Dat ik het er soms wel wat lastig eme heb. Ook al ben ik héél blij met de zwangerschap, voel me op dit moment echt een dikke, opgeblazen olifant!
Hihi ja wij hebben een jaarkaart en het zwembad zit er naast dus na het zwemmen is een rondje draaimolen al snel een optie! PRET hoor ik ook goede verhalen over van vrienden maar nog nooit geweest. Dat is inderdaad heel goed te doen met trein of auto ( Fietsen heb ik ook nog wel eens gedaan maar met een peuter achterop zou ik daar minder snel voor kiezen) Qua slapen is onze man altijd een engel geweest. Mijn angst is dan ook dat de tweede een ander verhaal wordt haha. Hier ook een opgeblazen olifant! Ik heb van mezelf al graag losse kleding aan en nu met het mooie weer lange losvallende jurken. Dat helpt wat.
Ja ik vind het echt vervelend. Straks als iedereen het weet show ik het graag haha maar nu nog even niet..
Haha zeker niet alleen! Ik schaam me ook gewoon een beetje omdat ik weet dat een babybuik met 8 weken echt nergens op slaat. Ik heb trouwens ook een andere gekke kwaal die ik niet herken van mijn vorige zwangerschap... eten smaakt me niet meer. Ik houd echt van lekker eten dus vind dit echt zwaar irritant. Ik heb geen cravings en vind juist het meeste niet lekker meer. Ik herken dit totaal niet van mijn vorige zwangerschap.
Oh dat is inderdaad heel erg lastig! Lukt het je om dan toch verplicht te eten? Hier wel vreemde swings qua eten! De ene moment kan ik iets méga lekker vinden en echt zin in hebben om er daarna bijna van te moeten overgeven. Dit hangt bij mij duidelijk wel samen met de zwangerschap, want had dit ervoor zo niet!
Ook heel vervelend haha! Ik eet juist echt super gezond nu dus dat is dan weer een voordeel dat ik het ongezonde snacken niet lekker vind. Maar gister een chocolade taartje waar ik gewoon niet zo van geniet als anders stom he
Oh ideaal wel zo gezond eten haha. Ik neig nu sneller naar ongezonde voeding en lukt vaak niet me te bedwingen
Jaa ik had vd week een ontzettend opgezette buik! Vooral eind vd dag. Inmiddels lijkt t iets minder te worden en komen mn darmen tot rust merk ik maar lastig is het zeker haha! Herkenbaar hoor!
Ons zoontje is dan 1,5 jaar. Vertellen heeft geen zin want hij snapt het toch niet haha. Hier ook aardig opgeblazen… ben al niet de slankste, maar nu helemaal een papzak. Voel me ook aardig beroerd. Vooral heel moe en misselijk. Vorige zwangerschap begon dit pas later en duurde het tot week 16… baal er stevig van dat ik het nu al heb. maandag over een week eindelijk de echo…
Hele week spotting en lichte krampen gehad, vrijdag wat rood bloed en vandaag wat meer. Morgenmiddag ein-de-lijk echo en dan weten we hopelijk meer. Om het extra verwarrend te maken, kreeg ik vrijdag die 3+ op de CB, ipv. de verwachte 2-3 of gevreesde 1-2. Hoop en vrees en zo.
Ooo meid wat een wisselende signalen zo met die testen erbij! Kan je je ontspanning nog vinden of?? Lijkt me vreselijk in die onzekerheid te zitten voor je. Laat je het morgen weten? Ik vind t zo spannend voor je! Hopen dat alles goed zit!
Jeetje @L0ts wat een onzekerheid en stress voor jou! Ik duim mee dat je toch een kloppend hartje mag gaan zien!
Hoi allemaal, Ik durf me eindelijk ook voorzichtig aan te sluiten bij jullie club. Toen ik dat vorig weekend wilde doen kreeg ik opeens heel veel bloedverlies... Gelukkig vrijdag (toen precies 6 weken) een goede echo met kloppend hartje en geen bloed zichtbaar in de baarmoeder. Vlak daarna wel weer heel veel bloedverlies, maar is dus waarschijnlijk omdat alles beter doorbloed is door alle hormonen. Een beetje inspanning of bijvoorbeeld een hoestbui kan dat blijkbaar al veroorzaken, maar is verder niet schadelijk. Heb het bij mijn dochtertje ook gehad (wel minder) dus weet dat het niets hoeft te betekenen, maar elke keer als je bloed ziet... Hopelijk geldt dit voor @L0ts ook. Ik ga voor je duimen! Ik mag woensdag weer voor een echo. Ik ben zelf 34 jaar en een bewust alleenstaande moeder van een dochtertje van bijna 15 maanden. Het is bij haar een heel lang traject geweest met 20 pogingen waarbij het uiteindelijk ivf is geworden en de 5e terugplaatsing raak was. Heel onwerkelijk dat het ene embryo dat ik nog over had van dat traject nu direct is blijven zitten. Nooit verwacht maar stiekem wel gehoopt natuurlijk. Maakt dat ze straks een soort twee eiige tweeling zijn maar dan niet even oud haha Wel een gek idee dat ze ook op omgekeerde volgorde ontdooid hadden kunnen zijn. Dat doen ze namelijk helemaal willekeurig. Nu enorm hard duimen dat alles goed blijft gaan, want ergens denk ik ook: Zo makkelijk kan het dit keer toch niet zijn... Maar het vertrouwen begint nu ook wel een beetje te groeien. Leuk om hier gezellig mee te kletsen! Groetjes, Lisa
Welkom Lisa en wat een verhaal! Heel bijzonder en mooi ♡ Fijn dat bij jou het bloedverlies niks negatief betekent maar ik weet uit ervaring dat het loslaten hiervan toch moeilijk blijft! Stom he dat die onbevangenheid er niet is maar we gaan uit van hele mooie gezonde februari baby's!
Heey welkom in de groep! Kan goed begrijpen dat je bang was. Wel een heel bijzonder verhaal aan jouw wondertje!