Onze baby ligt al weken in stuit. Vandaag zei de gyn dat de baby zo weinig ruimte heeft dat hij ook echt niet meer zal draaien en dat we binnenkort gaan voor een keizersnede (nu ben ik 37 weken). Mijn vraag is: zouden degene die een geplande keizersnede hebben gehad, kunnen delen hoe dat gegaan is? Bijvoorbeeld: - Wat zijn tips om het zo aangenaam () mogelijk te maken? - Hoe voelde je je meteen erna en tijdens de eerste dagen? - Wat viel mee / tegen qua herstel? - Is het geven van BV gelukt of niet? Ik zie er niet tegenop, maar het zal zeker anders zijn dan de bevalling van onze oudste en daarom ben ik op zoek naar ervaringen van dames die me voorgingen Alvast dank!
Bij de eerste geen geplande, maar spoedkeizersnede, maar behalve de mentale voorbereiding is er volgens mij niet zo veel verschil in die spoedks en een geplande. Deze keer wordt het waarschijnlijk een geplande keizersnede. Ik ben bij de eerste ks redelijk snel hersteld. Op maandag om 17.30 uur ben ik bevallen. Wat ik erg jammer vond, is dat ik eerst naar de verkoeverkamer moest en mijn zoon dus niet bij mij was, maar hij was wel bij mijn man gelukkig. Mijn man heeft even de mama taak overgenomen en heeft de baby tegen zijn (naakte) bovenlichaam gehouden op de kraamkamer. Toen ik weer op de kraamkamer kwam, mocht mijn zoon natuurlijk direct bij mij liggen en ging ook direct aan de borst. Denk dat dit na 1,5 uur was, maar weet het niet meer precies. Borstvoeding ging prima, alleen hapte hij niet goed, zodat ik tepelkloven kreeg. Niet fijn, maar heeft niets met de keizersnede te maken. Dinsdag ben ik de hele dag in bed gebleven (ik had een katheter) en woensdag mocht ik eruit om te plassen en te douchen. Dit ging nog wel erg moeizaam. Donderdag ben ik voor de voedingen meestal uit bed gegaan om zittend te voeden en vrijdagochtend mocht ik naar huis. Zondag heb ik lekker even in de achtertuin gestaan, ik had zo'n behoefte om naar buiten te gaan. Afgesproken met de kraamhulp dat ik 1 keer per dag naar beneden mocht, want teveel traplopen is niet goed. Dus ik ging 's voor het avondeten naar beneden en bleef daar dan tot ik weer naar bed ging. De kraamhulp heeft me een beetje af moeten remmen, omdat ik me vrij snel weer goed voelde. De kraamhulp ik volgens mij t/m woensdag geweest.
Onze eerste is geboren met een geplande ks ivm onvolkomen stuit. Hij liet zich niet draaien. Ik heb een heel bevallingsverhaal getypt over de keizersnede. Als je wilt kan ik het je mailen; stuur me dan even een pb't je met je mailadres!
Ik ben hier ook wel erg benieuwd naar de ervaringen omdat er grote kans is dat ik ook een geplande ks krijg.
