Word mijn vierde kindje andere al groot dus voelt als de eerste haha. Waar ik mij aan stoor is dat de ene zegt jeetje wat een grote buik e een ander zegt, oh klein buikje en de ene echt een meisjes buik en een ander zegt je hebt echt een jongens buik. Damn let op je eigen pens dik dun meisje of jongens buik wat boeit mij dat. Pffffff sorry hahaha ik kijk er wel naar uit dat ze geboren word, en er is maar ook spannend hoe het allemaal gaat lopen.
Ja, die opmerkingen ben ik ook wel zat. Alle “ervaren moeders” die continu zeggen “wacht maar tot.. ” het enige wat ik dan denk is “Dit is MIJN kind, bemoei je er niet mee” Over mijn buik krijg ik weinig opmerkingen, behalve dat hij nu pas echt naar buiten komt. Maar ik heb heel lang een dwarsligger gehad en nu sinds 26 weken ongeveer ligt hij netjes met zijn koppie naar beneden, dus ik de dat het daar ook wel mee te maken heeft, maar dat zeg ik dan ook gewoon. Wat ik wel heel vervelend vind is dat mijn moeder continu begint over haar situatie toen zij zwanger was van mij en toen ik een baby was. Ze stond er helemaal alleen voor, niemand hield rekening met haar zwangerschap, niemand hielp haar met de zorg voor mij en haar moeder overleed een paar dagen na mijn geboorte. En ze had zwangerschapsvergiftiging en zwangerschapsdiabetes. Tuurlijk snap ik dat dat zwaar geweest is, maar laat mij asjeblieft gewoon genieten van mijn vriend die me wél helpt en dat ik me nu wel goed voel. En laat mij ook asjeblieft gewoon dromen over het ouderschap wat mijn vriend en ik wél samen gaan doen, zonder dat daar weer een of ander verhaal over mijn biologische vader boven moet hangen als een donkere wolk. Sorry voor dit geklaag hoor, maar dat zit me zo dwars. Ik kan er niets aan doen dat ik ben geboren in een verschrikkelijk instabiel huwelijk, en om heel eerlijk te zijn heb ik daar over alle jaren heen genoeg schade van opgelopen. Laat mij genieten dat ik gewoon een stabiel leven heb dat ik alle shit wat betreft mijn biologische vader achter me heb kunnen laten. Zo. He he. Dat is er uit! Overigens zeg ik het wel hoor, dat ik helemaal geen behoefte heb om het daarover te hebben, maar mijn moeder praat gewoon graag over zichzelf, dus het blijft iets wat ze altijd naar boven zal brengen. Maakt verder niet uit, behalve dat ik het anders gedaan heb en niet al die negativiteit wil. Normaal kan ik het beter van me af laten glijden, zeg maar.
Oh ja.. die moeders. Die van mij kan het niet laten, als ik vertel dat ik sommige dingen niet kan, om te zeggen dat zij dat ook kon en zij had er 4.
DIT. Gatverdamme wat heb ik daar inmiddels een hekel aan!! Meestal gaat het ongeveer zo: Zij: en, hoe gaat het met de zwangerschap? Ik: ja, goed hoor! Ik mag niet klagen. Zij: nou, natuurlijk mag je wel klagen! Het is niet allemaal even leuk he? Ik: nou ja, die buik zit me inmiddels soms wel in de weg ja! Zij: nou, WACHT MAAR, dat wordt nog VEEL erger! Ik: oke, nou ja, ik zie wel hoor. Heb er nu alleen soms last van met omdraaien in bed 's nachts, haha! Zij: WACHT MAAR, tot de baby er is! Dan is je nachtrust helemaal voorbij! Ik: ....oke. Nou ja, dat hoort er een beetje bij he? Maar goed, het valt me dus echt nog wel mee. Met die bekkeninstabiliteit had ik verwacht dat ik meer pijn zou hebben, maar het is wel te doen eigenlijk, tot dusver... Zij: WACHT MAAR, tot je gaat bevallen! Dan leer je pas wat pijn is!! ..........ARGH. Weet je, als je alleen vraagt hoe het gaat zodat je me vervolgens kan wijzen op hoe vreselijk het allemaal nog gaat worden - vraag het dan niet. Ik word voor de eerste keer moeder, en kan er nu absoluut niets meer aan doen (wil ik ook niet) dat er zometeen een grotere buik, bevalling, nachtbraken etcetera aankomt. Dus het helpt echt niet om me er steeds op te wijzen dat die dingen er ook allemaal nog aankomen. Stel bemoeizuchtige ramptoeristen dat het zijn! ...sorry, dat moest ik echt even kwijt, hahaha!
