Na 2 en halve week begint het hier op gang te komen. heb vanaf zonderdag al bloed verlies. maar sinds vandaag vreselijkbuikpijn en rugpijn. heb al wat asperinne op maar dat helpt niet echt. pfff kaat het dan nu ook maar komen . hoe is het met de rest nu? @Laetitia sterkte!!
Sas, je kunt beter geen aspirine nemen, daar wordt je bloed dunner van. Paracetamol is beter. Sterkte. Suus
Thx voor alle sterktewensen.... Hier zijn we net terug. Waren ook maar net op tijd bij kdv want er stond weer lange file onderweg terug. Daar was het op zich wel goed. Doktersassistente heeft ons nog even mee naar een kamer genomen en heeft nog wat vragen gesteld (of er erfelijke ziekten in de familie voorkomen (down oid), wanneer het was afgekomen, hoeveelste mk het was (heb maar beaamd dat het de 3e was anders was ik bang dat ze moeilijk gingen doen... en maandag kijk ik wel wat gyn gaat zeggen), of ik wel al kinderen had, etc..). Ze zouden het nu direct opsturen en hebben op het formulier erbij laten zetten dat we de baby graag terug willen krijgen om het te kunnen begraven. Ook heeft ze nagekeken of "alles" erbij zat, maar ze geloofde van wel. Maandag moet ik verder bij de gyn navragen wanneer ik de uitslag van de testen zou kunnen verwachten en of ik daarvoor moet bellen of dat ik daar een afspraak voor moet maken oid.
Met een paar dagen is die uitslag er wel, Laetitia. Veel sterkte, nogmaals. En vraag maandag om een echo om te kijken of je echt alles kwijt bent. Suus
de doktersassistente zei dat ze maandag waarschijnlijk nog geen uitslag hadden... maar zou wel rond woensdag/donderdag de uitslag kon verwachten (ze rekenen een week maar omdat we vandaag al erg laat waren zou het waarschijnlijk tot donderdag duren)
Zo jeetje... wat een gebeurtenissen allemaal. Moest even bij lezen.. En Mieke, Hoera! Wat goed zeg! Met recht een wondertje! @Suus, Mag ik vragen hoe jij aan al die kennis komt? @Aloha, respect voor jou dat je het op kan brengen om nog steeds te wachten op een natuurlijk beloop. @Laetitia, heel veel sterkte voor jou ook. Hier is eindelijk het vloeien gestopt. Ben nu 13 dagen na de miskraam. Emotioneel gaat het eerlijk gezegd voor geen meter met me. Moet eerlijk toegeven dat ikdat niet verwacht had van mezelf. Heb al zoveel mee gemaakt dat ik dit ook wel dacht aan te kunnen. Maar dit blijkt een heel ander soort verdriet te zijn. Voel me ook echt vreselijk onbegrepen. Al die mensen met hun stomme opmerkingen... "nouja, het is nu klaar" "nouja, je hebt toch 2 kinderen" blablabla... Bah! Ben de ene dag heel verdrietig en de andere dag weer vreselijk boos. Ben nog lang mezelf niet en klaar is het ook niet. En nog een dingetje..? Hoe zit het met seks na een miskraam. Hier is er vanaf de echo met slecht nieuws op 23 maart helemaal niets meer gebeurt. Durf het nog niet zo goed. Wil wel maar ben bang dat het in een jankbui eindigt...
Ik heb 5 miskramen gehad in twee jaar tijd, 5 curettages, 4 hysteroscopieën, een placentagezwel en het syndroom van Asherman (verklevingen in de baarmoeder als gevolg van curettage). Ik heb vijf Nederlandse ziekenhuizen afgelopen om uitgezocht te krijgen waarom ik al die miskramen kreeg, en ben uiteindelijk in het buitenland beland omdat ze me in Nederland niet wilden helpen, én ik lees me al jaren helemaal suf over dit onderwerp. Ik ben dus geen arts, maar ik weet inmiddels wel meer van miskramen en onderzoeken dan de gemiddelde Nederlandse gynaecoloog, al zeg ik het zelf . Suus
aha... En weet je nu dan ook hoe het kwam dat je steeds een miskraam kreeg? Zie dat je nu wel zwanger bent.
