Hoi Ben ik weer? Dinsdag wordt ik geopereerd aan mijn galblaas en zie zooooooo op tegen narcose.nmog nooit gehad. Ben bang om dood te gaan en mijn dochtertje nooit weer te zien.... Ben niet bekend met angstklachten en slik inmiddels slaaptabletten en heb contact met psycholoog gezocht. Probeer afleiding te zoeken naar ansgst en verdriet komt continue naar boven.....misschien moet ik de operatie maar afzeggen ik hou het niet meer vol. Is voor mijn omgeving ook niet leuk zo. Kennen me helemaal niet zo.... Xxx donja
Maar waarom ben je bang dan. Je bent een gezond mens op je galblaas na ! Ze opereren je echt heus voorzichtig, je gaat alleen even slapen. 9 van de 10 keer ben je al weer wakker voor je weet dat je in slaap bent. Ik zou me echt niet zo veel zorgen maken meis ! Met die galblaas blijven lopen is ook geen optie !
hoi lieverd ik was vandaag nog aan jouw t denken. zoals je weet was ik ook heel bang,maar jij bent wel erg extreem bang. vindt ik echt erg voor je meid. als ik jouw kan helpen,mag je me een pb sturen hoor,ik help je graag. xxxjes en heel veel sterkte. JE KUNT HET
Ik zou me persoonlijk meer zorgen maken over de eventuele pijn na de ingreep dan over de ingreep zelf want daar merk je echt niets van. Ben zelf ook niet lang geleden onder algehele narcose geweest voor een ingreep, ik herinner me daar helemaal niets van en vond het een heerlijk gevoel toen ik weer bijkwam, zo'n lekker 'soezelig' gevoel, heel ontspannen. En blij dat het allemaal weer achter de rug was. Echt maak je geen zorgen, wat gebeuren moet dat moet gebeuren en je bent in goede handen. Er is echt niets engs aan.
Ik had precies dezelfde angst... daarom heb ik m'n operatie (ook galblaas) toendertijd een jaar uitgesteld.. tot het écht niet meer kon.. heb alles gewoon laten gebeuren...je moet weten dat ze alles in de gaten houden, en galblaasoperatie is voor chirurgen een routine-klusje, zoals ze dat noemen.. het is zo voorbij en komt echt helemaal goed !! Rustig blijven en laat het je overkomen.. Voor je t weet lig je zoals ik vrolijk te stuiteren op de morfine als je weer bijkomt, opgelucht dat je weer bij bent !! Komt echt goed Oja, vergeten, alles waar je over twijfelt : Vragen aan de anestestist of assistenten! Dat heb ik ook die ochtend gedaan.. Er was iemand die mij nog banger had gemaakt (gemeen bedoeld) en heb daar in het ziekenhuis geruststelling gekregen voor de meeste angsten.
Jee...dat is erg vervelend als je er zo mee zit... Ik heb een paar jaar geleden voor het eerst er helemaal onder gemoeten en het is idd gewoon geen fijn idee. Maar uiteindelijk valt het allemaal echt mee. Ze praten tegen je om je gerust te stellen etc, want ze weten natuurlijk goed dat je er niet voor je plezier ligt, dus laat ze ook weten dat je bang ervoor bent. Ik zei ook gewoon eerlijk dat ik wat nerveus was en ze lieten me lachen etc en voor ik het wist was ik in slaap. Ik ben nu 2 keer helemaal onder narcose gegaan en het valt echt reuze mee. Je bent ineens in slaap en dan hoor je ineens iemand je naam noemen in de verte. Dan is het dus al voorbij. Ze praten namelijk tegen je terwijl je wakker aan het worden bent. Ik heb beide keren letterlijk gedroomd. Alsof ik thuis in bed lag haha. Succes iig! En het is echt niks om je zorgen over te maken, komt allemaal goed!
Het komt echt goed! Van de hele operatie merk je niets, de pijn daarna is pas heftig. Vond ik dan. Het is zo'n routineklusje en je bent vooraf uitgebreid gecheckt neem ik aan (bij de anesthesist) dus er gaat echt niets fout. Je gaat slapen en je wordt weer wakker gemaakt als alles voorbij is en dat voelt aan als na 5 minuten! Niet afbellen! Je moet je afvragen wat erger is: deze operatie even doorstaan of (weer) een galsteen-aanval krijgen. Weet niet of je die hebt gehad, maar ik 1 keertje en 3 weken later werd mijn galblaas verwijderd. Ik was bang voor de operatie en de narcose ging ook niet lekker omdat ze geen ader konden vinden, maar wat was ik blij dat dat ellendige ding eruit was! Zo'n aanval voelt alsof je doodgaat en dat wenste ik echt never nooit meer mee te maken!
