hoi, de broer van mijn man 30 jaar ligt op sterven hij heeft kanker, gisteren hebben we afscheid genomen, en hij wordt nu slapende gehouden met een pomp met dormicum, een soort slaapmiddel, hij wordt niet meer wakker, dit is allemaal zeer heftig, en ik wil graag weten of er mensen zijn die ook iemand hebben gehad die dit medicijn heeft gehad? en hoe het verloop toen verder ging? hoelang kan het duren met dit middel voordat iemand overlijdt enzo, en hoe zijn/gaan jullie met zoiets heftigs om, ik vind het maar vreselijk moeilijk allemaal...... liefs.
Ik heb hier geen ervaring mee, maar ik wil jou, je man en de rest van de familie wel veel sterkte wensen met dit verdriet.
Ik heb zoiets meegemaakt met mijn schoonmoeder, alleen was de dormicum toen als voorbereiding op euthanasie. Met Dormicum kun je er verder weinig van zeggen, tis de vraag wanneer zijn hart het genoeg vindt geweest. Er zijn mensen die nog dagen blijven leven, maar ook mensen die al vrij snel overlijden met dormicum. Het is maar het hoe sterk het lichaam nog is. Sterkte in ieder geval.
Wat vreselijk voor jullie zeg, ik kan je geen antwoord geven op je vraag maar wil jullie veel sterkte wensen!
Mijn moeder heeft dit afgelopen november gehad. ( ze had uitegzaaide longkanker ) Op donderdagavond om 21.30 is ze aan de pomp met dormicum gezet. Vrijdagochtend werd ze toch weer wakker. Vrijdagmiddag is de pomp hoger gezet. Zaterdagochtend leek de pijn heftiger te worden. Toen is er ook morfine op de pomp bij gezet en de dormicum hoger. Zaterdagmiddag om 14.11 is ze toen overleden. Het was afschuwlijk, ik heb er bijna al die tijd bijgezeten en het is heel heftig om op zo'n manier iemand weg te moeten zien glippen . Heel veel sterkte!
Ach meid wat heftig. Wij hebben het zelf in okt meegemaakt met mijn schoonmoeder. Ze had een hersentumor waar ze nog aan geholpen was maar was een week later al weer groter als daarvoor. Ze was op een dag in slaap gevallen en werd niet meer wakker ze hebben haar toen een paardemiddel gegeven toen kwam ze weer bij. Ze gaven haar nog 2 dg en ze kon mee naar huis. Ze heeft nog 2wk geleefd het was een wonder. De laatste paar dagen lag ze in coma en is ze gelukkig door de morfine en slaapmiddel heel rustig ingeslapen. Hoe wij er mee omgingen erg moeilijk we hebben genoten van de dagen die we nog met haar hadden maar wat was het zwaar om haar zo te zien leiden wat een onmacht. Ze is in dec overleden en we hebben het er nog moeilijk mee. Ik wens je heel veel sterkte meid. Hij is nog zo jong wat vreselijk.
Wat erg zeg, 30 jaar.... Heb er kippevel van. Helaas kun je er moeilijk iets over zeggen, zoals Setteke zeg hangt het van het hart af. Dit was ook zo bij mijn oma, zij is wel binnen 2 dagen overleden. Ik wens jou en je familie enorm veel sterkte toe. Liefs
Wat heftig meid, verschrikkelijk! Heel veel sterkte de komende tijd voor jullie! Ik heb een soort gelijk iets mee gemaakt met mijn oma alleen kreeg zij geen dormicum maar morfine.. De pomp stond zo'n beetje om max. en daarna heeft het nog ruim 24 uur geduurd voor ze uiteindelijk vredig is ingeslapen..
Als eerste heel veel sterkte. Ik heb hier jammer genoeg ervaring mee met mijn vader. Hij werd ook in slaap gehouden maar kreeg daarbij ook morfine via een aut. pomp. Er werd iedere keer net iets meer morfine ingespoten en zo is hij langzaam gestorven, mijn paps werd op 18 september is een vaste slaap gemaakt ( 19 sept werd hij 45 ) en op 20 september om 13.10 uur overleden en is heel rustig gestorven. (Een euthenasi mocht helaas niet meer omdat hij kinds was en dus niet helder was om dat te beslissen en hebben ze het met de morfine gedaan.) Nogmaals heel veel sterkte....
bedankt voor alle snelle reacties,het is idd heel erg heftig,ook zo jong bah, morfine krijgt hij niet, omdat hij heel erg veel braakt, en volgens de huisarts nog misselijker kan worden van de morfine, ik hoop voor hem dat het niet meer lang duurt, want je wilt iemand niet missen, maar zo iemand bij je houden is echt verschrikkelijk, wat een lijdensweg zeg hij eet al twee weken niets meer en een dag of vijf drinkt hij af en toe nog een slokje water, volgens mij kan hij toch ook niet meer drinken wanneer die dormicum zijn werk doet?