- Wat zijn tips om het zo aangenaam () mogelijk te maken? - Hoe voelde je je meteen erna en tijdens de eerste dagen? - Wat viel mee / tegen qua herstel? - Is het geven van BV gelukt of niet? 1:mijn voornaamste tip is, laat het over je heen komen,en geef duidelijk aan wat je wel en niet prettig vind, zo heb ik aangegeven dat ik de catheter pas als ik verdoofd was ingebracht zou willen hebben, omdat dat me het ergste leek van alles wat er ging gebeuren, en dat ik zoveel mogelijk voor mijn zoontje wou dat het op een gewone bevalling leek, dus wel wanneer ik terug was op de kraamafdeling, bloot op mijn borst enzo, eigenlijk is alles bespreekbaar, het is immers jouw bevalling en natuurlijk is het heel anders dan een gewone bevalling, maar ik had zoiets van ok het moet eruit, en het kan niet gewoon, dan maar zo, en je bent echt niet zo dat het veel makkelijker is dan een gewone bavalling hoor!, als ik kijk naar mijn vriendinnen en mij, hun zijn gewoon bevallen,en ik dus met een keizersnee, maar hun waren sneller weer de oude dan ik, hoewel dat ook bij iedereen weer verschilt natuurlijk, 2:ik had meteen na de keizersnee erorm veel pijn, maar gelukkig kreeg ik morfine spuiten, en paracetamol,ik voelde me ook vreselijk opgelucht, dat dit achter de rug was,want wat heb ik tegen de bevalling opgezien, ik had echt zoiets, erger kan het niet meer worden, maar alleen nog maar beter, ik voelde me wel ontzettend moe,en als ik de foto's terug kijk ben ik echt vreselijk wit, de nacht na de keizersnee voelde ik me helemaal hieper de pieper, op de een of andere manier maak je heel veel adrenaline aan die nog in je lijf zit, en het is ook niet niets wat je hebt meegemaakt die dag, zoveel emoties en ervaringen, ineens ben je moeder, je gaat op 7 uur met zijn tweeen het ziekenhuis in, en om half tien heb je ineens een zoon, dat gevoel is niet te omschrijven hoor! ik had ook wel last van naweeen, er er komen natuurlijk allemaal stolsels uit van onderen wat niet zo prettig voelt, op een gegeven moment heb ik op de bel gedrukt, en zei tegen de verpleegkundige, volgens mij komt er nog een kind uit, zo groot was het stolsel dus, de volgende dag moet je je bed uit, dat was echt hel, sorry dames, ik ga geen lul verhaal ophangen dat het wel meevalt, ik dacht echt dat ik overreden was door een vrachtwagen, wat deed dat pijn ik kon niet rechtop lopen en moest mijn buik ondersteunen, ik zei ook tegen mijn man, dit doen we nooit weer,en dit komt nooit meer goed, maar hoe vaker je je bed uitgaat hoe beter het voelt, en na een paar dagen is dat al drastisch minder, gelukkig, 3: wat mij dus heel erg meeviel was het herstel van de wond, en de pijn ervan, na een paar dagen kon ik gewoon rechtop lopend mijn bed weer uit, wat me ontzettend tegenviel, was dat ik echt honds honds moe was, dat heeft ook ontzettend lang geduurd, wel voel ik de wond nu wanneer ik zware dingen til,of druk ben geweest wel enorm trekken, en ik dacht heel snel wel weer alles te kunnen, en dat viel dus enorm tegen dat ik dat niet kon, 4:ik heb geen borstvoeding gegeven, mijn lijf was helemaal op , en dus was flesvoeding op dat moment een betere keus! houd er rekening mee dat je wel een buikoperatie krijgt,het is niet niets hoor, hopelijk heb ik jullie kunnen helpen? als jullie nog meer vragen hebben hoor ik het wel! liefs rissie
Fijn Rissie dat je je ervaring hebt opgeschreven. Over het vloeien, dat zal uiteraard per persoon verschillen, maar bij mijn oudste duurde dat echt weken. Is dit minder bij een keizersnede? En nog een vraag: wanneer heb je voor het eerst kunnen douchen?
hoi, graag gedaan, ik heb ongeveer zes weken gevloeid, de ene dag meer dan de andere dag, en ik ben maandags geopereerd en woendag ochtend mocht ik voor het eerst douchen
Gefeliciteerd, en dat meen ik serieus!! Wat een geluk heb jij !!! Als het je zo gaat, zoals het mij is gegaan, en daar ga ik vanuit, is dit het beste besluit dat de gyn voor je had kunnen nemen! Kindje wordt gehaald in de 38e week, want dan is alles "af". Ga er ontspannen heen, praat van te voren even met de anesthesist, dat stelt je echt gerust.... je zal ws een ruggeprik krijgen en dat stelt echt niet veel voor. Het prikje voel je even, maar het is echt heel fijn dat je toch meekrijgt dat je kindje wordt geboren. Bij een geplande keizersnee mag je partner mee naar de ok en foto's maken en de navelstreng doorknippen, althans bij ons wel. Meteen erna was ik de gelukkigste vrouw van de wereld met een kerngezonde stevige zoon en een trotse echtgenoot en natuurlijk ook opa's en oma's. Meteen toen het katheter eruit was ben ik opgestaan. De ochtend na de kz, dus precies 24 uur later stond ik zelfstandig onder de douche en heb daarna helemaal zelf mijn zoontje verzorgd. Ik heb nauwelijks nog pijnstillers geslikt, de wond is mooi geheeld en ook het gevoel rond de wond kwam al snel terug. Ik was topfit. BV lukte niet, mijn zoontje heeft van een fles gedronken. We hebben nog geprobeerd met kolven, maar het ging gewoon niet. Dat is het enige minpuntje, maar van de andere kant, hij is net zo knuffelig en heeft net zo'n sterke band met mij als andere kinderen met hun moeders. Misschien nog wel sterker. Hij heeft daarnaast ook een supersterke band met zijn pappa, want er is in de eerste uren van zijn leven lekker geknuffeld met pappa, waardoor hij niet alleen de geur van mamma, maar ook die van pappa heeft opgeslagen in zijn onderbewuste. Hij hangt, ongetwijfeld ook daarom, naast mamma ook sterk aan pappa. Kortom: allemaal voordelen!!! Geniet van je kraamtijd!
