?¿ Aangenomen en kinderwens ?¿

officieel hoef je het zelfs pas te vertellen als je 6 maanden bent... maar dat houd wel in dat je je buik moet verhullen. ( persoonlijk zou ik dit niet doen)

Als ze ernaar vragen tijdens je sollicitatie zal ik gewoon zeggen dat de wens er wel is alleen nu nog niet. Heb ik ook gedaan. Gelukkig maar want ik blijk PCO te hebben en doe er langer over dan de gemid. persoon om zwanger te worden. Ben ook net door mijn proeftijd heen op mijn werk en mocht ik nu zwanger raken vertel ik het pas als ik 3 maanden zwanger ben.

 

ik zou er gewoon nu voor gaan. Kans is klein dat het de eerste ronde raak is en als dat wel zo is dan vertel je het gewoon met 12 weken...

Als die 12 weken vlak voor het einde van je halfjaarcontract valt dan zou ik even wachten met vertellen..

weet je meid je kan wel uitstellen, uitstellen... maar je weet niet wanneer het raak is!

 

Volgens mij mogen ze er wel naar vragen, maar je bent niet verplicht hier op te antwoorden.
Vaak zullen ze het officieel op een andere reden gooien en niet zeggen dat ze je afwijzen, omdat je een kinderwens hebt of zwanger bent. Helaas hebben ze momenteel vaak meer dan genoeg kandidaten voor een functie, dus kiezen ze toch eerder voor iemand die aan alle eisen voldoet.
Maar goed, ze kunnen natuurlijk ook je eerlijkheid waarderen.
In ieder geval heb ik het zelf nooit gezegd tijdens gesprekken, gaat ze geen ruk aan en bovendien kun je binnen een maand zwanger zijn of er gaat gerust een jaar overheen, dat weet je van tevoren niet.
Zelf was ik aangenomen voor een tijdelijke functie van 3 maanden, ondertussen was ik zwanger geworden, maar ze wilden mij graag vast aannemen voor een andere (vaste) functie die in de tussentijd was vrijgekomen. Ik kon dus gewoon blijven werken daar.

 

druif78, tja das idd lastig, ik heb je topic toen actief gevolgd en je twijfelde al zo over de uren he?? Jij kan beter inschatten dan ik hoe ze daar wellicht over denken. Die uren die jij dan evt. laat vallen, hoe kunnen die ingevuld worden??? Kan iemand dat intern overnemen, of moet er extern iemand worden aangenomen. In dat laatste geval ben ik bang dat ze liever iemand nemen voor de volledige uren.

 

Ik heb vooraf al geopperd toen of ik geen 24 uur kon komen werken, maar dat was geen optie. Ze zichten echt iemand voor 32 uur, liefst nog 36 uur. Het werden er dus 32 . iemand aannemen voor 1 dag om het gat op te vullen is geen optie voor hun.
Zo nu ons zoontje de 1 jaar is gepasseerd vind ik 32 uur werken nog wel te doen. Ook qua opvang hebben we het ook goed geregeld dat hij maar 3 dagen naar het KDV hoeft en dat vind ik allemaal heel acceptabel.
Maar stel er mag een tweede komen dan vind ik 32 uur werken met 2 kindjes echt too much. Bovendien als je nog met alle flesvoedingen zit en je kindje is nog zo ontzettend jong wil ik niet zoveel missen van de eerste maanden!
Denk dat iedereen dit wel zal snappen, maar wanneer is het redelijk om dat aan te kaarten? Als ik er 1 jaar werk? 2 jaar? Ik weet het van te voren, en heb het er iet over gehad omdat het nu nog niet speelt.

 

@Druif, word eerst maar zwanger zou ik zeggen (misschien duurt het wel even, misschien denk ik je er dan anders over), daarna kan er nog zoveel veranderen! Misschien kan je man minder werken, misschien is ouderschapsverlof een optie? voor een jaar?

 

Probeer idd eerst zwanger te worden. Wel goed dat je er over na denkt, maar je weet toch niet hoe het loopt..
Mijn oude werkgever heet bij begin gezegd: ik weet dat als je een vrouw in dienst neemt de kans er is dat er kids komen. En dat is geen reden om t niet te doen, van beide kanten! Ik kon ook blijven en minder uren werken en daar was ik erg blij mee!

