Ik heb echt bewondering voor je. Je kan ook meteen voor kv gaan en dat wil je niet, dat vind ik een pluim waard. Ik heb trouwens de eerste week ook ft gekolft en vond dat lichamelijk en mentaal heel zwaar. Ik ken op het forum geen moeders die lang vanaf het begin ft gekolft hebben.
Kolven is hard werken, ik heb van 6 weken tot 3 maanden bij de oudste bijna fulltime gekolfd, kon die hele kolfset bij wijze van spreken wel uit het raam flikkeren op een gegeven moment. Met kolven is de opbrengst vaak minder dan wat je kindje er uit krijgt, dus daar ben je druk mee bezig en daarna ga je alsnog voeden uit een flesje, dus elke voeding kost 2 x zoveel tijd. Daarnaast had ik mijn eigen zaak en in die tijd kreeg je nog geen cent vergoed als je niet werkte, dus was ik 6 weken na de bevalling al weer aan het werk en dan dat gekolf er tussendoor. Het stond me gewoon tegen. Maar goed, bij mij was het dat ik me op borstvoeding geestelijk had ingesteld en het was voor mij een domper dat dat dus niet werkte en ik moest kolven. Net andersom als hoe jij het in gedachten hebt en waar je je op instelt. Ik vind het knap hoor dat je dit zo wilt aanpakken, maar je moet er echt helemaal voor gaan denk ik wil het lukken. Vraag nadrukkelijk om een kraamhulp die hier genoeg over heeft en net zo gemotiveerd is om het te laten lukken en huur voor de eerste periode een professionele kolf, dat scheelt al een slok op een borrel. Heel veel succes!
Hoi Pandora, Ik zal je mijn ervaring met kolven vertellen. Ik heb bij mijn zoon ook 7 weken fulltime gekolfd. Ik kreeg hem in het begin niet aangelegd en werd hier heel gestresst van en daarom ben ik gaan kolven. Ik kreeg in deze tijd alle voedingen volledig gekolfd en hoefde ook geen KV bij te geven. Het ging goed en had echt voldoende productie. Ik was blij dat mijn kindje toch wat moedermelk kreeg. Maar ik vond het wel enorm veel gedoe. Ik moest ongeveer 7x per dag (en nacht) kolven (anders stond ik op knappen) en dan natuurlijk ook 7x per dag met het flesje voeden en dit koste enorm veel tijd. Ook moest ik als ik ergens anders dan thuis was een plek vinden waar ik kon afkolven. Dit vond ik ook echt niet prettig. Ik heb onlangs weer een dochter gekregen en ik had besloten om haar alleen borstvoeding te geven als zij uit de borst zou drinken. Ik zou niet gaan kolven. Dit is gelukkig gelukt. Ik had dit keer een kraamhulp die het initiatief volledig bij mij legde (gelukkig) en dit gaf me rust. Bij mijn zoon gaf de toenmalige kraamhulp mij het gevoel dat ik zou falen als mijn kindje geen BV zou krijgen (aan de borst of via de fles). Ik voelde me toen toch een beetje verplicht om fulltime te kolven. Laat jij je niet verplichten door (bijv.) je verloskundige om toch borstvoeding te geven ook al is dit via een kolf, terwijl je hetzelf eigenlijk niet wilt. Als je het echt wilt, moet je het zeker doen. Maar er worden ook genoeg kindjes groot via flesvoeding! Succes met het nemen van een beslissing.
Ah, oops... (omdat in haar onderschrift iets stond van 18 maanden gekolfd ofzo...verkeerd begrepen dus!)
meiden, in ieder geval bedankt voor jullie reactie's en ervaringen van de week kreeg ik ineens de ingeving dat kolven misschien een optie was, maar zoals ik al lees is dat ook makkelijker gedacht dan gedaan heb gelukkig nog ruim 22 weken de tijd om alle voor en nadelen op een rijtje te zetten meer ervaringen zijn van harte welkom....
Pandora, Hier geen te delen ervaring voor je, maar wil je wel zeggen dat ik het bijzonder vind dat je het wel wil gaan proberen om bv te gaan geven door fulltime te kolven. Dat zegt toch al dat je zeker wel vind dat je zo het best mogelijk voor jullie voor jullie kindje wil doen! Als ik me er ook nog even mee mag bemoeien, volgens mij is het 6 maanden live gevoed, 12 maanden gekolfd en 18 maanden borstvoeding gehad . Liefs Hanneke.