Ben je al bij je psych geweest ondertussen? Sorry maar ik zou echt zo snel mogelijk iets proberen te regelen wat betreft psychische hulp, dit is al het zoveelste topic van je (en dan niet lullig bedoeld he, maar het lijkt me zo naar voor jezelf)
Heb even wat berichten van je terug gelezen. Je was toen ook zo bang voor je ks. Hoe is dat gegaan.? Eigenlijk lijkt het daar op. Maar in plaats van de ruggenprik ga je nu lekker slapen. Hoe meer je met je zelf in gevecht gaat over je operatie hoe meer je je zelf gek maakt. Ga er in zo als je met je ks er in gegaan bent. En dan moet het goed komen. Dat had ook met een algehele narcose kunnen aflopen.! En raadpleeg misschien idd voor die tijd een psy misschien kan je kalmeringsmiddelen extra krijgen zo dat je relax onder narcose kan gaan. En voor hulp daarna. Er zit blijkbaar toch iets niet helemaal lekker bij je ga na je operatie daar mee aan de slag. Om uit te zoeken waar jou angsten vandaan komen. Obsessief is het woord hier voor eigenlijk. Succes er mee.
Wat vervelend voor je dat je zo angstig bent Ik ken het angstige gevoel. Probeer voor ogen te houden dat het gedachten zijn, je angsten en dat het geen waarheden zijn. Laat je er niet teveel door overspoelen en inderdaad, veel afleiding helpt en het opschrijven kan je misschien ook helpen. Sterkte!
onder narcose gaan is heerlijk hoor! alleen als de pijnstillers weg gewerkt zijn voel je pijn. maar ja, ze geven je dan ook pijnstillers. nog een week zit je in een roes, lekker veel slapen!
Ik ben nog nooit onder algehele narcose geweest, maar kan nog altijd met 'warme gevoelens' terugdenken aan het gevoel dat ik de eerste uren na mijn KS had. @TS: probeer je paniekgevoelens naast je neer te leggen a.u.b. Geniet van het leven! Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest...
Dank voor alle reacties. Ben de zondag ook weer door, nog twee nichtjes. Ook blij om, hou het niet veel langer meer uit maar ga ervoor!
Goed zo meid, probeer morgen nog wat leuke dingen te doen of zo, zodat je niet telkens zit te piekeren. En laat het dinsdag gewoon op je afkomen. Verstand op nul en gaan met die banaan! Succes, ik zal aan je denken.
Narcose stelt echt echt echt echt totaal niets voor! Houd jezelf dat dus ook vooral voor. Je angst is echt echt echt totaal irreeel en het enige zinnige wat je dan kunt doen, is jezelf streng toespreken als de angst opkomt EN afleiding zoeken.
Nou ik was net zo bang als jij en had zulke gedachten als jij. Ik heb iedereen lopen vertellen dat ik bang was voor de narcose en ze probeerden mij allemaal gerust te stellen (wat niet echt lukte). Maar enige waar ik aan dacht was: kalmeer, want dan kom ik er ook rustig weer uit. Ik lag daar op de operatietafel en kon maar hard voelen en horen kloppen (monitor). Maar ik probeerde rustig te blijven. Ze hadden mij nog wat vragen gesteld en hebben heel netjes gezegd wanneer de narcose ingespoten werd en wat er gaat gebeuren. Ze zeiden nou nu ga je lekker slapen, je kunt er wat draaierig van worden..... Voor de rest weet ik niks meer. Toen ik wakker werd toen dacht ik: was dat het? Ik was vrij kalm, moest alleen behoorlijk hoesten (keelamandelen gingen eruit), maar voor de rest was ik vrij kalm. Iedereen zei tegen mij dat ik mij beter zorgen kon maken om de pijn daarna. Hou ook in jou hoofd dat als je de straat oversteekt je meer kans heb om dood te gaan. En in het ziekenhuis tijden de narcose word je goed bewaakt. Het slapen zelf gaat zo snel, dat je eigenlijk geen tijd heb om jou druk te maken over de narcose.
Hoi Dames, ben ik weer! Het is allemaal goed gegaan en enorm meegevallen. Bedankt voor al jullie support!
hey donja, goed dat je hebt doorgezet, en dat het allemaal mee is gevallen, rust goed uit en neem de tijd om op te knappen!!