Hallo, Ik weet niet of ik op de juiste sub forum mijn topic open, zo niet dan hoor ik dat wel. ik zal zo kort mogelijk mijn situatie beschrijven. Na mijn zwangerschapsverlof ben ik weer gaan werken. Op dat moment voelde ik me niet goed, maar dacht dat het normaal was en ging gewoon full time werken. Ik werk voor een detacheringsbureau en werd uitgezonden naar een opdracht die 120 km per enkele reis rijden is. Ik heb dit 4 mnd volgehouden en heb toen aangegeven dat ik dit niet meer ging redden. Ik kreeg diverse klachten aan mijn polsen, rug, schouders en nek. Ik ben destijds doorverwezen door mijn huisarts naar de fysio. Na deze opdracht was er geen werk meer en ging het slecht met het bedrijf waarvoor ik werkte. Ik zat op de bank zoals dat heet in die wereld. Mijn werkgever heeft me toen uitgenodigd voor een gesprek en aangekondigd dat zij ontslagvergunning voor mij wilde aanvragen. In die periode voelde ik me lichamelijk en geestelijk niet goed, ik was op. Heb een hele nare bevalling gehad en kraamperiode. Kortom ik ging maar door en door en door. Toen kwam het gesprek van me werkgever er nog eens bij. Dit was oa ook de druppel. Ik werd depressief. Ik heb me ziekgemeld en kon niets meer. Ging niet meer naar buiten, heb mezelf opgesloten in huis. Ik sliep alleen maar, dit werd alleen maar erger. Diverse keren opgeroepen door de arbo arts in mijn regio en idie heeft mij werkgever geadviseerd dat ik niet kan werken. Nu heeft mijn werkgever mij 3 wkn geleden opgeroepen voor een gesprek, ik zat hier tegen op en was angstig, moe, energieloos, futloos etc. Tijdens dit gesprek heeft mij werkgever voorgesteld of ik niet 2 uur in de week kan werken. Ik was versteld en ben met moeite op het gesprek verschenen. Doodleuk melden ze ook nog eens dat ze een andere arboarts hebben ingeschakeld met wie ze nauw samen werken. Ik zei prima, dit betekent dat ik dan wel 60 km per enkele reis moet rijden om bij deze arboarts te komen. zo gezegd zo gedaan. Ik ben op de spreekuur verschenen. Ik schrok me rot, over hoe ik werd behandeld. ik kon nauwelijks uitpraten, arts praatte voor mij, heeft aangegeven te weten hoe ik me voel, en dat ik gewoon aan het werk moest, en zsm door moest naar een psycholoog. ik was kwaad!! Kortom die man probeerde woorden in me mond te leggen die niet waar zijn, dit is dus totaal geen onafhankelijke arts. HIj drijfde me in het nauw en probeerde ervoor te zorgen dat ik mijn ontslag indiende oid. ik schrok en was helemaal verwarrd. Ik heb echt even iin de auto gehuild voor ik weg reed. Ik weet dat mijn werkgever me zsm kwijt wil, misschien daarom deze harde en wrede manier. Ook heeft mijn werkgever mij een voorstel gedaan, waar ik niet accoord mee ben gegaan. Misschien dat ze daarom zo spelen. Mijn vraag aan jullie is... wat zou jij doen, ik kan er niet meer van slapen. alvast bedankt
iig naar je huisarts gaan. Ben je al onder behandeling ergens want dat lijkt me wel nodig en het is van je werkgever wel fair om te vragen dat je aan je gezondheid gaat werken . ( als je dit nog niet doet, kan ik niet opmaken uit je berichtje) Verder is het vreemd dat je opeens moest switchen van arboarts. Je kunt altijd een second opiniun vragen bij het UWV. Alles bij elkaar een heel nare situtatie terwijl je je al zo rot voelt.
Ik weet uit eigen ervaring dat jij (of je werkgever, maar die zal dat wel niet willen) een second opinion kan aanvragen (deskundigenoordeel van het UWV). Dat kost volgens mij 25 euro en het advies is niet perse bindend. Misschien is dat iets?
