Het is haar eigen verdiende geld. Ze doen een deel naar de gezamenlijke rekening en wat je met de rest doet, is dan toch je eigen ding? Ik hoef niet de goedkeuring van mijn vriend om mijn eigen geld (wat overblijft na gezamenlijke rekeningen enz) te sparen. Of uitgeven. Zoals ik al zei: ik zou er ook niet stiekem over doen, maar vind ook niet dat ik dat zou moeten verantwoorden. Maar goed, ik ben niet getrouwd en wij hebben beide onze eigen spaar- en betaalrekeningen. Dus ik ben het op deze manier gewend, en dat voelt voor mij wel prima.
Er zijn er een aantal die niet goed gelezen hebben; we hebben in overleg besloten dat ik ga studeren. Hij is er blij mee en zegt dat hij wel parttime gaat werken als ik afgestudeerd ben en een passende baan heb. Verdient stukken beter dan wat ik nu doe (onderwijs). Hij weet ook precies wat het collegeld is. Het gaat erom dat ik het gewoon zelf wil regelen en betalen. Het zal me ook extra motiveren om de studie niet uit te laten lopen.
Zakelijke rekeningen zijn verhaal apart, als je de administratie inzichtelijk wilt houden gaan daar enkel zakelijke kosten eraf en het spaarsaldo van de liquide middelen van de zaak. Daar is weinig persoonlijks aan.
eigen geld... ik vind dat zo stom klinken je bent toch samen dan deel je alles tenminste bij ons wel alles is gewoon gezamenlijk als je net samen bent snap ik wel dat alles gescheiden is maar als je al tig jaar samen bent en kinderen hebt vind ik 'eigen geld" echt vreemd
Ik snap dat wel weer. Wij hebben ook een gezamenlijke rekening en spaarrekening (en ik nog een erfenisrekening) maar ik zou het ook weleens willen. Ik hou soms van dure dingen en dan zou ik dat zonder ‘schuldgevoel’ kopen. Mijn man zegt nooit nee ergens op en vindt het raar dat ik zo denk... maar als ik dan weer eens een paar laarzen wil van €300, dan doe ik het niet omdat ik het dan niet ‘eerlijk’ vind tegenover mijn man en dochter. Ofzo... raar he?!
Maar zou dan anders zijn als je jouw loon op een andere rekening stort? Ik zou het juist nog oneerlijker vinden als ik ergens een pot met geld had waar mijn man en dochter 'niet bij kunnen'. Dat vind ik helemaal raar..
ik snap echt niet goed wat er dan stiekem aan zou zijn. in onderling overleg en de bedragen zijn bekend, dan is t toch gewoon "open"..
Maar wat is het 'stiekeme' aspect dan? Want jij zelf legt juist daar nadruk op, dat je ongemerkt geld wegzet zodat hij het niet merkt. Want denkt jouw man nu dus dat er überhaupt niet wordt gespaard voor die studie? Jij werkt toch? En je spaart, dan betaal je het gewoon van eigen geld. Opbrengst uit kinderkledingverkoop die wellicht gekocht is van gezamenlijke rekening vind ik dan weer geen 'eigen geld', dat is toch ook van jullie + van kinderen zelf?
Het stiekeme, of eerder gezegd onwetendheid is dat hij niet weet hoeveel erop staat. We hebben allebei een baan en allebei een betaalrekening waar ons salaris op gestort wordt. Hij betaalt de hypotheek en de meeste vaste lasten zoals zorgverzekering, gas, water, licht. Ik betaal alle boodschappen, belastingen, heffingen, kleding voor mezelf en de kids, kinderopvang, peuterspeelzaal, cadeautjes, dagjes uit, auto, brandstof enz. Wat overblijft gaat naar de spaar. Hij spaart eigenlijk nooit maar heeft ook geen gat in zijn hand. Ik denk dat hij wel een paar duizend op zijn lopende rekening heeft staan, gewoon voor het geval dat. Dat heb ik dan weer niet, einde van de maand is het zo ongeveer op. Hij gaat wel elke maand met vrienden een dag en nacht weg, heeft een aantal abonnementen enz. Dat heb ik dan allemaal weer niet. Als ik mijn 13e maand krijg gaat dat rechtstreeks naar de spaar, hij koopt van zijn bonus eerst een jas van een paar honderd euro. Dat vind ik helemaal prima. Maar ik kan dat niet voor mezelf. Heb het gevoel dat ik altijd eerst gespaard moet hebben voor iets, ik moet er eerst iets voor gedaan hebben, het zelf verdiend hebben door iets te doen of te laten. Ik koop kleding voor de kids die ik ook weer voor de helft van het geld door kan verkopen. Dus dat geld is wel van mij vind ik.
