Hoi! Heeft iemand dit ook gehad? Ik hyperventileerde nooit (dacht ik). Ik heb prenatale kiné gevolgd om mijn ademhaling nog te optimaliseren. Dit terwijl ik al logopediste ben en wel ademhalingstechnieken beheers. Tot ik een kwartier na mijn bevalling (van 14uur)flauwgevallen ben. Mijn vriend zegt dat ik precies in slaap viel. Blijkbaar ben ik toen ook beginnen hyperventileren. Ik herinner me dit niet. Wel dat ik héél erg bang was, ik had een reële schrik 'erin' te blijven. Ik voelde wel hartklopping of zoiets dacht ik. Toen ik bijkwam hielden ze zo'n zakje voor mijn mond maar ik dacht dat dit niet nodig was... Ik moest aan een infuus (met vocht denk ik) en een uur in observatie... Vreemd allemaal, ik dacht dat als je hyperventileerde, niet kon flauwvallen... maar dat ben ik toch wel zeker, dat ik flauwgevallen ben. De verpleegsters vonden het 'vreemd' dat mijn bloeddruk niet lager was (ben ooit eens in school flauwgevallen maar dit was door een bloeddrukval)
Je kan zeker wel flauwvallen als je hyperventileerd. Klinkt raar maar dat is niet verkeerd, je lichaam hersteld zich dan namelijk van zelf weer.
Ik heb geen ervaring met hyperventileren, maar wel met flauwvallen. Mijn bevalling ging vlot en makkelijk, binnen 5 uur was Imee geboren en ik voelde me erna eigenlijk kiplekker (voor zover dat kan na een bevalling dan he ). Ik was reuzeblij dat ik me er vlot na mocht gaan douchen, maar onderweg naar de badkamer ben ik 3x flauwgevallen. Over een afstandje van 10 meter terwijl ik ondersteund werd door manlief+kraamverzorgster, uit het niets! Dus direct weer terug naar bed, onderweg nog 2 keer flauwgevallen. En dat was me serieus nog nooit eerder gebeurd, echt heel maf. Je begrijpt dat ze me de dagen erna niet meer alleen lieten Ik heb nog steeds geen idee wat er nou gebeurde en hoe dit kon, want ik voelde me echt prima!
Raar hé! Ik voelde me eigenlijk ook niet slecht hoor net na de bevalling! Maar een kwartier erna begon ik me echt raar te voelen en toen was ik dus weg voor eventjes! 't Was wel een uitputtingsslag van 14 uur geweest. Begonnen met het breken van mijn vliezen en met weeënstimulatie omdat ik geen weeën had. Hadden ze dat niet gedaan, dan had het dus nog langer geduurd. Eender hoe, ook al is het 'maar' 5 uur, dan nog is het uitputtend hé!!! Ik dacht ook dat ik alles aankon hoor maar dan kom je toch jezelf tegen hé
ben ook flauwgevallen na de bevalling maar bij mij kwam het wel door bloeddruk daling, dat apparaat begon ineens als een gek te piepen en toen werd alles zwart voor mn ogen. Maar je voelt je gewoon top na de bevalling vanwege de adrenaline enzo.. dat wil niet zeggen dat je lijf er ook echt zo goed aantoe is als je je voelt
ben ook bijna flauwgevallen na de bevalling.....ik raakte half weg en opeens stond heel de kamer vol personeel. ( ik moest net van bed naar rolstoel en dat ging dus helemaal verkeerd) Ik hyperventileerde ook niet maar was gewoon te erg uitgeput na de bevalling , moest daarom ook blijven en zeker de eerste nacht werd ik al helemaal ellendig als ik half rechtop zat..... bevalling kan dus vrij veel doen met je lichaam...ik vond t iig doodeng...
Ik heb altijd al een erg lage bloeddruk, en het bloedverlies van de eerste bevalling (ongeveer halve liter, niet extreem dus) was echt net te veel. Na de bevalling wilde ik graag douchen, maar ik was de slaapkamer nog niet uit of alles werd draaierig. Ik moest dus meteen terug m'n bed in, die douche moest maar een paar uurtjes wachten... Had dus niets met hyperventilatie te maken, maar de combi lage bloeddruk en bloedverlies. Na een bloeddonatie ben ik wel eens écht flauw gevallen, nu weet ik beter hoe ik dat kan voorkomen.