Helaas hebben we nu een nieuwe werkgever die een andere insteek heeft. Die vind het zwangerschapsverlof te lang en hij vindt het belachelijk dat je in die periode ook nog vakantietijd en vakantiegeld opbouwt... (Dat zelfde vindt hij ook als je ziek bent en in de ziektewet zit...)

Maar goed, ontopic: ik zou de kinderwens niet uitstellen, je weet maar nooit hoe het loopt.

 

Ja, ik zou het verwezenlijken van mn kinderwens ook nooit uit stellen. Denk dat we er (hopelijk) voor zullen gaan als onze eerste ca 2 jaar is. Dan zien we wel hoe snel het loopt (eerste was al raak voor we er "officieel" voor wilden gaan ) Maar goed tegen de tijd dat er sprake is van verlof en weer gaan werken, werk ik er al meer dan 1 jaar. dan zien we wel weer. in het allerergste geval als ze moeilijk gaan doen probeer ik wat met ouderschapsverlof te regelen oid (man is nu al minder gaan werken) of zoek ik wat anders !

 

hoi

ik ben net aangenomen op mijn nieuwe werk in de zorg, ik ben tot heden nog bbl leerling bij een zorginstelling waar ik in principe vast contract hebt na afstuderen (jul) nu had ik bij de thuiszorg gesolliciteerd en ben ik aangenomen met vast contract helemaal geweldig en blij natuurlijk en daar zou ik beginnen in sept. ik moet volgende week gaan tekenen, maar nu kwam ik er vandaag achter dat ik maandag mijn ongi moest krijgen en niet gehad had dus heb ik snel een test gehaald en positief dus (4wkn en 2dgn) mijn dilemma is dus nu moet ik het voor het tekenen tegen mijn nieuwe baas zeggen of na het tekenen

alvast bedankt

 

jeetje, dat is wel lastig inderdaad. Wettelijk gezien mogen ze je er niet mee benadelen (dus weigeren van contract). Maar je wilt oprecht zijn he? Dat is ook een goeie basis voor een nieuwe baan.
persoonlijk zou ik gewoon 12 weken afwachten; dat is ook de grens vaak he, waarop je het aan de buitenwereld kenbaar maakt. Er kan nog vanalles gebeuren al denk je daar liever niet aan.
Ik zit een beetje in dezelfde positie: ik denk (weet haast zeker) dat ik zwanger ben, kan volgende week pas testen en begin over 3 weken op mn nieuwe baan...pffff. Ik wil eerst afwachten hoe de zwangerschap verloopt en dan met 12/14 weken vertellen.

 

tja het is erg vervelend maar als ik tot 12wkn wacht dat zou dan nog 2 mnd zijn dan moet ik bij mijn huidige werkgv ook al gezegt hebben dat ik weg ga. het is moeilijk haha
ik denk dat ik gewoon volgende week na mijn arbeidsvoorwaardegesprek en voor dat ik teken zeg dat ik per ongeluk zwanger ben geraakt, en dat ik het vorige week niet wist. dat is ook zo trouwens en ze hebben een tekort in de zorg dus ik denk/hoop dat ze me dan toch laten tekenen en dat ze het alleen maar waarderen dat ik het zo vlug heb gezegt.

maar duimen

 

Hoi meiden,
Fijn om hiet verhalen over te lezen! Ik zit met eenzelfde dilemma...

Ik ben nu vanaf nov 09 bezig met proberen een kindje te krijgen.
Nu staat er een vacature op internet die echt op mn buik geschreven is. Ik vind het echter lastig om nu te solliciteren.. Wat nou als het volgende maand wel raak is?!

 

Gewoon reageren! een zwangerschap valt niet te plannen! Anders sla je jezelf voor je hoofd dat je de baan niet genomen hebt!
Je bent nu nog niet zwanger dus speelt het niet!
Tegen die tijd zie je wel.

Toen ik mn sollicitatiegesprek had speelde het ook niet. Ik voel me nu wel een beetje lullig dat het nu wel speelt nog voordat ik er uberhaupt begonnen ben. voel me zelfs een beetje schuldig, alsof ik iets voor ze heb achter gehouden.
Anderzijds is het ook niet heel vreemd als ze een vrouw van mijn leeftijd aannemen dat die vroeg of laat een keer zwanger wordt?!

