Omdat die vroege echo mij zoooo veel stress en twijfels op heeft geleverd. (en terecht bleek later) Maar ik had nog wel 'ongestoord' zwanger kunnen zijn als ik die echo niet had gehad. Maar de andere kant is nu natuurlijk dat ik na deze miskraam die angst en twijfels ook ga voelen. En dan biedt een echo weer de kans om dat weg te nemen. Ik weet het allemaal nog niet. Denk misschien ook wel te ver vooruit. Het is nog maar 5 dagen geleden dat ik de miskraam kreeg. Maar wil gewoon zo graag nog een kindje... En het verlangen is nu alleen maar groter geworden. Heb even van de zwangerschap mogen proeven zeg maar, en toen kon ik het weer inleveren. En dan lees ik net op ad.nl dat een moeder haar baby heeft dood geschud, dan kan ik me boos maken waarom de verkeerde mensen wel een kindje mogen krijgen en mensen die het zo graag willen niet?? Maarja, Life is a Bitch zeg ik altijd maar...
ja k snap je gevoel wel. En k denk dat die onzekerheid er altijd wel is. Bij mijn dochtertje had k dat ook steeds. En k was ook zo blij dat k weer zwanger was, maar ook spijtig genoeg was dat snel over. Ben nu 7 weken verder maar kan er nog niet goed mee overweg. En iedereen om me heen lijkt maar zwanger te worden. Pff, life is a bitch idd!
Even een kort ego bericht zo midden in de nacht. Ik snap er even helemaal niets meer van ik krijg ineens al mijn kwalen weer terug?! Oké zere borsten had ik nachts al vd week maar nu heb ik ook weer die busjes op de lepel en zijn ze weer donkerder. Ik heb continu een droge mond en zuur branden. Me buik word weer dikker kon een paar van mijn eigen broeken weer aan sinds deze week maar sinds vandaag ineens niet meer. Heb al paar dagen hoofdpijn en pijn in me billen en bovenbeen. En me buik bovenin maakt lawaai met geborrel en geplop.. onderin me buik krijg ik af en toe ineens een soort spiertrekking... vooral als ik me uitrek of me armen recht omhoog strek. O en ik droom weer alsof het echt is heel realistisch. Ik snap er dus niets van ik dacht dat alle kwalen inmiddels verdwenen waren en ineens zijn ze er weer....?! Weet even niet wat ik ervan móet denken... misschien voorbode van de miskraam? Dat het alsnog goed is ga ik niet vanuit had me er al bij neergelegd dat het fout zit en hoopvol denken doe ik niet meer na afgelopen weken... maar vind dit wel heel vreemd.
jeetje aloha. Dat is echt verwarrend voor je. Ik denk dat je niet veel anders kan dan afwachten. Of je moet informeren of je huisarts bloed wil prikken om je hcg waardes te checken. Sterkte meid! Niets is zo vervelend als afwachten.
Hey Aloha, die kwaaltjes gaan pas over als je de miskraam gehad hebt en het hcg heeft daarna nog een aantal weken nodig om echt af te zakken. Je bent tenslotte nog steeds zwanger... Ik moest gister ook ineens weer overgeven 's ochtends. Dat was best een moeilijk moment. Al voel ik toch wel dat ik echt aan het ontzwangeren ben nu. En dat is ook weer moeilijk. @Blue, ik zie ook allemaal dikke buiken en kleine baby's om me heen. Hoewel ik al die mensen alle geluk van de wereld gun, heb ik ook zoiets van waarom jij wel en ik niet? Het vertrouwen dat ik ook aan de beurt kom, moet nog groeien geloof ik. Verder ben ik hard mn best aan het doen om weer verder te gaan waar ik gebleven was. Ik was super gezond bezig en dat is na die foute echo helemaal mis gegaan. Heb me helemaal te pletter gerookt en teveel gedronken, slecht gegeten enzo.. Maar ben sinds maandag weer mn best aan het doen. En het grootste nieuws is wel dat ik gister gestopt ben met roken!! Had dat punt al bijna bereikt maar voelde me zo klote dat het me allemaal niet meer kon schelen. En nu kan het me dus wel weer schelen. Stoppen is altijd beter. Mocht ik opnieuw zwanger worden dan rook ik in elk geval al niet meer.
