Goed zeg dit topic! Dat kan ik wel gebruiken. Heb voor ons dochtertje, die deze week 2 wordt, 2 miskramen gehad en na haar weer 3 (binnen laatste half jaar). Ik weet nog dat mn schoonmoeder de 1e keer zei: dan weet je in ieder geval dat je zwanger kan worden..pfff.. en nu denk ik, ja dat weet ik maar blijven.... dat is lastiger. We hebben onderzoeken aangeboden gekregen maar toch besloten dit nog even niet te doen. Ben nu 5wk en 3 dagen en bij elk dingetje kan ik denken, o nee het gaat weer mis. Heb expres de vk nog niet gebeld om spanning voor de echo datum te voorkomen. Ga ze pas bellen als ik weet dat er hartactie kan zijn. Dat is toch stap 1 al weet ik dat dat ook geen gerantie is. Wel bemoedigend hoor al die 20 weken mensen hier... natuurlijk ga ik daar ook voor maar koppie en gevoel zitten nog niet altijd op 1 lijn
wat fijn dat je nu alweer zwanger bent zeg! ik hoop echt voor jullie dat dit kleintje zich over 35 weken pas laat zien
@Vlinderfladder, klinkt heel herkenbaar! Volgens mij hebben we in het begin allemaal een beetje een 'kop-in-het-zand-steek' zwangerschap. Ik kom er nu, met 10,5 week, pas een beetje uit en durf te denken dat het misschien nu wel beter gaat.
Even een schopje....niet zoveel te melden, behalve dat we het van het weekend aan mijn schoonfamilie hebben verteld. Die waren erg blij voor ons. Het begint nu wel wat echter te worden!
Hier ook na 2 miskramen van vorig jaar (mei 2010 -> 9wk MA) en okt. 2010 -> vmk MK) om vervolgens 3 januari 2011 weer een positieve test in handen te hebben, en ik wist gelijk dat het goed zat! Zei ook tegen aankomendepapa: Dit kindje mogen we leren kennen!!! En zie, ruim 20 weken zwanger en na heel veel onzekerheid, tonnen echo's heb ik een prima zwangerschap, niet ziek geweest en kwaaltjes waren minimaal!
Zo fijn om al die herkenbare verhalen, gedachtes en bijgeloven hier te lezen! Ook ik heb de eerste maanden niet kunnen geloven dat het echt ging gebeuren dit keer....ook ik wilde dit keer geen banner tot de 20 wk....en ook ik was elke echo, elke controle bang voor slecht nieuws. Nu na de 20 wk echo gehad te hebben, kan ik het wel wat meer loslaten en me gaan verheugen op het kleine meisje wat gaat komen.....In mijn achterhoofd blijft er altijd wel zitten dat ze wel eerst geboren moet gaan worden nog en dat er nog van alles mis kan gaan, maar in mijn voorhoofd mag ik dat niet denken van mezelf. Hebben zo veel zin in dit nieuwe meisjesleven in ons leven....en we zijn al over de helft Hoe fijn is dat. Verheug me nu wel op moment dat ik haar elke dag ga voelen....heb wel het idee dat ik haar nu soms wel al voel, vooral 's avonds, maar kan net zo goed mijn darmen zijn, haha.
Dolfijn, ik denk dat die onzekerheid in je achterhoofd wel blijft totdat je je kindje in je armen hebt, heel soms heb ik ook die gedachtes nog, maar ik moet zeggen, na de 20 weken echo werd het wel een heel stuk minder....Ik kan er nu redelijk goed van genieten... Durf nu ook pas echt te gaan babyshoppen, eerder heb ik dat nauwelijks aangedurfd...De grote dingen waren wel besteld, maar met de garantie dat we dat af konden zeggen als het toch niet goed ging met de zwangerschap..
Herkenbaar met het wachten met alles kopen en regelen.....ik heb afgesproken met mijn man dat ik na onze 12 wk echo (met 13 wk) ga beginnen met kraamzorg en zwangerschapsgym en zo regelen. En ik heb toch gisteren de oppasmoeder verteld zodat ze kan gaan rekenen of er voldoende plaats is voor de kleine.
Haha zat net te denken, ik heb een 1 weken echo wanneer ik bijna 13 wk ben op vrijdag de 13e....zou dat ongeluk brengen?
Zo, grote stress vanmorgen! Ik had een heel klein beetje bruinverlies en ging dus volledig van de kaart....gelukkig mocht ik direct langskomen en hebben ze een echo gemaakt. De kleine doet het nog steeds goed, en mijn baarmoederhals zit moor dicht, geen wondjes etc. Maar mijn Zen is wel weg hoor! Hopen dat het snel weer terug komt.....
