manlief die minstens 3x per dag vraagt of ik al iets van weeën voelt...want hij wil haar nu wel eens zien! (ja wat denk je van mij???) Mijn oma met haar leuke opmerkingen...gisteren nadat we weggingen na een zeldzaam bezoekje en zeiden "nou oma, volgende keer komen we met de baby" zei zei "Eerst maar eens zien of het er gezond uit komt, er kan zoveel mis gaan" Ehhh en bedankt, alsof ik me niet al druk maakte! Het ontelbaar aantal keren dat me al verteld is dat ik ongetwijfeld een ENORME baby ga krijgen aan mijn buik te zien...ehhh nee ons meisje ligt achter op groei. En dan dus te horen krijg "dan heb je vast heel veel vruchtwater" ehhh nee ook niet, aan de weinige kant zelfs. 'O, nou dan weet ik ook niet waarom je zo ontzettend dik bent' GRRRR De opmerking "Jeetje wat zie jij er slecht uit, je hele gezicht lijkt wel gekneusd" ( ik hou veel vocht vast en heb inderdaad gele plekken onder mn ogen sinds een paar dagen, you don't have to remind me) maar verder, happy mama2be hoor!!! haha
- tante van me man: als het kindje maar niet op jouw of op je tantes gaat lijken!! - schoonmoeder die continue alles voor me aan het kopen is wat ik moet eten. - schoonmoeder die bepaalt of ik wel of geen aankleedkussenhoes moet gebruiken (deed ze niet bij haar zonen). - tante van me man met de opmerking dat de kind zeker 1 x per week bij haar moet komen, dan kan ze oppassen. Haar kleindochter gaf ze met 2 maanden slagroom. Kleindochter is nu 2 jaar krijgt.gewoon volle glazen cola en koekjes om 23.00 uur!!! Ja dus niet... Ik ben echt een draak, en ik zeg meteen wat ik ervan vindt, soms vinden ze het niet leuk om het te horen. Maar jah, alsof ik het leuk vindt om sommige opmerkingen aan te horen,
Oja: De allergrootste ergenis: Schoonmoeder die al meerdere keren heeft gezegd dat ik direct MOET bellen zodra HAAR kleindochter geboren is....want dan scheurt ze meteen naar ons toe om het kind uit mijn armen te TREKKEN....gek wijf! En dat terwijl ze al 8 maanden lang onder mijn neus rookt, niet van plan is om buiten te roken als wij langskomen met de baby (wat we dus niet gaan doen) en ze zo ontzettend naar de rook stinkt dat ik serieus een wikkeldoek klaar heb liggen om de baby in te wikkelen voor als ze haar vast heeft...dan kan die doek na het (korte) vasthou-moment (zodra IK bepaal dat het mag) meteen in de was!
Dat het nu net na half 11 is en ik al 3 mailtjes en 10 smsjes heb gehad met de vraag: En heb je al weeen???? Nee, wie weet blijft ukkie nog wel 2 weken in mn buik zitten, gezellig bij mij, de hele dag
Oef, die verhalen over de (schoon)moeders bezorgen mij echt kippenvel. Gelukkig zal ik daar geen last van hebben, maar toch sterkte gewenst aan diegenen die zo'n strijd tegemoet gaan. Mijn allereerste ergernis was met net 7 weken. Vriendlief en ik besloten een (fris)drankje te gaan doen in ons stamcafé en iemand die het nieuws had gehoord kwam mij uit-ge-breid vertellen over hoe een zwangerschap wel niet werkt en wat ik kan verwachten.... tuurlijk, als jij liters melk en malt bier (ielll?) dronk tijdens jouw zwangerschap is dat een maatstaf voor iedereen. Maar goed, ik wimpel het een beetje af met 'ja's' en 'uh-huh's', maar na een uurtje of wat begon ik erge honger te krijgen. Ik had niet veel gegeten en door die hormonale vreetkicks besloot ik dat pizza moest hebben. Ik sjees even naar de pizzabakker en kom dus terug met een overheerlijke margherita met scherpe saus. Ik pak het eerste puntje, dip het lekker met het sausje en jaaaaa hoor.... "Je moet nog 33 weken!! Zou je dat wel doen??? Je krijgt er zo wel een hoop bij hoor??!!" Ugh, ik kon wel ontploffen!! Ik kon ook niks anders bedenken dan een dikke sneer: "Ik weeg momenteel 48 kilo, hoe dik denk je in godsnaam dat ik ga worden?" Nouja, daarna ook maar geen woord meer met 'r gewisseld. Ligt het aan mij of willen alle vrouwen hun zwangerschappen herbeleven via iemand anders?
