Gefeliciteerd Sermama en Serpapa!! Wauw! De klus is geklaard, nu eerst lekker bijkomen en genieten van jullie kleine meisje! Grappig feitje, je was tegelijk met Doutzen Kroes aan het bevallen
@Serendipity van harte gefeliciteerd met jullie dochterje. Prachtige naam inderdaad! Geniet van deze heerlijke tijd!
Hee krokodieltje, ik zie dat jij ook je cyclus bijhoudt, wat was jij al snel ongesteld!!! Ik pas na 10 maanden en wat een puinhoop haha. Ik zou 8 januari ongesteld moeten worden, en ipv daarvan kreeg ik vruchtbare tekenen (zeg maar), en ben idd keurig netjes ongesteld nu. Dat dan wel. En daarbij komt hierbij een voorzichtige vraag... zijn hier misschien al dames die denken aan een tweede? Misschien wekt het bijhouden van mijn cyclus die indruk, maar hier nog niet hoor Eerst moet mijn boek af. Daarnaast kolf ik nu voor een ander kindje (via het moedermelk netwerk) en wil ik dat doen tot dat kindje minstens 6 maanden is Dan zien we in de loop van dit jaar misschien wel. We moeten ook een ander huis... en ik moet nadat mijn manuscript af is meteen verder met mijn nieuwe baan... aaaah!!! Maar verder gaat alles goed
@Evenstar: Wat ontzettend lief dat je kolft voor een ander kindje! Wat moet het fijn zijn (en zwaar) om dat te kunnen doen. Zoals ik al een beetje liet doorschemeren, praten mijn vriend en ik zeker wel over een tweede, over het wanneer dus. Het staat nog niet vast en is afhankelijk van een aantal ingewikkelde factoren, waaronder (ook voor ons dus) een ander huis. Nog niet veel over te zeggen dus, maar dat we er binnen een jaar weer voor gaan, ja, dat durf ik wel te zeggen. Met het schrijven gaat het overigens redelijk. Herschrijven is geloof ik niet mijn sterkste kant; je moet er zoveel geduld voor hebben... Het klinkt alsof jij echt aan een stuk door schrijft; knap hoor! Ach, ik vind het gewoon moeilijk er tijd voor te vinden met Alba. En 's avonds ben ik gewoon erg moe, meestal, en kijk ik liever tv
Ja, het is ook niet zomaar iets, een tweede erbij... hoewel het wel een beetje kriebelt, is het meer een kriebel voor de toekomst. Herschrijven, bleh. Ik ben nu aan het reviseren, en moet dan nog mijn laatste inhoudelijke hoofdstuk afmaken. Het gaat constant door, ja. Maar ik heb natuurlijk een werkplek op de universiteit en zolang ik weet dat Renske vrolijk en gezond is, moet ik eerlijk bekennen dat ik op mijn werk echt volop op mijn werk gericht ben. Niet dat ik haar vergeet. Maar ik ben gewoon niet bezig met moederen, dan. Thuis werken doe ik alleen bij uitzondering als mijn man ook thuis is en dan moet ik me echt opsluiten in de slaapkamer met een koptelefoon. En dat vind ik gevoelsmatig een stuk moeilijker. Alba is een prachtig kindje, wat gaat het allemaal snel he? Pfff, zo heb je een baby in je armen, en zo racet er een dreumes door je huis. Kolven voor een ander kindje, ja, ik vind het ook heel bijzonder en omdat ik veel melk blijf hebben, kan ik het best missen. Voor mij is het prettig als ik wel kan kolven tussendoor (ben van ongeveer 8 tot 18u op mijn werk, en om 13 u moet ik echt gekolfd hebben anders knappen mijn tietjes uit elkaar ). Maar ja, mochten we serieus een tweede kindje willen en het niet alleen aan het toeval overlaten... dan is kolven, naast het gebruik van jasjes bij het vrijen wel het eerste wat ik staak
Poe ja het gaat zeker snel. Inmiddels loopt Alba al echt. Nog wel als een pinguïn, hoor Renske is ook zo'n lieverd! Volgens mij is ze erg vrolijk, of niet? Alba heeft zo haar vrolijke buien, maar ze kan ook flink chagrijnig zijn en de laatste weken laat ze zich opeens uit frustratie krijsend op de grond vallen als er iets gebeurt wat haar niet zint @serendipity: Jullie staan echt geweldig op de foto's op Hyves! Al een beetje aan het wennen?
