Wel of niet vertellen tijdens intake/gesprek

Ik zou het denk in een gesprek wel aangeven, maar nog niet in de sollicitatiebrief. OP die manier weet je in ieder geval dat je op capaciteiten, ervaring en motivatie wordt uitgenodigd.

 

Hmmm...lastig he?! Ik heb vorig jaar open kaart gespeeld tijdens mijn sollicitatiegesprek (dus nog niet in brief) en ben daarop afgewezen. Dat zeiden ze natuurlijk niet, maar weet wel zeker dat het zo is. Ze konden me namelijk geen geldige reden geven waarom ik het niet geworden was, dus dan weet je genoeg.
Best bale hoor...
in principe ben je het niet verplicht dus als ik nu weer zou solliciteren tijdens een zwangerschap zou ik het niet zeggen. Dan maar beetje ´achterbaks´ en het dus pas vertellen als je aangenomen bent.
Vriendin van mij had ook open kaart gespeeld en kreeg 1 week later miskraam, terwijl ze ook afgewezen was vanwege zwangerschap. Zoiets is gewoon bale....

Ken ook zat mensen die het niet gezegd hebben, wel aangenomen werden en uiteindelijk dus gezegd hebben dat ze zwanger zijn. Weet niet of je het echt om werk zit te springen, maar als het wel zo is dan zou ik het dus lekker niet zeggen! Zien ze dan wel....

 

Ik geef het ook niet aan in mijn brieven hoor, je bent het ook niet verplicht. Ik ben een keer uitgenodigd toen ik ruim 16 weken was en het ook wel zichtbaar was bij mij. Ik heb het er evengoed wel bijgezegd en ook afgewezen maar ja, ze zullen toch nooit zeggen als het aan de zwangerschap lag.
Ik ben trouwens wel van 'eerlijkheid duurt het langst' maar met 8 of 9 weken zou ik het nog niet vertellen hoor.

 

Ik kan me voorstellen dat je graag eerlijk wilt zijn. Mijn ervaring is dat die eerlijkheid ook behoorlijk tegen je gebruikt kan worden. Dus weet je zeker dat ze dit geen probleem vinden? Zijn er nog meer sollicitanten voor de baan? Anders zou ik het echt niet voor de ´kritische´ 3 maanden grens vertellen. Het doet er toch niet toe voor je sollicitatie? Wat heeft het voor meerwaarde voor je werkgever om dit dan al te weten? Het zegt niets over je bekwaamheid voor de functie dus het doet er niet perse toe. Je rechten zijn er om het nog niet te vertellen en die zijn er niet zo maar.
Bij mij op mijn werk doen ze namelijk echt wel moeilijk over vrouwen die zwanger willen worden. Ze vragen zelfs in sollicitatiegesprekken of je een kinderwens hebt! Mag niet ik weet het, maar pas op.

Verder heel veel succes en gefeliciteerd!

 

Het kan ook uitmaken hoe je zo'n boodschap brengt. Je kan alleen vertellen dat je zwanger bent..
of je kan vertellen dat je zwanger bent met al je ideeën over welke consequenties dat zal hebben voor je toekomstige baan (wil je evenveel uren maken, helpen om vervanging te zoeken, laat weten dat de overheid je verlof financiert, enz.). dan laat je wel zien dat je meedenkt, gemotiveerd bent en open staat voor discussie.

dit laatste heeft mij een baan opgeleverd, én kon ik ook eerlijk zijn omdat ik het lastig zou vinden om zoiets groots te verzwijgen. ook al ben je niet verplicht het te vertellen.

succes met je zoektocht!

 

Ik zat helaas ook in de situatie dat ik zwanger was en op zoek moest naar een nieuwe baan.
Heb het altijd heel eerlijk verteld in het eerste gesprek. En nog nooit hierop afgewezen. Vaak zelfs uitgenodigd voor de 2e en 3e gesprek. Openheid is altijd enorm gewaardeerd juist.
Echter, geen van de banen (4x) heb ik gekregen, omdat er altijd een andere kandidaat was, die net wat meer ervaring had.
De motivatie was echter altijd duidelijk aanwezig, wat mijn 'tekortkomingen' waren tov de andere kandidaat en geloof niet dat ik op zwangerschap ben afgewezen. Echter ik kan ook niet ontkennen dat het ongetwijfeld in hun beslissing heeft meegespeeld.

Wat ik wel altijd heb gedaan is, afhankelijk van het verloop van het gesprek aangegeven dat ik zwanger ben. Dus zoek een goed moment in het gesprek uit (wellicht als je spreekt over je thuissituatie, je hobby's het werk van je vriend, oid). Dan wordt het ook geen zwaar onderwerp. Als je er mee begint of mee eindigt, dan blijft dat hangen bij de werkgeverd en dat wil je dan ook weer niet.

