Bij de eerste wisten mijn ouders dat het was begonnen omdat ik had gebeld dat de vliezen waren gebroken, maar het duurde toen nog 27 uur. Smorgens belde mijn moeder of ze al was geboren, ze was toen echt net geboren. Bij de tweede hebben we gebeld nadat onze meid er was en ze helemaal was gecheckt en aangekleed. Was toen in de avond dus we wisten dat iedereen een dag later pas zou komen. Nu bij de derde wacht ik ook tot die er is, wil niemand meteen langs me hebben, eerst zelf genieten.
Zoals we nu hebben afgesproken worden ouders en schoonouders op de hoogte gebracht zodra we naar het ziekenhuis gaan.(dat willen ze graag) maar er wordt met nadruk bij gezegd dat we hun wel bellen als de kleine er is en dan met hun afspreken wanneer ze langs kunnen komen. En dat ze zeker niet op eigen gelegenheid langs hoeven komen. Met name bij mijn schoonouders heb ik die verwachting(en die zouden dan ook gelijk alle ooms/tantes mee nemen).
Ik heb mijn moeder wel gebelt toen mn Weeën begonnen waren.. mn moeder had mn vader gesmst.. mn vader werkt 1.5 uur rijden hier vandaan en vond het jammer als hij er pas zo laat was. die wou ik bellen als ik zon 7 cm had.. mja geen tijd ging binnen 10 minuten van 4 naafr 10.. S-ouders pas na de bevalling.. niet zulke goede contacten mee..
Wij moeten wel een van onze ouders bellen als de bevalling begint. Ik moet in het ziekenhuis bevallen. Onze dochter is 2 jaar en die kunnen we moeilijk alleen thuis laten of meenemen naar het ziekenhuis. Maar daarna bellen we pas als de baby er is en we eerst nog even met zijn drieën hebben genoten. Bij mijn dochter hebben we die tijd eigenlijk niet genomen, mijn dochter is om 20 voor negen geboren dmv keizernee. Toen ik rond 22.00 uur naar de kraamafdeling werd gereden kwamen we mijn ouders en schoonouders tegen in de gang van het ziekenhuis. We hadden hadden meteen na de geboorte gebeld omdat we zo opgelucht waren. Ik werd die dag ingeleid en het duurde allemaal best lang, onze ouders hadden de hele dag in spanning gezeten.
Mijn vliezen waren op vrijdag gebroken, zondag gingen we lootjes trekken bij mijn schoonouders en toen hebben we verteld dat ik maandag ingeleid werd. Ook omdat onze dieren gevoerd moesten worden. Anders hadden we het nooit verteld. Mijn man heeft tijdens de bevalling wel een keer gebeld en gesmst met mijn schoonmoeder hoe het ervoor stond. Omdat het erg lang duurde en we anders bang waren dat ze bezorgd zouden zijn, waren ze evengoed wel maar toch haha. Uiteindelijk hebben we ze weer gebeld toen Sara er was en nagekeken was en mijn ouders ook. Ze zijn toen meteen naar het ziekenhuis gekomen. 21.15 uur is ze geboren en 23.00 uur waren ze er.
We hebbben ze gebeld toen de kleine geboren was. Ik wilde niet dat ze het eerder weten. Aangezien ze allemaal heel erg veel rekening houden met ons, zijn ze pas 2 uur nadat we gebeld hebben naar zkh gekomen. Ideaal!
haha herkenbaar, hier namelijk precies hetzelfde! Thuis bevallen en ze was er ook met 37 weken dus ook pas gebeld toen ze geboren was. Bij de tweede wil ik ook pas bellen als hij/zij geboren is, misschien alleen lastiger omdat ik wel iets voor me dochtertje moet verzinnen...qua opvang ofzo. Je moet doen waar je je goed bij voelt, jij moet bevallen en heel bot gezegd, niet je man. Dus jij moet je het prettigst voelen vind ik.
Wij hadden besloten om pas te bellen als de tweeling er was (zou een geplande ks krijgen in week 37). Maar aangezien ik met 33w en 3d met veel bloedverlies en de ambulance sochtends om half 6 naar t zkh ben gebracht en t dus allemaal supersnel ging (en schoonmoeder zou komen poetsen die ochtend maar nu lag de bovenverdieping vol met bloed en zou ze dus de schrik van dr leven krijgen). Hebben we toch besloten om onze ouders te bellen. Om 10.53 is de 2ling geboren doormiddel van een spoedks en we hebben pas rond 16 uur gebeld. We wilde eerst weten of t goed ging met de 2ling.