@saabenjelle, wat goed van je dat je gestopt bent! Ik rook alleen nog in de avond. Kan nog niet helemaal stoppen, misschien als k weer zwanger blijk of als mn ongi weer op gang is.
goed saab dat je er iets positiefs uit hebt weten te halen! heel knap! ik snap wat je bedoeld met laks worden met je goede voornemens. ik rook ook weer af en toe een sigaret nu.. ga wel echt stoppen was echt gestopt afgelopen weken ook.. maar het wachten word me af en toe even teveel en dan is een peukje toch wel erg fijn om me te kalmeren als ik alleen ben. ik weet zeker dat ik helemaal klaar ermee ben als dit achter de rug is. wat een helse nacht had ik zeg. kon echt niet in slaap komen en er ging van alles door mijn hoofd. nu weer wat helderder in mn koppie maar de kwaaltjes zijn er nog steeds. kreeg vanmorgen kramp dacht jeej bloed maar nee hoor niets noppes nada en het is ookalweer weg die kramp. ben overigens het hele huis aan het verven ineens.. gister ineens de gehele keuken gedaan.. apart waar ik die energie vandaan haal ineens haha maar goed tijd gaat er wel sneller door. werd ook nog even boos gister werd gebeld door het uizendburo waar ik via werk voor 16 u per week bij een groot bedrijf waar ik goed mee kan en alles al mee geregeld had soort van. ( voor de rest werk ik voor mezelf dat baantje is puur het sociale baantje om onder de mensen te blijven ) wat zei ze nou dat pardon wijf! dat ik volgende week toch wel moet herintreden als ik ervoor kies om te wachten. hun dachten dat curretage direct gedaan werd en het mijn keus is te wachten dus ik expres mijn ziektewet dagen verleng? wow! werd echt even boos! moet over een week bellen om een plan te maken.. nou ik denk dat mijn plan is dat hun de piep kunnen krijgen! en het was nogwel een vrouw van jaar of 27 die me belde! echt ongelooflijk dit! maar goed heb wel boeiendere dingen om me druk over te maken dan om dat gedoetje.
uhm... zo positief ben ik vandaag even niet geloof ik... Had gister een nicotine pleister op en vandaag niet omdat ik vind dat je zo alsnog verslaafd blijft een de nicotine. Ben vandaag dus zeeeeeeeeeeer licht ontvlambaar.. Manlief moest het ontgelden. En de kamerdeur. En de tuindeur. Had bijna een peuk aan gestoken. Als t goed is duurt dit maar een paar dagen. Mag ik hopen voor de mensen en dingen om mij heen.. hihih Aloha, Wat een ...wijf zeg! Sommige mensen zijn echt zo dom en bot.. Meld je ziek op psychisch vlak dan ofzo? Bedoel, daar gaat het uiteindelijk ook om?
jaa ik herken het! ik had een doosje smintjes gekocht en elke keer als ik wou roken nam ik een smintje.. je moet iets vervangends hebben voor de bezigheid de handeling.. ik was ervanuit gegaan dat ze wel snapte dat het psychisch voornamelijk zwaar is en lichamelijk niet zo momenteel.. maar goed zo zie je maar weer hoe kort zichtig mensen kunnen zijn! bah!
En ik rook alweer... Ga het niet trekken op dit moment geloof ik. Voel me een emotioneel wrak. Loop nog dagelijks te janken. Kan het nog niet zo goed een plekje geven allemaal..
dat begrijp k meis! Bij mij krijgt t nu langzaam een plekje, maar het blijft moeilijk te bevatten. Ga je wel door met klussen of heb je even een pauze ingelast?