Hahaha PRECIES dit echt vervelend, dan ben je zelf positief en krijg je al die opmerkingen waar je bijna zelf negatief van gaat denken.
@Pennetje en @Maantje Ja! Nou echt he! Je zou bijna geen zin meer krijgen in het aankomend moederschap! Al die negativiteit, hou dat lekker voor je! Schoonmoeder vandaag ook weer: “Ja geniet er nog maar van dat je nog kan uitslapen” Ik heb gewoon maar terug gezegd dat we dat ook zeker doen haha!
Oh dat houdt na de geboorte ook niet op trouwens. 'Geniet er maar van, ze zijn zo groot'. 'Ja nu is ze nog leuk, wacht maar tot ze peuter is'
@MiniPoepiebeertje Dat je het moeilijker van je af kan laten glijden is wel herkenbaar hoor. Ik heb dat nu heel erg met mijn schoonmoeder. Ik merk dat als ik haar zie dat ik al prikkelbaar word. Ze is heeeeeeeeeeel druk! Verteld een verhaal met wel 100 omwegen. Dan is ze zo paniekerig als de pest. Allerlei rampspoed en doomscenarios uit printen en vervolgens aan mij geven. Ze is een beetje hypochonder en verzint dan bijv 2 hersenbloedingen die ze zou hebben gehad. Aangezien ik zelf een TIA heb gehad in 2018 waarbij men bang was dat ik het leven erbij zou laten, vind ik dat soort dingen niet zo grappig. En ze maakt de meest onhandige opmerkingen. Mijn man rookt bijv nog. Maar wel buiten. Ik vind dat geen probleem. Vervolgens zegt zijn moeder doodleuk. Mensen die roken zouden helemaal geen kinderen mogen krijgen en verklaard dan waarom. Was maar goed trouwens dat mijn man dat niet hoorde, die had haar eruit gezet. Helemaal omdat ze zelf als moeder zijnde flink wat te wensen heeft over gelaten. Nu is het ook wel een goed mens hoor. Ze wil alles wel voor je doen en je kunt alles van haar krijgen. Maar ik merk dat nu ik zwanger ben, de trekjes die ik normaal negeer me nu mateloos irriteren. Wat me ook irriteerd... misschien herkennen jullie dat, is het volgende. Dat mensen al plannen gaan maken mbt jouw kind. Bijv. Mijn ex. Ja als jullie dochter geboren word dan breng ik de meiden wel naar het ziekenhuis hoor. Dan hoeft niemand anders ze te halen. Uhm.... als we ergens geen zin in hebben dan is het wel JOUW hoofd terwijl ik net ben bevallen. Het eerste moment is voor de kinderen en dan hoef JIJ nog geen kennis te maken met mijn baby! Of.. Schoonmoeder. Ja ik wil zon draagzak kopen. Want dan kan ik mooi met haar in de draagzak lopen als ze dan naar buiten mag. UHM NEE!!! Ik geef mijn baby niet direct af. En helemaal niet in een draagzak met iemand die direct in grote paniek schiet. Of... Ja.. als ze straks geboren is, dan is het koud weer. Misschien sneeuwt het dan wel. Dan ga je niet naar buiten met de baby hoor. Dus geen boodschappen doen lopend met de kinderwagen ofzo. Jawel. Doe ik wel. Ik kan haar warm aankleden. Vrieskou is wel gezond. En nog 1000 meer van die dingen.
Ik ben blij dat je al van te voren zo goed weet wat je allemaal niet wil. Het is zo vervelend als ze over je heen lopen en dat je het vervelend vind om iemand te kwetsen. Het is jullie kind jullie kraamtijd en jullie beslissing. Ik hoop als ik beval dat ik ook meer voor mezelf op durf te komen zoals jij!
@Volbeatmom ja, heeeeel herkenbaar! Ik kan er echt slecht tegen als mensen plannen maken voor mijn kind. Want het is MIJN kind! Bijvoorbeeld ook met spulletjes, ik heb amper de kans gehad om zélf mijn babyspulletjes uit te zoeken omdat zowel mijn moeder, als mijn schoonmoeder, het al gekocht had voordat ik de kans had gehad om überhaupt te kijken wat ik leuk/fijn/handig vindt.
