Hoi allemaal, Mijn peutertje is net 2 geworden en ik merk echt dat hij iets mist..ik hoop dat sommig emoeders weten wat ik bedoel...Ik heb na 29 weken zwangerschap vorige jaar ons jongste zoontje verloren, de oudste was hierdoor erg van slag. Nu merk ik dat hij 'iets' mist..of misschien mis ik het..?ik vind het erg moeilijk... Ik denk er zelfs aan om een poesje voor hem te kopen want hij is zo gek op dieren en is erg lief met ze... Snapt iemand wat ik hiermee bedoel???
Wat vreselijk voor jullie. Kan me voorstellen dat je je kleine vlinder elke dag mist. Misschien projecteer je inderdaad jou gemis op je zoontje. Ik denk niet dat hij het mist of iets mist. Een dier kopen daarvoor zou ik niet doen. Heb je zelf ook hulp bij het verwerken?
Mijn dochter wilde rond die leeftijd graag met andere kindjes spelen. Ik heb toen psz gebeld hoelang de wachtlijsten nog waren. We zijn een ochtendje wezen kijken en dat ging heel goed en toen is ze met 2jr en 2 mnd naar psz gegaan. Dat zou ik eerder doen, dan een poesje kopen voor hem. Of jij moet dat ook heel leuk vinden.
bedankt voor de reacties, hij gaat al 3 dagen in de week naar het KDV en speelt erg graag echt vriendjes of vriendinnetjes heeft hij hier niet en daar ben ik ook wel op zoek naar om eerlijk te zijn. Soms zit hij zo stilletjes en sip in een hoekje en ziet hij er erg alleen uit...tsjah k weet t ook niet hoor vandaar dta ik graag om advies vraag..toen ik zwanger was was het de pop voor en na en nu weer die fase, ik vind het lastig en misschien maak ik mij er ook wel te druk over.. poes idd erg leuk..maar wel een keuze voor altijd
ik denk inderdaad dat je je eigen gevoel te veel projecteert op je zoontje. Enerzijds heel logisch want het is ook niet niks wat jullie hebben meegemaakt. Maar het krijgen van een baby is niet iets waar je zoontje al een werkelijke voorstelling van kan maken. Hij kan op deze leeftijd nog niet zelf bedenken dat de baby in de toekomst een vriendje kan zijn waar hij mee kan spelen. Verder lees ik dat je schrijft dat je zoontje naar jouw idee sip en stil in een hoekje zit. Maar kan het niet zo zijn dat je gewoon een rustig mannetje hebt, die er van geniet om lekker van zich af te kijken en een beetje aan het dromen is? Probeer te kijken vanuit je kind en niet vanuit hoe je jezelf zou voelen als je daar zou zitten. Verder is je zoontje op deze leeftijd nog niet bezig met het echte samenspelen. Op deze leeftijd spelen ze nog meer naast elkaar. Pas vanaf 2,5 gaan ze zich meer richten op de ander. Wat wel kan meespelen is dat je zoontje erg gevoelig kan zijn en jouw emoties kan overnemen. Probeer je daar bewust van te zijn. Verder wil ik jullie nog heel veel sterkte wensen met jullie verlies! Succes met het verlies
Ik denk dat jij je voorgesteld had dat je zoontje een broertje zou hebben gehad en dan is het al snel 'leeg' in huis en dat vertaalt zich gemakkelijk naar eenzaamheid voor je oudste. Ik denk alleen niet dat dat zo is. Je kindje weet niet beter en enig kind zijn biedt heel veel voordelen (ondermeer de onverdeelde aandacht van je ouders). Dat een kindje even alleen in een hoekje zit vind ik eigenlijk wel goed. Je kindje is zich aan het concentreren en kan goed alleen zijn. Dat is een plus! Je kindje komt voldoende in aanraking met anderen, heeft lieve ouders, wordt vast heel goed verzorgd dus nee, ik denk niet dat je mannetje iets mis. Ik denk wel dat mama heel erg mist! Veel sterkte!