Hallo allemaal! Ik ben helemaal blij met mijn tweede zwangerschap, nog zo'n supersnel wonder! Maar.... mag ik ook even klagen???? Zucht. Ik merk in mijn omgeving dat er veel weggepraat wordt van de zwangerschapskwaaltjes en ik heb juist zo'n behoefte aan herkenning en erkenning. Ik wil niet het gevoel krijgen dat anderen zich helemaal super voelen en dat ik me aanstel want daar wordt het niet opeens minder van haha! Want laten we eerlijk zijn: kokhalzend je kindje in bad doen is gewoon echt zwaar!!! Dus... wie voelt zich nog meer zo - draaierig? - misselijk? - slap? - ongelooflijk vreselijk moe? - trillerig? - etc? Liefs van een zwangere dame die behoefte heeft aan wat steun Liefs van mama karlien
Hey Karlien! Ten eerste: gefeliciteerd met je zwangerschap! Maar wat betreft de klachten - bah, wat vervelend. Ik ben gelukkig (nog) niet misselijk, maar wel vreselijk moe, inderdaad ook slap en wat een mood swings zeg... Vriendlief heeft er al meerdere malen zwaar van langs gekregen (oepsoeps), maar gelukkig begrijpt hij het. Daarnaast moet ik zóóó vaak plassen en doet het me zeer bij het vrijen, waardoor ik zometeen op de dokterspost wordt verwacht. Blaasontsteking........... aaargh :x Ik dacht dat zwanger zijn met euforie kwam, maar ik heb van allerlei dingen last en ik ben bang dat het mis gaat. Ben nu al aan 't blobje in m'n buik gehecht. Ik probeer te genieten, echt waar, maar eerst even de beginfase door. Succes met jouw kwaaltjes, hopelijk worden ze gauw minder.
meiden, gefeliciteerd.. hier al misselijk voor ik kon testen.. en met de dag word het erger.. was het eerst met vlagen en ging het door eten weg... nu worden de vlagen langer en gaat het door eten niet meer weg... en dan zit ik morgen pas op de 4 weken... met de vorige zwangerschap tot 16 weken 24/7 misselijk geweest, maar zolang ik al mijn eten binnhoud heb ik er wel vrede mee... andere klachten zijn trouwens deze keer: hoofdpijn, vaak plassen en gespannen onderbuik.... s6 meiden..en lunacy, hoop dat de blaasontsteking snel over is!
Hier nog 1 hoor.. T is niet allemaal een roze wolk en sinds twee weken valt het me erg zwaar! Vooral met een peuter van 21 maanden.. Maar we houden vol! Van harte met je zwangerschap!
Heej, Ik ben nog niet heel erg misselijk, af en toe wat vlagen maar het zal er deze week of volgende week echt wel aankomen. Moet zeggen dat ik ook erg moe ben en soms verdrietig of down, kun je je toch niet voorstellen? Maar ja dat zullen de hormonen wel zijn, wel vervelend vind ik. We gaan niet heel lang meer wachten met het nieuws bekend maken dan hoef ik ook niet lang meer te doen alsof ik me helemaal prima tip top voel. AL ben ik bang voor de reakties op een vierde kindje..
Hoi meiden! Ik ben een mama van een zoontje van 2,5 en ben nu ruim 11 weken zwanger van een tweede wondertje. @Karlien trek je niks van je omgeving aan hoor! Je hoort zo vaak: 'je weet toch waar je het voor doet' en dat soort dingen. Ik vraag me ook steeds af waar de roze wolk blijft. Maar het genieten komt denk ik pas bij 13 weken als de misselijkheid voorbij is. Voor degenen die al een keer zwanger geweest zijn: zijn jullie ook alleen de eerste drie maanden misselijk? Groetjes Sallie
Ieder gefeliciteerd natuurlijk!!!! Pffff nou hier ook nog geen roze wolk te bekennen hoor... Ik voel me vanaf 6 weken zwangerschap verschrikkelijk. Na 10 weken werd de misselijkheid iets beter maar toen kreeg ik er kotsneigingen voor in de plaats voor alles wat stinkt en na 6 keer ga ik ook onderhand ook wel overgeven..... MvM heb ik 's ochtens afgeschaft, het gaat gewoon niet meer... Verder ben ik alleen maar moe, depri, ontzettend chagerijnig, weeig, buikpijn, hoofdpijn, slecht kunnen eten, slecht slapen en ga zo maar door. Echt geen roze wolk dus..... En ik word nu ook wel 'n beetje gek van iedereen die maar zegt, ja eigen shuld het is voor 'n goed doel.... of ik moet gewoon niet zo zeuren Bij de eerste had ik hier niet zoveel last. Wie weet voel ik me over 2 weken kiplekker, ik ga er maar gewoon vanuit. Succes allemaal!!