 

toen ik solliciteerde bleek ik zwanger heb gezegd dat ik hen dat niet aan kon doen 3 maande inwerken en weer met verlof
maar ze wilden me toch hebben en ben na mijn verlof aangenomen.

eerlijkheid duurt het langst
succes

 

ik heb het dus ook gewoon eerlijk gezegd, en hun gevraagd om ook eerlijk naar mij toe te zijn omdat ik nu vast contract heb, ze hadden er geen problemen mee en ik gan in sept starten (3mnd zwanger) dus dan kan ik nog een dikke 4a5 mnd werken en na mijn zwangersschap weer verder. gelukkig

 

Goh, heel erg herkenbaar.
Ik ben per september aangenomen voor een verkorte opleiding tot kraamverzorgster en na die periode krijg ik een 24-uurscontract voor 3 jaar. Ondertussen hebben we ook de wens voor een 2de kindje. Dus wat doe je dan? Wacht ik nog 4 en een half jaar? Ga ik er nu voor? Maar hoe komt het dan met mijn werk? Bovendien zou ik na de geboorte van ons kindje ook wel een jaar borstvoeding willen geven. Erg moeilijke keuze en ik weet zelf ook niet of ik nog wel zin heb om dan weer uit de werkroutine te starten en weer terug de luiers in te gaan.
En wat doen we nu: 'voor het zingen de kerk uit.' Dus niks actiefs, maar ook niet echt passief.
Mijn man wou wel internationaal chauffeur worden en dan is hij erg veel weg. Ik zei:'moet je doen, moet je doen, dan is er ook even geen probleem en wordt het voor ons opgelost.' (Hij doet het niet echt hoor)

 

Is altijd lastig... Zit in een soortgelijke situatie nu. Werk sinds januari bij mijn huidige werkgever. Tijdens het sollicitatiegesprek is er niet gesproken over zwangerschap ed, maar heb wel duidelijk gezegd dat ik afgelopen jaar bevallen ben van 'ons eerste kindje' dus daar konden ze ook uit afleiden dat er waarschijnlijk nog wel een tweede zal komen.
Wij wilden niet teveel leeftiijdsverschil tussen onze kindjes en zijn er in april weer voor gegaan. En het was (gelukkig) ineens heel snel raak! Deze week loopt mijn halfjaarcontract af. Ik zeg lekker helemaal niets totdat ik de 12 weken voorbij ben. Het kan altijd nog fout gaan, daar moet je ook rekening mee houden. En zo heb ik iig nog een tijdje mezelf verder te bewijzen.

Maar heb ook de andere kant meegemaakt, een collega van mijn vorige werk (was ook al een vriendin) is vlak voordat ze bij ons kwam werken zwanger geraakt. Ze heeft haar proeftijd afgewacht en het toen verteld. Vervolgens is haar halfjaarcontract niet verlengd. Als ze het in haar proeftijd had verteld, was ze waarschijnlijk haar proeftijd niet doorgekomen...
Blijft altijd lastig, je moet gewoon je werkgever goed inschatten voor zover dat kan...

 

Blijft lastig dit.

vd ene kant hoef je er niet op te antwoorden en vd andere kant wil je eerlijk zijn.

Ik ben zelf ook werkgever en zal er nooit naar vragen. Vind dat je moet beseffen dat vrouwen in een bepaalde leeftijd zwanger kunnen worden. Dan zijn ze 16 weken met verlof en komen in principe ook weer terug.

Niet zolang geleden heb ik iemand aangenomen waarvan ik vermoedde dat ze over 1 jaar kinderen zou willen (ivm studie die nog ruim 1 jaar duurt)
Ik was wel even verbaast toen ze vertelde zwanger te zijn, maar was vooral blij voor haar. Ik heb haar echt aangenomen omdat ze duidelijk als beste in het plaatje pastte en wist dat ik daarmee het 'risico' nam van een zwangerschap.

Nu zullen niet alle werkgevers zo zijn...

Ik zou altijd voor mijn eigen geluk gaan als dat (financieel) mogelijk is. Je weet immers nooit wat er zal gebeuren, zeker in deze tijd. En je weet ook nooit wanneer je zwanger raakt en of dat goed gaat.

allemaal suc6 met deze keuze