Met 5 maanden is ons zoontje 3 dgn per week naar het kdv gegaan. Zelf heb ik geen klachten, de meisjes zijn allert, netjes, aardig. Maar mijn zoontje huilt meestal, of van heel droevig kijken tot hysterisch huilen bij het afscheid. Dat duurt meestal maar even zeggen ze. Vandaag ging ik hem halen en stond hij op de speelplaats te sippen in een hoekje. Mijn hart brak. Ik hem roepen, en meestal is hij superblij om me te zien en rent hij keihard naar me toe. Maar nu bleef hij zo zielig voor zich uit kijken. Zo van: Waarom moet ik hier toch naartoe? Ik voel me zo rot erbij. Vaak is hij wel rustig aan het spelen als ik kom maar als hij me ziet weet hij niet hoe snel hij naar de deur moet rennen. Ze zeggen wel dat hij wat gesloten en verlegen blijft. Ik heb enorme zin om mijn werk op te geven of een ander dagverblijf te zoeken. Maar stoppen met werk is financieel niet haalbaar en met een ander dagverblijf is misschien weer hetzelfde? Wat moet ik nu?
misschien kunnen ze foto's of een filmpje maken zodat je kunt zien hoe hij speelt en zich gedraagd gedurende de dag. Ik denk dat veranderen van KDV niet zal helpen misschien een gastouder omdat dat kleiner is en ze daar meer aandacht hebben voor je zoontje. Leuk is het in ieder geval niet en je hart breekt ervan.... Succes!
mischien is idd een gastouder de oplossing. die van mij is bijna 4 en huilt nog steeds af en toe,ze gaat ook vanaf 5 maanden naar het kdv.maar zodra ik buiten ben is het over.(zijn vaak spelletjes) zoontje van mijn neefje zat ook eerder op de kdv en had er absoluut niet naar zijn zin,onderweg al zeuren ik wil niet enz...die zijn overgegaan op een gastouder en perfect hij heeft het harstikke naar zijn zin.kleinere groepen,ik geloof 6 kinderen,huiselijk enz.... succes
Onze zoon heeft dit ook vreselijk gehad.... vond verschrikkelijk. Het was echt drama... maar het was altijd snel voorbij, toen kwam hij in een periode dat hij zich vreselijk gedroeg. Naar mij vroeg en tja. Hij ging een dag, in overleg hebben we halve dag erbij gedaan. Ook zijn we voor zijn slaapproblemen naar de osteopaat gegaan en toen hij jarig was hebben we groot uitgepakt naar hem toe, heb de wereld in geprezen, dat hij mocht gaan en dat hij kadootjes mocht geven van bumba..... En het was over..... en paar weken later kon ik nog net een kus en een zwaai krijgen en nu nog. Wat er is gebeurd wat geholpen heeft, de extra dag, osteopaat. (hij bleek altijd hoofdpijn te hebben, was het te druk?). We weten het niet. maar het gaat nu erg goed en ik ben blij dat we door gezet hebben. Ik vind het goed voor zijn ontwikkeling. We hebben bewust niet meer naar een peuterspeelzaal gebracht en laten hem nu anderhalve dag naar de opvang gaan. gr brenda
Ik ben nooit zo dol op oppasouders geweest omdat ik die moeilijker vertrouw. Maar misschien was het afgelopen week extra erg omdat hij naar nu blijkt flink verkouden is en thuis ook erg huilerig en dwars...