Daar ben ik weer Meis ik volg jou topic.s ook al een tijdje. En ik snap zeker dat je nog steeds aan het twijvelen ben. Zal mijn bijwerkingen geven van de eerste weken en wat daarna gebeurde. Goed De eerste twee weken voelde ik een verergering van de klachten paniek stemmingen ect ect. Daar na rond week drie begon dat steeds meer af te nemen en nu 7 weken later ik moet zeggen wat een rust heb ik in me hoofd. Niet meer extreem piekeren uitgeruster uit me bed. Ga eerder naar bed meer gedult met me kinderen( Lukt ook niet altijd) En gewoon wat meer rust. Tuurlijk heb ik nog wel eens een dip dag maar het duurt niet meer zo lang als daar voor. Ik (KLAAG) minder leun minder op me omgeving ect ect ect. Als ik eerlijk ben grijp die kans om te kijken of het jou de ondersteuning geeft die je nodig heeft. Je hoeft je niet te schamen om ad te gebruiken er zijn miljoenen mensen op deze wereld die ze gebruiken. En weetje na een tijdje als het aanslaat en je je zekerde voelt kan je ook weer kijken om het aftebouwen en dan kan je zien of het zijn nut heeft gehad. '' Ach ja het blijft jou keuze. En je moet er gewoon achterstaan. Heel veel succes wat je ook beslist.
@Elsie, wat vervelend dat je nog steeds niet de oude bent zeg! Ik heb zelf een jaar of vier geleden een depressie gehad, een zomer lang, dacht ook echt niet dat ik er van af zou kunnen komen. De huisarts heeft me ad voorgeschreven, mijn moeder slikt het al jaaaren. Maar ik heb t dus echt niet genomen. Als ik kijk hoe verslaafd mijn moeder eraan is en hoe verdoofd haar gevoelens en gedrag daardoor is dacht ik ik probeer het nog zelf. Het heeft een aantal maanden geduurd en het was echt even moeilijk, maar ik kwam er zelf weer uit. Probeer de hoop echt niet op te geven ook al lijkt het soms moeilijk maar echt waar er komen betere tijden! Ik wil alleen maar zeggen, grijp niet te snel naar die troep, je bent soms toch sterker dan je zelf denkt! Heb je al uitslag van je bloedtest gehad?
Over zoiets moet je echt het oordeel van de huisarts en psycholoog vertrouwen. De ene geraakt eruit zonder medicatie en de andere heeft de medicatie toch nodig als extra zetje. En wij hier op het forum kunnen die afweging echt niet maken. Dat kunnen enkel je ha en psych. Dus ik zou zeggen: overleg nogmaals goed en vertrouw hen.
bij mij komen er ook angsten bij kijken, en omdat ik al moe ben lukt het mij niet om daar sterk in te zijn. het enige wat ik nu doe is thuis zijn en af en toe naar mijn ouders omdat het daar veilig voelt als ik ergens anders heen moet raak ik helemaal in paniek. dat wil ik niet meer, ik heb het al een hele tijd gered zonder medicijnen, maar nu heb ik extra ondersteunig nodig en ik krijg de laagste dosis. ik wil gewoon mijn oude leven terug gewoon weer dingen doen, zelf de boodschappen doen, wel allemaal samen met de kleine natuurlijk, maar ook weereens een keertje naar de bios ofzo, dat gaat nu niet. de bloeduitslag was goed, alleen de vitamines heb ik nog niet binnen.
2x een PND gehad en 2x AD gebruikt. Bij mij ging t na een week of 6 echt goed werken; wereld van verschil!! Ik heb t na de geboorte van mijn 1e dochter een jaar gebruikt en moet t nu weer min. een jaar gebruiken. Bij de 1e had ik trouwens ook erge angsten en heb ik naast de AD tijdelijk angstremmers gebruikt, maar die kon ik snel afbouwen. Ik heb nauwelijks last van bijwerkingen, je wordt wel wat zwaarder, maar liever dat dan steeds zo moe, somber en onrustig.
word je echt zwaarder? en ik moet nog 10 kilo kwijt maarja opzich is dat beter als moe zijn en die angsten zijn ook echt niet leuk.
Ik had ook angsten hoor! en daarbij had ik ook ziektevrees erbij. Ik zou als ik jou was, toch nog eens goed over nadenken en eventueel dit met een psycholoog bespreken.