Hier beide keren gebeld na de bevalling. Eerst even samen genieten en toen snel bellen Beide bevallingen had mijn moeder het trouwens al door omdat ze zelf verschrikkelijke buikpijn had Echt zo bijzonder. Mijn vader nam de telefoon op en toen ik vertelde dat hij opa was geworden zei hij: we wisten al dat je bezig was want je moeder had zo'n buikpijn Bij beide bevallingen gehad. Heb blijkbaar een onzichtbaar lijntje met mijn moeder
Oh mij god zolang?? Dan was ik waarschijnlijk al 's middags al met kleine en al naar boven gegaan.. Snappen mensen dan niet, dat ze maar eventjes kunnen blijven
hier hebben we het eigenlijk aan de ouders zelf overgelaten wat ze wilden. mijn moeder en stiefvader willen het weten zodra ik naar het zkh toega mijn vader en stiefmoeder willen het weten als de weeen beginnen mijn schoonouders willen het pas weten als ze er is we hebben alleen wel aangegeven dat we ze niet in het zkh willen hebben (er van uit gaande dat ik poliklinisch beval en daarna meteen weer naar huis mag, anders wordt het anders natuurlijk)
Zal het zeker nog ff over hebben met hem, want wil na de bevalling niet gelijk het huis vol hebben zitten, wil eerst opgefrist enz zijn, en gezellig met zijn 3en zijn Daarna tuurlijk ook nog met de honden kennis laten maken voordat er allemaal visite komt enz...
Het was de bedoeling dat we iedereen zouden bellen na de bevalling. Maar ja iedereen belde even om te horen hoe het ging en als dan vriendlief door de week, midden op de dag de huis telefoon opneemt trekt iedereen toch snel een conclusie dus fam wist dat de weeen waren begonnen maar hebben gewacht op het verlossende telefoontje van ons. Achteraf was het best prima zo, want toen de eerste binnen kwamen druppelen om 19.00 hadden we de eerste cadeautjes ook gelijk te pakken want daar had iedereen wel de tijd voor gehad hahaha!!
Beide bevallingen pas na de bevalling gebeld. Ik weet dat ze anders heel zenuwachtig zouden gaan doen en iedereen opbellen of het op Hyves zetten, weet ik veel wat. Daar had ik geen zin in. Alleen mijn zus wist het, want die belde toevallig op tijdens de bevalling vanaf haar vakantieadres, maar ach, die hield haar mond toch wel. De eerste werd 's nachts geboren en toen hebben we pas 's ochtends iedereen gebeld. Oh ja, we hebben gewoon gezegd dat ze tijdens het bezoekuur in het ziekenhuis langs konden komen. Dat bezoekuur hadden we gewoon zelf bedacht, want je mocht daar de hele dag bezoek ontvangen, maar wat niet weet, wat niet deert. Was lekker rustig zo .
Bij de 1e kon ik helaas niets verzwijgen voor mijn ouders. Zij kwamen om 21.00 uur terug van vakantie en bij mij begonnen toen de weeën mijn moeder zag het al aan mij. Dag erna in de ochtend zijn ze nog langs gekomen en nog wat dingetjes gaan halen en toen zijn wij naar ziekenhuis gegaan. Dus ja zij wisten al dat ik bezig was. Schoonmoeder wilde het niet weten maar mijn vriend had tijdens de bevalling toch gebeld. Opzich geen probleem Enige wat ik nu niet meer ga doen is zodra de kleine is geboren meteen bellen Was namelijk binnen 1,5 uur thuis. Moest na de voeding meteen douchen en kwam terug stonden mijn ouders daar. Eenmaal thuis kwam ook gelijk mijn schoonouders en ook de rest van de fam. Deze keer verblijft mijn zoontje bij mijn schoonouders en wij gaan eerst van ziekenhuis naar huis. Dan wil ik dat eerst mijn zoontje zijn broertje krijgt te zien en daarna pas mijn ouders en schoonouders en dan pas de rest.
Ik heb ook na de bevalling pas gebeld en ja mijn man wilde in eerste instantie ook tijdens de weeën al gan bellen. Toen het eenmaal zover was had hij hier niet eens tijd voor. Ik wilde het niet eerder omdat ik had verwacht dat ze dan meteen in het ziekenhuis zouden staan terwijl ik eerst tijd met z'n drieën wilde.