Ik heb even voor je gegoogled en wat hier in het forum staat klopt in grote lijnen: Wat staat hoger, advies arboarts of huisarts? :: Rechtenforum.nl Scheelt weer typen... Edit// in sommige gevallen is de 'arbo arts' ook niet eens medisch geschoold zoals een huisarts is.
dankjewel dames. Ik heb inderdaad een formulier klaar liggen voor het UWV voor een second opinion. Sinds een week heb ik anti depressiva gekregen van mijn huisarts, dus ik weet sindskort dat al mijn symptonen een vorm zijn van depressie. Slik dus nu nog geen week medicatie en het gaat pas over 3 wkn werken en daarna moet ik naar met huisarts. Ik heb ook besloten om psychotherapie te volgen, wie weet dat dit gaat helpen. Vanaf as dinsdag kan ik bellen voor een afspraak met een psycholoog-psychiater. ik wil zeker werken aan mijn herstel.
Oh ja ook wilde de bedrijfsarts mij een machtigingsformulier laten tekekenen om info bij mijn huisarts in te winnen. Ik zei dat ik erover na wilde denken en hij zou mij het formulier naar huis sturen. Ik ga dit formulier sowieso niet tekenen, hij wilde mijn bloedwaarde weten. Ik weet zeker dat hij twijfelde aan mijn verhaal. Ik ga ook een klacht tegen hem indienen. Ben zo kwaad!!!!
Even een update, ik had deze week weer een afspraak bij de bedrijfsarts. Hij heeft een plan van aanpak gemaakt. Hij begon in het begin weer raar te doen. Ik was zo kwaad dat ik zei meneer ik ben geen crimineel!! Zit ik op het politiebureau voor verhoor!!! Op het moment dat ik het zei met stem verhef natuurlijk, draaide hij 180 gr. Zijn voorstel is om eind mei 2 x 2 uur te gaan werken. Ik kan het nog steeds niet bevatten. Ik kan het niet!! me arts en de bedrijfarts hebben aangegeven dat ik in een depressie zit. Ik zelf kan het geen naam geven. Mijn huisarts is op vakantie en zodra die terug is ga ik het met haar bespreken. Ook heb ik me aangemeld bij de psychologen praktijk, hier kan ik over 3 wkn terecht. Ik zie het niet zitten, maar wil wel proberen om te herstellen. Ik voel enorme druk. In de tussenperiode heeft me werkgever me een aangetekende brief gestuurd met daarin dat ik me niet aan de afspraken hou. Ik de afspraken vergeet. Ik kan me een afspraak herinneren die ik inderdaad ben vergeten. Het was een terugbel afspraak.
Een klein vraagje: Hoe lang ben je nu ziek en heb je je nooit eerder bij een psycholoog of psychiater gemeld?
Een bedrijfsarts is precies wat het het... de arts van het bedrijf en die dient in ieder geval één belang: die van de werkgever. Laat je dus altijd bij staan door een eigen arts (huisarts of specialist)!
Vreselijk om te lezen Nou 1 ding meid, als het niet gaat, ga dan aub niet werken aan het eind van deze maand! Geef aan dat je eerst de behandeling af wil wachten van je psych e.d. Dat lijkt me niet meer dan redelijk. Het probleem is gewoon dat ze mensen z.s.m. weer aan het werk willen hebben en dat op deze manier in die richting proberen te duwen. Trap er niet in hoor!
ook even een andere mening: ik ken natuurlijk de achtergronden helemaal niet, maar juist bij psychische klachten blijkt dat het juist wel goed is als je als werknemer contact houdt met je werk. of die 2x2 uur dan echt werken moet zijn of een kopje koffie drinken met de collega's en wat klusjes daarnaast? zeiden ze daar iets over? en: in principe (maar goed, ik bedoel ook echt in principe) dient de bedrijfsarts zowel de werkgever als de werknemer! ik hoop in elk geval echt voor je dat je er uiteindelijk goed uitkomt met je werk!! maar die brief..
Bah dat is een heel vervelende situatie. Jij zou je volledig moeten kunnen concentreren op je herstel al werkt dat in de praktijk jammer genoeg niet zo. Wat ik me bedenk, en dat is niet naar bedoeld hoor, maar ik weet niet of ze er eventueel een punt zouden kunnen van maken omdat jij je (weer?) ziek hebt gemeld na een gesprek waar werd aangegeven dat ze een ontslagvergunning voor je wilden aanvragen. Ik wens je veel sterkte en beterschap toe.