Succes met het maken van je keuze en het solliciteren uiteraard.

 

O ja, wat ik ook altijd heb verteld is hoe ik denk over het werken na de geboorte van mijn kindje.
Kinderopvang geregeld, vriend dag vrij, hoeveel uur ik wil werken, wat ik maximaal wil reizen, of ik wil overwerken etc. Hiermee kon ik duidelijk aangeven dat ik nagedacht heb over de consequenties van moederschap in combinatie met werken. Dat werd altijd zeer op prijs gesteld.

 

Vertel het gewoon. Een werkgever is ook niet gek hoor. Als je wordt aangenomen en je verschijnt een maand later op je eerste werkdag met een bollere buik, wekt dat niet echt vertrouwen. Besef ook wel wat een impact het heeft voor een werkgever als je een nieuwpersoneelslid aanneemt en dus net denkt alles weer op de rit te hebben, dat diegene dan na een paar maanden weer weg is voor een tijdje. Als jij je zo kan "verkopen"tijdens een sollicitatie gesprek, dat de werkgever beslist dat jij een aanvullende factor bent, zal het niet uitmaken of je zwanger bent of niet.

 

Ik den kdat niet vertellen niet echt veel op zal leveren.
Krijg je een tijdelijk contract dan kunnen ze je zonder opgaaf van reden alsnog ontslaan in je proeftijd.
Minder dan 1 jaar is 1 maand proeftijd en jaar of langer is 2 maanden proeftijd normaal gesproken.

Hoe lang kun je het nog geheim houden.....
En als je na je preoftijd vertelt dat je al 3-4 maand zwanger bent en je hebt niets gezegd waar is dan het vertrouwen.

Ik zou open kaart spelen, denk dat er bazen zullen zijn die je er om weiegeren, maar als jij jezelf echt kan verkopen en je hebt de kwaliteiten, zou ik niet weten waarom een baas je zal laten lopen.
Tenzij je na de zwangerscap direct andere uren zou willen bv.

 

Ik zou het niet vertellen, ik heb met mijn vorige zwangerschap veel keer nee op het request gekregen, omdat ik juist te eerlijk was.
ik ben gisteren weer begonnen bij een nieuwe baan, en kan volgende week testen, (heb overgens mijn oude baan ook nog)
mocht ik zwanger zijn dan ga ik dit zeker in mijn proefperiode die 2 maanden is niet vertellen.
mocht ik niet zwanger zijn, dan gaan we gewoon door met de behandeling.

ik zou het pas vertellen als je een maand of 4 bent, buikje is wel te verbergen, keuze kleding. en anders is de kans dat je aangenomen gaat worden heel klein, uitzendburo zegt het niet voor niets, die weten vaak om wat voor een werkgever gaat, en hoe ze hier mee omgaan.

dus als je de baan graag wilt, zou ik het nog niet vertellen, je hoeft het pas te vertellen een aantal weken voor je bevalling, dus je staat volledig in je recht om het niet te vertellen,

succes met je keuze en je sollicitatie.

 

Joh, je kunt van alles verbergen!
Ik heb gesolliciteerd toen ik al voorbij de 20 weken was. Ik had toen nog geen superbuik, maar er zat echt wel wat. Toch heeft niemand het gezien. Beetje lossige blouse of een tuniek aan, dat wordt ook volop gedragen door vrouwen die niet zwanger zijn.

Overigens heb ik het toen wel verteld, in het laatste gesprek. We waren nog met 2 kandidaten en het voelde voor mij niet goed om het te verzwijgen tot na de beslissing. Ik heb de baan niet gekregen, het was 3-2 (er waren 5 beslissers voor deze functie). Ik zal nooit weten of het was vanwege mijn zwangerschap maar ik heb er ook geen spijt van dat ik het gezegd heb. Zou het een volgende keer weer zo doen.
Speelt natuurlijk wel mee dat ik op het moment van in dienst treden al bijna met verlof zou gaan - en nog voor die tijd zou ik met een joekel van een buik langskomen, want hij werd echt gigantisch vanaf 26 weken.
Jij zou er ook voor kunnen kiezen om eerst in dienst te komen en pas daarna te vertellen (er van uit gaand dat je de baan zou krijgen). Als je al even hebt kunnen laten zien hoe goed je bent, is de drempel toch hoger om je er weer uit te zetten en opnieuw te moeten beginnen met iemand anders.

 

ik was net zwanger toen ik een paar jaar geleden solliciteerde, geloof nog geen 5 weken.
Toen ik daar begon zou ik 15 weken zijn geloof ik.Ik heb toen wel gebeld voor ik begon (was namelijk ook ergens anders aangenomen) dat k zwanger was. Ze vonden het helemaal geen probleem gelukkig!