Hoi Hester, Ik heb 4 weken geleden een geplande keizersnee gehad ivm stuitligging. Onze kleine meid lag al een behoorlijke tijd in stuit en ik ben er daarom ook altijd vanuit gegaan dat het een KS zou worden, dit om teleurstelling te voorkomen. De dag van de KS heb ik alles maar over me heen laten komen, we zijn heel erg goed voorbereid in het ziekenhuis en zelf veel informatie gelezen. En inderdaad goed aangeven wat je wil hoor zoals rissie ook schrijft. Ik heb best veel gevoeld van de KS het deed absoluut geen pijn, maar ik voelde gerommel en getrek. Ook het moment dat onze dochter ter wereld kwam voelde ik een soort harde "plop" en mijn buik zakte in als een pudding. Dit was erg bijzonder en ik ben blij dat ik zoveel voelde! Onze dochter heb ik ook nog een tijdje ingepakt in folie bij me mogen houden, hierna ging ze met papa mee naar de kraamsuite om bloot op zijn blote borst te liggen. De pijn kwam na 2 uur opzetten, heb hiervoor morfine gekregen. Dit hielp niet echt ik had enorme naweeen die erger werden zodra onze dochter begon te huilen. Het vloeien viel bij mij erg mee, en is nu sinds gisteren zo'n beetje over. Ik moest meteen de volgende dag uit bed om te plassen en te douchen, dit was een ramp ik kon mijn bed niet uit van de pijn. Eenmaal uit bed was het rechtop gaan staan ook een grote ramp en zeer pijnlijk. Maar als je hierdoor heen bent gaat het een stuk beter. Want nog een dag later was de pijn al bijna helemaal verdwenen en kon ik goed rechtop staan en lopen. Na de 1e week heb ik ook verder geen pijn meer gehad. Een tip: Als je komt staan, adem dan diep in om zo stukje voor stukje rechtop te kunnen staan dat helpt heel goed! De moeheid is het enige dat me erg tegen valt, mijn HB was ook enorm gezakt en heb zware bloedarmoede. Luister goed naar je lichaam en rust zodra het kan! Borstvoeding heb ik wel geprobeerd maar mijn lijf was net als bij rissie helemaal op en ik had de kracht niet om er mee door te gaan. De zorg voor mijn dochter lukt erg goed, het huishouden laat ik links liggen. Dus hulp van (schoon)ouders en partner is erg fijn! Sorry voor het lange vehaal Het is ook nog zo vers allemaal haha. Ik hoop dat mijn verhaal een beetje duidelijk is. Vraag gerust als je nog meer wil weten Heel veel succes alvast XXX Liefs
Hester en Simple, ik heb jullie het hele verhaal in 6 delen gepb't pffffff... Het was te lang voor 1 pb namelijk. Ik heb trouwens bv geprobeerd maar dit kwam niet op gang. Dat, in combinatie met andere factoren, maakte dat ik er na een dag of tien mee ben gestopt. Onze zoon is trouwens met precies 40+0 gehaald. Dat hadden we zo met de gyn afgesproken. En als babylief zich eerder had aangediend, was hij dán met een ks gehaald. En, mocht je je dat afvragen: zoals je in mijn banner kunt zien heb ik in 13 maanden tijd twee kids gekregen en is de tweede gewoon vaginaal geboren. Ze raden zwanger worden na een ks de eerste 6-12 maanden af en dat waren we ook van plan, maar de natuur besliste anders, hihi. En van het litteken heb ik tijdens de zwangerschap en bevalling totaal geen last gehad.