Heel goed van je meid!! En als je eens een keer met iemand wil praten, je hart wil luchten etc, mag je mij ook mailen of toevoegen aan msn. Ik weet precies, zoals vele andere hier wat je voelt. En ik weet uit ervaring dat je NIET altijd gesteund wordt door je omgeving. En ja dat is dan erg pittig! Ik kreeg net een prive bericht hier van iemand, ik was te gevaarlijk met mijn adviezen volgens haar. Maar zo bedoel ik het niet naar jou toe. Wil alleen maar aangeven dat medicatie niet altijd de juiste uitweg is. En waarom die troep in je lijf, als je het zelf ook kan. Dus mocht je er over willen praten, je weet mij te vinden. En ik sta ervoor open om je te helpen!
ik weet dat ad niet zomaar iets is wat je even gaat nemen en dan er weer mee stopt, ik moet er goed over nadenken. al vanaf dat ik bevallen ben van sam heb ik er last van. de eerste 8 weken ging het eigenlijk prima, maar daarna ging het steeds minder, maar gelukkig ging het na een maand ofzo ook weer beter! kon alles weer doen, ging naar vriendinnen zelf boodschappen weer doen, naar de bios en alles. maar eind december/begin januari ging het mis, heel erg last van paniekaanvallen, ben toen een week bij mijn ouders geweest en kon niks, niet eens de vaatwasser uitruimen. na een week was ik weer thuis en ging het langzaam beter, alleen nu ben ik de laatste tijd erg moe en kom ik nergens meer eigenlijk, ja ga wel weer af en toe samen met iemand naar de winkel of naar mijn ouders, maar verder niet. en weet gewoon niet hoe ik daar uit moet komen omdat ik gewoon erg moe ben en dat versterkt de angsten ook erg.
Als ik dat had gedaan zat ik aan de ad, mijn huisarts was erg snel met voorschrijven, ik ben achteraf ontzettend blij dat ik mijn eigen gevoel heb gevolgd. Dus nee, ik vertrouw niet zomaar hun oordeel. Ik wil niet zeggen dat alle huisartsen zo zijn natuurlijk, en ieder geval is anders, kan er verder ook niet veel advies over geven. Elsie succes met je beslissing ik hoop dat je eruit komt en je niet laat beinvloeden door de verschillende meningen hier. ga op je éigen gevoel af. Kan het niet zijn dat je hormoonhuishouding sinds de zwangerschap verstoord is? want mijn depressieve dagen vallen vaak rond de tijd dat ik mijn eisprong moet hebben/of net heb gehad. hier wordt weinig aandacht aan gegeven door huisartsen, misschien ook iets om nog na te laten kijken?
Herstel na Zwangerschap Tips | Mens en Gezondheid: Zwangerschap en Postpartumdepressie: oorzaak - Medic Info
ik ben nu onder behandeling van 'Yulius' - en zij hebben ook a.d. voorgeschreven. Ik lees over gewichtstoename: Volgens mij was dat iets wat vooral ook een bijwerking is bij bepaalde anti depressiva (de oudere?) . Ik slik het nu bijna 2 weken en tot nog toe geeft het me eerder een vól gevoel, dan dat ik eet/vreet buien ervan krijg ofzo. Wat dat betreft zou ik er prima van af kunnen vallen -ware het niet dat m'n mán af en toe wél snackt en ik het dán wel lekker vind. Maar honger? Nee dat heb ik in de weken niet meer gehad. Het afvlakken kan gebeuren, maar wat ik ook hoor in m'n omgeving van 'gebruikers' is dat er juist door de rust in je hoofd - ruimte komt om te gaan genieten, om juist weer meer 'pieken' te krijgen. Om juist weer ruimte te krijgen om meer liefde te voelen voor partner en kind. Ik denk dat het altijd een beetje zoeken is naar het juiste middel voor jou. Ik ben zelf dan ook érg blij dat ik nu via een psychiater de medicatie heb- iemand die dus goed op de hoogte is van de nieuwste middelen en de meeste bijwerkingen. En naar mijn idee; als je al best een tijdje bezig bent met ergens uit te komen, en het lukt gewoon niet, waardoor de vermoeidheid toeneemt, waardoor het dus wéér moeilijker gaat allemaal en je dus in een kringetje blijft gaan, dan kan anti depressiva precies het zetje zijn wat je nodig hebt. En waarom het níét proberen? Als het echt niet bevalt, stop je er langzaamaan weer mee. En ja, dat zal dan niet fijn zijn. Maar zoals het op dit moment gaat, is het óók niet fijn. Maar misschien knap je er juist wel ontzettend van op en dan is dat toch alleen maar súper? Als je begeleid wordt door een arts en misschien dan ook nog door een psycholoog - dan is er in mijn ogen niets mis mee. maar oke even een wat algemenere reactie... Elsie: succes met je keuze, ik ben benieuwd of je al wat wijzer bent over de uitslagen!