hier ook! verschrikkelijk! alleen op bed stappen is al een onderneming En die bandenpijn.... opstaan van een stoel of bank:x en dan heb je op zo'n moment een lieverd naast je staan die vraagt of alles wel gaat.... nou wat denk je zelf......
ohhhh je gaat toch niet schilderen als je zwanger ben. Maar er is niemand die aanbiedt om je dan te helpen.
owja dat opstaan uit bed kan ik me ook nog goed herinneren. manlief die gewoon ligt toe te kijken en mijn kreunende geluiden van de pijn leuk nadoet, nou ik natuurlijk boos, want had echt soms vreselijke pijn.
Oh wat herkenbaar! Hier belden/sms-ten ze ook vanaf week 39 de HELE dag door, soms direct met de vraag "is het er al?" soms via een omweg "heb je al gehoord van dit en die, trouwens is de baby er al?" Ik heb tot 42 weken moeten lopen, kun je nagaan hoe gek ik ervan werd! Toen ik voor de 5e keer mijn man huilend opbelde dat ik niet het niet meer trok, heeft hij iedereen gebeld dat ze mij met rust moesten laten Het liefst had ik mijn telefoon uitgezet, maar dat vond mijn man dan weer niet zo'n fijn idee. En daarbij, als ik mijn telefoon een keer niet opnam omdat ik lag te slapen ofzo, kwamen ze gewoon door de straat gereden om te kijken of ik thuis was Deze keer hebben we het anders aangepakt en verteld dat ik half September ben uitgerekend, terwijl dit eigenlijk eind Augustus is
Net bij de vk geweest en er was een nieuwe stagiere en die bleef maar zeggen oh het word geen dikkertje hoor. En weer vragen naar me groeiecho, terwijl ze gewoon prima op het gemiddelde was kwa gewicht. Pfff, zo irritant! En me niet helpen rechtop komen van dat stomme controle bed waar ik elke keer bijna vanaf donder.. haha..
ohww wat heerlijk om dit allemaal te lezen, en te weten dat je niet de enige bent! ik sluit me dan ook bij alle ergernissen aan! haha.
- Mensen die ongevraagd aan je buik zitten. - Vragen of je al snel verlof hebt terwijl je nog 4 maanden te gaan hebt totaan je verlof. - Zwangerschap bij een tweede is voor de omgeving minder leuk dan bij de eerste.
- volgens mijn schoonouders is het normaal als iemand zwanger is aan de buik wordt gezeten. Ik ben een yoga volger, en we (mijn man en ik) hebben zo het idee als je iemand aanraakt energie kan overdragen. Zo kan als iemand onrustig is, jou ook onrustig maken door je aan te raken. En omdat je zwanger bent kan je natuurlijk nog gevoeliger zijn voor zulke dingen. Kan voor sommige mensen raar klinken, maar ik heb een goed gevoel als ik dit zo blijf volgen.