Ook hier een geplande keizersnee. Dit omdat ik zelf een botafwijking heb, waardoor een natuurlijke bevalling lastig zou worden. Ik heb dus zelf gekozen voor een keizersnee. Deze is op donderdag met 38 weken en 2 dagen gedaan. Ik zag er totaal niet tegenop. De ruggenprik is even vervelend. Ondanks dat ik er al vaak 1 heb gehad, werd ik van deze prik erg misselijk. Heb dus ook flink moeten spugen en was erg draaierig. De arts vertelde dat dit zou stoppen wanneer hij zou beginnen en dit klopte. Daarna voelde ik me erg goed...Al snel was Finn eruit, en nadat ik hem even had gezien is hij met mijn vriend mee gegaan naar de kraamafdeling. Ik moest toen gehecht worden en naar de verkoeverkamer. Dit vond ik wel een minpuntje, maar doordat ik me al snel goed voelde mocht ik vrij snel terug naar de afdeling (20 minuten geloof ik). Daar aangekomen wel een teleurstelling gehad. Finn had tijdens de keizersnee vruchtwater binnen gekregen en had het erg benauwd, waardoor hij opgenomen werd op de kinderafdeling. Ik had me erg verheugd om samen met Finn een paar dagen op de kraamafdeling te verblijven, en dit ging dus niet door..heb 2 dagen alleen daargelegen, en op zaterdag kwam Finn bij me...eigenlijk mocht ik die zaterdag al naar huis, maar omdat Finn nog een nachtje zou moeten blijven ben ik ook nog 1 nachtje gebleven. Ik mocht zelf kiezen wanneer de catheter eruit mocht en heb ervoor gekozen om die tot de volgende dag te laten zitten en mocht toen ook uit bed. Dat was even heel erg pijnlijk, ben best wat gewend, maar dit was erg vervelend. Eenmaal uit bed ging het wel goed. Heb toen gedoucht. Zondags mochten we samen naar huis. Thuis ging het erg goed. weinig last en ik ging gewoon langzaam de trap op en af en verzorgde Finn helemaal zelf. Het herstel ging super snel. Binnen 4 weken was ik weer de oude. Heb wel nog een week of 6 gevloeid.
Hoi, ookj ik had een geplande kz met mijn zoontje ivm hartafwijkimng van hem en een stuitligging. Ben er zo relaxt als mogelijk ingegaan an de ruggenprik niet gevoeld, wel getrek en geduw tijdens het halen maat geen pijn. Ben de volgende dag geloof ik al gaan doucen en snacht voor het eerste naar de neonatalogie gelopen. Dat was ff zwaar vermoeind maar niet mega pijnlijk maar ik wilde bij mn kindje zijn! Herstel is prima gegaan hoor, weinig pijnstilling en op een hand te tellen naween en zat na 3,5 week weer op mn paard! Succes alvast en genietse!