Allereerst: wat een kl**** van een werkgever. Een verse moeder op een klus zetten 120 km van huis vandaan, is hij nou helemaal gek! Ik ken dat wereldje wel en er zitten gelukkig ook heel fijne begripvolle werkgevers tussen, maar ook malloten die niet doorhebben dat ze héél erg blij mogen zijn als ze een gemotiveerde werkneemster hebben, die zelfs nog fulltime werkt ook. Natúúrlijk had je meer tijd en ruimte moeten krijgen om er weer in te komen. En natúúrlijk hadden ze serieuzer moeten omspringen met je klachten, en niet bij de eerste tegenslag over ontslag moeten beginnen. Dit hoef je niet te laten gebeuren. Schakel het UWV in (heb je al gedaan) en overleg eens met iemand van rechtsbijstand of een vakbond (ben je waarschijnlijk geen lid van, dat is bijna niemand in de zakelijke dienstverlening), over wat je rechten en plichten zijn. En is er misschien iemand bij HR/P&O die wel een beetje normaal in elkaar zit, en oog heeft voor de mens in de werknemer? Of een andere leidinggevende? Dan kun je daar ook eens langs voor een goed gesprek. Of laat ze bij jou komen. Of spreek af op 'neutraal terrein', wat voor jou het beste en veiligste voelt. Gebruik de tijd dat je nog bij deze werkgever zit, om aan je herstel te werken. Hou contact met een paar collega's die je wel liggen en die je vertrouwt. Want het is wel waar, herstel van psychische klachten, zoals depressie, verloopt veel beter en sneller als je het contact met werk niet helemaal los laat. Misschien is het goed om 2 of 2x2 uur per week op het werk te komen. Kijk wat voor klusje je in die uren zou kunnen doen, of misschien is het juist beter om in die uurtjes alleen met wat collega's te praten over hun werk. Een beetje sparren of hun stukken tegenlezen, waarna zíj weer verder moeten met wat jullie besproken hebben en jij het los kunt laten. Een depressie is niets om je voor te schamen. Je hoeft je niet thuis te verstoppen. Tegen de tijd dat je je goed genoeg voelt, kun je langzaam aan je werk weer gaan opbouwen. En als je je daar weer zeker genoeg over voelt, kun je een leukere nieuwe baan gaan zoeken, bij een werkgever die het wel snapt. Misschien helpt het je om een coach te zoeken. Dat hangt er ook van af hoe diep je depressie is. Als je daar eerst aan moet werken zit je beter bij een psycholoog. Maar er zijn ook coaches die én het psychische goed kunnen begeleiden, én het werk-gedeelte. Ik denk je dat je vanuit jouw situatie het beste zelf kunt beoordelen wat je nodig hebt. Ontzettend veel sterkte gewenst. Als je wilt, wil ik graag met je meedenken. Je mag me altijd een pb sturen, of direct in dit forum vragen stellen.
De bedoeling is dat je zo snel mogelijk weer reïntegreert, dit is wat de bedrijfsarts en je werkgever willen. Als werknemer ben je nou eenmaal verplicht om hieraan mee te werken en ben je zelf verantwoordelijk voor je eigen herstel. Als je dat niet doet, heb je kans om op staande voet ontslagen te worden, met als gevolg dat je geen recht hebt op een uitkering. Ik stel voor dat je je eens verdiept in de rechten en plichten tijdens een reïntegratietraject en langdurige ziekmelding. Het voorstel van 2x per week 2 uur op je werk verschijnen lijkt mij redelijk. Al is het maar om je huis uit te komen. Een depressie raak je echt niet kwijt door alleen maar binnen te blijven. Ik vind het ook wel apart dat een huisarts een depressie mag vaststellen en je anti-depressiva mag voorschrijven, ik dacht dat alleen een psychiater dat mocht doen?