Dat doe ik ook in een potje. Ook komt er geld bij van spullen die ik verkoop. Gaan we dan een dagje van weg of we kopen iets voor in huis.
Iedereen moet dit soort dingen natuurlijk doen zoals ie t goed vind, maar voor mij klinkt dit een beetje gek. Wij hebben beiden een eigen rekening, maar zien het gehele uitgavenpatroon wel als iets van ons samen. Als ik dus een studie zou gaan doen, dan zouden we samen even gaan zitten om na te gaan waar we op kunnen en willen besparen. Misschien dat hij dan bijvoorbeeld ook makkelijk een abonnement kan missen ofzo en dan spaar je samen toch nog veel harder?
Ja precies, ik ben zo'n potterd die dus letterlijk iedere cent apart houdt, staat echt verbaasd wat je ermee spaart. Uitjes variëren wel van een wellness dag tot weekendje weg, ligt vooral aan de opbrengst van man's broekzakken
Waarschijnlijk ben ik een van de weinige hier die het wel grappig zou vinden als mijn man dat zou doen... Als het om diezelfde reden als TS zou gaan dan zit er geen enkele kwade bedoeling achter dus boos zou ik zeker niet zijn. Eerder blij verrast dat hij er blijkbaar zo mee bezig is geweest
Nou inderdaad! Als TS had geweten dat het zulke zware reacties zou opleveren...! Over geldzaken en moreel besef. Terwijl ze het volgens mij allemaal niet slecht bedoelt, maar de topicnaam triggert om te reageren op haar verhaal denk ik.
dat laatste voorbeeld vind ik echt heel erg! als je dus van te voren weet dat je wilt scheiden en dan alvast stiekem gaat sparen, dat vind ik echt heel scheinheilig!
Ik denk dat het per situatie verschilt, hoe zijn de financiële afspraken gemaakt, hoeveel heb je te besteden... nav je laatste bericht komt naar voren dat jullie ruim kunnen leven van jullie inkomen (jas van paar honderd euro), dan vind ik het minder vreemd dan wanneer hij iedere cent moet omdraaien en jij houdt 50 euro per maand achter. Wij hebben allebei per maand eenzelfde bedrag op onze eigen rekening wat we vrij te besteden hebben. Rest gaat direct naar spaarrekening (al wordt uiteindelijk vaak het meeste weer terug geboekt...) dus ik zou het alleen maar leuk vinden als hij van dat vrij besteedbare bedrag zijn studie zou sparen... Als hij extra salaris zou krijgen en dat achter de hand zou houden zou ik niet zo enthousiast zijn... al scheelt het wel dat het voor een goed doel is, de opleiding, dus ik zou er niet boos om kunnen worden (mijn man studeert ook). Wel als het aan onzin wordt uitgegeven en ik ondertussen alles op alles zet om enigszins te sparen.
Ik kom er net achter dat mn man ‘stiekem’ gespaard heeft. We waren al aan het sparen voor de tuin maar hij heeft heel wat extra gespaard en dat was een hele leuke verrassing hoor. Ik zou het doen.
hier in huis gaat het exact hetzelfde. ik heb alleen wel een "geheime" spaarpot. Tenminste geheim in de zin van man weet niet van het bestaan af. Deze staat op mijn wasmachine (ja daar komt man echt nooit!) hier gaat al het geld in wat ik los slingerend in huis of in kledingzakken in de wasmand vind. Al is het 5 cent op een briefje van 100 euro. Het verdwijnt daarin. Het is zo blikken een spaarpot die alleen open kan met blikopener en heb dus geen idee wat erin zit. Doe dit nu al een jaar of drie. Begon ooit met het idee leuk als extra voor de vakantie maar daat is het nooit van gekomen. Dus wie weet kunnen we er inmiddels wel van op vakantie.