Van het weekend is me ook weer wat duidelijk geworden hoor. Wij willen heel graag een kindje. We weten dat we het gewoon samen aankunnen. Het is onze allerliefste wens. Maar mijn schoonouders zijn daar niet zo blij mee....... Die kunnen niet wachten tot mijn zwager en schoonzusje een kindje krijgen. Maar van mijn man en mij willen ze dat liever niet. Wij staan onder bewindvoering. Met deze bewindvoering is heel veel te overleggen qua financien dus dat is het probleem niet. Maar ADHD is toch geen probleem? Ze behandelen ons alsof we zelf nog kinderen zijn en niets (zelf) kunnen. (23 en 26) en mijn zwager en schoonzus zijn helemaal 'perfect'. Van ons zouden ze niet eens willen dat er een kindje komt. (letterlijk zo gezegd) Wat kunnen we het beste doen? Ik word hier zo moe van...
wat zou je willen eraan doen, het is hun gevoel allemaal leuk en aardig maar ik lees nergens wat jij en jou partner willen, leef je eigen leven zoals jij dat zelf wilt, naar aanleiding van je berichtje heb ik het idee dat jullie zelf misschien te veel leunen op jou SO en hun daardoor onbewust het gevoel geven niets zelf te kunnen. in dit geval zou ik zeggen neem afstand en doe het zelf print wat informatie over ADHD uit voor je SO en laat ze het lezen, wat ze verder met die informatie doen is hun keuze. het is jullie leven en jullie beslissing
Wat je het beste kunt doen? Voor jezelf nadenken en beslissen wat voor jullie goed, verstandig en gewenst is. Ik kan me voorstellen dat je schoonouders zich zorgen maken - dat doen alle ouders namelijk. ADHD kan verdraaid lastig zijn, ook (of juist) als je kleine kinderen hebt. Bewindvoering vind ik eerlijk gezegd ook niet niets. Is dat een tijdelijke maatregel, of zit je daar voor altijd aan vast? Ik weet natuurlijk niet waarom je onder bewindvoering staat. Maar wat vind je zelf: kun je de opvoeding van een kind aan, als je je financiën niet zelf aan kunt? Ik kan me voorstellen dat dat hard aan komt en misschien zit ik er wel helemaal naast. Ik ken je niet, ik ken je partner niet, ik ken jullie situatie niet. Praat eens met je schoonouders. Vraag ze waarom ze niet willen dat er bij jullie een kindje komt, waar zijn ze bang voor. En luister dan goed naar wat ze je te zeggen hebben. Zit daar iets in? Of zien ze het echt verkeerd? Natuurlijk is het jullie recht om zelf een keuze te maken. Je hebt de goedkeuring van je schoonouders niet nodig. Maar denk goed na.
Wat lullig van je SO. Heeft je vriend ADHD? Mijn vriend heeft PDD nos, en merk ook wel dat ze hem 'klein' houden... Terwijl als je er klaar voor bent je er klaar voor bent. Wat je ook hebt. Ik zou lekker doen waar ik zelf zin in heb. Trek je er niks van aan, al is dit makkelijk gezegd natuurlijk. Het is jullie keuze en jullie leven, en het gaat er uiteindelijk om dat je het kindje liefde kunt bieden. Financien kan ik niet over meepraten....
Wat je moet doen? Wat willen jullie zelf? Denk dat dat belangrijker is dan wat zij willen. Maar kan het me van hen wel een beetje voorstellen. Voor adhd alleen zul je niet onder bewindvoering staan. Bespreek het eens met jullie bewindvoerder. Hoe hij/zij hier tegenover staat en wat hij/zij voor jullie kan betekenen.
Doe wat jullie zelf willen. Jullie zijn in mijn ogen volwassen genoeg. Je hebt de leeftijd van 23 en 26 jaar, dus niks mis mee. Er zijn genoeg stellen, waarbij iemand een "beperking" heeft. En kinderen krijgen. Het is jullie leven en leef zoals jij die wilt. Daar hebben je schoonouders niks bij nodig. Op een dag zijn je schoonouders er niet meer en dan hebben jullie niet de leven geleefd die jou wou leven. En dan denk je had ik maar...... Ga lekker je gang meid. En wil het een keer zwaar worden, en je schoonouders willen jullie op dat moment even niet bijstaan is er vast andere vrienden of familieleden die je wel even kunnen en willen steunen.
Pff nou lekker dan als je dat even verteld krijgt.... Jammer hoor dat ze zo weinig vertrouwen hebben in jullie, maar waar komt dat vandaan dan? Zal niet zomaar zijn en alleen om die bewindvoering... Daarbij moet je met jullie leeftijd eigenlijk volwassen genoeg zijn om zelf te beslissen of jullie kinderen willen toch? Dus als jullie er klaar voor zijn gewoon doen hoor....is maar een mening van je schoonouders geen wet... Wat heeft je vriend gezegd tegen zijn ouders dan toen ze dit zeiden?