Ik was zelf 1,5 week na de mk een jaar getrouwd en toen hebben we wel weer seks gehad. Was wel weer even vreemd en vond het beetje eng, ( vond het zelf vergelijkbaar qua gevoel voor het eerst na je bevalling) Sindsdien hebben we regelmatig weer seks. En ik begrijp helemaal wat je bedoelt...voel me ook niet begrepen. En er word zo makkelijk gezegd van het is maar goed dat het een mk is geweest, want stel je voor dat het kind anders wat had mankeerd... EN het is de natuur...blabla...zal wel maar het was wel mijn kindje en ik heb verdriet. Kan er ook echt niet zo goed mee om gaan. Probeer er veel over te praten, maar ben op het werk momenteel echt een emotioneel wrak. Ouders zeggen me dat ik er moe uit zie...tja slaap idd slecht ( werk op een kdv, vandaar die ouders) Pff....een mk maakt meer impact dan ik voor ogen hield.
Nee, dat is niet bekend, maar in Gent waren ze godzijdank wel bereid me te helpen. Ik heb bij deze zwangerschap naast bloedverdunners ook progesteron gebruikt, en prednison. De prednison was het enige dat nieuw was bij deze zwangerschap. Het vermoeden bestaat dat bij een deel van de vrouwen met herhaalde miskramen het immuunsysteem zo scherp staat afgesteld dat gezonde vruchtjes worden afgestoten door het vrouwenlichaam. Door een immuunonderdrukker als prednison wordt dat voorkomen. Dit is mijn zesde zwangerschap, en ik ben nu bijna 18 weken. Dus ik zou zeggen dat het helpt. Suus
Hoi, Wij hebben op 8 maart een positieve test gehad. Afgelopen maandag 11 april heb ik een echo gehad en hoewel alles er goed uitzag was het vruchtje niet ouder dan 5 weken. (zou nu 10 weken moeten zijn) Toen kwam de moeilijke tijd.. Ik was er zelf in eerste instantie erg nuchter onder zo van " het zal wel een reden hebben", "als het wel was blijven leven zou het misschien iets gemankeerd hebben" bla bla bla de algemene ontkenningsfase schijnbaar.. 's nachts erg slecht geslapen.. En de volgende dag alleen maar huilen.. Vandaag bij de gynecoloog geweest en daar hebben ze een nieuwe echo gemaakt en daar was ook duidelijk geen leven te zien, ook kwamen we er achter eigenlijk zwanger te zijn van een tweeling.. Dit was wel ff een klap.. nu raak je 2 "kindjes" kwijt. we hadden 3 keuzes: afwachten of het er zelf afkomt.. die kans was klein volgens haar omdat het al 5 weken overleden is.. 2. Met medicijnen.. 3. Curretage.. Ik heb voor heyt laatste gekozen.. Dit ook omdat ik waarschijnlijk psychisch er anders veel moeite mee ga krijgen.. Dinsdag is dan de dag dat ik afscheid moet nemen van de zwangerschap.. Ik denk dat het allemaal pas dan tot me door gaat dringen.. Nu is alles nog zo snel achter elkaar en iedereen hangt aan de telefoon hoe het met je gaat.. Dit was mijn 2e zwangerschap. We hebben 2,5jaar geleden na een zorgeloze zwangerschap een prachtige dochter gekregen.. Door deze miskraam (goh is de eerste keer dat ik dat woord zeg/typ sinds afgelopen maandag) ben ik nog meer gaan beseffen wat een wonder mijn dochter is en hoe dierbaar een leven kan zijn..
Lieve Ratsjatoe, heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies. Zeker omdat je nu 2 kindjes verliest. Lijkt me inderdaad niet niks. (Heb zelf nu voor de 2e keer een mk gehad maar een tweeling verliezen lijkt me toch wel echt heftig!) Heel veel sterkte en schrijf het hier maar van je af! Ook je vragen en moeilijkheden kun je hier kwijt. Er zijn genoeg meiden die je antwoorden kunnen geven! Heel veel succes met verwerken. En idd. Een miskraam doet je ineens heel goed beseffen wat je al hebt. Sterkte en een dikke digiknuff!
