Even een vraag hoe jullie dit oplossen. Onze dochter heeft naast de duidelijke fase van 'zelluf doen' ook de koppigheid naar mijn man, dat hij niks mag doen maar 'mama doen'. Dit varieert van luier verwisselen, jas aan, laarzen uit, noem maar op. Het is niet dagelijks maar soms huilt ze zo overstuur dat papa haar jas niet mag aantrekken, dat ik zeg: kom ik doe het wel even, dan is er niks aan de hand. Is dit 1 van de bekende fases? Ik vind het zo gek omdat ze echt dol is op haar papa, maar met dingen helpen mag hij nooit iets maar moet mama in actie komen. Geven jullie je peuter hierin gelijk of ga je kost wat kost door ook al vraagt je peuter om mama of duidelijk om papa?? Vind het erg vermoeiend soms en zeker ook sneu voor mijn man momenteel. Gelukkig weten we beide dat er straks wel weer een papa-fase aankomt...
Mijn zoontje wisselt. Dan is het een tijdje de hele dag mama, daarna weer een tijdje continu papa. We geven er deels aan toe. Als het niet uitkomt, dan doet de gene het die het al van plan was. Maar mijn zoontje wil nu bijvoorbeeld graag door mij naar bed worden gebracht, en dat doe ik dan ook (als ik thuis ben uiteraard ). Over een tijdje is het vast weer papa die hem naar bed moet brengen. Ach, ik geniet maar even van de extra aandacht
Heel herkenbaar. Mijn man vindt het ook echt niet leuk. Ik zeg dan vaak, wees blij, want ons zoontje zeurt/jengelt ook vaak alleen bij mama en dat is minder... Hij hangt erg aan mij, ik denk dat dat ook komt omdat ik het meest van de tijd bij hem ben en het meeste met hem doe, zoals naar bed brengen, uit bed halen en ontbijten, aankleden, in bad doen etc. Dat is bij ons een beetje zo gegroeid, ik wil het vaak graag doen en mijn man vindt dat wel best en makkelijk. Ik moet soms echt zeggen; doe jij hem maar eens in bad of neem jij hem even mee met boodschappen doen. Want soms benauwd het me wel een beetje. Als het echt erg is, zoals jij zegt dat alleen mama iets mag doen en hij gaat huilen als papa het wil doen, dan laat ik het papa doen en zeg dit ook tegen Jille; Papa kan dat ook wel even doen. Ik geef er dus niet snel aan toe als hij er echt om zeurt. Ook erg is als papa hem in de hoek heeft gezet, ik ben dan in de buurt, als papa hem uit de hoek gaat halen en het weer goed gaat maken, dat Jille dan gaat huilen en roept; nee niet papa doen, mama! Maar dan ga ik niet naar hem toe, ik laat het wel papa oplossen. Meestal accepteert hij dat uiteindelijk wel. Maar wil daarna wel ook een knuffel van mama...
Heel herkenbaar. Mijn man heeft een supergoede band met onze zoon, hij is veel thuis met hem samen. Maar ondanks dat is het toch bij bepaalde dingen MAMA DOEN!!!
herkenbaar maar ik ga er niet niet op in. de ene keer wilt ze dat papa haar naar bed brengt maar mama wilt dit dan doen en dan ga ik dat ook doen. zodra we al onderweg zijn naar boven heeft ze het er al niet meer over. en dat heb ik een poosje gewoon zo gedaan en nu is het al weer een poos over.
Meestal geven we er niet aan toe, we geven van te voren aan wie het doet, en daar houden we ons dan ook aan. Oke soms is hij dan heel boos, maar bijv met pyama aan doen, dan word er gewacht tot hij toe geeft dat papa het op dat moment echt wel gaat doen. Hebben we haast dan willen we nog wel eens toegeven, maar gebeurd niet vaak
Ja deze vase hebben wij ook gehad al weet ik hem dus aan me zwangerschap omdat ik veel minder met haar kan doen. En ik ging dus vaak mee naar boven maar mijn man kleede haar uit en bracht haar naar bed alleen was ik wel mee.' we gingen dus half met haar vraag à verlangen mee. En nu gaat het prima en brengt me man haar weer alleen naar bed en kleed haar aan en uit niks geen gedoe meer dat ik dat moet doen. Maar we hadden. Soms echt zo iets Wat moeten we hier mee
Hier leeft die fase ook al een tijdje heel sterk. Sneu voor mijn man want die vroeg zich echt af wat hij fout deed. Ik geef er niet altijd aan toe. Vind dat niet eerlijk voor mijn man en te vermoeiend voor mezelf.
Herkenbaar. Wij gaven e nooit aan toe. Bij ons was het ook vaak dat papa niet met haar op mocht staan dat moest ik dan doen. Hebben we nooit gedaan, ze meot maar weten dat papa ook mee kan. Ze is trouwens wel helemaal gek van haar papa. Nu is die fase gelukkig weer over.