Mieke 74 hoe gaat het eigenlijk met jouw? heb je al even niet gezien hier.. oo en saab ik snap wat je bedoeld hoor. stoppen met roken wil je dat weet ik zeker maar dit is wellicht even niet het moment want ondertussen denk je waar doe ik het nog voor. Ik weet zeker dat we beide kunnen stoppen als we eraan toe zijn. Stoppen voor een ander zoals je kindje is ook zoveel makkelijker dan stoppen in een stressvolle en verdrietige situatie. Ik rook ook heeel af en toe nu hoor probeer wel weinig te roken niet meer op het oude nivo. Ik weet zeker dat ik als het moet kan stoppen dat heb ik gezien toen ik nog niet wist dat het fout zou gaan vanaf dat ik wist dat ik zwanger was ben ik zonder probleem per direct gestopt. dus we kunnen het wel alleen niet altijd
Meiden ik kom even binnen om jullie een digi knuffel te geven, met 2 sterretjes weet ik helaas hoe zwaar deze periode voor jullie is..
Mag ik mij hier ook aanmelden? Zit hier nu te w88 op mijn 2e mk. We weten sinds vrijdag dat het hartje van onze kleine is gestopt met kloppen. (op eerdere echo heeft het hartje wel geklopt). Nu dus w88 tot mijn lichaam weet dat de baby niet meer leeft...
tuurlijk mag je erbij! liever zo weinig mogelijk maar als het dan toch definitief eraan komt dan maar samen elkaar erdoorheen slepen toch? wat erg dat je voor de 2e keer een mk gaat krijgen. heb je verhaal een beetje gelezen toenstraks erg heftig ook. Gewoon van je af schrijven hoor hier !
Thx, ik zal zometeen even het hele verhaal en beetje opschrijven (anders moeten ze het her en der gaan zoeken) maar eerst nog ff w88 tot mijn moeder kOmt. Ze komt normaal van maandag op dinsdag logeren omdat ze op dinsdag komt oppassen als ik moet werken (kids kunnen in juni pas op dinsdag naar de opvang), maar nu komt ze een dagje eerder. Roger (mijn man) is haar nu ophalen dus zit ik nog ff lekker in de tuin met de kids. Als die straks in bed liggen kan ik ff rustig typen Tot straks!
Lief dat je naar me vraagt Aloha. Met mij gaat het een beetje op en af. Woensdag was m'n dochter jarig. Die dag heb ik wonder wel zonder tranen door gekund. Het leek wel of ik bijna was vergeten wat er aan de hand was. Twee dagen later was het besef er weer helemaal. Voelde me de hele dag niet lekker en wist niet zo goed hoe het een plekje te geven. Wilde van alles doen in de hoop het rot gevoel zo weg te moffelen maar was eigenlijk te moe om wat te doen. Misschien maar goed ook. Ben ook blij dat ik niet aan het werk hoefde (en komende week ook maar niet). Merk echt dat het me erg zwaar valt. Met een dochtertje er bij wals ik mezelf sowieso al wat sneller voorbij en nu natuurlijk helemaal. Even wat meer tijd voor mezelf is dus niet altijd even leuk maar wel goed om het allemaal een beetje te kunnen verwerken en na te denken over hoe verder. Ik merk dat ik zo vreselijk hoop dat het allemaal spontaan komt en niet te lang op zich laat wachten. Ik wil geen curretage vanwege het risico op littekenweefsel en verklevingen en ik vind het een naar idee dat ze het "ex-kindje in wording" dat we eigenlijk zo graag in onze armen hadden willen sluiten er geforceerd uit gaan zuigen. Dat zelfde gevoel heb ik ook met de medicijnen om een miskraam op te wekken. Het lijkt me gevoelsmatig zo naar om die medicijnen in te brengen. Laat het maar komen als het er klaar voor is. Aan de andere kant, ik ben moe en misselijk en voel me ellendig en ik hoop dat het allemaal snel achter de rug is zodat we dit hoofdstuk af kunnen sluiten en uiteindelijk weer een nieuwe poging kunnen wagen. Dinsdag heb ik weer een afspraak in het ziekenhuis voor een echo. Om zeker te weten dat het echt niet groeit en om dan te kijken hoe en wat verder. Ik heb echt nog geen idee wat ik wil. Als ik nou zeker weet dat het er binnen nu en 2 weken uit komt dan wil ik nog wel afwachten maar ik ben vast weer een van die weinigen bij wie dat niet gebeurd. Hoe lang zitten jullie allemaal al te wachten op een miskraam en hoe veel weken zijn jullie nu zwanger? Ik ben nu 7 weken en 4 dagen en wacht nu een week.