@ evenstar: wat nobel om voor een ander kindje te kolven, top! Jij kolft ook heel makkelijk, die hoeveelheden die jij vermeldt . Ik heb de grootste moeite om genoeg bij elkaar te kolven. Mup drinkt nu ruim een halve liter als ze niet bij me is en ik kolf gemiddeld maar 170 per kolfbeurt, dus ik red het niet met die 2x kolven op mijn werk . Zojuist thuis voor het eerst Syntocynon geprobeerd en hoera, ik kolfde 120 cc uit 1 borst! Dus ik gebruik voortaan de neusspray. @ cyclus: mijn cyclus bijhouden is een tik die ik heb overgehouden. Die eerste cyclus staat tussen haakjes, want ik kan me niet voorstellen dat die cyclus ovulatoir was. De laatste 2 cycli waren dat wel, ik heb bij de laatste zelfs mijn eisprong aan voelen komen (ik vond mijn man dusdanig "interessant" dat zelfs hij riep: "zit er een eisprong aan te komen ofzo ?"). Mijn cyclus kwam zo snel op gang, omdat Mup van 2 maanden tot 4 maanden doorsliep, soms wel 10 uur lang. Ik ben overigens blij dat ze dat nu niet meer doet, want ik kon mijn productie nauwelijks op peil houden zonder nachtvoedingen. Ik had continu productiedips en regeldagen, daar werd ik niet blij van. @ een tweede: wij gebruiken bewust geen anticonceptie om heel onbewust weer zwanger te worden. Ik heb geen zin om een tweede te gaan plannen, met name ook omdat ik er bij de eerste zo enorm mee bezig was. Ik wil nu gewoon eens zien wat er gebeurt. Het zou fijn zijn als er een tweede zou komen zonder al te veel geplan. Is dat morgen, dan is dat prima. Duurt het iets langer, dan is dat ook oké. Nu geniet ik van de hormonale bescherming van BV tegen MS-klachten en ik hoop dat dat naadloos overgaat in bescherming door een zwangerschap zonder dat ik hoef te stoppen met BV.
Hey meiden, Bedankt voor de felicitaties We zijn zo trots op ons meisje!! Alles gaat goed, alleen slaapt Evi 's nachts niet goed... wij dus ook niet! Zodra het stil is in huis, is Evi wakker Tja die herrie in m'n buik is verdwenen nu natuurlijk! Ik heb ff nog geen tijd om jullie verhalen bij te lezen en er op te reageren... wil straks even kijken of ik aan m'n bevallings verhaal kan beginnen... wil het voor mezelf ook ff opschrijven dus het word een lang en uitgebreid verhaal Zal zo ff kijken of ik nog meer foto's kan plaatsen in m'n fotoalbum hier.... @ Jilly Ja ik hoorde iets van Doutzen idd grappig!! Hoelaat is die bevallen dan, weet iemand dat?? Het was trouwens die nacht super druk met bevallingen... voor me (in het ziekenhuis) heb ik nog 4 bevallingen gehoord en na me ook nog 2... en dat was dus alleen vrijdag nacht!!!
JILLY EN BB... DIT NIET LEZEN ALS JE BLANKO DE BEVALLING IN WILT GAAN!!! Hey meiden, aangezien ik steeds geen tijd heb voor m'n bevallingsverhaal... maar ik het verhaal wel in het kort en in verzachtende worden heb vertelt aan een vriendin (die nog moet gaan bevallen) kopieer ik het verhaal hier even... dan hebben jullie een idee!! En uhm het "roepen" in het verhaal was SCHREEUWEN!!! en ik heb ook even weggelaten dat de laatste 3 cm's een hel waren met weeenstorm die in niet meer weg kon puffen en lag te kronkelen en schreeuwen van de pijn... en heb ook even weg gelaten dat ik nog een hyper-aanval kreeg, waarbij ze riepen: "je moet nu echt rustiger gaan ademen, anders moet ik je nog zuurstof gaan geven, je kleintje heeft ook het zuurstof nodig!!" Wat de meeste mensen hebben (volgens de verhalen) dat het persen een bevrijding is, omdat je dan wat kan doen... heb ik zo totaal niet ervaren! Ik vond het persen echt een hel!! Wat een pijn!! Misschien ben ik gewoon iemand die niks wilt doen en liever afwacht Maargoed... dit is dus mijn verbloemde verhaal: ik ben uiteindelijk in het ziekenhuis bevallen vanwege de mogelijkheid tot pijnbestrijding! Ik wist niet of ik het nodig ging hebben maar wilde het kunnen krijgen zodra ik dat wilde! Met 2 cm wat goed op te vangen was! Tussen de weeen door had ik nog voldoende tijd om grapjes te maken en spulletjes klaar te zetten! Twijfelde toen nog zelfs of ik de huisarts niet vóór niks had laten komen! Maar met 2 cm dus naar het ziekenhuis gegaan! Eenmaal daar aangekomen en op bed gaan liggen! De mogelijkheden van pijnbestrijding besproken! Inmiddels had ik 4 cm en kreeg ik pijnlijke rugweeen! Ik lag alleen lekker op m'n zij! En m'n