Ik kan me trouwens niet herinneren dat de jongens hier MHV-ziekte hebben gehad.. hoe krijgen ze dat eigenlijk? Gewoon een virus?
Ik word toch zo gestoord af en toe van het avondeten hier. Iedereen zeurt en zanikt, kleuter wil niets, dreumes flikkert alles op de grond en man heeft op alles commentaar. Ik sta nu in de keuken te eten, geen gezeur aan mijn kop en ze zoeken het maar uit en als ze het niet lusten eten ze maar niet.
@Nina Sanders Wat een heerlijke foto! Knappe koppies. Hier vandaag een dagje kantoor. Het is ZO druk. Maar zo lekker die drukte. Met Q gaat het weer beter. Geen koorts meer. Alleen nog snot en hoest. Hopelijk betert dat ook de komende dagen. Verder zeer weinig te melden.
Ahh bah wat sneu!! N heeft het ook gehad toen ze 1.5 was. Vreselijk om te zien, ze had er ook echt heel veel.last van. Ik hoop dat het snel wegtrekt! Beterschap!
Lief dat jullie er naar vragen! V had de hele dag geen verhoging/koorts meer gelukkig! Wel nog weinig eetlust en hangerig. Wel aan het spelen gelukkig. Zijn net thuis, hij loopt nu ook weer rond met zijn auto's en treinen. Heb alles boven even opengezet, het was nog steeds zó warm Dus hij ligt straks lekker in een koele kamer. Morgen een dagje opvang, dus ben blij dat de koorts weg is!
Zoooo herkenbaar. Al zeurt man absoluut niet maar eet dan iets anders nadat ie heeft meegegeten. Maar de kinderen zijn echt vreselijk kieskeurig. Dus sinds een tijdje maak ik gewokn wat ik wil. Wie wil eet mee en wie niet wil heeft pech.
Het is af en toe echt om te huilen hier. Als ik vraag of man meedenkt dan is het of zo omslachtig of het komt niet uit om mee te denken dus ik houd er geen rekening meer mee. Die kinderen zitten in lastige fases maar het is zo ongezellig aan tafel en ik weet niet wat ik er aan kan veranderen.
Wat ‘fijn’ dat je dit schrijft want dit is de houding die ik mij van af nu aanmeet. Bevalt het niet, pech gehad. Het is dus herkenbaar, hoe vervelend ook.
Ik heb gisteren nog een enorme post gedaan in het topic van @1991Mamavanvier over haar vakantie struggle met 4 kleine kinderen. Het is gewoon soms overleven en incasseren en echt niet altijd koek en ei. Zie de Lounge. Zeker hoogzwanger merk ik nu ook af en toe hoe extra zwaar ik het vind. Wij hebben ook nog eens hele pittige jongens. Het is een fase en ik kijk soms om 10u in de ochtend al uit naar bedtijd in de avond haha. Heeft ook te maken met de botsende karakters van hen, want separaat van elkaar zijn het hele andere kindjes. Ben blij dat ze voor zichzelf op komen en geen makke lammetjes zijn hoor, maar soms kan ik ze achter het nieuwe Arte behang plakken
En na de bevalling ben ik er dus rustig zo een die s avonds op de bank ploft met een goed glas wijn na een zware dag
De oplossing is simpel hoor. Hier ben ik daar heel nuchter in: lukt het niet om met zijn allen te tafelen om welke reden dan ook, tandjes, gejengel, gezeur, gesmijt met eten of stervende zwanenacts dan tafelen we gewoon niet samen. Niet als het mij daarna een uur stress geeft en spanningen in huis. Oh nee hoor. Wat op dat moment niet lukt ga ik ook niet afdwingen. Dan ben ik makkelijk. Maar de consequenties zijn er ook, brutale snotapen. Geen gezeur achteraf en maken ze het echt te bont dan grijp ik in. Zo heeft O na 8 dagen pas weer hagelslag door zn pap gekregen van mij omdat hij het flikte om elke ochtend niet te willen wachten. Hij riep me gewoon uit bed 'schiet op, ik heb honger.' En als het hem niet snel genoeg ging kreeg ik een boze blik en tanden te zien. Ja wat denk je hoe ik dan reageer. Zijn dino's heeft hij de hele vakantie ook nog niet gezien. Kind vraagt er elke dag om maar zegt er zelf al bij wat hij moet doen om ze terug te verdienen. Tsja.. vrij makkelijk lijkt me..
Oh en af en toe gesprek met man aan gaan helpt ook. Even weer aanscherpen en zorgen dat we op 1 lijn zitten.
N is echt een hele moeilijke eter, al van kleins af aan. Gaat dan vooral om structuren; van bepaalde dingen gaat ze echt kokhalzen (zoals bloemkool of broccoli enz.). Ze lust amper groente en fruit. Met veel gedoe eet ze dan 1 lepel doperwten of 2 sperziebonen. Ik ben langgggggg geleden al afgestapt van het pushen, dus hier doen we het nu zo; Er ligt altijd 1 ding op je bord dat je lust. Aardappel, rijst, spaghetti, kip, worstje whatever. Over de andere dingen zeur je dan niet, dan eet je alleen datgene wat je lust. Punt. Oh, en; als je niks leuks te zeggen hebt over het eten, dan zeg je niks Ze zit dus regelmatig met een gezicht op onweer naar haar bord te kijken. 'Wat is er?' 'Niks, want daar mag ik niks over zeggen!'