Hallo, Sinds een half jaar zit me zoonjte op de basisschool in groep 1. Ik ben zeer tevreden over de school en de juffrouw. Juffrouw is een super lief mens. Alleen ik voel me totaal niet thuis bij al die moeders. Als ik mijn zoontje op haal dan voel ik me buitengesloten. Terwijl ik normaal gesproken juist de spontane dame ben. Ik sta ook versteld dat sommige ouders ook geeen gedag zeggen of chagarijnig kijken. Soms zeg ik gedag en soms kijk ik chagarijnig terug. Ik kan het heel goed vinden met de juffrouw, vind ik overigens ook het belangerijkste maar toch... Hoe ga je hiermee om.... of is het raar wat ik nu vertel. groetjes
Hmm hier gaat Anne pas in september naar school maar ik las laatst over "schoolpleinkliekjes" en toen ik dus even op de school wat moest wegbrengen (toevallig ook die dag) zag ik dat dat verhaal inderdaad best weleens kon kloppen. geen koud woord ondanks dat ik ook stond te wachten op het schoolplein... werd gewoon straalgenegeerd. hoop toch dat dat straks beter gaat... (gelukkig staat de buuf er straks ook gelijk met mij.. scheelt toch)
Als ik me zoontje kom halen dan sta ik ook echt alleen, niet dat ik het erg vind maar soms denk ik het zou wel gezellig zijn.
mja misschien is het nog wennen? staat er niet nog iemand alleen.. dan sta je in ieder geval met zn 2en
Hier nog 1tje. Ben een jonge mama met 3 kinderen. waarvan 2 op de basisschool al zitten maar ik voel me er niet op me gemak. De meeste zijn allemaal al stukken ouder dan ik ben, zwemmen in het geld, hebben grote vriendenkringen en zo kan ik nog wel heeeeeeeel lang door gaan. De ene keer praat ik wel eens met de andere moeders, maar zodra het clubje compleet is zien ze me niet meer staan dus ik hou me vaak lekker maar op de achtergrond vind het wel best zo......
o das vervelend ja. ken je toevallig ook niemand met kindjes in een andere klas of hogere groep ofzo, dat je iig iemand hebt om mee te kletsen.
Je kunt niet met iedereen vrienden zijn zou ik zeggen. Het is zeker wel jammer maar van de andere kant zou ik proberen het van je af te zetten. Hoe minder je er mee bezig bent, hoe minder "last" je er van hebt en wie weet verandert het nog een keer. Je hebt toch zeker wel je eigen vriendinnen en kennissen? Of ben je echt op zoek naar nieuwe contacten?
nee ik ben totaal niet opzoek naar nieuwe contacten en de meeste moeders zijn niet eens van mijn leeftijd. Ik ben gewoon een sociaal mens en heel spontaan maar zie dat ik hier op school mezelf niet herken.
herkenbaar hoor.. Ik sta nu nog bij de psz te wachten..Wij wonen nu 3 jaar hier in het dorp en wordt toch echt als buitendorps gezien. Heb er niet altijd last van, zeker omdat ik 3 dagen in de week werk en gewoon te weinig tijd heb om hier te sociale contacten op te doen. Komt later wel..wanneer dochterlief echt gaat spelen bij andere kinderen. Als juf herken ik deze verhalen ook van andere ouders. Belangrijkste is dat je je goed voelt bij de school, dat is immers de plek waar jij je kind(eren) het grootste deel van de dag onderbrengt.
Hmmmz, je staat toch niet op het schoolplein om vrienden te maken? Ik tenminste niet. Ik kom daar om mijn kinderen op te halen. Maar ik zou ook geen half uur van te voren daar op dat schoolplein staan. Ik zou het negeren, als ze geen fatsoenlijk ' goedemorgen ' kunnen zeggen, dan niet toch?