Mijn schoonmoeder heeft een tik met 'dikzijn'. De allereerste opmerking kwam nadat ons kindje tussen de echo met 7 wkn en 10 wkn goed gegroeit was: oei, het moet niet een dikkertje worden he . 3 weken geleden waren ze op visite, zegt ze tegen mij: goh wat wordt jij dik zeg! Ik zeg: hallo, er zit een baby in (verder namelijk erg weinig aangekomen, 5,7 kg nu in totaal)! Ja, nee zo bedoel ik dat ook niet. Grrr :x Afgelopen week bij mijn zus die al een kleine heeft van bijna 2. Aait ze over mijn buik en zegt tegen mijn nichtje: kijk hier zit een dikke baby in. Nichtje: baby? Ja, dikke baby! :x:x Echt ze kan me niet bozer krijgen met haar opmerkingen! Zo dat lucht even op, hormonen denk ik
Ben ik weer.. ik baal als een stekker dat ik nu kiespijn moet hebben! Me verstandskies is weer uit zijn winterslaap wakker geworden en zet de hele boel op topspanning. En ik voelde me juist zo super de laaste 2 dagen.......grr
Van die opmerkingen als: "In Afrika gaan de vrouwen langs de kant van de weg op hun hurken zitten en krijgen zo een kind. Daarna lopen ze gewoon weer verder, dat gaat ook altijd goed." Uiteraard, de rechten van een vrouw en het feit dat die mensen maar een levensverwachting hebben van 50 jaar vergeten we voor het gemak maar even... En iedereen die het maar normaal vindt om te zeggen dat je zo dik bent geworden. Hallo, waar zijn je normale omgangsvormen gebleven? pfff... En als ik jullie verhalen zo lees ga ik tegen mijn uitgerekende datum aan de telefoon maar uitzetten ofzo! Neem ik alleen op als mijn man of mijn ouders bellen. Haha...ik kan er nu al boos om worden! Grrr...stomme mensen allemaal...
Is het er maar 1? Je hebt zo'n dikke buik. Toen mensen hoorden dat dit een jongetje is (we hebben al een zoon): we hadden zo gehoopt op een meisje voor jullie Man o man, ik hoop gewoon op een gezond kindje wat ik nu wel een volledige zw schap mag dragen. Een goede vriend van mijn man: Was het gepland? Mijn god we zijn bijna 5 jaar getrouwd, zijn beide 31 en hebben een zoontje van 2,5. Waarom zou het NIET gepland zijn?
Wat ik vooral heel vervelend vind is dat er meestal als eerste gevraagd wordt hoe oud ik ben als ik zeg dat ik in verwachting ben. Als ik moet zeggen dat ik 21 ben, heb ik soms het gevoel dat ik daarna meteen een verantwoording verschuldigd ben. Omdat ik het zo zat ben, zeg ik ook niks meer, alleen mijn leeftijd. Wat ze vinden of er van denken, dat doen ze maar lekker. Het zou mij een worst wezen..!!! Wij mij ook mateloos irriteert, is dat mensen zeggen; oh je krijgt al wel een buikje. Dan vraag ik mij af; buikJE??? Ik vind het al behoorlijk!!! Zelf mijn moeder zei een keer: Dat is niet alleen van de zwangerschap hoor.. Erg leuk Dan nog die mensen die zeggen dat het zware nachten gaan worden na de bevalling, vieze luiers verschonen etc. Denk je nou echt dat we ons daar van te voren niet bewust van waren? En dat we dat zelf niet weten? En daarbij, ik vind dat helemaal niet erg..!!!
Hahaha, ik hoor ook vaak zulke dingetjes "jaaa in afrika hebben ze ookniet zoveel speelgoed daar spelen ze met stenen die baby's.."
ja ik had precies hetzelfde...(Was wel net getrouwd) ik was ook 21 en snel na ons trouwen zwanger (exact gezegd:in onze huwelijksnacht) heb ook duizenden opmerkingen gekregen, idd in het begin ga je alles verklaren maar op gegeven moment laat je ze maar denken wat ze willen. ik ben 23 en zwanger van onze 2e.....zal wel weer heel veel opmerkingen krijgen binnenkort...heb me al voorgenomen ze lekker te laten gaan en lekker vaag te blijven!