De grenzen hier zijn vaak ver te zoeken helaas. En daar gedragen die kinderen zich dan ook naar. De oudste voelt zich ook erg bedreigt al sinds ik zwanger ben. Niet raar omdat hij duidelijk voor getrokken wordt. Zo liet/laat hij speelgoed verdwijnen, mis ik geld van mijn zoontje dat in een la lag en afgelopen weekend heb die mijn zoontje geduwd. Hoewel ik het met eigen ogen gezien heb, ontkent hij gewoon. En mijn vriend trapt er gewoon in en doet er niets aan. Baal daar echt enorm van. Dus jullie hebben co-ouderschap ? hoe sta je er over het algemeen tegenover dan ?
Co ouderschap werkt voor ons wel goed,wij hebben het idee dat we in die twee weken dat hij bij ons is hem een stabiel leven kunnen bieden,wat hij bij zijn moeder dus niet heeft. Vaste regels en wetten... Ik moet wel eerlijk zeggen dat het altijd een omschakeling is als hij na twee weken bij zijn moeder dan weer bij ons komt. Mijn zoontje wil niks liever als stoeien dan met zijn oudere broer en dat vind ik niet altijd leuk want het loopt altijd verkeerd af Maar kan je niet met je partner erover praten dan dat jij het idee hebt dat jullie kind achtergestoten word door hem en dat je het niet eerlijk vind tegenover jullie kindje? Ik weet natuurlijk dat als het puntje bij paaltje komt ik ALTIJD partij zal kiezen voor mijn kinderen ook tegen mn man... en ik denk dat het bij jouw partner hetzelfde is mischien??? Maar het is wel heel belangrijk om eens samen om de tafel te gaan zitten en te bespreken wat jullie nu samen willen bereiken in het leven... of je een stabiele plek wil zijn voor de kinderen of dat het een rommeltje word zonder regels en dat je dadelijk als ouders ondergesneeuwd word door je kinderen..... heel veel succes ermee Meis het is gewoon soms heel erg moeilijk om een stiefmoeder/vader te zijn , maar ik denk dat het het ergste nog wel is als de echte ouder nog in beeld is.... Mijn biovader heb ik nooit gezien dus ik kon ook nooit verglijken met mijn stiefvader.... maar mijn stiefzoon is 2 weken bij mij met mijn regels en dan 2 weken bij zijn moeder zonder regels... en die gaat verglijken en probeerd ons dus tegen elkaar uit te spelen soms......
wat vervelend dat het bij jullie soms zo vervelend verloopt! hier gaat het gelukkig goed, in het begin moest ik wel heel veel praten met mijn vriend, maar hij begrijpt ook dat een kind grenzen nodig heeft. en wij zien geen verschil tussen de 2 kinderen, zijn dochter komt dat wel maar 1x in de 2 weken maar dan moet ze zich hier wel aan de regels en grenzen houden.
We zijn al zo vaak aan de tafel gaan zitten. Het schiet gewoon niet op. Mijn vriend heeft een enorm schuldgevoel naar zijn kinderen toe en zegt gewoon geen nee, en zijn er geen consequenties, omdat hij bang is om hen te verliezen. Hij snapt ook niet dat hij ze door zijn houding meer schade toebrengt dan iets anders. Die kinderen spelen de ouders tegen elkaar uit, manipuleren, liegen en noem het maar op. Denk dat als ik heel eerlijk ben naar mezelf toe, dat ik helemaal klaar ben met die kinderen. Ik heb er zoveel tijd, geduld en energie in gestoken. En het heeft geen enkel nut gehad. Ben ook wel een beetje bang voor mijn eigen zoontje zo. Hoop dat die jongen flink geschrokken is en niets meer doet, maar ik vrees dat de ellende over n tijdje weer van voren af aan begint.