Ik heb een ontzettend drukke peuter van bijna 19 maanden. Korte spanningsboog & op dit moment vooral heel erg bezig met uitproberen en klieren. Ik probeer bij de “minder erge” dingen er niet direct een straf van te maken maar meer af te leiden naar iets leuks. Maar helaas doet hij ook dingen waar ik echt boos om word, zoals de poes expres hard knijpen. Helaas heeft hij er echt maling aan als ik boos word. Hij schrikt nergens van. Als ik hem apart zet vind ie het wel allemaal prima. Hij blijft lekker zitten en tsja, hij vindt het allemaal wel best. En 30 minuten later doet hij het gewoon weer.... Oh ja en hij wéet dondersgoed dat bepaalde dingen gewoon niet mogen.. Wie heeft er tips?
Blijven herhalen dat iets niet mag. Het zijn gewoon (klierige) fases. Straffen zou ik nog niet doen...daar snappen ze nog weinig van met 1.5
Idd blijven herhalen. Het is op die leeftijd nog zo lastig. ze snappen het gevolg nog niet van hun actie. Het is vooral uitzitten. En dingen weg halen waar niet aangezeten mag worden. Ik maakte mijn huis gewoon zo kind proef mogelijk zodat ik niet steeds hoef te corrigeren, daar had ik echt geen zin in.
Hier ook die fase gehad hoor. We hebben twee katten hier in de rondte lopen dus herkenbaar probleem. Hier leerden we haar doelbewust zachtjes aaien en kattensnoepjes voeren om juist de band zo sterk mogelijk te maken. Nu gaat ze nog wel eens iets te enthousiast achter een van de katten aan maar verder is ze lief voor m. Overigens heeft ze m 1x in zn slaap gestoord en ging ie blazen naar dr...kon verder niks gebeuren want ik had dr al. Maar dikke tranen, was zich kapot geschrokken en toen was de liefde heel even over. Sindsdien is ze wel heel wat respectvoller geworden naar m.
N lacht me uit als ik hem op de trap zet of boos word. Laten schrikken werkt hier erg goed Dus zit ie ergens aan of wilt ie iets doen wat niet mag dan ga ik achter hem staan (zachtjes sluipend) en zeg dan ineens op luide toon LAAT JE DAT! VAAK schrikt ie zich dan een ongeluk en dan laat ie het wel
Hier ook 1 die lekker bezig is. Haha. Wat ik met hem doe is 1x zeggen dat het niet mag. 2e keer door mijn knieën op ooghoogte. Hem mij aablaten kijken en op duidelijke toon zeggen dat het niet mag en waarom en als hij het nog een x doet hij op de gang moet. Hier is dat meest voldoende. Als dat niet helpt pak ik hem bij zijn arm en zet ik hem op de gang met de deur dicht. Tot nu toe is hij maar 2x op de gang geweest. 1x omdat hij aan de staart van de hond bleef trekken. En 1x omdat hij tegen de tv bleef slaan. Hoef nu vaak alleen te dreigen met: wil je op de gang? Roham: neeeeee... Ik: stoppen dan. En klaar. Ik gebruik de gang alleen bij kwalijke zaken zoals bovenstaande of gevaarlijke dingen (klimmen op kasten e.d.) En bij minder kwalijke zaken weg halen uit de situatie. Wel streng bijvoorbeeld bij zijn bovenarm pakken en meenemen.
Moeilijke en vermoeiende fase, maar hier is nee zeggen en daarna gelijk afleiden met iets anders het beste, anders blijft hij doorgaan. Want hoe grappig is het voor hem als hij ergens aan zit en je ouders geven je gelijk aandacht.