Hier werd de agenda wel bijgehouden ja. Al snapte manlief niet dat ik niet van 12.00-15.00 de een wilde, dan van 15.00-18.00 de volgende, dan van 17.30 tot .. de volgende. Weet niet hoe laat de laatste is gebleven want toen ben ik al van vermoeidheid huilend weggelopen. En tussendoor ook nog kind voeden en kolven. pfff blij dat de hint hierna wel duidelijk was haha
Oee!! Toevallig gisteren met Maartman het hier over gehad, zag nu vanmorgen ineens dit topic... Maartman wil zijn ouders en het liefst ook zijn zus op het moment dat de bevalling begint inlichten. Ik wil dit absoluut niet. Ik wil dat zij pas gebeld worden als ik bevallen ben. Ze mogen van mij langskomen als wij eerst zelf even hebben kunnen genieten van ons kindje. Manlief wil dus wel al bellen, maar de ouders mogen van hem pas langskomen als we thuis zijn. Nu moet ik in het ziekenhuis bevallen en zullen het kindje en ik nog minstens 24 uur ter observatie moeten blijven (ivm streptokokken bacterie). Ik denk dat ik me minder kan ontspannen als mensen op de hoogte zijn. Ben doodsbenauwd dat familie gaat sms'n/bellen/langs komt in het ZH etc. Volgens hem kunnen we duidelijk met hen afspreken dat we dat niet willen, maar ik zie geen enkele meerwaarde van hen in te lichten van het feit dat het is begonnen. Ik moet met een infuus in bevallen, het liefst 2 keer een 4 uur durend infuus, dus we zullen op tijd naar het ZH moeten vertrekken. Wat heeft de familie er aan om te weten dat het begonnen is als het toch nog uren duurt? Ze gaan zich dan alleen maar zorgen maken of nog erger: zich opdringen. Ben ook bang dat als het in een keizersnee uitloopt zijn zus alvast ff naar het ZH komt en als ik bijkom van een narcose (mocht ik een narcose krijgen) zij naar mij toe loopt met MIJN kind in haar armen ofzo... Volgens Maartman gebeurt dat echt niet, maar ik maak me hier wel zorgen om. Ik vind dat de bevalling echt iets is voor ons tweeen en niet iets is van de familie. Zij mogen het weten en langskomen als het kindje er is. Eerder niet. Waarom is dat toch dat de meeste mannen wel willen dat ze mensen mogen bellen om ze op de hoogte te brengen? Ik ben behoorlijk overstuur geraakt tijdens onze discussie hierover. Hij stelde voor om het er niet meer over te hebben en maar te zien hoe we het tijdens de bevalling nou echt doen, maar dat wil ik niet!! Ik wil de bevestiging van hem dat hij echt NIET de ouders of anderen inlicht wanneer het is begonnen. Hij gaf als argument aan dat de geboorte van zijn kindje de mooiste dag van zijn leven zal zijn en hij dat graag met de dierbaren wil delen. Het voelt een beetje als emotionele chantage om dat te gaan zeggen want wie ben ik dan om hem dat te ontnemen... Ik vind dit echt heel moeilijk. Ik wil niet water bij de wijn doen. Dus niet bijv. hem zijn zin maar wel de familie op het hart drukken om niet te bellen/sms'n/langs te komen... Maar hoe krijg ik hem in godsnaam zo ver dat hij snapt dat IK dit niet wil?? Als de bevalling gewoon op tijd komt hebben we nog ff tijd om hier uit te komen, maar ik wil dit het liefst nu al geregeld hebben. Advies??
Vind dat helemaal niet raar hoor! Ik wilde bij ons zoontje graag dat er gebeld zou worden wanneer hij geboren was, maar mijn vriend kon het niet laten om te bellen toen we naar het zkh gingen. Een uur nadat zoonlief geboren was, belde hij de rest op. Maar mijn schoonouders konden het niet laten om gelijk naar het zkh te komen, terwijl dit niet de afspraak was. Gelukkig waren wij alweer onderweg naar huis en zijn ze voor niks naar het zkh gereden, haha! (of klink ik nu erg gemeen ). Maar goed, we kwamen thuis en het halve huis zat al vol....en in de kraamweek kwamen mijn schoonouders 2x per dag langs Dit wil ik deze keer écht anders, zegt mijn vriend het niet tegen z'n ouders dan zeg ik het wel. Ik wil dat er pas gebeld wordt als we weer thuis zijn en ik wil rust in de kraamweek zodat mijn zoontje enigzins rustig aan de nieuwe situatie met broertje/zusje kan wennen. Ze mogen best langskomen, maar niet iedere dag en zéker niet 2x per dag. Hmmm, wel erg lang verhaal geworden...maar ik zou dus op m'n strepen staan en het regelen zoals JIJ het wil.