O jee, de tuttenfee…..

een tut? bedoel je daarmee zo'n tutlapje? of alleen de speen? Mijn zoon heeft nl een speen aan een tutlap vast en gebruikt die nog voor het slapen gaan. Ik zelf kies er straks voor de speen weg te doen en de tutlap pak ik niet van hem af, hij is nl heel gehecht aan zijn tutlapje en daar kan en mag hij gewoon nog mee slapen. Zijn speen ga ik denk ik afknippen steeds korter... maar ik ben er nog niet uit hoe ik dit ga doen (plan om af te knippen kan nog wijzigen dus haha) Vind het nl ook best moeilijk merk ik wel... maar zijn tutlap die mag hij gewoon houden in bed en voor de tv op de bank 's avonds dat is gewoon zijn knuffel.

 

Ik vind het ook erg lastig. Mijn dochter is behoorlijk verslaafd aan haar speen en als ze hem sávonds niet krijgt (als ze haar pyjama aantrekt krijgt ze hem) wordt ze helemaal verdrietig. Ik vind dat zo zielig. Maar het is toch echt beter dat ze ervanaf zijn. Wij gaan er volgende week voor, eerst goed voorbereiden en dan definitief afstand nemen. Misschien vind ik het wel moeilijker dan zij
Succes!

 

ja hier 'breekt" de voorste tand wat af door de speen, dus mijn zoon moet er ook echt af... Ik vind het ook zielig dus 's avonds na zijn bad krijgt hij zijn tut met de speen en zit dan lekker op de bank voor de tv met dat ding tot rust te komen en als hij op bed ligt heeft hij het ook. zolang zijn tanden er geen last van hadden had ik er geen problemen mee, maar nu begin ik mij wel zorgen te maken om zijn gebit... Jullie gaan gewoon weg gooien? Het CB zei dat afknippen ook goed werkt... en idd en cadeau geven als de speen weg is doe ik ook.

 

Ik zelf heb nooit een speen gehad maar altijd geduimd. Mijn zoontje heeft dan wel een speentje.
En ik zal eerlijk toegeven dat ik ook nog wel eens op de bank wil zitten met mijn duim in mijn mond. Gewoon lekker ontspannend werkt het. Ik denk ook niet dat ik zijn speentje zal afpakken. Hij heeft hem ook alleen maar als hij gaat slapen. Ik kijk het zelf tegen die tijd wel aan, misschien wil hij hem straks zelf wel niet meer dan is het makkelijk.

 

hoi

wij zijn begonnen met een verhaal voorlezen toen de tut de deur is uitgegaan ging prima (maar misschien doe je dat al) mijn zoontje was wat jonger 2 jaar nogiets


spinnekop

 

waarom niet meteen vanavond stoppen?
Dan is ze al voor haar derde verjaardag eraf!

Gewoon wegstoppen en zeggen dat de fee hem al heeft opgehaald. En oja... als ze dan gaat huilen: niet toegeven hoor!
Ze moet er gewoon ff door. En huilen doet ze ook wel een week na haar verjaardag.
Dus mijn advies: doe het VANDAAG nog!
Dan kun je straks trots tegen de verjaarsvisite vertellen dat ze al van de speen af is!

 

Onze peuter was ook erg gehecht aan haar speen. Soms een halfslachtige poging gedaan om haar er van af te helpen, maar toch steeds snel weer toegegeven

Tot ze er een stukje vanaf gebeten had. Dat is nu een aantal weken geleden, rond 2,5 jaar dus ongeveer. Toen heb ik haar uitgelegd dat de speen kapot was (goed laten zien aan haar) en weg moest en ze nog maar twee andere had. Dus dat ze daar niet op moest bijten, want als die kapot waren, zou ze geen speen meer hebben. Ik ging er van uit dat het nog tijden kon duren voor er weer één sneuvelde, maar nee hoor: binnen een week beet ze nummer 2 en 3 ook kapot. Na nummer 2 hetzelfde uitgelegd en nummer 3 gooide ze 's ochtends zelf in de vuilnisbak toen ze met papa had geconstateerd dat ie ook kapot was. Je wilt niet weten hoe verbaasd we waren!