erg fijn om hier wat ervaringen te lezen. ik kreeg vandaag op controle te horen van mijn Gyn dat het toch een keizersnee wordt. kleine wil niet indalen en is nu al rond de 8 pond. ook met inleiden zal het moeilijk zijn de baby op een natuurlijke manier te laten komen. kleine heeft te weinig ruimte, ik ben maar klein en kort van lijf. mijn gyn wil niet nog meer risico voor mezelf en de baby en heeft besloten mijn kleintje morgenvroeg te halen. mijn vriend en ik waren toch wel even overrompeld. ineens gaat alles wel heel snel. ik zie wel op tegen de ruggeprik, heb het niet op prikken en met de ervaring van mijn vriendin in mijn achterhoofd toch een beetje ongerust. (mijn vriendin heeft van de ruggeprik, lekkend ruggemerg overgehouden waar ze nog maanden mee zoet is geweest)
Bij mij was de KS gepland maar had het kleine mannetje toch bedacht 4 dagen eerder te komen. De reden voor de keizersnede was ook stuitligging. Hebben ze wel geprobeerd te draaien (zonder succes) zal daar nu niet over uitwijden maar zal dat nooit meer doen. Uiteindelijk was het zo goed dat we voor een KS zijn gegaan anders was het waarschijnlijk vervelender afgelopen. De kleine man zat verschrikkelijk vast in de navelstreng en tijdens de KS hebben ze erg moeten wrikken om hem los te krijgen. Ik heb even kort op je vragen geantwoord. - Wat zijn tips om het zo aangenaam () mogelijk te maken? - lekkere comfortabele kleren meenemen, geen rare elastieken of zo in de rand van je broeken. Ik voelde elke rimpeltje, kreukeltje doordat je zo lang moet liggen. Ik heb mn eigen kussen uiteindelijk ook mee laten nemen. - Vriend/man je er van laten verzekeren dat hij geen moment de kleine uit het oog verliest en lekker gaat buidelen als je er nog niet bent. - Hoe voelde je je meteen erna en tijdens de eerste dagen? Meteen erna werd ik helemaal gek van het rillen! door de ontlading enzo kon ik niet stil zitten. Net of je het heel erg koud had. Maar het was enorm warm dus daar kon het niet aan liggen. de pijn viel op zich wel heel erg mee, als je maar je rust neemt. Achteraf gezien was ik wel een beteje van de kaart, terwijl ik op dat moment dacht dat ik de wereld aan kon. Veel dingen zijn een beetje in een waas aan me voorbij gegaan. De kleine niet hoor, maar sommige bezoekjes weet ik bijna niks meer van. - Wat viel mee / tegen qua herstel? Wat viel mee? De pijn denk ik. wat viel tegen: Niet mogen autorijden! Snel moe worden, een rondje winkelcentrum leek wel een hele marathon. Even van de parkeerplaats naar de hema was eigenlijk al te veel..maar niet qua pijn dus. Ik werdt gewoon heel erg moe, begon voor mijn gevoel te zweten en had het steeds warm en koud tegelijk. Beetje sterretjes voor de ogen... Als ik dan weer rustig aan deed, dacht ik daarna weer alles te kunnen om vervolgens weer tegen de zelfde muur aan te lopen. - Is het geven van BV gelukt of niet? Ja zeker, daar zou ik je ook niet druk over maken. Het kwam heel goed op gang alleen dronk sander niet zo goed (hij viel steeds in slaap) De eerste paar weken waren best moeilijk maar uiteindelijk heb ik het 5 maanden volgehouden. Moest toen stoppen om medische redenen (ik viel veel te veel af, 500 gram per dag! ook waren bloedonderzoeken niet goed, kwam van alles te kort dus mocht niet verder)
Ja! Afgelopen woensdag was het zover en het is me echt meegevallen! Ok, helaas wel meer dan 10 keer in mijn rug geprikt voordat die ruggeprik goed zat en een liter bloed verloren maar toch een prachtige en heel bijzondere ervaring! Met uiteraard het mooiste resultaten wat je je maar kunt wensen: een gezonde baby
Hester wat fijn dat het je is meegevallen, gefeliciteerd. Nu ik nog, maar dat duurt nog wel even een tijdje. Ik ben echt het bangste voor die ruggenprik en voor het misselijk/duizelig worden erna. Fijn om even wat ervaringen te lezen hier.
Wauw, Hester! Gefeliciteerd met je zoon! Op Ukkie smaar gauw je bevallingsverhaal vertellen hoor en een fotootje is ook gewenst natuurlijk
ik ben ook weer boven jan. vrijdagochtend 20 mei is onze zoon Bas geboren. de keizersnede zelf is me meegevallen en ook de ruggeprik, tijdens de operatie toch wat benauwde momenten gehad, je voelt al het getrek en geduw en vol spannig of je je baby al hoort. mijn vriend heeft alles kunnen meevolgen en heeft onze zoon geen moment alleen gelaten. ik mocht ook direct na de ingreep terug naar de kamer en Bas is met couveuze en al op de kamer gebleven. daar mocht hij vrij snel uit en heb hem lekker bij me kunnen hebben. heb wel veellast gehad van naweeen, heel vervelend als je vast zit aan je bed. uiteindelijk heb ik 5 dagen opname gehad en zijn gisteren middag weer thuis gekomen. ik ben erg moe, en vooral smorgens trekt de wond heel erg, ben daar best wel beurs van. maar mijn mooie manneke verzacht heel veel pijn. Hester ook jullie heel veel geluk met jullie Zoon.