Ik heb in het begin gekolfd om de productie op gang te krijgen, dus mijn mannetje heeft 2 dagen alleen gedronken en daarna 3 dagen hulp gehad van de kolf. Ik heb kolven pas tegen het eind als vervelend ervaren. Na 6 maanden op mijn werk kolven had ik geen zin meer om via kolven mijn verminderde productie weer op te krikken. Toen was mijn zoontje een maand of 11. Kolven hoeft dus niet vervelend te zijn, ik heb het altijd gezien als iets wat erbij hoorde en vond het heel apart om die melk uit mij te zien komen. Ik denk wel dat het in het begin best zwaar is. Sowieso omdat de eerste tijd zwaar is. Zorg in ieder geval voor een elektrische kolf die in verschillende sterktes kan kolven. Ik vond handkolven namelijk wel wat gevoelig, maar elektrisch niet. Misschien een geheel misplaatste opmerking, maar ik heb in mijn verleden ook een aantal zaken meegemaakt waardoor ik veel moeite heb met mijn lichaam en borsten. Ik ervaarde de bevalling en borstvoeding juist als momenten van terugclaimen van mijn lichaam. Daardoor kon ik uiteindelijk juist meer positiviteit doorgeven tijdens de bv dan anders. Hoewel ik in het begin zeker moeite heb gehad met het gevoel geclaimd te worden. Ik wil je niet pushen en geen discussie over wel of niet beginnen, het is een heel persoonlijke keus en ik vind dat elke vrouw die moet kunnen maken, zeker omdat veel vrouwen in hun leven negatieve ervaringen met hun lichaam en grenzen hebben. Maar ik wilde je toch ook de mogelijk positieve kant van bv geven meegeven. Laat het in ieder geval jouw keus zijn. Er staat op borstvoeding.com ook een artikel over. Ik waarschuw wel, de site is ongelooflijk voor borstvoeding, dus het kan je ook tegen de haren instrijken.
Ik heb ook fulltime gekolfd en bij mij ging dat prima want ik wist niet beter. Mijn dochter lag in een couveuse en kon helemaal niet drinken dus er was geen andere mogelijkheid. Ik heb daar toen eigenlijk geen moeite mee gehad en mijn borsten gelukkig ook niet. Simone heeft 5 weken in het ziekenhuis gelegen en in die 5 weken heb ik 7 keer per dag gekolfd, en ook toen ze thuis was heb ik nog veel gekolfd omdat ze nog niet zoveel kracht had om alles uit de borst te drinken. Ik kolf nog steeds veel maar nu omdat ik weer werk en omdat ik dat zo gewend ben heb ik nog steeds meer dan genoeg per kolfbeurt. Ik vind het een superinitiatief en ik denk dat je het best kan als je gemotiveerd bent.
Wat al eerder gezegd is; ik vind het knap dat je er over nadenkt om wellicht te gaan kolven! Er zijn heel veel mama's die gelijk kunstvoeding pakken (wat ieder natuurlijk voor zich moet weten..). Ik heb mijn dochtertje 2 maanden zelf kunnen voeden aan de borst, daarna ging ze de borst weigeren.. Waarschijnlijk doordat ze een flinke reflux had, heel veel moest spugen en een negatieve link met de bv gekregen had. Vaak tijdens het drinken gutste de voeding er weer uit bij haar, ondanks medicatie en voor en na de bv een ingedikt papje te geven.. Ik heb nog regelmatig geprobeerd haar weer aan te leggen maar tevergeefs.. Het zelf voeden van mijn dochtertje vond ik fijn, het kolven was meer een must.. Sinds december kolf ik alles af, en zodoende heeft ze volledig bv gehad tot nu! Nu zijn we sinds een week of 3 met groente & fruit bezig (was ze echt aan toe). Sinds een weekje ben ik 't kolven gaan afbouwen, omdat het me nu zelf wel op gaat breken.. Ik denk dat een aantal dingen belangrijk zijn om 't kolven te laten slagen. Voldoende rust, genoeg drinken en een partner die je steunt en mee kan helpen door bv. flesjes te geven. Je bent echt dubbelop bezig, 't vraagt veel tijd & energie vind ik.. 't Ligt er ook aan hoe je kindje is. Ons dochtertje was een huilbaby, wat 't ook niet makkelijker maakte.. Gelukkig gaat het nu stukken beter. Maar goed, al met al blijft bv toch echt de beste voeding die je je kindje kunt geven! Hoewel ik soms tegen 't kolven op zag, bedacht ik me maar steeds dat 't voor mij maar zo'n korte tijd was waarin ik 'even moeilijk moest doen' en ik er mijn dochtertje zo'n goede start mee kon geven voor de rest van haar leven.. Ik ben blij dat ik 't heb kunnen doen. Geniet van je zwangerschap en heel veel succes met je keus!