Best wat mensen die flauwgevallen zijn dus... Ik lag nog neer toen ik van mijn stokje ging... ze hadden net gehecht. Bloedverlies had ik best veel, ik weet niet hoeveel precies maar ze hebben hard op mijn buik geduwd, misschien daardoor ook. Na dat uur in observatie ging ik naar de kamer. Werd gewassen, had bezoek en mocht gaan slapen (ben om 18u bevallen) Ik had voor een 2-persoonskamer gekozen. Ik lag eerst alleen. Alleen voeren ze daar om 01u 's nachts nog iemand binnen! (ok, ik wist dat er iemand bij kon komen, maar om 01u!!) Die had dan die nacht nog een hoop bezoek (had al 7 kinderen ofzo, die allemaal nog kwamen) Na die nacht was ik op, ik kon niet meer. Heb gesmeekt om een 1-persoonskamer maar heb er natuurlijk ook voor betaald...Geen rekening meer met de flauwte hiervoor dus. Was hier eigenlijk niet over te spreken... of is dit nu flauw van me?
Bij Isabella ben ik ook heel kort even weggevallen. Ze wilden me even laten douchen na de bevalling van 18 uur. En de prik in mijn been was nog niet eens uitgewerkt Toen dus even weg ( ze konden me gewoon vasthouden) en toch maar op bed gewassen, ha ha Ik vond het wel een eng gevoel. Ik vind het inderdaad wel raar dat ze je niet meer rust gunden op een eigen kamer. En dat er zoveel bezoek mag komen pfff.
ik ben na de bevalling meerdere keren weggevallen. Ik trilde na de bevalling heel erg en had het super koud. ik denk dat na 10 min de eerste keer was en de laatste na een uur tijdens het hechten. voor het hechten heb ik ook gevraagd om me niet te proberen bij kennis te brengen tot ze klaar waren. toen het hechten begon viel ik direct flauw en na ongeveer 30 minuten kwam ik weer bij kennis en toen waren ze bijna klaar. dit vond ik ideaal. ze hielden mijn ademhaling en hartslag goed in de gaten.
Ik ben ook na mn bevalling flauw gevallen.. Ben eerst zon drie kwartier tot een uur gehecht en daarna mocht ik douchen als ik wilde, ik wilde dit erg graag dus zou wel ff heen waggelen (al kon ik doordat mn spieren uitvielen niet eens normaal overeind komen ) ik had zelfs mn infuus vast maar omdat ik niet lekker werd moest ik weer liggen en ben ik in bed gewassen Toen ik even later moest plassen en toch van bed moest wisselen ben ik met verpleegster en infuus naar de wc gewaggelt en dat ging wel.. toen plassen, ging ook prima eigenlijk. Tot ik op wilde staan en aan t klooien was om mn broekje met matras erin aan te doen.. ik weet nog dat ik tegen de verpleegster zei "nee nu voel ik me echt niet lekker" en weg was ik Blijkbaar tegen de muur geklapt en ze heeft me half opgevangen.. weet alleen nog dat ik wakker werd en toen juist dacht dat in slaap viel. toen t besef langszaam kwam dat ik dus bijkwam, en waar ik was moest ik mezelf echt even vertellen dat ik net bevallen was! was t even helemaal kwijt! dat vond ik nog het allerergste en engste.. wilde ook meteen mn zoontje zien!! Was voor mn vriend ook t ergste van de hele bevalling! en ik ben 34 uur bezig geweest vanaf dat mn vliezen braken en 17 uur ervan met echte flinke weeen hij vond alles verschrikkelijk maar me weg zien vallen was t ergste zei ie
hier ook 1 mijn placenta is er niet in 1 keer uitgekomen en ik heb meer als 1,5 liter bloed verloren. ben gelijk geopereerd en een paar uur later voelde ik me steeds moeier worden en wegzakken,ik was letterlijk lijkbleek. mijn vriend heeft gelijk aan de bel getrokken en ze hebben me aan het infuus gelegd en hebben me ook nog 3 zakken bloed toegediend. mijn boeddruk was toen ik wegviel niet eens meetbaar meer en mijn HB was 3 wat 7 moet zijn.
Als ik dit allemaal lees, viel het bij mij nog mee! Nee, is wel schrikwekkend zo even helemaal weg zijn hé. Ik ga dit topic laten suiten, bedankt voor de reacties!