De misselijkheid kan helaas langer duren dan de eerste drie maanden. Ik was met 6 weken opeens ontzettend beroerd. Flink misselijk 24/7 en zo nu en dan ook overgeven. Er zijn medicijnen voor, dus als het te erg word neem contact op met je vk of ha! Bij mij is het vanaf 16 weken iets beter geworden. Ik heb nu 's middags een paar uurtjes dat ik me zo goed als normaal voel. Helaas heb ik wel 13 weken lang niets kunnen doen, waardoor mijn energieniveau totaal weg is. Ik zit dan ook al vanaf die 6e week ziek thuis van werk. Ze zeggen dat 12 weken, 16 weken en 20 weken verandering brengt in de misselijkheid. Tot nu toe voelde ik inderdaad verschil op die momenten. Ik hoop nu dat de 20 weken ook me weer wat beter laat voelen! Overigens ben je hier echt niet de enige in! Kijk hier maar eens: http://www.zwangerschapspagina.nl/gezondheid/148765-hyperemesis-gravidarum.html. Hier vind je nog veel meer meiden die veel last van misselijkheid hebben en erger. Daar kan je goed je ei kwijt en word je begrepen! En die roze wolk... die begint bij mij nu pas langzaam boven te drijven. Voel je daar niet schuldig over! Je voelt je door je omgeving en media e.d. wellicht verplicht om op die wolk te zitten, maar als jij je niet goed voelt dan gaat dat gewoon niet! Sterkte meis!
Meiden allemaal gefeliciteerd met jullie zwangerschap. Ik ben nu niet meer misselijk maar weet helemaal wat je bedoelt. Ik kon onze oudste geen schone luier geven of wat dan ook want dan hing ik weer boven de pot. Ik heb medicijnen gekregen en die hielpen wel goed. Bij de eerste zwangerschap ben ik 8 weken lang 24 uur per dag misselijk geweest, dus was een beetje voor bereid. Nu ben ik in deze zwangerschap wel misselijk geweest maar gelukkig maar een paar dagen achter elkaar en dan weer even niet en dan weer een paar dagen. Nu ben ik 16 weken en is het gelukkig helemaal over. Ik hoop voor je dat de misselijkheid snel overgaat. Maar ondanks dat probeer wel te genieten van dit wonder.
Hallo allemaal! Wat fijn om te lezen dat ik niet de enige ben waarbij de 'euforie' even op zich laat wachten! Ik heb nu inderdaad emasafene gekregen, voor mijn darmen/de misselijkheid helpt dat best goed, maar ik blijf een vaatdoek, zo draaierig en trillerig, blegh :x! Ik heb er bij mijn eerste kindje veel minder last van gehad, dus ik kan het zo moeilijk vergelijken. Vorige keer was het na een week of 14 bijna weg op de vermoeidheid na, dat is mijn hele zwangerschap gebleven. Ik hoopte stiekem deze keer lekker fit te blijven maar dat is nu al omgeslagen naar 'laat ik me alsjeblieft over een paar weken iets minder rot voelen' . Ik heb deze week gelukkig vakantie, maar moet er echt nog niet aan denken om weer aan het werk te gaan... . Het gekke is dat als ik me zo zou voelen als ik niet zwanger zou zijn, dan zou ik me ziekmelden, maar omdat ik zwanger ben heb ik toch het gevoel 'dat ik me niet aan moet stellen' en ik durf echt niet bij mijn werkgever aan te komen met het feit dat ik me dan nu al ziek zou moeten melden (moest vorige keer ook ivm extreme vermoeidheid en BI). Is dat ook voor jullie herkenbaar? Dat je het gevoel hebt dat je niet over aan je klachten mag toegeven omdat ze zwangerschapsgerelateerd zijn en 'anderen kunnen toch ook gewoon werken tijdens hun zwangerschap'? Ik blijf uiteraard graag andere verhalen horen maar voor nu alvast bedankt voor de steun! Ik hoop dat jullie je ook snel beter gaan voelen en voorlopig maar gewoon verstand op nul denk ik. Liefs en knuf van mama karlien
Klopt inderdaad dat de emesafene de misselijkheid wel (grotendeels) wegneemt, maar je wordt er erg suf en moe van! Ik tenminste wel, ik zag er nog tegenop om op te staan uit een stoel. Wat voor werk doe je als ik vragen mag en hoeveel dagen? Ik snap je redenering wel maar als het echt niet gaat dan moet je je gewoon ziekmelden hoor. Als je komt, verwachten ze ook dat je 100% je werk doet. Ik heb een kantoorbaantje dus dat is nog wel te doen maar moest er niet aan denken om bijv. de hele dag in een winkel te staan! En doe maar voorzichtig als je de vorige keer bekkeninstabiliteit hebt gehad.. Groetjes Sallie
Ik werk drie dagen per week als leerkracht voor groep 1-2 op een basisschool. Superleuk maar in combinatie met dit zwangere lijf echt loodzwaar!