@laetitia, Bedankt voor je reactie.. Ik ben normaal niet zo'n prater over mijn gevoel.. Ik ben na de bevalling van mijn dochter een andere weg in geslagen en probeer geen binnenvetter meer te zijn.. Dus vandaar dat ik toch maar op internet ben gaan zoeken en zo dus op deze site terecht ben gekomen.. Er staan hier al heel wat verhalen op, die ik langzaamaan aan het lezen ben.. Maar poeh poeh..
hoi dames even een kort ego berichtje van mij nog steeds geen bloed maar wel veel krampen onderin me buik en kreeg vandaag telefoon ben ontslagen wegens teveel verzuim contract word niet verlengt en zoveel verzuim heb ik niet gehad want heb zelfs 3 weken vakantie opgenomen bij het overlijden van me vader ben erg pist dit kan er ook nog wel bij maar ga er verder niet wakker om liggen zijn ergere dingen in het leven zoals bv mijn kindje verliezen
@Aloha, Jeetje ook nog ontslagen.....hoe durven ze. Hoe lang werkte je er? Ben je vanwege je verzuim naar de bedrijfsarts geweest, want dat moeten ze je eerst aanbieden....of voor oproepen. Die kan bekijken of je verzuim terecht is en dat lijkt me in jou geval wel!
@aloha.. jeetje dat is wel balen en zeker nu je al in een onzekere fase zit.. Maar volgens mij kunnen ze je niet zomaar ontslaan.. Ik zou als je jezelf daar toe kunt zetten toch even contact opnemen met het uwv ofzo.. Toch eens ff navraag doen.. Want ben je wel in die tijd bij een bedrijfsarts iod geweest?? Want anders heeft je baas je misschien niet eens ziek gemeld en de zaak verkeerd ingeschat.. (ik werk namelijk bij mijn vader in de zaak en ik regel dat soort zaken op het werk).. De baas heeft een aantal wachtdagen en daarna is hij normaal gesproken gewoon verzekerd.. Bij ons zijn dat bv 4 dagen.. Als je dan langer verzuim hebt, of vaker kan je baas een bedrijfsarts inschakelen.. En die gaat dan met jou in gesprek.. Ik zou nog niks tekenen en eerst navraag gaan doen meis. Succes..
@ Ratsjatoe, heel veel sterkte. We weten hier helaas allemaal hoe t voelt. Ikzelf heb de miskraam al gehad. Opgewekt met cytotec. Het is nu 2 weken geleden. Heb t er nog erg moeilijk mee. Heb 2 kindertjes al, met veel moeite gekregen. Wel een gezonde zwangerschap gehad. Weet nu ook dat zwanger zijn niet hoeft te betekenen dat je ook daadwerkelijk een kind gaat krijgen. @Blue, Voel me ook een emotioneel wrak. Kan echt helemaal niks meer hebben. Van de week uit frstratie een tv kast in elkaar staan schoppen. Die moest eigenlijk naar boven maar dat lukte niet. Toen kwam alles er uit ofzo Nu is ie dus kapot... Gister wilde ik pannekoeken bakken, maar die bleven aan de pan plakken en toen moest ik keihard janken. Mn vriend denkt dat het door de hormonen komt, maar ik betwijfel t eerlijk gezegd.. Het voelt als echt verdriet. Wilde eigenlijk vandaag naar de dokter voel me gewoon echt overspannen. Maar dan krijg ik waarschijnlijk zware pillen mee en daar wil ik niet aan beginnen. Bovendien mag je dat ook niet slikken als je zwanger bent en aangezien ik niet weet wanneer ik dat eventueel weer zou kunnen zijn ga ik toch maar niet naar de dokter. Heb nu valeriaan tabletten van mn lieve schoonmoedertje gekregen. Kijken of dat een beetje wil helpen. Het maakt hier ook veeeel meer impact dan ik verwacht had. @Suus, Echt heel fijn voor je dat je nu na al die moeite en ellende toch zwanger bent! Het is je gegund @ Aloha, Das mooi k*t dat je contract niet verlengd wordt. Volgens mij is het helaas zo dat je in dit geval weinig kans maakt om er tegenin te gaan. Aangezien het hier niet gaat om een echt ontslag maar om een contract wat niet verlengd wordt en dat mag altijd zonder opgaaf van reden. Zo ben ik in mijn vorige zwangerschap ook werkloos geworden. Was toen 4 maanden zwanger. Erg leuk... En verder zijn we gister met elkaar naar bed geweest. Voelde erg vreemd.. En moest inderdaad huilen na afloop, maar het was donker en ik geloof niet dat manlief er iets van gemerkt heeft. (gelukkig) Denk dat ik maar vanaf volgende week ofzo elke week een test ga doen om te checken of mn hcg echt daalt. Hoe gaan jullie dat doen of hebben jullie dat gedaan?