Heb het meegemaakt met mijn tante en met m'n stiefvader (beide hadden kanker). Het kan heel erg verschillen hoe lang het dan nog duurt. Mijn stiefvader stierf 12 uur later, mijn tante had meer moeite met los laten en bij haar heeft het 3 dagen geduurd. Vaak kan de verpleging wel een beetje zeggen of het eraan zit te komen. Als de ademhaling steeds langzamer gaat en de tussenpozen steeds langer duren, dan komt het dichterbij. Heel veel sterkte!
Dormicum is een slaap/rust middel. Geen euthenasie middel. Over wanneer iemand sterft kun je geen uitspraken doen. De ene persoon vecht er tegen en dan kan het lang duren. De andere persoon geeft zich snel over. Er zit ook nog verschil in jonge en oudere mensen! Dormicum wordt gegeven zodat het stervens proces rustig gaat en de patient er zo weinig "hinder" van heeft. Meestal wordt het gegeven i.c.m. morfine. De mensen komen in slaap en dan is het aan het lichaam om het op te geven. Als het einde dichtbij gaat zie je vaak dat mensen gaan reutelen en krijgen slijm. De ademhaling veranderd en er komen meer pauzes tussen de ademhalingen. De uiteinden worden koud zoals neus, handen en voeten. Verder kun je verkleuringen zien. Dit is een natuurlijk proces. Mensen overlijden dus niet door toedienen van dormicum. Wel kan het proces iets sneller gaan omdat de patient rustiger is en zich er sneller aan over geeft en dus niet vecht.
Het is vreselijk oneerlijk. Hij moet gaan maar is nog helemaal niet klaar hier. Je staat machteloos aan de kant. Hoe hier mee om te gaan? Dat is natuurlijk voor iedereen verschillend. Je moet doen wat voor jou het beste voelt. Steun zoeken of juist alleen zijn, kaarsje branden, bidden, mooi gedicht schrijven. Alles mag en kan. Iedereen heeft zijn eigen manier om zoiets te verwerken. en voordat je het enigzinds verwerkt heb ben je heel veel maanden en misschien wel jaren verder. Heel veel sterkte........
Als eerste, heel veel sterkte! Wij hebben het vorig jaar februari meegemaakt met onze moeder, zij werd met dit middel in slaap gehouden omdat haar hersenstam, door gebrek aan zuurstof na een acute hartstilstand, niet meer volledig functioneerde. Ze is vrijdag's het ziekenhuis ingegaan en het gehele weekend zo in slaap gehouden, ze is ook niet meer wakker geworden, ze hadden nog een sprankje hoop dat ze door middel van de coma haar hersenen een beetje op de rit konden krijgen maar dat was helaas al een gestreden strijd. Wat voor mij persoonlijk het moeilijkste was was het feit dat ik geen feedback meer kreeg, maar het is natuurlijk wel anders dan in jouw geval, wij konden van te voren geen afscheid nemen. Wat wel weer prettig was, ze is rustig en vredig gegaan. Wat het verwerken en ermee omgaan betreft, dat is voor iedereen verschillend, ik zocht mijn heil in muziek en schrijven, en natuurlijk veel praten met anderen. En voor een ander kan dat weer totaal wat anders zijn, doe dat wat je gevoel je ingeeft, wil je schreeuwen, schreeuw dan, wil je janken, jank dan, doe wat je gevoelje ingeeft en ga niks opkropen. Nogmaals veel sterkte in deze zware tijd.
@ chrissie, ik wilde je een pb bericht terug sturen maar het lukt niet, ik ga het straks nog een keertje proberen, wel bedankt alvast voor je verhaal, ook heftig hoor, gatverdamme, ga nu even de stad in met de kleine beetje afleiding zoeken, @iedereen: zijn jullie elke dag naar degene geweest die op sterven lag? wij vinden het zo moeilijk om een dag niet te gaan, maar we zijn allebei hondsmoe, en willen eigenlijk niet weer vanaaf oppas vragen voor ons zoontje, liefs.
Hij hoeft geen drinken meer. Iemand die stervende is en slaapt ervaart geen gevoel meer van honger en dorst. Bovendien zijn de spieren verslapt en kan hij zich makkelijk verslikken.