??? i'm puzzled. ik heb nog geen schoolgaand kind, das volgend jaar pas aan de orde en heb er verder nog niet over nagedacht, maar ik heb de verwachting eerlijk gezegd ook niet dat ik in contact kom met andere moeders die ook staan te wachten. nu werk ik en gaat kindlief naar de bso moeten, dus wellicht dat dat dan anders gaat, maar je komt toch gewoon om je kind op te halen? ik kan me zo voorstellen dat je kind vriendjes maakt en wil spelen bij iemand thuis en zo zal je dan vanzelf kennismaken met de moeder toch? neem aan dat er na die play date wel een gedagje vanaf kan als jullie mekaar weer tegenkomen. of denk ik veel te simpel?
nou datheb ik ook hoor en helaas zit mijn zoontje op een zwarte school de school zelf is heel goed alleen er zitten de veel alegtonen op en ja als je als bijna eenige nederlander er tussen zit dan is dat wel minder maar mijn zoontje heeft het wel naar zijn zin op school en daar gaat het mij om al er is dan wel een zeur moeder die voor elk iets kleins komt maar goed de meeste vrouwen zijn wel erg aardig maar vaak zoeken ze elkaar toch op en dan krijg krijg je echt zo'n ja hoe zeg je dat alichtonen bij de alichtonen en nederlanders ja die staan hier en daar. maar ik heb wel contact niet vaak er wordt wel goeden morgen enzo gezegd maar niet dat ik bij ze op koffie ga en dat hoef van mij ook weer niet. ik snap je wel maar ik zou denken ik ga mijn kind ophalen daar kom ik voor en als ze niks willen zeggen nou dan zeg het al genoeg over hun zelf. gr jojo
Had dat hier bij de psz met een aantal moeders, je hebt ze tig keer gezien, maar bij sommigen kan er gewoon echt geen 'hallo' af, ook niet als ik ze bijv. in de supermarkt tegenkwam. Ben benieuwd straks als ze naar de basisschool gaat, ik ken daar niemand, maar jammer dan, ik kom daar ook niet voor mijn sociale contacten. Alleen snap ik niet dat sommige mensen nog niet eens het fatsoen hebben om even gedag te zeggen. Hiervoor woonde ik tegenover een basisschool en na een aantal weken pik je kliekjes en de kletsmoeders er zo uit. Sommige moeders kwamen serieus al een half uur tot 20 minuten voor de school uit kwam om met elkaar te ouwehoeren en vaak stonden ze er 20 minuten tot een half uur nadat hij uit was nog. Voor de één een belangrijk deel van hun sociale leven, voor de ander is het gewoon praktisch niet veel meer je kind halen en brengen.
Hm, lastig. Maar denk toch dat het je eigen beeld is. Kan me voorstellen dat je je buitengesloten voelt hoor maar de enige die dat kan veranderen ben je zelf Dus of accepteren dat je alleen je kind komt ophalen of uit jezelf iemand aanspreken. Even over de drempel heen Ik kan ook zo'n moeder zijn die iemand zich misschien buiten gesloten laat voelen. Als ik buiten ben dan kan ik nogal in mezelf zijn, hoewel ik niet op m'n mondje gevallen ben, maar ik zie mensen gewoon vaak niet. Zo weet ik niet wie hier allemaal in de buurt wonen (wel m'n eigen buren hoor) en ik loop wel eens in de supermarkt en dan blijkt er iemand te lopen die in de buurt woont die ik dan straal voorbij loop zonder te groeten (daar wijst m'n vriend me dan even op). Krijg ook wel eens de opmerking 'wou je me niet zien?' of dat ik arrogant kijk En ik ben me er echt niet van bewust! Maar ik ben ook wel vaak degene die een praatje maakt in de wachtkamer van de tandarts Wat ik ermee wil zeggen is dat het aan je eigen gevoel ligt, hoe wil je zijn? Wil je contact? Maak contact! Waarschijnlijk zijn die andere moeders zich er niet eens van bewust of zijn ze ook wat verlegen.
mijn zoon gaat sinds november naar school, maar ga me echt niet druk zitten maken over al die moeders die bij elkaar klieken hoor. ik haal en breng mijn kind en that's it..... ik ken sommige ouders wel, en als ik zin heb dan ga ik bij ze staan en klets een eind heen,heb ik er geen zin in dan sta ik lekker in mijn up, heerlijk! m Ik heb niet de behoefte om ergens bij te gaan klieken hoor. Zit mij wel gebakken.
ik kom daar alleen echt puur om me kind op te halen, maar goed ik zal me er overheen zetten dat niet iedereen vriendelijk is denk ik
Je ik herken het helaas ook wel! Onze zoon zit ook wel op een school waar mensen veel geld hebben dikke audi als auto's noem maar op voel me eigen totaal niet thuis maar me zoontje heeft het naar zijn zin en kan het goed vinden met zijn juf en daar gaat het me om! Tuurlijk contacten is mooi meegenomen maar goed ik geef het de tijd wel! Straks willen kinderen samen spelen thuis en dan kom je ook in contacten met andere moeders.