Ik begrijp je frustratie en boosheid maar ik moet je eerlijk zeggen dat ik zelf ook wel even achter mn oren zou krabben als mensen die onder bewind staan zouden zeggen dat ze een kinderwens hebben (en die zsm in vervulling willen laten gaan). Jullie zijn inderdaad volwassen genoeg en adhd hoeft geen belemmering te vormen voor het ouderschap. Uit mn hoofd (het is al een tijdje geleden dat ik dat geleerd heb ) kun je, als je een bewindvoerder hebt, niet eens een pak melk kopen zonder toestemming. Dat lijkt mij verdraaid lastig met een kleine! Succes, en probeer je ook een klein beetje te verplaatsen in de schoenen van je schoonouders. Die willen jullie vast niet het leven zuur maken, ze hebben wel (logisch, als je het mij vraagt) vraagtekens bij jullie keuzes.
Cindy24: mijn man heeft gezegd 'wie zijn leven is het nou? daar bepalen jullie niet over hoor' Annanas: We krijgen een bepaald bedrag per week en daar doen we boodschappen en alles van. De bewindvoerder betaald de rekening mbt huur, gas, water, licht, verzekeringen ed.
Mijn vraag is dan wel: waarom betaalt de bewindvoerder alle vaste lasten, in plaats van jullie zelf? Je hoeft geen antwoord te geven hoor. Maar dat maakt voor mijn gevoel wel uit, of het nou verstandig is of niet om nu zelf een gezin te gaan stichten.
Is dat hetzelfde als dat je in de schuldsanering zit? @ts: Je komt daar natuurlijk niet zomaar in. Daar zal een reden voor zijn. En dan kan ik me zorgen dat je schoonouders zich oprecht zorgen maken. Zonder mensen te willen kwetsen is mijn gedachte hierover: Probeer eerst op eigen benen te staan en zorg dat je zelfstandig je lasten ed kunt betalen. Pas als je dit op de rit hebt, denk dan na over jullie kinderwens.
Dit is een plicht vindt ik voordat je aan kinderen begint...het zou wel erg onvolwassen zijn als je alleen maar aan kinderen wilt beginnen omdat jij dat zo graag wilt, de verantwoordelijkheid begint niet pas als ze er zijn
Sorry dat ik het zeg, maar ik begrijp je schoonouders wel hoor. Ik heb borderline en mijn man heeft ook psygische problemen en wij hebben niet eens een bewindvoerder, maar ook mijn ouders zijn erg voorzichtig. Dat zijn wij ook trouwens, ik vind wel dat je een kindje het beste moet kunnen geven wat er is. Dus ook een goede stabiele situatie, en het lijkt mij dat dat met een bewindvoerder iets minder is. Kan je misschien niet je plannen wat vooruit schuiven, er goed over nadenken, naar je doel toewerken eventueel? Ik ben niet degene die kan zeggen wat je moet doen, maar ik weet dat het bij ons ook nog een hele tijd kan duren eer dat we serieus aan kinderen willen beginnen, en de wens is er bij ons echt wel. Succes verder.
ik zou gewoon nagaan wat je zelf wil.. en als jullie er echt voor willen gaan dan gewoon doen.. bewindvoering is geloof ik tijdelijk.. dus daar kom je wel uit.. en daarbij ook zo kun je gewoon een kindje opvoeden hoor.
Ja maar vindt je niet dat je als ouders dalijk een wel hele grote verantwoordelijkheid hebt...en nu al bewindvoering hebben is niet echt een goed voorbeeld van verantwoordelijk zijn. Al weet ik natuurlijk niet waarom TS die heeft. Daarbij kosten kinderen ook geld, kamertje luiers voeding enz..kun je dat wel betalen?
Waarom zou je niet voor een kindje kunnen zorgen als je een bewindsvoerder hebt?? Ik heb ook mijn portie fouten gemaakt mbt geldzaken! Bijna 6 maanden geleden bevallen van een prachtige dochter en druk bezig met schuldsanering. Mijn dochter komt niks tekort. Is een kwestie van de juiste prioriteiten stellen! Maar ik verwacht niet dat iedereen dit begrijpt. Toch wel een beetje jammer...
uhm een vriendin van mij heeft 3 jaar onderbewindvoering gestaan en toch echt 2 kids dus het is te doen en kinderkamer en spullen hoeven niet duur te zijn daar heb je mp voor.. Maar tuurlijk is het een extra overweging waard..
Ik denk dat het toch verstandiger is om te wachten met kinderen totdat je weer controle hebt over je financiën en je het ook kan betalen. Als jullie het echt per se nu willen (beetje ego imo, maar ok, jullie leven), overleg dan met de bewindvoerder wat de mogelijkheden zijn. Het is niet alleen maar een roze wolk, een kind kost geld en je hebt 'm voor het leven.
Ja het kan wel maar je maakt het jezelf ook onnodig moeilijk tegelijk Ligt er ook aan waarom je in de schuldsanering zit....