Hey meiden, Hier gaat het goed hoor, morgen weer echo, ben heel benieuwd.. Ik ben wel een beetje onzeker, vandaag had ik nl veel slijmerige afscheiding en denk dan meteen dat ik mijn eisprong heb gehad.. ik hoop echt van niet. Wat een onzekerheden allemaal he? Donna, ik snap het wel dat je onzeker bent en bang. Je kunt misschien een apparaatje kopen waarmee je de hartslag van je kindje kunt horen. Dat zou je meer rust kunnen geven..? doei xx
Op de roze wolk heb ik ook zeker niet gezeten hoor Donna, en nog steeds vind ik het moeilijk om volop te genieten. Gelukkig kan ik dat de laatste weken wel een beetje...maar die roze wolk is er maar heel minimaal. Denk inderdaad dat veel mensen die niet zo gemakkelijk zwanger zijn geworden deze onzekerheid hebben. Ik heb met 7 weken en 12 weken een echo in het ziekenhuis gehad. Na de eerste echo heb ik me ingeschreven bij de vk en tijdens de intake hebben we aangegeven dat we heel onzeker waren en het allemaal mega spannend vonden. Ik mocht direct de volgende dag voor een echo komen en na de 12 weken mochten we elke 2 weken komen om naar het hartje te luisteren (in het begin heb je eigenlijk om de 4 weken controle). Wellicht kan je ook vast op zoek naar een vk en het gewoon aangeven hoe je je voelt en mocht ze er zelf niet mee komen vragen of je wat vaker mag komen. Heerlijk he, dat weer Prulleke! Hoe is het met je? Alweer 12 weken!! Last van kwaaltjes?
We waren tegelijk blondy! Spannend, morgen weer echo! Duim voor je dat je eisprong nog niet is geweest!
Dat zullen we zeker zijn we Blondy . Hoop echt dat jij ook snel zo'n wondertje in je buik zult hebben. Hoe was je echo vandaag? Hopelijk nog geen eisprong gehad?
Het was goed. Drie eitjes waarvan eentje van 14,5 mm, eentje van 12 en eentje van 11 mm. En het mag doorgaan met drie eitjes. Morgen weer terugkomen. Ze moeten het nu goed in de gaten houden he.. Wel lastig op mijn werk om nu nog regelen voor morgenmiddag. xx
Fijn dat het goed was Blondy, en dat ze je goed in de gaten blijven houden! Weten ze op je werk dat jullie met IUI bezig zijn?
Hey kiki, Ja hoor verschillende collega's weten het intussen Eerst alleen mijn afdelingschef en de baas, maar op het overleg vroegen verschillende leidinggevende wat er was met mij, dus uiteindelijk wel verteld. Bij ons zijn toevallig nog meer collega's die moeite hebben met zwanger worden. Een collega heeft 4 icsi gehad en helaas niet zwanger, een collega zwanger van iui en een collega wil de stap naar het zh niet nemen. Hoe heb jij dat aan gepakt destijds op je werk?
Wel fijn als ze het weten hè (vond ik tenminste), helemaal als ze ook nog zelf weten hoe het traject in elkaar zit, dat scheelt een hoop vragen. Toen wij met de IVF begonnen ben ik er ook open over geweest. Vond het wel eng om te vertellen, ik werkte er nog niet zo lang en mijn half jaar contract liep bijna af. Uiteindelijk ben ik alleen maar heel blij dat ik het verteld heb. Ze hadden begrip voor de situatie en snapte wat er aan de hand was als ik eens wat minder lekker in mijn vel zat (ik werk met een klein team met allemaal vrouwen, dus die snappen het misschien ook nog ietsjes beter ). Echt heel fijn vond ik dat. De laatste poging had mijn bedrijfsleidster zelfs al back-up voor me geregeld voor als het niet was gelukt. Wat ik wel apart vond was dat ze dus ook al heel vroeg wisten dat ik zwanger was! Weten vrienden en familie bij jullie ook dat jullie bezig zijn?
Hey Kiki, Wat fijn dat je collega's zo goed gereageerd hebben. Mijn collega's doen hun best om mee te leven.. Mijn ouders weten het en een paar vriendinnen. Ik vind het ook lastig dat als het gelukt mocht zijn, dan zij het dus in principe ook al weten, of ik moet net doen alsof het niet gelukt is....maar of dat kan..?
Wij hebben het uiteindelijk vrij snel tegen iedereen verteld die er van wist. De meeste mensen vroegen er ook niet naar, maar aangezien ze ook altijd vrij snel wisten dat het niet gelukt was ging toch een beetje tegen het gevoel in om het niet te vertellen of te ontkennen toen het gelukt was. Aan de andere kant had ik ook zoiets van, gaat het nog mis dan steunen ze ons ook net zoals in het hele traject. Maar het blijft inderdaad best lastig en natuurlijk heel persoonlijk.
