@athina ik vind deze week idd vreemd, maandag heel misselijk duizelig en weinig eetlust maar kon nog wel wat doen in huis ookal was ik moe. dinsdag kon ik echt alleen maar voor sam zorgen, gister een goede dag, s'middags was sam bij mijn schoonmoeder en kon ik relaxen en heb ik wat dingen in huis gedaan, ook weleens lekker dat je dan gewoon door kan gaan! en vandaag gaat het best redelijk ook wat dingen in huis gedaan, stukje gewandeld vanmorgen dat viel wel ff tegen door de vermoeidheid dan slaat de angst wel wat toe, en net even op de wii fit wat dingen gedaan, dat was wel lekker zeg! hopelijk kan ik het volhouden om vaker te doen, is ook goed voor mijn conditie. verder merkte ik wel dat door de vermoeidheid en duizeligheid de angst weer groter werd, maar had het best goed onder controle geen paniekaanvallen gehad!! en vind het ook steeds makkelijker om dat pilletje in te nemen en verder kijk ik er erg naar uit om weer mijn dingen te doen!
hoi meiden!! hoe is het?? en cadeautjes gehad voor moederdag! ik wel en ontbijt op bed vandaag een drukke dag, bij schoonmoeder op vistie en bij mijn ouders en vanavond nog de buren op visti om te BBQ dus lekker druk! maar kon het goed volhouden, wel tussen de middag een uurtje geslapen. sam had op de terug weg van mijn ouders in de auto geslapen en sliep thuis ook nog een tijdje door die had tot 18.00 liggen slapen dus die ligt er net pas in, hoop dat ie morgen dan wel iets langer zal slapen.
Nou, hier geen ontbijtje op bed,maar das met de hondjes (die slapen bij ons in bed ) ook niet zo'n succes haha... Emma had op het kdv een mooi kadootje gemaakt, nl een kalender met allemaal leuke foto's van haar op het kdv, zo leuk. Mijn eerste moederdag kadootje ... Zaterdag had ik even een slecht moment,maar ik moest ook ongesteld worden, dus ik denk dat de hormonen weer bezig waren. Vandaag lekker rustig aan gedaan, lekker in de tuin geklust, en met Emma getutteld... Helaas heeft Emma deze week een beetje problemen met haar slaapjes overdag (niet willen slapen dus), en eind van de middag is ze dan eigenlijk oververmoeid en is het drama...hopelijk is dat snel weer over... @elsie, heb je het idee dat de medicijnen al hun werk doen?
@manonenemma ik vind mezelf wat rustiger, kan wat meer hebben maar de angsten zijn er nog wel maar ook iets minder al gelukkig. gister een drukke dag en dus vandaag wel moe dus maar rustig aan doen.
Fijn dat het zo gaat Elsie - ik wilde 'goed' zeggen, maar dat is misschien nog een te groot woord nu, maar in elk geval niet slecht... Ik ben érg moe van het weekend. En merk dat ik dan niet aan 'oefenen' toe kom. Wat ik ook weer wel vervelend vind: Ik wil opbouwen ten slotte... Maar vanochtend tijdens m'n gesprek met de pit-verpleegkundige gaf die ook weer aan 'Verg niet te veel van je zelf... Het komt écht wel' . Oftewel: Op dagen die al zwaar zijn (visite enzo) moet ik niet ook nog willen fietsen alleen enzo. Eerst maar eens standhouden in die drukte en voor de meiden zorgen. Want ik merk wel dat het weer gewoner wordt om even alleen thuis te zijn met ze of met één van beiden. Dingen die eerst onder 'oefenen' vielen, worden nu alweer normaal. En dat moet ik wél beseffen, want dat zijn eigenlijk allemaal weer 'overwinningen' als het ware. manonenemma: oef.. zwaar zo dan en je menstruatie gooit ook weer alles even overhoop . Hopelijk heeft je meisje snel door dat slapen héél erg fijn is, dan kan jijzelf ook je rust wat meer pakken!
Wat fijn Elsie dat je al verschil gaat merken. Dat geeft je alvast moed, en je weet waarom je eraan begonnen bent. @Athina: Ja, je moet inderdaad niet teveel willen,rustig aan. Maar snap wat wat je bedoeld hoor, hier ook zo'n ongeduld die eigenlijk 5 stappen tegelijk wil nemen, en dan baalt als het er maar 3 zijn, maar je moet niet teveel in 1 keer willen doen, het komt vanzelf wel weer. Wel fijn dat al weer veel dingen gewoon beginnen te worden, dat betekend dus dat je langzaamaan een regelmaat en ritme in je leven terug krijgt. Hier ook hoor. Het alleen zijn thuis gaat me steeds makkelijker af. En nu heb ik zelfs af en toe momenten dat ik daar juist naar uit kijk, omdat ik dan tenminste wat dingetjes kan doen,wat niet lukt als je bezoek hebt. Vandaag mijn laatste bezoekje aan de psych gebracht. Ze was zeer tevreden over me, hoe ik het allemaal weer opgepakt heb, en in overleg hebben besloten dat ik dit hoofdstuk ook weer kan sluiten. En bij problemen kan ik natuurlijk altijd weer een afspraak maken,maar zoals ik me nu voel denk ik niet meer dat dat nodig is. By the way, Emma ligt vandaag alweer bijna 2 uurtjes te slapen, en ik heb ook lekker even in de tuin liggen dutten
@athina het gaat idd beter gister een drukke dag dus ben vandaag echt moe! net wel even geslapen maar nog steeds moe dus ik doe maar rustig vandaag. wat fijn dat dingen ook weer normaal kunnen zijn he! @manonenemma het is idd fijn he dat als je thuis bent wat dingetjes kan doen, en als emma slaapt dat je dan even door kan gaan en tijd voor jezelf hebt! en wat fijn dat ze vandaag al 2 uurtje geslapen heeft! sam heeft vanmorgen anderhalf uur liggen slapen, tussen de middag wilde hij niet in zijn eigen bed dus dan maar bij mij en hij heeft nog anderhalf uur liggen slapen. merkte aan hem dat het weekend voor hem druk was vooral gister met alle aandacht.