hele lichaam trilde van alle spierspanning, hierdoor kon ik me niet meer goed ontspannend wat heel belangrijk is! Ik ben toen in bad gegaan, heerlijk was dat! Met een handdoek die in m'n rug duwde kon ik in het warme water de weeen prima opvangen! Tussen de weeen door hebben we nog serieus kunnen praten en grapjes maken haha! Rond 6 cm kreeg ik het zwaarder en wilde ik uit het bad zijn vóór ik het gevoel zou krijgen dat ik het niet meer aan kon! Eenmaal weer op bed heb ik om pijnbestrijding gevraagd! Eerlijk gezegd uit luxe en uit angst vóór wat er nog komen gaat! Ik dacht, waarom niet wat minder pijn als dat mogelijk is! Ik moest even wachten werd er gezegd, want er waren 2 vrouwen aan het bevallen! Dat was te horen, veel lawaai haha! Maar dat wachten viel mee, volgens mij waren ze in 5 min weer bij me! Toen werd eerst m'n vruchtwater gebroken! Gek gevoel dat warme water! Toen bleek dat evi gepoept had! Dus had zoiezo in het ziekenhuis moeten bevallen! Inmiddels lag ik al aan de ctg scan en bleek dat evi het goed maakte! Dus was er geen stress! Toen kreeg ik m'n pijnbestrijding! Ik had vóór het infuus gekozen met het pompje! Op de site van het rijnland is er van alles over te lezen! Serieus wat was dat lekker! Ik voelde me stoned en zou bijna kunnen slapen tussen de weeen door! Inmiddels zwakte m'n weeen wat af! Ze kwamen onregelmatiger en waren niet altijd krachtig meer! Met 7 cm heb ik er wee opwekkers bij gekregen! Toen vond ik het minder leuk worden, ik kon de weeen niet meer goed opvangen en kreeg al vrij snel persdrang wat ik ook steeds heel hard door de kamer riep haha! Ik kon het persen ook echt niet meer tegen gaan! Toen mocht ik persen! Ik vroeg hoelang dat nog zou duren en ze zeiden ongeveer een uur! Ik dacht dat ik gek werd! Nog een uur!! Maar uit eindelijk heb ik 45 min geperst maar leek korter! Ik durfde niet goed door te persen en riep de hele boel bij elkaar dat ik niet meer wilde en dat het zo'n pijn deed! Volgens mij werden ze een beetje gek van mij haha! Ik durfde ook niet te kijken toen er al wat te zien was, bang vóór wat ik te zien zou krijgen! Maar bij het laatste stukje kon ik zelf over m'n buik heen kijken en zag ik al een bolletje met haar! Het laatste stukje durfde ik iets meer en kreeg ik besef dat ik wel moest! Toen was ze er snel!! Eenmaal op m'n buik was het eerste wat ik zei: zo daar ben ik van af! Haha en dat doe ik nooit meer! Maar ik moet zeggen, nu een week later... Moet ik nu nog niet aan bevallen denken maar denk ik wel weer, als je dit er vóór terug krijgt dan is 1 nacht pijn lijden helemaal niet zo erg! Toen moest de placenta er nog uit! In mijn herinnering waren de weeen meteen verdwenen en moest ik gewoon nog 2 x persen en kwam dat ding er zonder pijn uit! Het volgende wat ik meteen vroeg was, of ik ingescheurd was! Het antwoord was, ja een klein scheurtje! Ik was vóór de bevalling nog bijna het meest bang vóór het inscheuren, inknippen en hechten! Maar heb het echt niet gevoelt! Het hechten was wel een beetje een domper, niet dat het pijn deed hoor! Maar je wilt gewoon gaan genieten en ze waren toch nog een half uur bezig met hechten! Dus vraag me af of het wel een klein scheurtje is haha, heb nog niet durven kijken haha!
Hee Ser! Wat leuk dat je je verhaal hebt gepost! Ik geloof dat jij en ik de enige zijn die vrij in detail erover verteld hebben (sorry als ik nu iemand vergeet). Ik vond het toen ik zwanger was erg prettig om bevallingsverhalen te lezen en wilde er sowieso zelf een schrijven, omdat je de kleine dingen zo snel weer vergeet. Ik snap helemaal wat je bedoelt als je zegt dat je direct na de bevalling dacht: dat nooit meer! Ik dacht precies hetzelfde, die avond ook nog, en de volgende ochtend was het gevoel weg. Fijn was het niet, dacht ik toen, maar ik zou het zo weer doen, tien keer als het moest. Hormonen, denk ik En nu de hormonen allang zijn weggeebt denk ik er nog hetzelfde over, maar dat komt natuurlijk omdat Alba het zo waard is en omdat ik de heftigheid van de pijn toch echt vergeten ben. Hoe gaat het nu bij jullie? Zware nachten? Ik hoop voor je dat Evi zo'n baby blijkt die al snel zal doorslapen. En hoe gaat het met de borstvoeding? Vind je het leuk om te doen? Hebben jullie ook al veel kraambezoek gehad?