Overigens, begrijp me niet verkeerd. Ik vind het lief hoor, maar even pijlen wat ik zou willen zou ik wel fijn vinden. Gezien mijn complete baby uitzet bestaat uit iemand anders smaak nu..
wat leuk om al jullie verhalen weer te lezen! Zelf heb ik geen last van dit soort dingen Ik heb nog weinig kwaaltjes en iedereen reageert ook positief als ik dat aangeef. Het enige dat er wel eens gezegd wordt, is dat het nu vast pittiger is omdat er al 2 rondlopen. Tja, vind ik niet echt. Die zijn al heel zelfstandig en ik geniet juist extra van de zwangerschap omdat zij er ook zo bewust mee bezig zijn. Ik heb op het moment echt enorm last van maagzuur. Ben ik vergeten Rennies te kopen vandaag Maar verder gaat het echt goed. Geen last meer van die pijn in mijn bil, ik kan nog heerlijk slapen (sorry als ik mensen jaloers maak) en ik besef eigenlijk niet echt dat het nog maar 11 weken duurt.... Ook als ik denk aan mn verlof (nog maar 7 weken werken!); dat lijkt nog echt ver weg! Ik krijg nu trouwens wel de kriebels om de kamers te gaan veranderen en de kinderen te verhuizen naar hun nieuwe plekje. Maar omdat het nu zo druk is met werk, moet ik van mezelf echt wachten tot januari. Anders wordt het een beetje teveel tegelijk. Nu mag ik al wel lijstjes maken met wat ik nog moet aanschaffen daarvoor en daar ook al naar kijken. O, baby heeft weer eens de hik. Toch wel een grappig gevoel.. Qua spulletjes hebben we een paar knuffeldoekjes gekregen en 1 lief pakje. Verder niet, maar ook weinig nodig natuurlijk omdat het de 3e is. Werken gaat hier nog steeds goed, wel merk ik dat ik niet moet denken dat ik 's avonds nog even wat afmaak ofzo (dan is mn energie echt op). Nou, weer even bijgepraat. Straks in mn verlof kom ik ws vaker kijken hier (iets met niets hoeven doen dan
Door schade en schande hoor Mijn andere 2 zijn natuurlijk al een stuk ouder. Maar daar zijn ook zeker wel situaties geweest waarbij mensen zich niets van mij aantrokken. Daar leerde ik echter al snel van. Mijn oudste raakte heel erg overprikkeld van het op schoot zitten bij anderen. 2 dagen later was mijn baby nog overstuur. Op een bepaald moment wilde ik dat dus niet meer. Maar daar heb ik echt wel hele kwaaie gezichten om gehad. Nu weet ik gewoon zeker ik wil mijn kindje zo veel mogelijk bij me hebben en haar niet bij een ander onderbrengen omdat zij zo nodig even een middag pronken willen. Daarnaast is mijn schoonmoeder zo snel gestresst. Die DURF ik niet eens een middag alleen te laten met een newborn.
Neeeeee dat meen je niet! Dat is echt niet leuk. Ik zou daar ook enorm van balen. Samen shoppen of overleggen had toch ook gekund? Had je bepaalde dingen misschien kunnen ruilen ofzo... In iets wat WEL je smaak was. Ik bedoel.. dingetjes bij elkaar shoppen en uitzoeken maakt toch een groot deel uit van de fun. Ik vind het best heel sneu voor je. Hoe goed het dan ook bedoeld is. Ik heb genoeg gekregen maar dat is allemaal in overleg gegaan met mij. Dan vroegen ze specifiek naar mijn smaak. Welke kleur of motief of e.d De kinderwagen mocht ik zelf uitzoeken, de maxi cosi ook al heb ik dat wel gekregen.
Ik zie wel op tegen slapeloze nachten. Maar toen mijn laatste geboren was, zat ik met een slaaphoofd super verliefd denkend ik wil er nog een. Niet naar gehandeld, want twee kleine kleintjes is zwaar. Vooral als je weer eens ziek bent. Commentaar of opmerkingen, nee dat niet. Maar heb laatst wel met zwangere buik een ongewenste moeder met enig geweld het huis uit gegooid. Ze lag toen in de tuin. Dat was minder. Maar welke malloot loopt gewoon binnen en gaat je ala moeder afkraken en zeggen dat het kindermishandeling dat je doet, omdat we dus met zijn allen hier een huishoudelijke taak moeten doen. En ze gaat de kinderbescherming bellen. Tevens kreeg ik de politie aan de deur, want ze wilde aangifte doen. Gelukkig heb ik gewoon gekocht wat ik wil en ik wil eigenlijks niet dat iemand iets voor mij koopt. Ik vind dat toch niet mooi. Ik denk dat niemand durft nu XD En straks na de bevalling, ik denk dat ik ook mensen moet teleurstellen. Het is mijn baby en ik wil in de kraamtijd zga geen visite hebben.