Wij bepalen hoe en wat. Soms betekent dat dus dat mama of juist papa het zal doen en soms ook niet. Pech dan. Wij wisselen het naar bed brengen af en ook andere dingen. Meneertje mag best zeggen wie hij graag 'wil' maar wij bepalen of dat ook gebeurt. En bij zeuren gebeurt het zowiezo niet.
Hmmm, ja heel herkenbaar. Papa werkt meer dan mama en mama is er dan ook veel vaker en ik doe dan ook veel leuke dingen met haar samen. Ik probeer mijn man ook heel bewust expres dingen te laten doen. Zoals naar bed brengen, eten geven, boekjes lezen. Het is gelijk 'Mama doen', maar ik kap dat echt af. Nee nu gaat papa het doen en dan ga ik ook echt even iets anders doen. Soms een beetje gemopper volgt er dan, maar meestal houdt dat snel op. Ik denk dat je hier niet teveel in mee moet gaan, anders hebben ze dat snel door en wordt het gedrag erger.
Mijn dochter heeft het ook, maar dan 's morgens vroeg bij uit bed halen. Ik haal haar zes dagen in de week uit bed, en als papa het dan op zondagmorgen doet, gilt ze keihard als mijn man goedemorgen zegt: Neeee mama doen! Wij reageren er nauwelijks op, mijn man zegt dat ik nog op bed lig en dan gaat ze wel met hem mee.
Hier is de fase juist andersom . Als papa thuis is dan moet papa alles doen. Dan mag ik haar niet troosten, niet haar stoel aanschuiven of haar luier verschonen (ben wel altijd blij als papa thuis is als ze gepoept heeft ). We gaan er echt niet altijd in mee. 'savonds bepalen wij vaak wie er even bij haar komt liggen als ze in bed ligt. Ze mag wel zelf kiezen wie haar tanden poetst, de ander leest dan voor. (wij brengen haar altijd samen naar bed als we beide thuis zijn).
Hier ook andersom... En aangezien mn man nu zonder werk zit en ik thuisblijf mama ben... Ik mag met tijd en wijle niks en ze begint al te gillen als ik naar dr toe durf te komen Is een tijdje weg geweest maar nu ineens begint het weer... Er niet aan toe geven resulteert en schoppen en slaan (van haar dan heh ik schop niet ) We proberen er niet aan toe te geven maar t schiet niet erg op.... En ik vind het erg moeilijk als ze zo doet.
Hier ook af en toe dat ze perse wil dat ik iets doe. Ze wil bv vaak geholpen worden met eten (doe ik standaard pas nadat ik mijn eigen bord leeg heb-ze kan het prima zelf), maar papa mag nooit helpen! Vaak wil ze liever dat ik haar naar bed breng. Soms geef ik daar aan toe, maar ik heb ook zo mijn avonden dat ik weg moet, dus dan heeft ze geen keus. Verder zijn we daar niet superconsequent in, maar af en toe moet ze gewoon accepteren dat het zo gaat zoals wij beslissen. Gelukkig heeft ze nog nooit een anti-mama fase gehad, ze trekt veel meer naar mij toe. Maar ik ben ook thuisblijfmama en ze heeft 15 maanden BV gehad.
Was mijn eigen topic een beetje vergeten, sorry en bedankt dat jullie zoveel hebben gereageerd én dat het herkenbaar is, daar ben ik blij om. Wij geven ook niet altijd toe, maar heel consequent zijn we nou ook weer niet omdat we niet altijd zin en tijd hebben in een strijd, bv als we moe zijn, weg moeten enz. Maar zo te lezen kan het nog wel even duren dus, al valt het op zich wel mee, de ene week is er niks aan de hand en de andere week draakt ze er weer een beetje mee. @maka123: ik ben geen thuisblijfmama en heb ook geen bv gegeven en toch hangt mijn dochter heel erg aan mij. Vind het eerlijk gezegd nogal een harde uitspraak van je maar misschien komt het harder over dan dat je het bedoelt.
Is totaal niet hard bedoeld. Ik denk alleen dat deze factoren bij mijn dochter meespelen dat ze meer naar mij trekt. 'Aan mij hangt' wil ik het niet noemen, zo is t ook weer niet (is ook iets heel anders, denk ik). Het zijn bekende factoren die een (extra) band geven, hormonaal en door veel/meer contact, niet raar toch?
Ik vind dat wel een beetje raar, gewoon om wat ik al zei. Ik heb geen BV gegeven en toch heb ik veel meer haar voorkeur dan mijn man. Terwijl mijn man ook bijna net zoveel flesjes heeft gegeven aan haar en toch wil ze 9 van de 10x dat mama het doet. Hoop dat je begrijpt wat ik bedoel