Ik denk dat hoe dan ook het doel van jouw werkgever is om je eruit te werken. Wat je dus ook doet, het zal nooit goed zijn. Zeker nu ze ook een brief hebben gestuurd dat je je neit aan afspraken houdt....is een teken dat ze bezig zijn met dossieropbouw. Ben je lid van de bond of heb je een rechtsbijstandverzekering? Misschien kan je die bellen.
Je bent verplicht om mee te werken aan je re-integratie. Het is dus verstandig die 2x2 uur in elk geval te proberen. Als het niet gaat kun je dit aangeven aan je bedrijfsarts. Ook is het wel verstandig toestemming te geven voor het opvragen van je medische gegevens. Je zegt dat je in een depressie zit en daarvoor wordt behandeld. Met je medische gegevens is dit voor je bedrijfsarts ook duidelijk en zal hij je beter kunnen bijstaan. Hier geen inzage in geven werkt in geen geval in je voordeel, je wilt toch ook dat hij een juist advies over werk kan geven? dat kan hij alleen met de juiste info. Dat je van je werkgever een brief krijgt dat je een afspraak bent vergeten is heel normaal. Je krijgt van je werkgever salaris betaald in ruil daarvoor moet je werken. Nu je niet kunt werken hou je nog zeker wel verplichtingen over tov je werkgever. Zoals meewerken aan je re-integratie en dus in gesprek blijven met je werkgever.
ik heb een soortgelijke situatie gehad maar bij mij was het heel duidelijk ook zwart op wit gekregen dat ze niet meewerkten aan mijn herstel ik moest eerst naar een revalidatie centrum voordat ik weer wat kon kon ook niet meer lopen is wel makkelijk met staande werk. ik heb kontakt opgenomen met mijn rechtsbijstand en die hebben contact gezocht met mijn werkgever en de bedrijfsarts heeft dit ook gedaan ik had gelukkig een bedrijfsarts die achter me staat nog steeds, ze hebben mijn werkgever verteld dat ze verplicht zijn mee te werken aan mijn herstel doen ze dit niet dat zij aansprakelijk gehouden worden voor alle gevolgen met betrekkeing tot mijn gezondheid ook finacieel na dit zijn ze bijgedraaid, ik ben in gesprek gegaan met mijn werkgever en heb wel iemand meegenomen doe dit nog steeds verdraaien kunnen ze nu eenmaal goed en inmiddels werk ik weer 19 uur per week. ben begonnen met 2 x 2 uur wat mijn tip is probeer eens in gesprek te gaan met je werkgever en bedrijfsarts en kijk wat hun bedoelen met die 2x2 uur misschien kan je voorstellen dat je het werken nu niet lukt maar dat het aanwezig zijn en contacten onderhouden wel lukt. scces
hallo mamayas, Ik zit ook in hetzelfde schuitje. Wat ik heb gedaan is zelf contact opgenomen met uwv. om te vragen wat mijn rechten en plichten zijn. Ik heb mijn verhaal op papier gezet en verteld wat ik heb ervaren en de druk van mijn werkgever en arbo arts. Ik heb 3 kopies gemaakt ondertekent en aan de Huisarts, werkgever en arbo arts gegeven. tot heden geen bericht gehad dat ik me ergens moest melden of contact opnemen. UWV belt me 1x in een maand op en vraagt of er verbetering is. Ik weet dat het aanvoelt alsof je in een put zit en niemand je eruit wilt helpen terwijl ze genoeg hulpmiddelen hebben. Maar het belangrijkste is nu toch je eigen gezondheid en je gezin.
Je haalt me de woorden uit de mond. Wil er nog aan toevoegen dat ik uit je verhaal opmaak dat je je onder druk gezet voelt om naar een psych te gaan, maar mijn inziens had je dat al eerder moeten doen. Het is heel zwaar, ik spreek uit ervaring, maar je wilt er toch uitkomen neem ik aan?? En ik zou het 2x2 werken wel proberen. Dan stel je je welwillend op, en wie weet valt het mee! Jebent nu zo gefocused op hett negatieve en werken haalt je daar misschien een beetje uit. Dan kun je altijd kijken of het gaat. Heel veek succes en veel sterkte. Je kunt eruit komen maar het vraagt wel hard werken en vooral de wil er iets aan te doen.