Ze heeft wel een tijdje (paar weken) moeite gehad met in slaap vallen (ik zag ook dat ze met haar vuistje tegen haar mond aan ging als ze moest huilen, het zal dat vertrouwde mondgevoel van de speen wel zijn geweest dat ze dan miste), maar ze heeft geen één keer om de speen gevraagd. Na een week ongeveer begon ze voor het eerst zelf over dat ze de speen kapot had gebeten en dat ie nu weg was.

En nu slaapt ze zonder enig probleem zonder speen. Wij hadden niet verwacht dat het zo gemakkelijk zou gaan. Maar bij ons dus wel het 'voordeel' dat ze het zelf in de hand heeft gehad en ze zich er in een overzienbare tijd op heeft kunnen voorbereiden.

Ik zou de speen dus niet onverwacht opeens afpakken. Omdat jouw dochter nog ietsje ouder is dan de onze, is het misschien mogelijk om af te tellen naar de dag dat de tuttenfee komt. Of haar een actief aandeel geven in het afscheid, door bijvoorbeeld zelf de speen (allemaal) als een cadeautje voor de tuttenfee in te pakken ofzo.

Succes! Weet dat je het in het belang van je dochter doet, ook al is ze er misschien wel verdrietig om. En misschien valt het bij jullie ook wel heel erg mee!

 

Ja das ook de reden dat wij willen dat ze ermee stopt. Ik vind de speen op zich niet zo erg, zo lang ze er buiten maar niet mee loopt. Maar ze had een prachtig recht gebitje, en nu komen haar voortandjes iets naar voren, vind dat echt zo zonde....

 

ik kan jullie vertellen dat als je het speeentje weg laat dat dat even heel erg moeilijk is.... echt, zal er niet om liegen.... wij hebben ze naar de "fabriek"gebracht... de vuilverbranding waar we wel eens langs komen.(had ze zelf bedacht..) mijn man heeft ze meegenomen en ik ben met onze dochter een knuffel gaan halen in de winkel. wat heeft ze gehuild..... en wat was ik blij dat er ook ECHT geen speen meer in huis was want ik was gezwicht voor haar huilen "mamaaaa ik kan ECHT niet zonder speentje slapen....."
maar.... ze kon het wel en na die eerste verdrietige avond werd het vedriet snel minder met 3 dagen was het over(het werd steeds minder in de loop van de dagen.
en wat zagen we na een week tot onze grote verrassing.... haar tanden gingen weer rechter staan we zeiden nog tegen elkaar..."dat willen we gewoon heel graag zien, dat kan nooit zo snel..."nou wel dus!!! nu een maand of 2 verder staan ze super mooi recht! dus weg met dat ding er is nog hoop

succes allemaal......

 

Hier ook een meisje wat heel erg gehecht was aan haar speen. Zagen al dagen op tegen de dag dat we de speen weg zouden doen.
Ik heb op een dag haar speen gepakt en gezegd dat deze echt voor hele kleine babytjes zijn net als haar vriendinnetje (4 maanden toen). Ik vroeg aan haar of ze de speen zelf weg wou gooien en ze liep naar de prullenbak gooide hem weg en hebben haar er noooooit meer over gehoord.
Ik stond zo te kijken hiervan. Speen was haar steun en toeverlaat, maar blijkbaar was het voor haar gevoel goed.