pff ik vind het zo moeilijk! ik wil er beter van worden en juist niet slechter, dat er bijwerkingen zijn oke, dat is logsich. misschien heb ik wel dat extra zetje nodig. maargoed vrijdag zal ik het met mijn psycholoog er over hebben want dan moet ik daar heen.
Ik wil hier wel vanalles gaan neerzetten maar hou het echt beter gewoon op: vertrouw de dokter én psycholoog. Die weten samen veel meer over jou dan wij hier . Elke situatie is anders en laat je niet van de wijs brengen door enkele negatieve ervaringen.
Ik slik nu sinds mijn 16e AD, citalopram. Iemand zei dat het troep was eerder in dit topic, zo ervaar ik het niet. Ik ben ontzettend blij dat ik de medicijnen heb. Ik heb af en toe nog weleens een dipje of een periode dat ik de dingen wat zwarter zie, maar ik weet zeker dat de AD het minder heftig maakt. Ik zit nu zo´n 11 jaar aan de AD onafgebroken, ik heb wel standaard 1x in de 3 maanden een gesprek met mijn psychiater, maar ik kan hem altijd vertellen dat het goed gaat. Ik snap dat de beslissing om AD te gaan gebruiken groot is, en ik kan je daarin niet adviseren, ik kan alleen maar vertellen dat ik er ontzettend veel baat bij heb. Oh ja, ik heb niet echt ervaring met aankomen in gewicht want ik slik er risperdal bij en dat is een anti psychotisch medicijn en dat zet behoorlijk aan. Maar echt specifiek aankomen door de AD heb ik geen ervaring mee.
Ik denk dat je t beste met een psychiater hierover kan praten. Ik vind t eerlijk gezegd een slechte zaak dat bv een huisarts AD kan voorschrijven. Ik ben na beide bevallingen bij een psychiater geweest; die schreef medicatie voor, hield evt bijwerkingen en bijstelling in de gaten en heeft adviezen gegeven mbt afbouwen.
ik ga naar ee psycholoog en die mag geen medicijnen voorschrijven geloof ik, maar moet nu wel met haar gaan overleggen hoe of wat.
om even terug te komen op je vraag wanneer ik ze slik. Ik slik ze elke avond met het avondeten omdat ik het dan beter kan onthouden. Daardoor komt het nauwelijks voor dat ik ze vergeet. Ze zijn bij mij ook door de huisarts voorgeschreven omdat er nou eenmaal een wachtlijst is bij de ggd. Ik sta dan ook elke 3 maanden onder controle bij de huisarts of de dosering en de werking nog naar zin zijn. Ik was heel lang op 1x daags 75 mg maar dat werkte niet voldoende meer dus vandaar dat ik er 1x daags 37,5 mg bij ben gaan slikken. Deze slik ik allebei tegelijk 's avonds. Ik moet wel zeggen dat ik me de laatste tijd (sinds ik een geweldige baan heb) veel beter voel. Maar voorlopig stop ik nog niet met de medicatie omdat ik nog geen terugval wil krijgen. Wel inderdaad ook goede gesprekken met de psycholoog/psychiater gehad en nu alleen nog evaluatiegesprekken. Dit helpt mij voldoende maar ik kan ten alle tijden bellen voor een gesprek als het nodig is. Meis heel veel sterkte en doe waar jij je goed bij voelt. Als jij het gevoel hebt dat je een extra zetje nodig hebt door ad dan moet je dat zeker doen maar bedenk wel dat je de eerste tijd echt veel meer klachten kan krijgen en het echt niet makkelijker kan worden. Maar daarna zal het veel beter gaan en zul je merken dat het echt een steuntje in je rug zal geven. Heel veel sterkte en als je nog meer vragen hebt stel ze gerust!