen van der. Mijn schoonfamilie woont ver weg dus daar komen we ook niet wekelijks. Dat izjn kleine dingetjes om het makkelijker te maken om niets te zeggen.
Jee Moniek dat lijkt me ook vreselijk als je zus zo erg ziek is en verdrietig en jij blij dat jullie een kindje krijgen. Kan me goed voorstellen dat je het snel hebt verteld zodat het blijde nieuws niet overschaduwd wordt. Veel sterkte in ieder geval voor jou. En Jantien ongelofelijk dat je moeder dat heeft gezegd! Idd niet zo leuk voor jou. Zou er zeker ook van balen. Aanvankelijk wilden wij het snel vertellen, maar omdat ik die bloedingen kreeg hebben we daar even van afgezien. We hebben het uiteindelijk met acht weken verteld aan onze ouders, die echt reuze blij waren. Vooral mijn schoonmoeder. Ze moest er helemaal van huilen zo lief. Mijn zusje wist het al met 5,5 week. We hadden nl. een vakantie geboekt eind september (in veronderstelling dat we een miskraam hadden) dus die kon toen bleek dat er nog een kindje zat, niet doorgaan. Op mijn werk weten een paar mensen het en ik moet zeggen dat ik daar echt blij mee ben. Ook met de bloedingen van vorige week weer. Degene die het weten begrijpen waarom ik nu even ben zoals ik ben....inclusief pukkelbekje..hahah.
Soms denk ik ik heb het te snel aan mijn moeder en haar man verteld. Ik hoor nu van haar dat ze het verteld aan sommige mensen en haar man zijn familie, ik probeer me stil te houden en hun vertellen het. Ik wil het op het werk pas met 8 weken vertellen, ik woon in een dorp en als 1 iemand dit al weet doordat mijn moeder het heeft verteld weet het hele dorp het binnen een dag! Ik baal hier zo van en heb nu ruzie met haar hierover. P.s ( ik heb zelf aan 2 collega's verteld waarvan ik weet dat die dit zeker nooit doorvertellen omdat ik vaak onwel en duizelig ben en als er dan iets gebeurd in elk geval iemand het weet)
Het klikt altijd supergoed tussen mijn moeder en ik... Heb net wel smsje gestuurd hoop dat het nu weer goed is. Snap het van haar kant ook wel, ze wordt oma en is zo enthousiast.
ik hoop dat het weer goed is tussen jou en je ma!! We hebben het gister verteld aan mijn mannetje's ouders. Krijg je eerst te horen: ohh dat had ik al wel verwacht ipv dat ze gewoon feliciteren.... Beetje vreemde reactie. Ze waren wel blij hoor, maar als iemand mij verteld dat ze zwanger zijn heb ik gelijk zoiets van GEFELICITEERD!!! Nou ja, ik vind het wel moeilijk om niks te zeggen hoor. Vanavond van een vriendin verjaardag. Ik drink altijd malibu cola dus ik hoop dat ik vanavond een goeie smoes heb verzonnen waarom we met de auto komen... En dan nog je mond houden.... We zullen zien of het lukt.
Ik weet pas sinds gisteren dat ik zwanger ben (had al wel een vermoeden, maar ja). Ik heb het dus nog aan niemand verteld (behalve mijn man dan, die was erbij met testen, HAHA ). Ik ben daarom blij met dit forum, lekker je hart al luchten! We willen het eind april aan onze ouders en broer/zus vertellen. En misschien een hele goede vriendin van mij wat eerder, de rest proberen we tot 12 weken te wachten.
Suusje: Gefeliciteerd meid! Ik dat is idd heerlijk van zo'n forum, je kunt al je verhalen, opmerkingen, vragen en zo kwijt, terwijl je het eigenlijk nog een beetje geheim wilt houden. Perfect medium, dat internet!
Wij hadden het met 5 weken aan opa en oma mijn zusje en broer verteld met 9 weken op werk en aan vrienden. met 11 weken bleek op de echo dat er geen hartje klopte ik was blij dat iedereen ervan af wist zodat ik veel steun heb gekregen. groetjes chantal.
Wij hebben het met 4 weken, 1 dag na het testen, aan onze ouders broer/zus verteld en nog een goede vriedin. Ben wel blij dat ze erg goed reageerden, waren een beetje bang voor de reacties. Maar het blijkt dat het voor sommigen toch ook moeilijk is om het voor zich te houden. Dat had ik me van te voren niet zo gerealiseerd. Ze zijn natuurlijk ook erg enthousiast. Denk dat we een volgende keer gewoon wachten tot na de 1ste echo. We wachten nu met de rest van familie en vrienden en collega's ook tot na de 1ste echo.
Mijn man en ik weten sinds donderdag 6 april dat ik zwanger ben. Dat zelfde weekend zijn mijn ouders en zijn ouders op bezoek geweest omdat hij jarig was. En we wilden het eigenlijk niet vertellen maar konden ons toch echt niet inhouden. Verder weet nu een hele goede vriendin van me het en een goede vriend van mijn man. Met 8 weken krijgen we een echo bij de verloskundige. Als er dan bevestigd wordt dat alles goed is dan kan ik het denk ik niet langer verborgen houden voor vrienden, familie, werk, enzovoorts. Gr Otje
Familie vrijwel direct, mijn kinderen ook, zijn kinderen afgelopen weekend pas, en de rest nog steeds niet . Geen idee waarom eigenlijk. Misschien is de tijd nu rijp... Angelina