 

de beste tip die ik heb is om m langzaam aan af te knippen. hier ook een speen verslaafde gehad
de tip van mijn zud was afknippen want mijn nichtje was er in een keer vanaf om die reden

dus ik zeg.... elke 3 dagen een paar milimeter van de tuut afknippen. op denk duur slapen ze alleen nog maar met schijfje omdat ze er niet meer op kunnen sabbelen. uiteindelijk hebben wij hier de schoen gezet net als bij sinterklaas en de tuut daarin gedaan en gezegd dat als ze voortaan lief gaat slapen zij misschien wel een kadotje achter wilde laten omdat zij de tuut aan een andere baby laat geven door de fee.
de nacht is prima gegaan. volgende ochend kadotje in haar schoen en vraagt nooit meer om de tuut zonder problemen. zonder drama. en als ze wel eens om de tuut vraagt geven zeggen we ook. dat de tutenfee hem voor een ander babytje mee heeft genomen en dat ze een kadotje heeft gehad daarvoor en dan is t ook weer goed.

succes. heeft bij ons 2 weken geduurd, t hele proces van afleren maar hier hoor je me niet klagen

 

hier was het ook cold turkey met dr verjaardag gewoon op de dag zelf. van te voren wel verteld dat als je 3 word dat je dan te groot bent voor een foppie en dat dan dus de fee hem komt halen. de ene keer vond ze het een strak plan ze andere keer wilde ze niet jarig zijn. uiteindelijk toch gedaan en neit veel problemenn gehad eerste nacht ff gezeurt maar jah het moet toch he . anders komen ze dr miss nooit vanaf en dan word het idd slecht.

nu moet ik zeggen dat de tanden hier echt geen last ervan hebben hoor als je goeie spenen hebt valt dit echt mee een duim is slechter voor de tandjes.

 

Stoppen komt nooit uit. Het is een kwestie van knop om. Bij jezelf en de kleine. Hier een paar weken geleden op zondag. Er zat een scheur is haar speen. Dus heb met manlief besloten dat dit het moment was. Mijn dochter vertelt dat haar speen stuk was en samen in prullenbak gedaan. Het middagslaapje is een paar dagen rommelig verlopen. Maar na een week was alles als van ouds. Ze slaapt nu met een extra knuffel. Soms heeft ze het er nog wel over. Maar ze weet dat hij stuk is en accepteert dat. Blij dat we van dat ding af zijn!!

Succes!!

 

ik heb zelf geen tuttendrama, want wij hebben er nooit 1 gebruikt, maar wat ik me zo voorstel is dat je eerst iets anders kunt introduceren. een lapje desnoods aan de tut maken en dan na een paar weken de tut weghalen en het lapje of speenknuffeltjes heb je tegenwoordig ook bij haar laten. is dat iets?

 

vind het knap hoe "koud" sommige kindjes er onder zijn als de speen weg moet!
hier gelukkig geen spenenmanetje, die speelt er alleen mee alstie ze een x ziet

 

Hier ook een speentjesfan! En ook hij wordt bijna 3. Ik wil er ook vanaf en zie daar ook tegenop. Hij heeft ook net een zusje gekregen en verlangt nu extra naar zijn speen, omdat alle nieuwe indrukken hem best veel energie kost. HIj heeft sinds dien dus overdag een chilmoment op de bank met speen.

Ik ben na zijn 3e verjaardag van plan naar de speelgoedwinkel te gaan en van zijn speentjes een cadeautje uit te zoeken en hem dit dan zelf met zijn speentjes te laten betalen.
Zie tegen de eerste nacht zonder speen nu al op! Maar later is hij dankbaar, want ook zijn tandjes komen naar voren.

Succes allemaal met dit dilemma!

 

Hier ook een verslaafde jongen gehad, tot kerst. Wij hebben hem in de kerstvakantie op de bus gedaan naar bob de bouwer! (hij is een groot fan) samen een doosje gepakt, speen erin gedaan, en op de bus ermee. We hebben het vlak voor middagslaapje gedaan, dus toen hij erom vroeg, wist hij zelf ook waar hij gebleven was. Na 3 dagen zonder speen een kadootje gekregen van bob de bouwer, helemaal geod. Wel wat gehuild, maar hij had hem zelf opde post gedaan, dus dat snapte hij ook wel. Sindsdien maalt hij er ook echgt niet meer om!