Dit gaat het eerste voorgevormde luierrje worden voor na de bevalling. Er moet nog wel een oveebroekje overheen. Maar wat is hij mooi en zo klein. Ik ben helemaal verliefd.
Zo gister een enorme rot dag kwa emotie nog niet zo gehad. Was overal klaar mee. Baby kamer is nog lang niet klaar en duurt me veel te lang alles zat me tegen voelde me lelijk dik onaantrekkelijk moest er zelfs van janken. Niks voor mij.. pff hopen dat vandaag beter gaat anders kunnen ze mij beter de laatste tien week ver weg in een hutje zetten
Ah zo herkenbaar dat mensen als je zwanger bent overal een mening over hebben of ineens al hun eigen ervaringen op jou gaan projecteren! Ik trek me er deze derde keer inmiddels weinig meer van aan, ben er al aan gewend. Zodra je zwanger bent heeft iedereen ineens een mening over je, over je buik, of het leuk is dat het een jongen of meisje wordt, hoe je eruit ziet etc. En als het kind er eenmaal is gaat dat in mijn ervaring gewoon vrolijk door. In het begin maakte ik me daar heel erg druk om, nu laat ik mensen maar gewoon kletsen. Als je baby huilt in de supermarkt ofzo komen wildvreemde mensen je vertellen waarom zij denken dat hij huilt en wat je eraan dient te doen, als je kind een keer stout is vinden mensen er wat van, er is altijd wel wat. Blijkbaar hoort het er gewoon bij ofzo. @MiniPoepiebeertje wat irritant zeg dat alles al voor je gekocht wordt! Ik had dat bij mijn oudste ook, in de kleinere maten best veel kleertjes gekregen die ik eigenlijk helemaal niet mooi vond, maja, ook zonde om het niet te dragen... en anders krijg je weer scheve gezichten van ouders als ze het nooit aan hebben. Achteraf baal ik er echt van, je kunt maar zo kort genieten van die babykleertjes uitkiezen en kopen. Bij dit kindje heb ik alle kleren die we nog hadden liggen uitgezocht en stiekem alle lelijke unisex-kleertjes ook gewoon weggegeven aan een goed doel . Ik ga niet die kleren bij drie kinderen aantrekken als ik het eigenlijk helemaal niks vind, nu echt leuke kleertjes uitzoeken! @Roanna heerlijk dat het nog zo goed gaat, lekker genieten zo lang het nog kan! Hier heeft de vermoeidheid inmiddels flink toegeslagen, was afgelopen weekend helemaal op, harde buiken, emotioneel, supermoe, echt duidelijk teveel van mezelf gevraagd. Mijn bekken doet nu ook snel pijn en inmiddels is het waggelen als een eend ook weer begonnen . Nu maar wat meer rust nemen voor zover dat lukt. Gelukkig nog maar een paar weken werken en dan in het nieuwe jaar lekker verlof! Ik moet nog iets leuks bedenken om te trakteren op mijn werk bij het ‘afscheid’, heeft iemand nog een leuk idee? @brusje wat een verhaal zeg, klinkt heftig! Waarom kwam die vrouw zomaar binnen en hoezo schakelt ze ineens de politie in? Wel vaag zeg!
Ik heb helaas een nogal aanwezige schoonmoeder en moeder. Alhoewel mijn schoonmoeder aardig ingebonden is de laatste tijd. Ik denk dat haar dochter haar op het matje heeft geroepen. Ze willen ook allebei bij de bevalling zijn. Schoonmoeder wacht het rustig af tot ik uitsluitsel geef, maar mijn moeder gaat ervan uit dat ze erbij mag zijn, dat vind ik ook wel erg moeilijk. Ik wil daar niet NU al een keuze over hoeven maken, er kan nog van alles gebeuren en straks zeg ik: “Ja ik wil je er graag bij hebben” en als ze dan daarna vervelende dingen doet of zegt, heb ik al gezegd dat ze erbij mag zijn. Ik vind het echt heel moeilijk om met mijn eigen moeder te dealen tijdens mijn zwangerschap. Ze bedoelt alles goed, maar zij is degene geweest die mijn halve kast gevuld heeft zonder overleg en dat wringt gewoon zo erg.
De rest van de meningen kan ik aardig naast me neerleggen gelukkig. Ik heb op alles wel mijn woordje klaar. En zo niet, haal ik gewoon mijn schouders op!