Geen adoptie maar pleegzorg

Die manier zou ik wel weer lastig vinden.... Weet je, het is heel erg belangrijk dat je weet hoe de ouders zijn. Met name als het kindje later vragen gaat stellen.
Onze situatie met moeder is dan ook heel erg uitzonderlijk. Onze pleegzorgwerkster kent niemand anders binnen onze organisatie die zo met een moeder omgaan.

Het mooiste zou moeten zijn dat je enigzins contact kunt hebben op basis van wederzijds acceptatie. Ja dat is in sommige situaties echt heel moeilijk (zoals sexueel misbruik of zware mishandeling) maar acceptatie is altijd nog anders dan respect.

Met FAS heb ik geen ervaring. Wij hadden ook over FAS een twijfel en hebben het boek van Roos Haase gelezen. Toen was ons standpunt bepaald hierover.
Crisis kinderen, dagboek van een opvangmoeder door Roos Haase :: Rose Marie

 

Ja ik heb heel veel aan het boek gehad en dan met name mijn kijk op FAS. Ik zou je wel meer willen vertellen, maar dat is denk ik niet handig als je het boek nog zou willen lezen. Het boek is wel wat zwaar en wat chaotisch geschreven maar het geeft een beeld in de keuken van een crisisgezin.
Door dit boek is ons duidelijk geworden hoe wij als pleeggezin willen functioneren en of we wel of niet FAS of verslaafde kindjes willen of kunnen opvangen. Een klein tipje van de sluier; na de afkickperiode blijk je er namelijk nog lang niet te zijn....

Lees je de dagboeken ook op pleegzorg.nl? Die geven je ook een mooi beeld over de strijd die je soms met jezelf en het kind moet leveren.

Mijn reden om niet te willen adopteren is heel hard; ik vind het kortgezegd niet nodig dat wanneer een kind om wat voor reden dan ook niet bij de biologische familie kan wonen niet per se de familiebanden doorgesneden moeten zijn om een kindje een plekje in je huis en hart te bieden. Ik weet dat je bij sommige, met name Amerikaanse, organisaties dit anders kan doen en dat de ouders jouw gezin uitkiezen en contact zouden willen onderhouden. Maar ik vind het nogal een verschil of je beiden in NL woont en er een bezoekregeling is.
Natuurlijk, er zijn pleegkinderen waarvan de familie uit beeld is. Maar dat is dan niet gekomen door adoptie....
Ik hoop overigens niet dat ik mensen nu voor het hoofd stoot , want dat is niet echt de bedoeling.

Een ander klein en zeker niet onbelangrijk deel zijn de financien. Ik denk dat wij het best hadden kunnen betalen om een kindje te adopteren. Maar ik vind het compleet idioot dat je ze voor de cursus € 900 durven te vragen. Dan nog al die formulieren etc. Dan heb ik het dus over de kosten in NL! Dat het in het buitenland ook geld kost, snap ik best. Voor niks gaat de zon op. Maar we doen toch geen adoptie om onze minister van Financien te spekken en de ambtenaren die overal iets aan moeten verdienen rijk te maken?????

Nee sorry, ik vind dat niet kunnen. De VIA cursus is een beetje vergelijkbaar met de STAP en die is gratis . Dus het kan wel goedkoper........ Ik zeg niet dat de VIA dan ook maar gratis moet zijn, maar HALLO 900 euro verschil!!!

Sorry, maar hier word ik zo nijdig om :x. Heb het een beetje op mijn heupen vandaag

 

Zal ik je dan maar antwoord geven over dat FAS . Nee wij hebben, het niet gedaan. De reden was dat ik altijd dacht dat wanneer een kindje afgekickt is, of zich goed als baby ontwikkeld het dan wel goed komt. Maar na het lezen van het boek van Roos Haase, kwam ik tot de conclusie dat FAS zich pas echt manifesteerd rond de leeftijd basisschool. Wat me enorm aangreep dat er geen therapie of hulp voor is. Het werd alleen maar erger, medicatie had geen zin, therapie geen zin en uiteindelijk was het beter voor het kindje om in tehuis te gaan wonen. Roos had zoveel liefde voor dit kindje, wilde doorvechten maar realiseerde zich dat het geen zin had. Het zou alleen maar erger worden en zij kon hem niet helpen. Dat machteloze gevoel greep mij bij de strot. Toen wist ik, dit moeten wij niet doen. Ik zou vechten tot ik niet verder meer kon en loslaten een kindje omdat het zo beschadigd is? Nee, dat zit niet in mijn aard. Wanneer ik dat zou moeten doen, weet ik niet of ik dat ooit nog teboven kan komen.

