Eindelijk durf ik een beetje blij te zijn. Ben een hele tijd niet meer op forum geweest omdat ook 2e zwangerschap op vakantie in Oostenrijk in een miskraam (5 dagen na positieve test) eindigde. Uiteindelijk was het 2 maanden later weer raak maar durfde er niet meer in te geloven en langzaam durf ik nu te hopen dat het goed gaat. Morgen ben ik 9 weken zwanger en 2 weken geleden heb ik mijn eerste echt gehad op mijn verzoek en we zagen al hartritme. Morgen krijgen we een tweede echo. Ben zooooo benieuwd! Alle andere zwangere dames ook een dikke proficiat. Liefs, Assie
Eerst is gefeliciteerd met je zwangerschap, ik weet dat het moelijk is om te genieten, maar probeer het wel! Ik heb ook 2 miskramen gehad en kan je heel goed gegrijpen. Groetjes Jolee
Van harte gefeliciteerd Heb ook 2 miskramen gehad en helaas nog in afwachting op derde zwangerschap maar kan me weer even omhoog trekken aan verhalen zoals de jouwe en die van Jolee! Veel plezier morgen!
Gefeliciteerd! Toch proberen er van te genieten. Heb hetzelfde meegemaakt, 2 vroege miskramen en toevallig ook eentje in Oostenrijk... Maarrrr nu, dus bijna 18 weken zwanger en de angst wordt nu echt minder, kan er nu heerlijk van genieten!
Fantastisch meid dat je zwanger bent. Ik wens je vanaf nu een hele fijne en onbezorgde zwangerschap toe.
Dank jullie wel meiden, dat doet toch wel goed die felicitaties. Ik lees nu dat ik echt niet de enige ben die na 2 miskramen toch weer zwanger wordt en het goed gaat. Verder hoop ik dat de meiden die nog druk bezig zijn met zwanger worden het snel mag lukken. Vandaag spannende dag. Om kwart voor vijf krijgen we de 2e echo. Heel veel liefs Assie
Lieve dames, Het is voor de derde keer mis gegaan. Afgelopen vrijdag 2e echo gehad en het hartje klopte niet meer. Verloskundige twijfelde en stuurde ons door naar het Ziekenhuis. Daar hebben we 3 uur moeten wachten bij de spoedeisende hulp tot iemand van de afdeling gynaecologie kwam halen. Waren 2 bevallingen tussen gekomen. Ok, dat begrijk ik allemaal maar dan ben je langzaam een zenuwinzinking nabij. Ik had mijn man en 2 zoontjes mee. Al die tijd nog een sprankje hoop. Uiteindelijk bleek ook uit deze echo dat het hartje niet meer klopte. Nu had ik na de vorige vroege miskramen een beetje hoop en uiteindelijk is het weer misgegaan. Ik moet straks weer naar ziekenhuis om weer een echo te maken en te kijken hoe het er uitziet. Dan wordt een afspraak gemaakt om te curetteren. Het valt heel erg zwaar. We hadden ons er nu echt al een beetje op verheugd. Ik was toch al 9 weken. Liefs, Assie