Wat waren we blij toen we half december erachter kwamen dat we een 2e kindje zouden krijgen. Helaas verloor ik vrijdag 7 januari wat bloed. Na een paar uur was het weer over en we hadden weer hoop. Volgend de vk kon het een gesprongen vaatje zijn. Zaterdagochtend begon het weer en dit keer veel erger. Weer de vk gebeld en we konden om 15 uur pas terecht voor een echo. We hadden nog steeds hoop. Die hoop werd ons snel ontnomen bij de echo. Daar was te zien dat ons kleintje met 5 weken was gestopt met groeien. De wereld staat dan even stil. Waarom gebeurt ons dit. Op dit moment zit het vruchtzakje nog in me. Het moet er vanzelf deze week uitkomen. Ik vind het moeilijk dat het nog in mij zit, zie er tegen op als het er uit komt. Tegelijk is het ook wel een opluchting, want dan kan ik het gaan afsluiten. Op dit moment kan ik eigenlijk de hele dag maar huilen en mij af vragen waarom? Lief kleintje je was zo welkom helaas heb je ons met 5 weken verlaten Papa, mama en je broertje houden van je!!
Manon wat enorm verdrietig. Eerst ben je zo blij en dan staat - precies zoals je zegt - de wereld even stil. Heel veel sterkte met de MK die nog komen gaat. En heel veel sterkte met het verwerken.
Hoi Manon, Heel veel sterkte gewenst. Ik herken het gevoel... Heb vorige week een eerste echo gehad en daar was alleen een leeg vruchtzakje op te zien. Je wereld staat letterlijk stil op zo'n moment... groetjes Stephanie
hoi stephanie heel veel sterkte de komende tijd!! neem de tijd om dit te verwerken en het een plekje te geven. groetjes manon
hoi allemaal bedankt allemaal voor de lieve berichtjes vorige week dinsdag is het alles eruit gekomen. Gelukkig heb ik geen buikpijn of iets gehad. Ik was opgelucht dat het er nu uit was want dan kan ik het een plekje gaan geven. Veel mensen zeggen het was maar beter zo, de natuur heeft het zo gewild. Voor mij voelt dat toch anders, het is voor mij geen vruchtje wat je bent verloren maar een kindje en dat kost tijd om dat een plekje te gaan geven.
Gelukkig is niet een handig wordt in jouw situatie, maar toch gelukkig dat je geen nare miskraam hebt gehad. Kan ook heel anders gaan. Ik vind het ook nogal een dooddoener om te zeggen 'Dat de natuur het zo gewild heeft.' 'Dat het vruchtje dan toch niet goed was.' Je had namelijk gewild dat het vruchtje WEL goed was en het vruchtje is al het begin van jouw/jullie kindje. Sterkte met het verwerken.