Ja er zijn gradaties, maar soms is vooraf niet duidelijk hoe heftig die gradaties zullen ontwikkelen. Ik weet het, een pleegkindje heeft een rugzakje en soms een backpag aan verleden en ik wil strijden voor zo'n kindje om het in zijn mogelijkheden te laten groeien en bloeien.

En opgeven komt dan in mijn woordenboek niet voor. Daarom heb ik onszelf beschermd en hiertegen Nee gezegd. Wij kunnen dat niet aan, daar zijn we de mensen niet voor.

 

Dat durf ik niet met zekerheid te zeggen Lobi. Maar wellicht komt as maandag om 22.30 uur op de EO een interessante herhaling voor je!

------
Beschadigde engelen

dinsdag 15 mei 2007 om 22:52

Wim Plak is een twintiger die in een begeleid-wonenhuis zit van Philadelphia. Door het alcoholgebruik van zijn moeder in de zwangerschap heeft hij een permanente hersenbeschadiging. Wim zal waarschijnlijk nooit zelfstandig kunnen wonen. Verder is het voor hem ook moeilijk om in een ‘normaal’ bedrijf te werken. Daarom gaat hij dagelijks naar de sociale werkvoorziening. Hij heeft veel structuur en duidelijkheid nodig van mensen uit zijn omgeving.
Dat de gevolgen van alcoholgebruik zo groot kunnen zijn, is in Nederland maar zeer beperkt bekend. Al drinkt een moeder tijdens de zwangerschap maar enkele glaasjes, dan kan dit toch flinke gevolgen hebben voor de baby. Hoe meer je drinkt des te ernstiger de schade.
Naast permanente hersenbeschadiging kan alcohol bij een baby ook voor een heel aantal uiterlijke afwijkingen zorgen die zichtbaar worden naarmate het kind ouder wordt. Men schat dat er op dit moment zo'n 30.000 mensen in Nederland lijden aan het Feutale alcohol Syndroom (FAS).
Tijdens de zwangerschap brengt alcohol permanente schade toe aan de voorkant van het brein van het groeiende kind. Dit kan leiden tot leerproblemen zoals het slecht verwerken van informatie, slechte beoordeling van situaties, weinig emotionele controle en een gebrek om seksuele impulsen te controleren. Kinderen die kampen met deze problemen, lijden aan het Feutale Alcohol Effect (FAE). In Nederland zijn dat zo'n 160.000 mensen.
Sommige mensen met FAE hebben ook uiterlijke kenmerken. Zo zijn de meeste kinderen minder groot dan gemiddeld en hebben ze een kleinere hoofdomtrek. De meest voorkomende afwijkingen aan het gezicht zijn de ogen die ver uit elkaar staan, een smalle bovenlip en een omhoogstaande platte neus. Verder zie je vaak een afgeplat gezicht, zitten de oren laag en is de kin klein. Deze mensen hebben het Feutale Alcohol Syndroom (FAS).
Veel van deze uiterlijke kenmerken worden minder zichtbaar naarmate het kind ouder wordt.
„We wisten dat de moeder van Steffan dronk. Hij moest afkicken toen hij bij ons kwam wonen”, zegt pleegmoeder Martha Krijgsheld. “Hij zweette enorm, overstrekte zich voortdurend en kon bijna niet huilen. De eerste zes maanden waren erg zwaar, maar ik dacht: we moeten er doorheen, daarna wordt het beter.” Een ouder broertje, Bert, woonde al bij haar. „Hij was twee toen hij kwam en ik te horen kreeg dat hij FAS had, maar omdat verder niemand me kon uitleggen wat dat was, kon ik er niets mee.” In het begin bloeide hij enorm op, maar dat stokte na een half jaar. „Hij begon zich vreemd te gedragen, kon heel agressief worden en was steeds moeilijker te bereiken.”
„Hij gooide al zijn speelgoed in de sloot, liep depressief rond en het allermoeilijkste was dat hij zijn broertje in boosheid onder water duwde... als ik niet had ingegrepen....”, zucht Martha. “Na veel overleg hebben we besloten dat het het beste voor Bert was als hij uit huis geplaatst zou worden.” Bert woont nu in een instelling, in een omgeving met weinig prikkels, waar mensen niet te dicht bij hem komen. „Hij heeft afstand nodig.” Met Steffan gaat het veel beter. Ondanks zijn angsten en een lichte verstandelijke handicap”, aldus Martha.
Het is niet zo dat alcohol óf FAS veroorzaakt óf niks. Er is een hele reeks minder vergaande aandoeningen die nog wel degelijk samenhangen met het gebruik van alcohol. En ook een alcoholiste kan een gezond kind krijgen.
Maar soms kan ook een enkele uitspatting dramatische gevolgen hebben. De Gezondheidsraad zei in 2005 al: “Er is geen enkele veilige hoeveelheid aan te geven die je zonder risico voor de baby kunt drinken. Dus drink niets als je zwanger bent of wilt worden.”
Martha Krijgsheld heeft de verwachtingen voor haar kinderen sterk moeten bijstellen. “Sociaal, emotioneel en cognitief hebben ze een achterstand. Ze hebben veel zorg en ondersteuning nodig. “Opgroeien in een stabiel, liefdevol gezin met veel structuur en heldere regels helpt, zo blijkt uit onderzoek. Maar zelfs dat is niet altijd genoeg.”