heerlijk meiden, dat jullie zo hebben bijgetankt en jullie kindjes dus ook En wat goed zeg, manon! Dat je het afgesloten hebt bij de psych! Ik ben vanmiddag tijdens de zwemles van m'n oudste zelf nog even wezen zwemmen. Ik twijfelde of ik durfde in het diepe- ook omdat ik weer zo moe was, maar het was héérlijk . Wel even m'n collegaatje kort op de hoogte gebracht dat ik het weer wat eng vond en gevraagd of ze me even in de gaten wilde houden... Maar ik heb 10 baantjes (flink tempo) gezwommen. In het water had ik echt nérgens last van ! Misschien is het dus nu toch wel vooral een kwestie van positieve ervaringen opdoen en op die manier zelf vertrouwen 'kweken' als het ware... Ik hoop het in elk geval
@athina ik denk ook dat het idd met zelfvertrouwen te maken heeft! goed dat je toch gezwommen hebt. hier nog best wat kunnen doen ookal was ik best moe, en zelf weereens gekookt, daar was ik eerst steeds te moe voor, maar ik merk gewoon dat de angsten langzaam naar de achtergrond verdwijnen.
@athina: ik denk ook dat het met zelfvertrouwen te maken heeft. Zodra iets weer gelukt is durf je steeds wat meer. Wat lekker dat je weer gezwommen hebt. Emma heeft vandaag lekker lang geslapen, en het is vandaag eigenlijk super gegaan. Ik heb lekker kunnen dutten in de tuin, heb wat kleine klusjes kunnen doen, heerlijk. Morgen heb ik met mijn overbiirvrouwtje afgesproken, zij heeft een dochtertje van 2 weken jonger dan Emma, dus dat wordt ook gezellig, en volgende week maandag ga ik voor het eerst zwemmen met Emma. Vind het best spannend,want het is weer iets nieuws, dus ben benieuwd...
@manonenemma spannend hoor! ik heb 1x met sam gezwommen, maar wil het wel weer vaker gaan doen als het weer wat beter gaat. sam was vanmorgen om 6.10 wakker dus lekker vroeg, ben ook best wel moe! wel in totaal vandaag al 40 minuten op de wii fit dingen gedaan, lekker hoor! en vanmiddag als het droog is lekker naar buiten.
meiden!! ik ben zelf naar de winkel geweest! naja schoonmoeder was mee maar heb nu echt wat dingen gehaald en zelf afgerekend spullen ingepakt! voelde goed! en in totaal driekwartier gewandeld/onderweg geweest, wel even 5 minuten ofzo op een bankje gezeten.
Hoi, Ik heb niet alles terug gelezen maar heb ook een Postnatale Depressie gehad. Heb medicatie gehad en ben ook weer gestopt, maar toch blijft het aanwezig. Zelfs nu weer zo erg dat ik een afspraak heb gemaakt, maandag kan ik weer terecht bij de huisarts. Ik heb het gevoel dat ik alles mis van m`n dochtertje, alles gaat langs me heen, zelfs nu heb ik dat gevoel nog. Ik heb de eerste maanden niets tegen m`n dochtertje gezegd, geen woord tegen haar. Nu probeer ik alle tijd in te halen en zoveel met haar te praten, maar alle tijd is voorbij en kan alleen maar vooruit en wil zo graag achteruit om het in te halen. Nu ik dit type zit ik weer te huilen, zo`n schuldgevoel zoveel pijn zoveel waarom waarom waarom? Ik moet gelukkig zijn en ben het niet, alles is zo veranderd sinds de komst van m`n dochtertje. Het wordt nooit meer zoals vroeger, en dat moet ik denk een plek geven. Kan zelfs niet meer zoals vroeger denken, doen, alles draait om m`n dochtertje. Voor alle duidelijkheid, ik ben erg blij met m`n dochtertje en zou ze niet meer kunnen missen. Angsten spelen ook een rol, van als er met haar iets gebeurd, als m`n man zou wegvallen, als ik weg val enz enz. Ik m`n hoofd loop ik over. Maar ja jullie kennen het gevoel waarschijnlijk allemaal. Iedereen een dikke vette knuffel.
herkenbaar! hier spelen wel angsten helaas. maar heb nu wel het idee dat de medicijnen aan gaan slaan, welke gebruikte jij? ben je dan niet te vroeg gestopt als je het gevoel nu weer hebt?
Ik ben na 1 maand al gestopt (welke ik had weet ik niet meer) Denk dat ik te vroeg ben gestopt inderdaad. Maandag kan ik pas weer terecht bij m`n eigen huisarts. Mijn hoofd loopt over van angsten, van alles wat er kan gebeuren, wat er mis kan gaan, wat m`n dochtertje denkt, hoe ik alles wel goed doe enz enz. Ik heb totaal niet van m`n dochtertje gehouden de eerste maanden. Was erg afstoten en m`n man heeft alle zorg op zich genomen. Hij is een toppertje, zonder hem had m`n dochtertje er niet meer geweest want ben ik alle staten geweest. Nu kan ik het allemaal wel wat beter aan, maar voel dat het niet goed zit.
wat balen dat je maandag pas bij de huisarts terecht kan, maar wel goed dat je er heen gaat! kan je er met je man goed over praten? misschien toch verstandig om weer aan de medicatie te beginnen?