Weet niet waar dit gebruik vandaan komt. Ik ben momenteel ook overspoeld met nieuwe kleertjes voor onze uk. En inderdaad, sommige dingen zijn totaal niet mijn smaak (winnie de pooh zwembroek) en zullen helaas dan ook inderdaad niet gedragen worden. Ook dingen gekregen van mensen die me dichtbij staan die dan de plank totaal mis slaan qua mijn smaak of een maat kopen die inderdaad véél te groot is (bijvoorbeeld een zomerjurk waarvan ik nu al weet dat ze die maat pas rond herfst/winter heeft. Gelukkig kon het nog geruild worden). Ik weet dat het allemaal goed bedoeld is en ben ook echt dankbaar voor het gebaar, maar het liefst krijg ik toch een cadeaubon om zelf wat uit te zoeken. Soms valt het namelijk niet mee je gezicht netjes in de plooi te houden . Gelukkig bestaat er nog iets zoals een kledingbeurs of Marktplaats...
Ik heb juist allemaal grotere maten gehad, maat 62, 74, 80 en zelfs 92! Gelukkig geen maat 56, want dat had ik zelf al gekocht. Zelf geef ik altijd speelgoed of een boekje. Toch vond ik het leuk om kleding te krijgen, meestal was het wat duurder/chiquer dan ik zelf zou kopen. En dat is toch weer leuk voor speciale gelegenheden. 1 ding was niet mijn smaak, een overdreven net pakje (met wollen vestje) waarvan het bovenstuk 0-6 maanden was en het onderstuk 6-12 maanden! Nou ja, gewoon vergeten, en dan over een jaartje weggeven of verkopen.
Heb hier specifiek aangegeven liever geen kleding te willen en anders niet in maat 56 of 62 omdat ik daar zelf al in los was gegaan. Wij hebben voorlees- en prentenboeken gevraagd. Het is ook anders of je weet wat het geslacht van je kindje is of niet. Als het een verrassing is heb je meestal toch minder uitbundig geshopt.
Ik denk dat het echt komt door het gevoel als mensen in een winkel staan en super schetige jurkjes, pakjes, schoentjes zien terwijl ze zelf geen babytjes hebben en kennen. Als ze dan op kraamvisite gaan kunnen ze het een keer kopen, gewoon omdat ze het zelf zo schetig vinden. Had hier wel mensen die haast kregen met langskomen omdat ze kleine kleertjes hadden gekocht en we niet bepaald een klein poppetje hadden gekregen (4200 gram) Maar het geven van kleding is denk'k gewoon het toegeven aan het eigen verlangen om die kleertjes te kunnen kopen
Ik denk zelf eigenlijk dat het uit de tijd is dat je niet wist of je een zoon of dochter zou krijgen. Dan heb je wel een paar babypakjes voor de eerste dagen in neutraal, maar je wilt vaak toch wel graag jongens of meisjes kleding aan! Zo heeft mn schoonzus laatst een dochtertje gekregen en van de kraamvisite kreeg ze nu juist een keer allemaal maatje 50/56/62 ipv allemaal 62/68 zodat ze direct vanaf de dag na de geboorte meisjeskleding had ipv alles voor over een paar maanden.
Vroeger droegen alle baby's voornamelijk wit, aparte meisjes- en jongenskleding zijn echt van de laatste jaren!