Hoihoi, Hoe is het met jullie? Hier goed, vandaag nog de gonal-f, morgen de pregnyl om 23.15u en dan maandagochtend 11.15u de inseminatie. De eitjes waren nu 16, 14, 12 mm, dus misschien maar 1 eitje wat springt...nog even afwachten.. Voor de zekerheid moeten we morgenavond gemeenschap hebben en ook maandagavond. Omdat ik geen lucrin gebruik zouden mijn eitjes al eerder kunnen springen... Ik ben heel blij en heel benieuwd.. fijn weekend meiden ps wat doen jullie morgen op koninginnendag?
Wat goed Blondy!! Ik hoop zo dat dit hem wordt! Wij gaan niet veel doen morgen. Even de kleedjesmarkt over hier in de buurt en verder denk ik lekker in de achtertuin zitten en genieten van het zonnetje. Wat ga jij doen?
Hey, Zometeen even over de braderie, is op loopafstand en vanmiddag even naar een park in de buurt waar van alles te doen is, theater, muziek.. Fijn weekend !!
sorry dat ik zo weinig online ben.. ben erg ziek van alle klachten hele dag liggen slapen en te duizelig om naar de wc te lopen klinkt overdreven maar zo is het echt blondy ik duim voor je schat dat alles goedkomt kiki dikke knuffel hoop dat je een leuke dag had? x
Donna, beterschap meid.. Je had geen klachten en was bang en nu heb je ze volop. hehe, dat is ook niet alles he? Kiki, leuke dag gehad? Ik ga dadelijk de pregnyl zetten om 23,15 u. ben blij als het zover is, ben zo moe en wil naar bed..
Hallo allemaaaaal!!!! Hier ben ik weer eindelijk!!! Had eerst problemen met mijn comp en daarna was ik op vakantie. Ben gisteren teruggekomen en was de hele vakantie nieuwsgierig hoe het met iedereen hier zou gaan! Dus heb net 9 blz berichtjes gelezen en ben weer op de hoogte! Van harte gefeliciteerd Donna met je zwangerschap! Ben ontzettend blij voor jou / jullie!!! O en die onzekerheid meid, tijdens vooral de eerste maanden van je zwangerschap, dat herken ik heel erg. Bij mij ging het zo: ik vond de eerste 2 echo's het engst, bang dat hartje of celdeling zou zijn gestopt. Als de eerste 2 echo;s goed zijn, dan heb je echt een goede kans dat het goed blijft gaan. En helemaal bij 12 / 13 e week! Na de 17e week begonnen de klachten als moe, misselijk en hoofdpijn af te nemen bij mij. Tussendoor had ik ook trouwens dagen dat het beter met me ging, en dan werd ik weer meer onzeker of ik nog wel zwanger was... haha. Ik kreeg bij 13 weken een paar dagen bloedverlies, eerst donker maar later ook licht bloed, maar niet heel veel, niet maandverbanden vol ofzo, maar elke inlegkruisje vol bloed is natuurlijk veeeeeeel te veel, want je wil geen bloed. Toen extra controle-echo en gelukkig was alles wel goed. Ik kon het iets meer geloven en er wat meer op vertrouwen, maar dan komt de 20 weken echo eraan.... Ook zo spannend, had daarvoor een week lang gedroomd over misvormde kindjes en vroeggeboortes enz. De 20 weken echo was gelukkig alles goed. Ze meten werkelijk alles, hoofdomtrek, lengte beentjes, ze kijken naar hartje, aders, of rug en lipje goed dicht zijn gegroeid, niertjes enz. enz. Wij krijgen trouwens een zoontje! Ik dacht dat ik een meisje in mijn buik had, maar het is een jochie! Daar ben ik net zo blij mee hoor, maar was wel even wennen aan het idee Nu na mijn 20 weken echo en nu ik de baby regelmatig voel trappelen (soms kan je aan de buitenkant zien dat het trappelt) begin ik meer te genieten van de zwangerschap. En dan nog, bijv op vakantie, kan ik het soms niet geloven, hoeveeeeel vakanties ik wel niet gehoopt had dat het mijn laatste vakantie geweest zou zijn zonder baby of zwangerschap. En nu ben ik zwanger...!!! Zo bijzonder en spannend. Nu werk ik denk ik ong 65 procent van wat ik eerder deed en ben gewend aan een wat rustiger leven. Ben nu wat bezig met kinderwagen uitzoeken en andere babyspulletjes enzo. Weer een nieuwe fase, leuk, maar ook spannend en nieuw, veel keuzes. Donna, ik hoop dat je iets hebt aan mijn ervaring. Het is voor iedereen natuurlijk heel anders!!! Iemand had een keer tegen me gezegd dat zolang je niet hele erge krampen hebt en zolang je niet veel lichtrood bloedverlies hebt, kan je erop vertrouwen dat het goed gaat! Die gedachte, daar hield ik me aan vast tijdens onzekere buien. En de hormonen maken dat je stemming meer schommelt he, geef die emoties de ruimte maar ga er niet in mee.