hey orwen, ja de echte pijn ben ik ook alweer vergeten! Al weet ik nog wel dat het een hel was! Maarja een hel van 24 uur heb je over vóór een super mooi leven! Evi slaapt nu 's nachts 5 uur door! En borstvoeding tja ik weet niet, ik vind het best zwaar ook al gaat het super goed! Maar je bent er zo veel mee bezig en je kan het niet weg geven! Vind het een hele verantwoordelijkheid! Echt respect vóór de meiden die het al zo lang volhouden!!
Ser ik heb het gelezen hoor en ik ben niet bang aangelegd. Ik zie wel wat er van komt kan er toch niets aan veranderen en volgens mij loopt het altijd anders dan je verwacht, toch? Ik vond het wel heel leuk je verhaal te lezen en je dochter is prachtig!
hey bb ik kon ook geen genoeg krijgen van bevallingsverhalen tijdens de zwangerschap! En idd elke bevalling is anders! Ik dacht steeds, misschien valt het bij mij wel mee haha! Maar dacht, waarschuw even voordat je gaat lezen en er in eens midden in zit haha! Hoe gaat het met jou? Hoe voel je je? Bijna 16 weken alweer! Wanneer heb je de 20 weken echo?
Jeetje, wat een verhaal. En, iedereen weet, een bevalling is geen lolletje dus het niet lezen is ook een beetje je kop in het zand steken. Jullie hebben een mooi kindje gekregen Serendipity, en wat schattig die mooie donkere haartjes! Maar ik heb makkelijk praten, hier is inmiddels een keizersnee gepland, o.a. omdat ik een stuitbevalling niet zo zie zitten en de kans groot is dat het evenals de vorige keer, vaginaal bevallen mislukt. Wij weten al wanneer het kleintje wordt geboren. Raar is dat, dat iemand van een planbureau ergens plant wanneer je kindje de rest van het leven jarig is. We verklappen nog niet wanneer, ten eerste zie ik erg tegen die operatie op (mede vanwege een eng verhaal van de narcotiseur over wat er gebeurt wanneer de ruggeprik misgaat) en op de laatste echo was te zien dat het linker niertje van ons kleintje twee keer zo groot is als de rechter. Dus we willen eerst zeker weten dat alles goed is voordat we het nieuws de wereld in slingeren. Voor de rest gaat het goed hier, alleen nog steeds verplicht in de ruststand vanwege een te hoge bloeddruk.
@Serendipty wauw wat een plaatje is Evi! En wat een mooi verhaal heb je geschreven. Geniet maar lekker van je kleine meid @Orwen gek he dat je zo snel weer open staat voor een bevalling. Ik had dat gevoel echt direct na de geboorte. Tijdens de laatste perswee (ruim 2 uur persen)dacht ik echt nog wat een helse pijn en 10 sec later lag Noëlle op mijn buik en zei ik nou dat viel best mee haha @BB10 hoe gaat het met jou en de baby? Begin je al plopjes te voelen? @Jilly kan me voorstellen hoor dat je het nog even geheim houdt geen probleem toch. Wat vervelend zeg dat het niertje vergoot is weten ze al hoe dat komt? Hopelijk gaat het allemaal goed komen met jullie kleintje!
Ik kom even ego'en Nou ik zit weer thuis!:x Vanmorgen weer bloedverlies en steken in mijn buik. Naar mijn werk gegaan en daar toch maar het ziekenhuis gebeld. Ik moest meteen langs komen. De verloskundige heeft een echo gemaakt en zei tegen mij dat ze de echoscopiste erbij ging halen omdat ze iets niet goed kon zien. Maar het kindje is oke. Jeetje dat is geruststellend. De echoscopiste liet me een soort strengetje zien in mijn bm. Ze kon niet met zekerheid zeggen wat het was, bindweefsel of vliezen, maar het was een duidelijk zichtbaar strengetje wat van de ene naar de andere kant van mijn bm loopt. Ik hoefde me nu geen zorgen te maken maar ze wilde het goed in de gaten houden of onze uk geen last van dat strengetje gaat krijgen (ruimte gebrek omdat het een stukje bm afsnijd). Woensdag moet ik terug voor een nieuwe echo en tot die tijd moet ik me koest houden dus met mijn voeten op de bank. Dus daar zit ik nu.