 

Wat gaaaaaf Murphy!!! Leuk zeg!!

Uhhhh dat Kraamzorg is wel een beetje kort door de bocht hoor! Je moet dat wel informeren bij je eigen verzekering hoor. Ik ben verzekerd bij Zilveren Kruis en zou wel kraamzorg krijgen wanneer ik een adoptiekindje kreeg, maar niet bij pleegzorg. De reden was; kraamzorg is hoofdzakelijk voor de moeder en niet voor het kind. Tot zover was ik het eens met hun. Maar het verschil tussen adoptie en pleegzorg kan ik dan niet plaatsen. Want tenslotte, pleegzorg kan echt vanuit het ziekenhuis plaatsvinden en adoptie eigenlijk nooit. Maar daar had die vrouw geen antwoord op, maar afgewezen werd het wel.

Dus check het eerst goed!!! Ik weet dat er pleegouders zijn die een kleine indicatie voor kraamzorg krijgen. Maar wees er op bedacht dat het dus ook niet zou mogen!!

Overigens heb ik het zonder kraamzorg gedaan. Kindje was welliswaar al zes maanden en mijn handen stonden ineens weer goed ipv links achterstevoren. Je kunt zoveel meer dan je nu denkt.

Wel is het handig om je van te voren voor te bereiden hoe je een flesje maakt, hoe je een luier ook alweer precies omdoet zonder dat je lekkage krijgt, hoe je een bedje HALF opmaakt, en bereid je misschien al met wat praktische dingen voor.
Vraag ook bij het consultatiebureau voor een regulier voedingsschema in die leeftijden. Leg die in een map klaar en ligt het zo voor het grijpen.

Ik had al het een en ander in huis want dat heb je ALTIJD in die leeftijd nodig. Dan hoef je alleen maar luiers in de juiste maat, voeding en misschien wat kleding op het moment daar aanschaffen.

Plaatsingen kunnen namelijk heel snel. Tussen het moment van bellen en daadwerkelijk aanbellen zat de laatste keer maar 38 min. Ik wil je niet opjagen, maar als je dan nog zes keer in de winkel moet kijken welke fles, speen, zeep, welke zinkzalf etc moet hebben word je gek.
Mijn advies is, stel je in op een leeftijd van een half jaar. De kans is groter op iets ouder dan kleiner. Ik heb dus altijd van te voren al flessen en speentjes in huis en heel veel meer.

Mocht je een basislijstje nodig hebben of meer concreter advies, hoor ik het wel!