Juul, ik had het ook vorige week. Ook enorme stress. Het eas heel weinig en heeft een paar dagen geduurd, maar mijn zen was ook totaal weg. Heb het nu ook weer een piepklein beetje. Wat hebben ze jou voor redenen gegeven? Tegen mij zeiden ze dat het door een goed doorbloede baarmoedermond kon komen, of door de groei van de placenta... Suus
Ze hebben ook de baarmoedermond en zo nagekeken, en die zat mooi dicht, dus ze dachten dat het door een geknapt adertje bij de placenta was gekomen. Had ik bij L. ook, ook rond 11 weken, maar toen had ik die voorgeschiedenis nog niet. Gelukkig kennen ze me in het zkh, voor een beetje bruinverlies laten ze je eigenlijk nooit langskomen, maar ze stellen me graag gerust Ik heb net even in de tuin gewerkt, lekker de eerste radijsjes en spinazie geplukt voor een salade vanavond...ik word weer een beetje rustiger lijkt het wel. Blij dat ik gegaan ben, anders zat ik het hele weekend in de rats denk ik. Is bij jou het bloeden nu afgelopen? Zen weer een beetje terug?
Mijn zen is inmiddels wel een klein beetje terug, maar dat ieniemieniebruin van vanmorgen vind ik toch jammer. Ik doe ook helemaal niet druk of zo, het gebeurt kennelijk gewoon... Nou ja, maar proberen vertrouwen te houden. Moeilijk hè...
Ja, vertrouwen houden is idd heel moeilijk, het is gewoon heel fragiel, mijn zelfverzekerdheid. We hebben het gisteren aan vrienden verteld en iedereen feliviteert je dan zo uitbundig, en ik kan nog niet met volel overgave meedoen want ik ben nog best wel afwachtend.... Hier is het bruin bijna weg, het zal wel goed gaan. Over 2 weken weer een echo....
Ik heb dat nog steeds, dat anderen enthousiaster lijken dan wij. We houden toch reserves. Jammer is dat, maar het is niet anders. Als het maar goed gaat, dat volop genieten komt dan vanzelf. Suus
Hi dames, Juul en Suus, wat ontzettend balen van die bloedingen (bruin of rood), kan me voorstellen dat het enorm schrikken is....Hoop dat het allemaal onschuldig blijkt te zijn en jullie weer beetje kunnen relaxen. Snap heel goed dat wat je zegt Suus....dat anderen enthousiaster zijn dan jij zelf. Herken ik ook wel....allemaal kaartjes en cadeautjes gekregen en niet iedereen weet ook onze voorgeschiedenis (heb bijv. nogal grote familie en die weten het niet allemaal, laatst op familiefeest uitgebreid gefeliciteerd). Het is natuurlijk allemaal goed bedoeld en gemeend... Ben nu 22 wk + 3 dgn en vandaag weer naar verloskundige geweest. Alles was goed, had zelf beetje snelle polsslag, kwam nogal gehaast binnen en ben druk geweest afgelopen dagen. Bloeddruk was verder goed en die polsslag is alleen vermoeiend voor jezelf. Dus ga komende tijd toch maar wat rustiger aan doen...dat deed ik eerst ook, maar laatste tijd voel ik me wel ok en ga dan automatisch meer doen. Het moeten moet uit mijn vocabulair en ontspannen erin zeg maar. @mvl: ik ben nog steeds niet echt aan het shoppen. Net weekje met vakantie geweest en daar wel schattige rompertjes gekocht en ga nu langzaam aan maar eens lijstjes maken met benodigdheden, haha. Ook daarvoor geldt, je kunt het zo ingewikkeld maken als je zelf wilt he. Komt vast allemaal goed! Houden jullie het met die warmte trouwens een beetje goed uit? ik kan er slecht tegen merk ik, snel te warm. Lijk ook wel beetje dikkere enkels te hebben en handen. Nog niet dramatisch maar goed. Zal er wel bij horen denk ik. Nou meiden, denk aan jullie allemaal. Laten we hopen dat de lente en de zomer ons goed doen! op naar een heel mooi, gezond babytje!
Een mk krijgen is nooit leuk. Of kindje nu gewenst is of niet. Hier ook een aantal gehad en heb besloten dat dit de laatste zwangerschap is. Ben blij dat deze zwangerschap goed gaat Nog 9 weken te gaan en dan kan ik me prachtige zoon in handen houden. En dan is het gezin compleet. Maar het is wel met alles dat ik voorzichtig ben van ow als het maar niet verkeerd gaat... Die onzekerheid wil ik niet meer hebben en in stress zitten de eerste weken.
Fijn dat het goed gaat, Dolfijn! Ik heb nog steeds wel bloedverlies, maar het is niet zo heel veel. Voel nu echt schopjes, aan de buitenkant, en sinds een paar dagen m'n banden aan de zijkant van m'n buiken. Goeiedag, wat doet dat zeer!
@Suus: kan me voorstellen dat je daar erg onzeker van word Suus. Waarom mag het bij jou nou ook niet 'gewoon' gaan zoals het hoort he...Bah....Ga heel erg voor je duimen dat het snel over is die bloedingen en je weer terug op je roze (of blauwe) wolk mag gaan zitten. Voor zover mogelijk voor ons natuurlijk he. Loop je nu bij verloskundige of ziekenhuis?