Ik kon in het begin helemaal niets. Lopen, yv kijlen, lezen, compiter, alles maakte de misselijkheid ondragelijk. Ik had dan ook geen keus en moest me wel ziek melden. Voelde me ook bezwaard hoor! Vooral omdat ik net weer aan het reintegreren was na een burn-out. Maar als je niet normaal kan functioneren dan houdt het op. Fijn iig dat de emesafene helpt! Ik hoor van sommigen dat de dufheid na een tijdje wat minder kan worden. Bij mij werkte emesafene helaas averechts, ik zou het dus niet weten.
Het was bij mij ook echt afzien in het begin, kon niks binnenhouden en was echt beroerd.. Ik kan nu veel meer en voel me veel beter dan ik tot week 16 deed, terwijl ze altijd juist je het idee geven dat de laaste maandjes het zwaarst zijn. Hopelijk gaat het bij jou ook over en voel jeje straks kip lekker!
Gefeliciteerd! Frustrerend ook he, de woorden: 'ik had nergens last van hoor'. Hier ook vreselijk beroerd (geweest)! Niet alleen hele dagen spugen.. ook hele dagen slapen..omvallen.. en geen eigen temperatuur kunnen regelen. Het is nu grotendeels weggetrokken, maar heb wel mijn mindere dagen.. dat is weer zo misselijk ben en vooral moe.. Spugen doe ik alleen minder.. Oja en maagzuur.. ook zo vreselijk! Dus ik klaag lekker met je mee en probeer te denken aan de tijd dat je wel overduidelijk kan genieten van je zwangerschap!
He mamakarlien, herkenbaar hoor! Ik heb van week 6 tot week 13 zelfs plat moeten liggen en mijn man had zorgverlof. Nu nog steeds elke week wel een keer spugen, heel moe en vaak draaierig/duizelig. Had het ook zwaar bij mijn eerste maar deze is nog pittiger. Ik ben zelf ook juf, maar werk alleen de ochtenden op atbasis, soort kopieerjuf haha. Maar goed, als ik het zo vol hou dat 34 weken ben ik er erg blij mee. Bij mijn eerste werkte ik 50 uur in de week en gingen we ook nog verhuizen!! Ging toen zo vaak over mij grens! als ik ons huis zag stortte ik in, en kon mn man me uit de auto slepen. Dit keer pak ik het dus anders aan en kies echt voor meer rust. Misschien iets om over na te denken! Mijn ervaring is dat je niet voor 80% voor de klas kan, alleen voor de 100%. succes in ieder geval, en wacht niet teveel op die roze wolk... Heb ik bij de eerste niet gehad, en ben bang deze keer ook niet... Dit zegt niet dat je niet blij bent met je zwangerschap of ondankbaar ofzo! De een gaat er fluitend doorheen en voelen zich super, en voor de ander is het gewoon een zware tijd!!
Hier ook een lotgenoot. Ik ben sinds 6 a 7 weken kotmisselijk en alleen maar overgeven. Per dag krijg ik amper iets binnen, alleen beschuit houd ik binnen. En van slecht eten ga je je ook nog beroerder voelen. Zucht. En zoooooooooo ontzettend moe! Ik werk nu een dagje minder, zodat ik tussendoor wat meer tijd heb om uit te rusten. Na een dag werk ben ik kapot. Werk in de psychiatrie. Sterkte voor jullie allemaal meiden.
hier ook zwanger en monsterlijk moe, misselijkheids vlagen. Van tanden poetsen moet ik braken. gelukkig ben ik niet de enige. Maar durf bijna niet te klagen tegen andere mensen omdat we het zo graag wilde en het maar niet wilde lukken. Dus hou tegen iedereen mijn mondje
Hier nog een! pfff...ik weet nog bij mijn eerste zwangerschap dat iedereen t normaal vond, iedereen wilde helpen...en doe je wel rustig aan etc etc... Ik merk nu dat eigenlijk niemand meer echt geiintereseerd is...misschien omdat t de tweede is ofzo? Anyway...bij de eerste had ik dus echt nergens last van...de hele 9 maanden niet...maar nu! Pfffffffff...ik ben zooo vreselijk moe en dat trillerige waar je over schrijft herken ik ook zo erg! Totaal geen eetlust, en met vlagen misselijk! Inderdaad niet errug handig als je nog een peuter van 2 hebt rondrennen die in de fase zit: Ik ben 2 en ik zeg NEE! Jaaa het is zwaar....maar ohhh wat geniet ik toch..ik weet dat t de laatste keer is!